Καλώς τα, τα παιδιά.
Έχετε βαρεθεί τα συστήματα, τα στατιστικά, τις μεταγραφές, τα ψυχολογικά των παικτών σας, την οικονομική διαχείριση, που μέσες άκρες προσφέρουν όλα τα μοντέρνα sim ποδοσφαιράκια; Ανήκετε στην κατηγορία ανθρώπων που καταλαβαίνετε το «μπακότερμα», τα «3 κόρνερ πέναλτυ» , το «απαγορεύονται τα μύτο» και το «επαναλαβή» ( sic); Είστε από αυτούς που διάβασαν τον τίτλο “Kopanito” και ψήθηκαν μόνο και μόνο από το όνομα του παιχνιδιού; Πιστεύετε πως στα μοντέρνα ποδοσφαιράκια έχει χαθεί η μαγεία και η αμεσότητα που είχαν τα παλιά arcade αντίστοιχα;
Σας λέει κάτι ο τίτλος «Nintendo World Cup» ή, κατά το ιαπωνικό, «Σχολική Λέσχη Dodge Ball θερμοκέφαλων»; Ναι ε; E, τότε μη συνεχίζετε να διαβάζετε και πηγαίνετε να αγοράσετε άμεσα το Kopanito. Γιατί το Kopanito είναι μεν ποδοσφαιράκι, αλλά έχει τόση σχέση με το πραγματικό άθλημα, όση ο Mario με τα υδραυλικά! To Kopanito είναι ένα παλαιάς κοπής/ λογικής ποδοσφαιράκι, ταχύτατο, νευρικό με 2-3 άσσους στο μανίκι του, που του δίνουν τη δυνατότητα να διαφοροποιείται και να το κάνουν μια ξεχωριστή περίπτωση. Καταρχάς δεν υπάρχουν καθόλου στατιστικά παικτών, οπότε είτε πάρετε την Ελλάδα είτε τη Γερμανία είτε τα Νησιά Κουκ, οι 6 παίκτες της ομάδας σας θα παίζουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Εννοείται πως δεν υπάρχουν φάουλ, off-side, αλλαγές κ.λπ. καθώς φαίνεται πως οι Πολωνοί της Merixgames όταν αποφάσιζαν πώς θα δομήσουν το gameplay τους, πρέπει να έκαναν διατριβή στα highlights του Καλλιτζάκη (o «νίντζας» ντε), του Κολτσίδα και του Vinnie Jones. Τάκλιν στην καρωτίδα, πρώτα ο παίκτης και μετά η μπάλα, οι τάπες στη μούρη του αντιπάλου και δωρεάν κόντρα ξύρισμα προσφορά του καταστήματος. Το Kopanito ζει και αναπνέει από τα εγκληματικά τάκλιν, η (υπερβολική είναι η αλήθεια πολλές φορές) χρήση των οποίων δίνει αυτόν τον ακατάπαυστο old school ρυθμό, με τις συνεχείς εναλλαγές κατοχής της μπάλας και τις ηρωικές, a’la Παναγιώτης Γιανάκης, βουτιές στα πόδια των αντιπάλων που έχουν οπλίσει και είναι έτοιμοι να τινάξουν τα δίχτυα της αντίπαλής ομάδος, παίρνοντας την ύστατη στιγμή τη μπουκιά από το στόμα του «κυνηγού».
Αντίστοιχα πετυχημένο τάκλιν του επιτιθέμενου στον αμυντικό δίνει αυτό το ελάχιστο χρονικό παράθυρο για να εξαπολύσουμε την «καραβολεδιά» μας στο γάμα του ανήμπορου να αντιδράσει πορτιέρο. Η αλήθεια είναι πως πίσω από τους υδροκέφαλους και καρτουνίστικους ποδοσφαιριστάς κρύβεται μια αρκετά ισορροπημένη gameplay εμπειρία, που αφαιρεί το πλεονέκτημα της καλύτερης ομάδας και το αφήνει στην ικανότητα του χειριστή, στη φαντασία του, στα καλά ρεφλέξ του και στην επιλογή του σωστού timing για την κάθε του ενέργεια. Μέχρι εδώ όμως, η περιγραφή μας θα μπορούσε να ταιριάξει με οποιοδήποτε ρετρό ποδοσφαιράκι. Πάνω κάτω αυτά έκαναν όλοι οι πρώιμοι, fun oriented, τίτλοι.
Επειδή όπως αναφέραμε πιο πάνω η ουσιαστική σχέση του Kopanito με το πραγματικό ποδόσφαιρο έγκειται στο γεγονός πως παίζεται με τα πόδια και πρέπει να μπει με κάποιο τρόπο το «τόπι στο πλεκτό», του δίνει τη δυνατότητα να έχει κάποιες ακόμα εξωαγωνιστικές ελευθερίες, που σε τελική ανάλυση το κάνουν κάτι παραπάνω από έναν αχρείαστο, ρετρό κλώνο. Καταρχάς υπάρχουν super powers, η μπάρα για τη χρήση των οποίων γεμίζει με το χρόνο, αλλά και καθώς κάνουμε πετυχημένες ενέργειες μέσα στο γήπεδο, οι οποίες, όπως λένε και στο χωριό μας, είναι «game changing».
