Το ταξίδι της ανάπτυξης συνεχίζεται…
Τον Νοέμβριο του 2016 ήταν που κυκλοφόρησε το πολυαναμενόμενο Final Fantasy XV, το οποίο (όπως αποδείχτηκε εκ των γεγονότων) είχει πολλά θετικά στοιχεία, αλλά δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία στους χαρακτήρες, πράγμα το οποίο είχε ως αποτέλεσμα αφενός να αλλοιώσει τη συνολική εμπειρία και αφετέρου να διχάσει το κοινό που αγαπούσε τη δημοφιλή σειρά. Τώρα, βρισκόμαστε δύο χρόνια μετά, με τη Square Enix να κυκλοφορεί ένα “πλήρες πακέτο” με την ονομασία Royal Edition, το οποίο παρέχει περιεχόμενο που απουσίαζε από την αρχική έκδοση. Όπως αντιλαμβάνεστε δεν μιλάμε για μια ολοκληρωμένη έκδοση του τίτλου (ξανά), εφόσον η εταιρία έχει ανακοινώσει πως εντός του 2019 θα κυκλοφορήσει τέσσερα ακόμα επεισόδια, τα οποία θα εμπεριέχουν τμήματα του σεναρίου για τους υπόλοιπους χαρακτήρες, με πρώτο να είναι αυτό του Ardyn. Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως η έκδοση που εξετάζουμε εδώ δεν παρέχει πρόσβαση στο επερχόμενο περιεχόμενο.
Επειδή στο παρελθόν έχουμε αξιολογήσει το βασικό ταξίδι του Noctis και των συντρόφων του, θεωρούμε πως θα είναι κουραστικό να ανακυκλώσουμε στο νέο κείμενο τα ίδια πράγματα. Οπότε, αν επιθυμείτε να διαβάσετε για τον βασικό κορμό του τίτλου, μπορείτε να μεταβείτε στο αρχικό review μας για το παιχνίδι. Έτσι, στο συγκεκριμένο κείμενο είναι σημαντικό να ειπωθεί πως θα αξιολογήσουμε μόνο το νέο περιεχόμενο που δίνει πρόσβαση η Royal Edition. Συγκεκριμένα, το περιεχόμενο αυτό περιλαμβάνει τα τρία επεισόδια των Gladiolus, Prompto και Ignis, το multiplayer τμήμα των Comrades, το επιπρόσθετο περιεχόμενο και όποιες βελτιώσεις έχουν γίνει στο βασικό παιχνίδι.
Έτσι, θα σταθούμε σε αυτά τα καινούρια στοιχεία, τα οποία απουσίαζαν από την αρχική έκδοση που κυκλοφόρησε το 2016. Ως πρώτη στάση, λοιπόν, συναντάμε τα τρία επεισόδια, για τα οποία θα αναπτύξουμε την εμπειρία μας περιληπτικά και δίχως spoilers για την ιστορία (επειδή ενδεχομένως να υπάρχει κοινό που δεν έχει ασχοληθεί ακόμη με τον τίτλο), αλλά και διότι και η συνολική διάρκεια του κάθε επεισοδίου δεν μας επιτρέπει να αναπτυχθούμε πολύ, αφού κάθε ένα αγγίζει περίπου τις δύο ώρες. Για αυτό το λόγο, θα κινηθούμε σε αυτό το ύφος.
Ξεκινώντας, λοιπόν, με το πρώτο επεισόδιο, που είναι αυτό του Gladiolus, θα λέγαμε ότι είναι το πιο “αδύναμο” εκ των τριών, διότι η περιοχή που αναλαμβάνουμε το ρόλο του συγκεκριμένου ήρωα είναι ένα μεγάλο dungeon, που κάλλιστα θα μπορούσαμε να είχαμε συναντήσει στο κυρίως παιχνίδι. Επίσης, το τμήμα του σεναρίου δεν θα λέγαμε πως προσφέρει κάτι πραγματικά αξιόλογο. Οπότε, το μόνο θετικό χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου επεισοδίου είναι η “χορογραφία” του στο σύστημα μάχης, που αποδίδεται αρκετά καλά, με το πιο αργό ύφος που ταιριάζει στον συγκεκριμένο χαρακτήρα. Σε παρόμοιο πλαίσιο κινείται και το σύστημα μάχης στο Episode Prompto, το οποίο είναι το δεύτερο επεισόδιο που κυκλοφόρησε, και που θεωρούμε πως είναι αισθητά καλύτερο από το πρώτο. Αυτό προκύπτει από τη φύση του συγκεκριμένου ήρωα, ο οποίος έχει πρόσβαση στον εξοπλισμό διαφόρων όπλων μεγάλου εύρους (πιστόλι, sniper και άλλα).
