Η ευχάριστη έκπληξη της φετινής Ε3
Η Nintendo είναι παράξενη περίπτωση εταιρείας. Εδώ και τρία συνεχόμενα έτη, σε κάθε έκθεση E3, κέρδιζε με άνεση το σκήπτρο του «casual βασιλιά» -με τις απαραίτητες εξαιρέσεις σε ορισμένα παιχνίδια φυσικά- δείχνοντας έτσι το δρόμο που θα «έπρεπε» να ακολουθήσουν οι ανταγωνιστές της. Και εκεί που η εξάπλωση της αγοράς έφερε Sony και Microsoft –άλλη λιγότερο και άλλη περισσότερο- απέναντι στην εταιρεία του Kyoto με προτάσεις όπως το Move και το Kinect, αυτή αποφάσισε να γυρίσει λίγο πίσω, πίσω στην εποχή όπου η έννοια «hardcore» ήταν συνυφασμένη με το όνομά της.
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες χρονιές, τα «παραδοσιακά» (για να μη χρησιμοποιούμε συνεχώς τη, μάλλον παραπλανητική, λέξη «hardcore»- παιχνίδια, φέτος είχαν τη μερίδα του λέοντος, και στη συνέντευξη Τύπου της εταιρείας, αλλά και στο περίπτερό της. Και παρά την ύπαρξη του The Legend of Zelda: Skyword Sword και του Metroid: Other M (το οποίο παίξαμε αρκετή ώρα και σύντομα θα διαβάσετε τις εντυπώσεις μας για αυτό), ένα ήταν το προϊόν που δημιούργησε τεράστιες ουρές στο περίπτερο της εταιρείας: το περιβόητο Nintendo 3DS.
Αν περιμένετε να διαβάσετε στο παρόν κείμενο τεχνικά χαρακτηριστικά και άλλα τέτοια νούμερα, θα σας απογοητεύσουμε. Άλλωστε, η Nintendo ελάχιστα στοιχεία έχει δώσει στη δημοσιότητα, αφήνοντας τα blogs να «διαρρέουν» φήμες για επεξεργαστές, αναλύσεις οθόνης, μνήμες κ.λπ. Αυτό όμως που μπορούμε να κάνουμε, είναι να σας μεταφέρουμε την αίσθηση που αποκομίσαμε δοκιμάζοντας το νέο αυτό βήμα της εταιρείας προς την καινοτομία και, κατά πάσα πιθανότητα, τη διατήρηση της πρωτιάς στο χώρο του φορητού gaming.
Χάρη στη βοήθεια στελεχών της Nortec, το GameOver κατάφερε να εισχωρήσει στον “VIP” χώρο της Nintendo –δίπλα ακριβώς από το κεντρικό περίπτερο της εταιρείας- και εκεί, με άνεση χρόνου και χωρίς αναμονή που άγγιζε τη μια ώρα και 30 λεπτά στο περίπτερο, να δει και να δοκιμάσει τέσσερα tech demos του 3DS.
Τα δύο πρώτα εξ αυτών των demos, παρόλο που ήταν εντυπωσιακά, δεν χρίζουν ιδιαίτερης ανάλυσης, μιας και ήταν εκεί απλά για να δείξουν τις γενικότερες 3D δυνατότητες του συστήματος. Στο ένα, το σύστημα έδινε στο χρήστη τη δυνατότητα να φωτογραφίσει, χρησιμοποιώντας τις δύο κάμερες του συστήματος, σε τρισδιάστατη απεικόνιση, δίνοντας βάθος στο φόντο και φέρνοντας μπροστά τα στοιχεία που ήταν σε πρώτο πλάνο. Απλή, αλλά ενδιαφέρουσα εφαρμογή σίγουρα. Η δεύτερη εφαρμογή θύμιζε λίγο από τα Invizimals και Eye of Judgment της Sony, καθώς ζητούσε από εμάς να τοποθετήσουμε μια ειδική καρτέλα στο τραπέζι και στη συνέχεια να φέρουμε το 3DS σε μια συγκεκριμένη απόσταση από αυτήν.