Πυρηνική υπερσουτάρα που αφήνει λιπόθυμους του πάντες στο πέρασμα της και τον γκολκίπερ ημιθανή (αν δε «γράψει» μέσα φυσικά), παρέχοντας τη δυνατότητα να σπρώξουμε τη μπάλα απλά μέσα αν είμαστε σε σωστή θέση. Ninja-τηλεμεταφορά, για να ξεφύγουμε από τη μέγγενη του αμυντικού, αλλά και σε πιο advanced στάδιο μπορούμε να μπούμε, κυριολεκτικά, με τη μπάλα στα δίχτυα. Μαγνήτης για τραβήξουμε την ύστατη στιγμή τη μπάλα από τα πόδια του αντιπάλου, αλλά και να τη φέρουμε στα πόδια μας, ώστε να βρεθούμε άμεσα σε απειλητική θέση. Tesla Coil για να προκαλούμε ηλεκτροπληξία στους εφορμώντες αμυντικούς. Παγάκι, aoe, για να παγώνουμε όποιον πλησιάζει και, τέλος, μια τεράστια τουρμπίνα που εμφανίζεται πίσω από το τέρμα μας και απομακρύνει εκείνο το σίγουρο γκολ στο 90 που θα σήμαινε και τον αποκλεισμό μας.
Οι σούπερ δυνάμεις δίνονται τυχαία και το ενδιαφέρον είναι πως οι περισσότερες έχουν αξία για το αμυντικό αλλά και το επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού μας. Άσχετος ποδοσφαιρικά μηχανισμός, που όμως βάζει τον παράγοντα του απροσδόκητου στους αγώνες μας. Θα θέλαμε ακόμα μεγαλύτερη ποικιλία με έξτρα δυνάμεις, αλλά βολευόμαστε με ό,τι υπάρχει τώρα. Δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι η δυνατότητα να σπριντάρουν οι παίκτες, χωρίς περιορισμό από stamina bar, αλλά μόνο όταν δεν έχουν τη μπάλα στην κατοχή τους. Ένας μηχανισμός που σε πρώτη φάση δίνει τεράστιο πλεονέκτημα στους αμυνόμενους (όντως), αλλά με μια δεύτερη ματιά παρέχει τη δυνατότητα να πετάξετε τη μπάλα στον κενό χώρο και να κάνετε τις απαραίτητες προωθήσεις προλαβαίνοντας τον αμυντικό (ή χτυπώντας τον ενώ είναι η μπάλα διεκδικήσιμη).
O γκολκίπερ έχει δικό του κουμπί για εξόδους-τάκλιν, εμπλουτίζοντας το ρόλο του σε σχέση με τους παραδοσιακούς τίτλους, κάνοντας τον έτσι πιο ενεργό. Οι πάσες και οι σέντρες δουλεύουν στον αυτόματο, αλλά υπάρχει και πρόβλεψη για χειροκίνητη πάσα και σέντρα, δίνοντάς μας ακόμη περισσότερη ελευθερία να δοκιμάσουμε το κάτι παραπάνω που θα κάνει τη διαφορά, Και φυσικά έχουμε τα σουτ. Τα σουτ και τα γκολ στο Kopanito είναι η πεμπτουσία του gameplay. Πατώντας παρατεταμένα το αντίστοιχο κουμπί μπαίνουμε σε slow motion, όπου μπορούμε με το δεξί μοχλό να δηλώσουμε κατεύθυνση και με τα shoulder buttons να δώσουμε όσο ακραία φάλτσα θέλουμε.
Η διάρκεια δε, που κρατάμε πατημένο το κουμπί καθορίζει και τη δύναμη του σουτ. Πραγματικά απίστευτο σύστημα, που ενθαρρύνει τους παίκτες να δοκιμάζουν σουτ από οποιαδήποτε θέση, με τα αποτελέσματα να ποικίλουν. Εκπληκτικές «γκολάρες» από απίστευτες γωνίες, αλλά και σουτ που η κατάληξη τους χρειάζεται άδεια από το ΥΠΕΧΩΔΕ (είπαμε η φάση είναι ρετρό) για συνεχιστεί το παιχνίδι. Η όλη μαγεία κρύβεται στο γεγονός, πως ο χρόνος που χρειάζεται για να πιάσουμε ένα καλό και γεμάτο σουτ, συνήθως δε φτάνει, μιας και τα «δρεπανοφόρα» βρίσκουν ευκαιρία να εξαπολύσουν τα αντιαθλητικά πυρά, την πιο «ακατάλληλη» στιγμή. Αν μας κάτσει όμως; Χειριστήρια στον αέρα, πανηγυρισμοί και ιαχές για το σπάνιας ποδοσφαιρικής ομορφιάς γκολ που πετύχαμε. Ωραία πράγματα.