Ως εκ τούτου, οι δημιουργοί σχεδίασαν μια περιοχή στην οποία ο συγκεκριμένος ήρωας μπορεί να αξιοποιήσει αυτά τα όπλα με ύφος third person shooter. Γοα παράδειγμα, στο χώρο υπάρχουν τα γνώριμα κόκκινα βαρέλια (που έχουμε δει σε πολλά παιχνίδια του είδους), τα οποία μπορούμε να αξιοποιήσουμε προς όφελός μας, ενώ δεν απουσιάζουν και οι κοντινές φυσικές επιθεσεις (melee). Το τμήμα του σεναρίου στο συγκεκριμένο επεισόδιο παρουσιάζει ενδιαφέρον, εφόσον αποδίδει και άλλες πτυχές του συγκεκριμένου ηρώα. Ωστόσο, μετά το επεισόδιο του Ignis, τα προηγούμενα δύο επισκιάζονται πολύ εύκολα. Αυτό οφείλεται στο ότι οι δημιουργοί έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στο σενάριο του εν λόγω επεισοδίου, με αποτέλεσμα να υπάρχουν τρία διαφορετικά endings, που αποδίδουν διάφορα γεγονότα γύρω από τον χαρακτήρα. Επιπλέον, η περιοχή που λαμβάνει χώρα το επεισόδιο, μαζί με το γρήγορο ύφος της μάχης του χαρακτήρα και σε συνδυασμό με το οπτικακουστικό αποτέλεσμα και την ύπαρξη των τριών διαφορετικών καταλήξεων, αποτελούν τους συντελεστές για το καλύτερο επεισόδιο εκ των τριών.
Τώρα, αφού αναπτύξαμε τις γενικές εντυπώσεις μας από τα τρία αυτά επεισόδια, καλό είναι να πούμε ότι δεν εντάσσονται στο βασικό παιχνίδι. Δηλαδή, αν κάποιος ξεκινήσει το Final Fantasy XV από την αρχή και με την πρόοδό του φτάσει στο κεφάλαιο που πρέπει να παρακολουθήσει κάποιο από αυτά τα επεισόδια, θα διαπιστώσει την απουσία ενός μηχανισμού που εδνεχομένως θα έπρεπε να υπάρχει και να παραπέμπει τον παίκτη στον συγκεκριμένο επεισόδιο ώστε να ακολουθήσει μια σωστή ροή. Η απουσία ενός τέτοιου μηχανισμού είναι κάτι δυσάρεστο, διότι υφίσταται σε παιχνίδια όπως -γιαπ παράδειγμα- τα Sword Art Online, τα οποία έχουν πολύ μικρότερο budget και ετήσιο χρόνο ανάπτυξης, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο παράξενη την επιλογή της Square Enix να ενσωματώσει τα επεισόδιά της με τέτοιο τρόπο.
