Prison Break, ξανά.
Μόλις δυο χρόνια πέρασαν πριν καταφέρουν να μας ρίξουν ξανά στη φυλακή. Όντας γνωστοί, απ’ ό,τι φαίνεται, για τα προηγούμενα κατορθώματά μας, η αστυνομία δεν αστειεύεται και επίλεξε για νέο μας σπιτικό μερικά από τα πιο σκληρά σωφρονιστικά ιδρύματα που βρήκε. Χα! Γελάστηκε αν νομίζει ότι θα μας κρατήσει για πολύ. Ήδη έχουμε αρχίσει να σχεδιάζουμε την απόδραση. Όλα θα πήγαιναν ρολόι αν δεν έβρισκαν τη λίμα στο συρτάρι του γραφείου. Τώρα, μας έχουν υπό περιορισμό να καθαρίζουμε πατάτες ενώ κατάσχεσαν όλα τα αντικείμενα που είχαμε κρύψει στον αεραγωγό πάνω από το κελί. Δεν πτοούμαστε όμως, σίδερα μασάει ο Κουταλιανός.
Τις ώρες, λοιπόν, που περάσαμε κλεισμένοι στην απομόνωση είχαμε χρόνο να σκεφτούμε για το νέο παιχνίδι της Team17. Αρχικά, και με την πρώτη ματιά, τα πράγματα στο The Escapists 2 φαίνονται πιο “καθαρά” αφού έφυγε εκείνο το 8-bit εφέ που μόνο ατμόσφαιρα δεν προσέδιδε στο αρχικό The Escapists. Απλά, ήταν εκείνη η περίοδος στη βιομηχανία που όλα έπρεπε, για κάποιο, λόγο να είναι ψευδό 8-bit αισθητικής χωρίς αυτό να ήταν απαραίτητο. Με τις νέες φυλακές να είναι τόσο μεγαλύτερες σε μέγεθος, ο ανανεωμένος σχεδιασμός τους και οι διάφορες μικρές λεπτομέρειες σε κάθε γωνιά τους, αλλά και τα καθαρά animations και σημεία με τα οποία μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε, πιστεύουμε ότι ταιριάζουν γάντι στο δεύτερο παιχνίδι.
Δυστυχώς, όμως, η ζωή στη φυλακή παραμένει δύσκολη, πολύ δύσκολη. Μια λίμα που μόλις είχαμε βρει και ψάχναμε για τέσσερις μέρες ήταν ο λόγος να μας πιάσει ο φύλακας, να αδειάσει όλα τα ντουλάπια, να βρει κάθε τρύπα πίσω από τις αφίσες στο κελί μας και στη συνέχεια να μας στείλει στην απομόνωση. Όπως καταλαβαίνετε, το The Escapists 2 δεν χαρίζεται. Όπως ακριβώς συνέβαινε και στο πρώτο παιχνίδι, έτσι και εδώ κάθε προσπάθεια για απόδραση είναι ένας άθλος, από τον τρόπο που θα στηθεί μέχρι τη συλλογή των υλικών και την αγωνία μην γίνει το οτιδήποτε και κατασχέσουν τα πάντα οι φρουροί. Φυσικά, αν φτάσετε μέχρι ένα σημείο στην απόδραση και θυμηθείτε ότι δεν έχετε, για παράδειγμα, στήριγμα για το τούνελ, οπότε δεν μπορείτε να σκάψετε το τελευταίο κουτάκι με χώμα και να αποδράσετε, φτου και από την αρχή μέρες δουλειάς.