Φαντεζί τρίπλες, ποδιές, σομπρερό φλικς κ.λπ. δεν υπάρχουν και η πιθανότητα να αποφύγουμε τον αντίπαλο συνήθως συνδυάζεται με ένα κακά εκτελεσμένο τάκλιν, που βγάζει τον αμυνόμενο εκτός θέσης αν κάνουμε πετυχημένο άνοιγμα μπάλας ή αν καταφέρουμε να κάνουμε μια πολύ κοφτή κίνηση που θα μας φέρει σε πλεονεκτική θέση. Εκατοντάδες εθνικές ομάδες, που όμως η διαφόρα τους είναι μόνο στη χρωματική παλέτα, και κάποιες σπέσιαλ (βαμπίρ, κολοκύθες, αγιο-βασίληδες) ανοίγουν σταδιακά καθώς κερδίζετε τα διάφορα τουρνούα σε διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας. Από τα 4 επίπεδα δυσκολίας εσκεμμένα λείπει το normal (beginner, amateur, pro, legend), ώστε να γίνεται γρήγορα ο διαχωρισμός «μυρωδίαδων» από αυτούς που της «μιλάνε» της μπάλας, και προτείνουμε αφού παίξετε λίγα ματς στο χαμηλό επίπεδο να περάσετε άμεσα στο προ, που ξεκινάει η πραγματική δυσκολία. Θα κατεβάσετε τα απαραίτητα “γαλλικά” τις πρώτες φόρες, αλλά μετά το σοκ της μεγάλης διαφοράς δυσκολίας που έχουν μεταξύ τους οι δύο κλίμακες, θα δείτε πως μόνο έτσι είναι το παιχνίδι ανταποδοτικό.
Για τα γραφικά και τον ήχο δεν έχουμε να πούμε κάτι το ιδιαίτερο, αν και θα θέλαμε οι καρικατούρες των παικτών να θυμίζουν τους πραγματικούς αντίστοιχούς τους (αν και συμβαίνει με κάποια toons αυτό). Δε θα ήταν δύσκολο να βάλουν κάποια χαρακτηριστικά από 6 παίκτες των γνωστών εθνικών ομάδων και όχι να λέμε κάθε φορά «Α σκόραρε πάλι ο μουσάτος, γεμάτος τατού, κλαρινογαμπρός που έχει για φορ η Εθνική Ελλάδος». Ξέρετε, να γεννούσαμε με τη φαντασία μας την αντιστοιχία. Θα έδινε λίγο παραπάνω ενδιαφέρον. Δυστυχώς δεν παίξαμε online με αγνώστους, αλλά σας λέμε με πάσα βεβαιότητα πως αν φτάνει τα επίπεδα ευχαρίστησης του local co-op, όπου τα πειράγματα και ο ανταγωνισμός και οι αστοχίες του ανθρώπινου παράγοντα δίνουν και παίρνουν, τότε θα έχετε εγγυημένη διασκέδαση.
Πάντως για “μάζεμα”, για μια παλιομοδίτικη καφρο-ομήγυρη, το Kopanito είναι ό,τι πρέπει. Στα αρνητικά του τίτλου θα βάζαμε την υπερβολική χρήση του τάκλιν, όπου θα θέλαμε να περιορίζοταν η δυνατότητα συνεχομένων προβολών από τον ίδιο παίκτη για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (π.χ να τον έδειχνε να κολλάει στο έδαφος), ενώ είχαμε και κάποια θέματα με την αλλαγή του παίκτη που ελέγχαμε σε κρίσιμες στιγμές. Κάποιες φορές το παιχνίδι δεν άλλαζε ή διάλεγε το λάθος παίκτη. Η αλλαγή κατοχής της μπάλας, ακόμα και αν ο αντίπαλος μάς ακουμπήσει, κάνει το παιχνίδι ακόμα πιο χαοτικό από όσο είναι, ενώ και οι επαναφορές από βολέ του τερματοφύλακα είναι εντελώς τυχαίες και μη ελεγχόμενες, προκαλώντας ένα μικρό χαμό στο κέντρο του γηπέδου με συνεχόμενες κόντρες.
Τέλος, δεν έχουμε βρει ένα τρόπο να αμυνόμαστε αποτελεσματικά στα κόρνερ της A.I. Ίσως είναι κάτι που δεν έχουμε καταλάβει σωστά ή είναι από τις γνωστές «αλητείες» της A.Ι όταν πρέπει να βρει κάποιο τρόπο για να σκοράρει. Παλιά μου τέχνη κόσκινο. Ρετρολάγνοι, υπέρμαχοι του «against modern football», οπαδοί των πολεμικών τεχνών, μαζευτείτε. Ένα ποδοσφαιράκι από τα παλιά, με πινελιές και κόλπα που απουσίαζαν από τα «τιμημένα γηρατειά» και δένουν υπέροχα το κλασικό με το διαφορετικό. Ταχύτατο, arcade, ντοπαρισμένο με αναβολικά καλής και ανόθευτης διασκέδασης, μας θυμίζει πως το να μην παίρνουμε και πολύ στα σοβαρά τον εαυτό μας, είναι πολλές φορές το κλειδί για να περνάμε καλά!
Σχετικά παιχνίδια