Και τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Ότι το Final Fantasy XV συνεχίζει να αντιμετωπίζει το πρόβλημα που είχε εξ αρχής, το οποίο είναι πως χρειάζεται εγχειρίδιο οδηγιών ώστε να παρακολουθήσει κάποιος με σωστή ροή και εξέλιξη την ιστορία. Δηλαδή, πριν ξεκινήσει κάποιος το FFXV, καλό είναι να έχει παρακολουθήσει την ταινία, μετά την anime τηλεοπτική σειρά και μετά σε κάθε κεφάλαιο θα πρέπει να γνωρίζει πότε πρέπει να επιστρέψει στο αρχικό μενού, ώστε να επιλέξει το επεισόδιο του αντιστοίχου χαρακτήρα. Το συναίσθημα πως χάνεται η ροή γίνεται εντονότερο όταν παίζει κάποιος το βασικό παιχνίδι και σταματάει στο σημείο που πρέπει να δει το επεισόδιο, αφού εκεί παρατηρείται πως τα επίπεδα και εξοπλισμός που έχουμε στον κάθε χαρακτήρα δεν ταυτίζονται, διότι τα επεισόδια έχουν προκαθορισμένα επίπεδα και εξοπλισμό για τον εκάστοτε πρωταγωνιστή.
Πριν μεταβούμε στο online τμήμα, καλό είναι να αναφέρουμε και τις προσθήκες που έγιναν στο βασικό παιχνίδι. Πλέον, μέσω της Royal Edition, αποκτάμε πρόσβαση σε ένα όμορφο, καινούργιο dungeon, το οποίο παρέχει κάποια side quests αλλά και επιπρόσθετες cutscenes ώστε να δεθεί ο παίκτης περαιτέρω με τον κόσμο και τους ήρωες του παιχνιδιού. Επίσης, υπάρχουν νέες λειτουργίες και βελτιώσεις, όπως η επιλογή εναλλαγής χαρακτήρα στη μάχη, το first person mode, ενώ μπορούμε πλέον να ταξιδέψουμε και με βάρκα σε κάποιες περιοχές. Παράλληλα, προστεθήκαν και ορισμένα νέα bosses, όπως και κάποια παλιά γνώριμα, ενώ δεν απουσιάζουν και τα καινούρια τρόπαια. Αυτές οι προσθήκες και βελτιώσεις είναι ευπρόσδεκτες, εφόσον εμπλουτίζουν το βασικό παιχνίδι.
Από εκεί και περά, τελευταίο νέο περιεχόμενο είναι το multiplayer του τίτλου. Το FFXV: Comrades εξελίσσεται και αυτό -από άποψης σεναρίου- μετά από ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο. Εμείς, εφόσον φτιάξουμε τον/ τη χαρακτήρα μας όπως επιθυμούμε, καλούμαστε να συλλέξουμε κομμάτια μετεωρίτη (meteor shards) ώστε να επαναφέρουμε τον ηλεκτρισμό σε ορισμένες περιοχές. Όπως αντιλαμβάνεστε, το σενάριο στο τμήμα του multiplayer δεν θα λέγαμε πως είναι το δυνατό του σημείο. Απλά λειτουργεί ως κίνητρο, ώστε να λάβουμε μέρος σε διάφορες αποστολές, οι οποίες θα μας ανταμείψουν με το υλικό που αναζητούμε. Πριν λάβουμε μέρος στις αποστολές, ξεκινάμε από ένα γνώριμο hub, στο οποίο υπάρχουν τα γνωστά καταστήματα για προμήθειες και εξοπλισμό ώστε να τροποποιήσουμε το χαρακτήρα μας όπως επιθυμούμε. Τις αποστολές μάς τις παρέχει η Monica (quest giver) μέσα από γνώριμες επιλογές που συνήθως συναντάμε σε αυτά τα multiplayer τμήματα.
Οι επιλογές αυτές είναι το τυχαίο matchmaking με άλλους παίκτες, η δυνατότητα να λάβουμε μέρος με την A.I. και η επιλογή Custom, που μας επιτρέπει να καλέσουμε φίλους. Σε αυτό το σημείο αρχίζουν να εμφανίζονται τα δυσάρεστα τμήματα του multiplayer. Δηλαδή, μόλις λάβουμε μέρος στο quest/ hunt, υπάρχει μια οθόνη φόρτωσης (loading screen) η οποία μας παραπέμπει σε μια κατασκήνωση. Σε αυτή την κατασκήνωση αναμένουμε ώστε το παιχνίδι να φορτώσει την είσοδο των υπολοίπων παικτών ή της A.I. (αναλόγως τι έχουμε επιλέξει) και μετά υπάρχει μια δεύτερη οθόνη φόρτωσης, που μας μεταφέρει στην περιοχή όπου θα αντιμετωπίσουμε τα διάφορα τέρατα. Πρόκειται για μια χρονοβόρα και κουραστική διαδικασία που θα έπρεπε να είχε σχεδιαστεί με τρόπο πιο φιλικό προς τον παίκτη ώστε να ξεκινούν οι μάχες πιο άμεσα.
