Το κύκνειο άσμα του Wii U.
Η κυκλοφορία του Wii U σηματοδότησε μια νέα εποχή για τα development studio της Nintendo. O στόχος ήταν η παραγωγή παιχνιδιών όπου η δημιουργικότητα θα βρισκόταν στο επίκεντρο. Για αυτό, το Wii U ήταν πιο πολύ ένα “μάθημα καλλιτεχνικών” πάρα μια κονσόλα. Από τη ζωγραφική του Splatoon, στην πλεκτική του Yoshi’s Wooly World, στο level designing του Super Mario Maker και τώρα στη χαρτοκοπτική. Βγάλτε έξω, λοιπόν, κόλες, ψαλιδιά, ξύλο-μπογιές και χαρτί ακουαρέλας για να δούμε τι κολλάζ μπορούμε να συνθέσουμε παρέα με το Paper Mario: Color Splash. Η σειρά Paper Mario έχει τις ρίζες της βαθιά χωμένες στην εποχή του SNES, στο οποίο κυκλοφόρησε το Super Mario RPG της Square Soft. Αυτή ήταν η πρώτη απόπειρα της Nintendo να μεταφέρει τον διάσημο υδραυλικό σε ένα πιο περίπλοκο gameplay περιβάλλον, αυτό των RPG.
Επειδή το Super Mario RPG -όπως ήταν λογικό- ανήκε στη Square Soft, και λόγω του χάσματος που δημιουργήθηκε μεταξύ των δυο εταιριών κατά την εποχή του Nintendo 64, η εταιρία από το Kyoto αναγκάστηκε να κάνει reboot το project με άλλη ονομασία. Το εν λόγω reboot είχε την ονομασία “Paper Mario”, δημιουργός εταιρία ήταν η Intelligent Systems και κυκλοφόρησε στην ευρωπαϊκή αγορά τον Οκτώβριο του 2001 για το Nintendo 64. Χαρακτηριστικά του ήταν τα απλοποιημένα leveling και combat συστήματα, η “χάρτινη” απεικόνιση, οι ιδιαίτεροι χαρακτήρες και η εναλλαγή διαστάσεων από 3D σε 2D και το ανάποδο. Το Paper Mario αγαπήθηκε από τους οπαδούς της Nintendo, απέσπασε διθυράμβους από κριτικούς και δημιούργησε μια νέα σειρά παιχνιδιών, η οποία απέκτησε τον πρώτο της αμφιλεγόμενο τίτλο το 2012 με το Paper Mario: Sticker Star, το οποίο έφερε πολλές αλλαγές.
Αυτές τις αλλαγές τις κληρονόμησε και το Paper Mario: Color Splash. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στο Paper Mario: Color Splash ο παίκτης αναλαμβάνει το ρόλο του, χάρτινου πλέον, Mario, ο οποίος προσπαθεί να εξιχνιάσει το μυστήριο της εξαφάνισης των χρωμάτων από τη νήσο Prisma και την ευρύτερη περιοχή. Σε αυτήν του την προσπάθεια θα έρθει σε επαφή με αρκετούς χαρακτήρες. Μερικοί από αυτούς θα τον συντροφεύουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως ο Huey, ενώ άλλοι θα έχουν περιορισμένο ρόλο στην πλοκή του παιχνιδιού.
Σε γενικές γραμμές, οι χαρακτήρες προσδίδουν αίσθηση ζωντάνιας στον κόσμο, ενώ η γραφή και οι διάλογοι δεν παρεκτρέπονται από τη γενική αίσθηση του franchise. Μάλιστα, υπάρχουν μερικές ιδιαίτερες στιγμές που προσδίδουν ένα αυτοαναφορικό metahumour στο παιχνίδι, που συμβαδίζει με τα δρώμενα της gaming εποχής που διανύουμε. Αυτές οι στιγμές είναι που αναδεικνύουν στο συγκεκριμένο τίτλο και μια πιο σατυρική πτυχή του. Τόσο οι διάλογοι όσο και ο τρόπος παρουσίασης των χαρακτήρων προσπαθούν να δημιουργήσουν “Inside Jokes” ή και να σατιρίσουν άλλα φαινόμενα της nerd κουλτούρας. Τα παραδείγματα είναι πολλά και ποικίλουν, ένα όμως από αυτά τα φαινόμενα σάτιρας που συναντά ο παίκτης αρκετά νωρίς, είναι η περίπτωση των Chosen Toads.
Οι Chosen Toads είναι τρία Toads τα οποία θέλουν να ανακαλύψουν τη μοίρα τους. Ένα μέλος αυτής της τριάδας είναι ο Justice Toad. O συγκεκριμένος χαρακτήρας αποτελεί γελοιογραφία των υπερηρώων και τον τρόπο με τον οποίο αυτοί παρουσιάζονται μέσα από τον κινηματογράφο. Διαθέτει “ειδικό” εξοπλισμό, που στα μάτια του Mario, βέβαια, φαίνεται ως μια κλασική αμφίεση των Toad και προσφέρει τις υπηρεσίες τους σε όσους χρειάζονται βοήθεια. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με τους περισσότερους ενδιαφέροντες χαρακτήρες που συναντάμε, έτσι και ο Justice Toad απασχολεί περιορισμένο χρόνο στην οθόνη μας. Γενικά, κάθε νέο πρόσωπο που παρουσιάζει το παιχνίδι έχει τη δική του μικρή ιστορία -άλλοτε αυτή είναι σημαντική για την εξέλιξη του παιχνιδιού ενώ άλλες φόρες απλά προσθέτει ζωντάνια στον κόσμο.
Πέρα από τους καλογραμμένους χαρακτήρες και τις μικρές ιστορίες που το Paper Mario: Color Splash διηγείται μέσω αυτών, στο προσκήνιο καταφέρνουν και βρίσκονται οι δευτερεύουσες αφηγήσεις των επιμέρους περιοχών. Αυτές οι αυτοτελείς ιστορίες επισκιάζουν οτιδήποτε άλλο διαδραματίζεται και αποτελούν από μόνες τους κινητήρια δύναμη για να θέλει ο παίκτης να προχωρήσει και να δει τους τίτλους τέλους. Πολλές φορές, μάλιστα, δεν χωρίζονται με βάση το χρώμα, όπως θα περίμενε κανείς από ένα παιχνίδι όπου βασικό μέλημα του παίκτη είναι η συλλογή των κόκκινων, κίτρινων, μπλε, πράσινων, πορτοκαλί και μωβ αστεριών, αλλά εξελίσσονται μεταξύ διαφορετικών, χρωματικά, περιοχών.
Οι συγγραφείς έχουν δώσει πολύ μεγαλύτερη προσοχή στο πώς χωρίζονται νοηματικά και θεματικά τα επιμέρους κεφάλαια, παρά στην κεντρική ιστορία η οποία θυμίζει ένα φίλο απ’ τα παλιά. Πιο συγκεκριμένα, η κεντρική ιστορία του Paper Mario: Color Splash συγκλίνει στην χιλιοειπωμένη ιστορία των Mario παιχνιδιών. Ο νέος τίτλος της Intelligent Systems προσπαθεί από την αρχή να χτίσει ατμόσφαιρα και μυστήριο μέσω cutscenes και διαλόγων. Ωστόσο, έπειτα από μερικές ώρες ενασχόλησης, το σενάριο υποβαθμίζεται σε δευτερεύουσα αφήγηση για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ πολλά από τα μυστήρια ξεδιπλώνονται πολύ γρήγορα, με αποτέλεσμα να χάνεται το αίσθημα της αγωνίας.