Από την άλλη, αν όλα πάνε καλά και καταφέρετε να αποδράσετε από τη φυλακή, το αίσθημα της επιβράβευσης που δίδεται από το παιχνίδι δεν συγκρίνεται με τίποτα (νικώντας τους Ornstein and Smough στο Dark Souls θα νιώσετε μικρότερή επιβράβευση, να είστε σίγουροι). Με τις διαθέσιμες ελεύθερες ώρες για τη συλλογή των κατάλληλων αντικειμένων να είναι πολύ περιορισμένες, θα πρέπει να προσέξετε πολύ πώς θα μοιράσετε το χρόνο σας, ενώ λόγω των μεγάλων αποστάσεων θα πρέπει να σκεφτείτε από πριν σε ποια περιοχή θέλετε να ξοδέψετε τα ελάχιστα ελεύθερα λεπτά σας, μεταξύ της άσκησης του φαγητού και του μπάνιου.
Σε περίπτωση που δεν εμφανιστείτε σε κάποια από τις υποχρεώσεις σας, υπάρχουν κυρώσεις, τις οποίες θα σας αφήσουμε να ανακαλύψετε μόνοι σας -συνήθως περιλαμβάνουν από ξύλο από τους φρουρούς μέχρι επίθεση από σκυλιά. Αυτό που εκτιμούμε ότι είναι σωτήριο για τον παίκτη, είναι το mini-map που βρίσκεται στην επάνω αριστερή γωνιά της οθόνης, το οποίο όμως δίνει περισσότερες από αρκετές πληροφορίες και καμιά φορά αφαιρεί λίγη από την αίσθηση της εξερεύνησης.
Το νέο χαρακτηριστικό που φέρνει το Escapists 2 στο franchise και που είναι το μόνο πραγματικά ουσιώδες καινούργιο στοιχείο που βρήκαμε στον τίτλο, είναι το co-op mode. Για τους παίκτες που βρήκαν το πρώτο παιχνίδι δύσκολο και ανελέητο, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι και στο δεύτερο τα πράγματα είναι παρόμοια, όμως με τη βοήθεια κάποιου συμπαίκτη, τόσο σε online περιβάλλον όσο και σε τοπικό επίπεδο, τα πράγματα γίνονται πολύ πιο ενδιαφέροντα και λιγότερο δύσκολα. Η διασκέδαση κορυφώνεται και ένα μεγάλο βάρος του να τα κάνει όλα ένας παίκτης σε περιορισμένο χρόνο και να μην γίνει κάποιο λάθος, περιορίζεται σημαντικά. Για να φτάσει μια ομάδα στο σημείο μηδέν θα πρέπει να πάνε όλα πολύ στραβά. Το co-op mode προσθέτει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο παιχνίδι, το καθιστά αρκετά πιο διασκεδαστικό και σίγουρα προτείνουμε να δοκιμάσετε να παίξετε με κάποιον/ ους φίλο/ ους σας.
Σε γενικές γραμμές το δεύτερο κεφάλαιο της σειράς The Escapists -με την εξαίρεση των αλλαγμένων γραφικών και της προσθήκης του co-op mode- κινείται στα ίδια πλαίσια με το αρχικό παιχνίδι. Οι φυλακές είναι μεν καινούριες αλλά το concept παραμένει ολόιδιο -μάλιστα μπορούμε τις ίδιες τακτικές που χρησιμοποιούσαμε στο πρώτο παιχνίδι, να τις χρησιμοποιήσουμε και εδώ για να αποδράσουμε ευκολότερα. Το αίσθημα της επιβράβευσης είναι, βέβαια, παρόν και ιδιαίτερα ισχυρό, όμως η δυσκολία του να οργανώσει ένας παίκτης μόνος του μια απόδραση από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να συλληφθεί είναι τεράστια και το εγχείρημα σχεδόν αδύνατο.
Όμορφο το νέο στυλ στα γραφικά και ενδιαφέρον το co-op mode, όμως, το The Escapists 2 δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικά καινούριο. Θα λέγαμε ότι μοιάζει περισσότερο με ένα expansion, και μιας και η τιμή του ανήκει σε αυτή τη κατηγόρια (19,99) δεν χωράει περισσότερη γκρίνια. Όσοι ευχαριστήθηκαν το πρώτο παιχνίδι έχουν μερικές ακόμα φυλακές για να αποδράσουν. Οι υπόλοιποι, κοιτάξτε αλλού.
Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.