Στη συνέχεια έχουμε το το σύστημα μάχης, το οποίο, βεβαίως, είναι αυτό του FFXV. Αυτό σημαίνει πως έχουμε καλές επιλογές για να επιτεθούμε και να αμυνθούμε, αλλά δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο βάθος στην αντιμετώπιση των εχθρών. Δηλαδή, δεν βρισκόμαστε σε ένα MMO, στο οποίο ο κάθε χαρακτήρας θα έχει κάποιο συγκεκριμένο ρόλο, όπως να τραβήξει κάποιος το ενδιαφέρον του εχθρού (aggro) επάνω του ή κάποιος άλλος να έχει ρόλο healer. Εκτός αυτού, ο εχθρός δεν απαιτεί κάποια ιδιαίτερη στρατηγική προσέγγισης, διότι με τα φίλτρα ίασης μπορούμε να παραμείνουμε σε ιδανική κατάσταση. Όλο αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μπαίνουμε στη μάχη με μια τετραμελή ομάδα που δεν χρειάζεται συνεργασία ή ομαδικότητα εφόσον όλοι έχουν τον ίδιο ρόλο, που είναι να χτυπήσουν το τέρας και να προσέχουν τον εαυτό τους. Αυτό, με τη σειρά του, οδηγεί στο να χάνουμε γρήγορα το ενδιαφέρον, αφού με αυτή τη γρήγορη επιθετική προσέγγιση η κάθε αποστολή δεν διαρκεί πάνω από δέκα λεπτά. Ωστόσο, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, που είναι οι μάχες με τα μεγαλύτερα τέρατα, αλλά και εκεί το μονό που αλλάζει είναι ο χρόνος ολοκλήρωσης.
Έτσι, η διαδικασία περιληπτικά είναι: λήψη της αποστολής, δύο οθόνες φόρτωσης, μια γρήγορη μάχη και ανταμοιβή υλικών που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για καλύτερο εξοπλισμό και για να συνεχίσουμε την πρόοδό μας με την επαναφορά του ηλεκτρισμού. Κατά συνέπεια, αυτό το τμήμα του παιχνιδιού γίνεται γρήγορα επαναλαμβανόμενο και κουραστικό αφού δεν υπάρχουν κάποια χαρακτηρίστικά στη μάχη που θα καταφέρουν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον του παίκτη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε κάθε περίπτωση, το τεχνικό/ εικαστικό αποτέλεσμα εξακολουθεί να είναι εντυπωσιακό σε όλα αυτά τα νέα τμήματα του τίτλου.
Ολοκληρώνοντας, από τα παραπάνω προκύπτει πως το καινούργιο περιεχόμενο του Final Fantasy XV δύσκολα θα πείσει όσους ικανοποιήθηκαν με την αρχική κυκλοφορία του τίτλου να ασχοληθούν μαζί του μιας και το αξιόλογο, καινούργιο περιεχόμενο που υπάρχει στην παρούσα έκδοση είναι ελάχιστο. Ωστόσο, η νέα αυτή έκδοση της Square-Enix δεν πέφτει στο κενό, αφού όσοι ασχοληθούν για πρώτη φορά με το παιχνίδι, θα λάβουν μια πιο ολοκληρωμένη εμπειρία και, κατ’ επέκταση, μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για το παιχνίδι και τον κόσμο του, αφού το βασικό, πλούσιο υλικό συνοδεύεται από τα επιπρόσθετα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά. Ως εκ τούτου, εκτιμούμε ότι η Royal Edition αποτελεί την ιδανική πρόταση για εκείνους που θέλουν να ξεκινήσουν τώρα το ταξίδι τους στον Eos.