Μόλις κάναμε τις παραπάνω κινήσεις, ένας τρισδιάστατος δράκος εμφανιζόταν στην επάνω οθόνη του συστήματος (τη μοναδική που είναι 3D –τουλάχιστον στην παρούσα φάση) και το «παιχνίδι» ζητούσε να εξαπολύσουμε βέλη επάνω του.
{PAGE_BREAK}
Περνώντας σε πιο ενδιαφέροντα πράγματα, δοκιμάσαμε τα tech demos των Starfox 64 (Lylat Wars στην Ευρώπη) και Metal Gear Solid 3: Snake Eater. Για να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, πρέπει να πούμε ότι ναι μεν το εν λόγω Snake Eater έδειχνε να απεικονίζει καλύτερα γραφικά από την αντίστοιχη έκδοση του PlayStation 2, αλλά από την άλλη είχαμε να κάνουμε με ένα on-rails, σχεδόν κινηματογραφικό, tech demo, στο οποίο είχαμε, απλά, τη δυνατότητα να μετακινούμε την κάμερα στους άξονες Χ και Ψ.
Εν ολίγοις, αυτό σημαίνει ότι πιθανόν αυτό που είδαμε να μην παραγόταν από τον επεξεργαστή του συστήματος, αλλά να ήταν ένα “interactive cinematic”. Η αλήθεια θα αποκαλυφθεί όταν θα αρχίσουν να παρουσιάζονται περισσότερα παιχνίδια για το σύστημα, τα οποία θα αποκαλύψουν τις πραγματικές του δυνατότητες.
{VIDEO_1}
Ωστόσο, θέλουμε να πιστεύουμε ότι η ουσία του 3DS δεν βρίσκεται εκεί, δηλαδή στο πόσα πολύγωνα θα δημιουργεί το σύστημα. Η Nintendo ποτέ δεν βασίστηκε σε τέτοια χαρακτηριστικά. Η ουσία του συστήματος σαφώς και είναι οι 3D ικανότητές του, που με το σύρσιμο ενός «slider» -και στο Starfox 64 και στο MGS3 Snake Eater- χάριζε μια πρωτόγνωρη υπόσταση στα γραφικά.
Με μια απλή κίνηση, ξαφνικά όλα άλλαζαν, οι πεταλούδες και τα ξερά φύλλα που εμφανίζονταν στο Snake Eater «έβγαιναν» εκτός οθόνης και τα υπόλοιπα στοιχεία του περιβάλλοντος ακολουθούσαν σε δεύτερο, τρίτο, τέταρτο πλάνο κ.ο.κ. Στο Starfox 64, κατεβάζοντας τον slider στο «0», δεν βλέπαμε τίποτα διαφορετικό από το γνωστό shooter του Nintendo 64. Ανεβάζοντάς τον στο πλήρες 3D, τα πάντα αποκτούσαν βάθος επιπέδου Avatar – πιστέψτε μας δεν υπερβάλουμε καθόλου- και όλα αυτά χωρίς χρήση ειδικών γυαλιών! Τέτοιο εντυπωσιακό 3D έχουμε δει μόνο στον κινηματογράφο και στις δοκιμές που κάναμε με τα Sly Collection και Killzone 3 στο PS3…
Στην παρούσα φάση δεν υπάρχουν και πολλά περισσότερα που θα μπορούσαμε να πούμε. Το 3DS της Nintendo, αν και σε πρώιμο στάδιο, φαντάζει ήδη εντυπωσιακό και ικανό να προσφέρει το κάτι παραπάνω στο φορητό gaming. Όσο για ημερομηνία κυκλοφορίας και τιμή…αυτά τα στοιχεία μόνο η Nintendo τα γνωρίζει (αν και φήμες αναφέρουν ότι θα έχει γίνει διαθέσιμο παντού μέχρι το Μάρτιο του 2011)…
Γιώργος Καλλίφας
{nomultithumb}