“It’s all about passion”…
"It’s all about passion". Με αυτές τις λέξεις παρουσιάζει η Turn10 τη νέα δημιουργία της που ακούει στo όνομα "Forza Motorsport 4". Μια πρόταση η οποία καταφέρνει και συλλαμβάνει απόλυτα την απόλαυση της οδήγησης στο όριο, έστω και αν τα πάντα παρουσιάζονται μέσω ενός videogame. Η σειρά Forza εξελίχθηκε, ωρίμασε και δίχως να προβαίνει σε σημαντικές αλλαγές, κατάφερε να εδραιωθεί στα μάτια του κοινού και το μόνο σίγουρο είναι πως θα ικανοποιήσει τους φίλους της αυτοκίνησης στον απόλυτο βαθμό. Όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος, ο Dan Greenawalt, καθώς και η υπόλοιπη ομάδα από το Redmond, ακολούθησαν ένα συγκεκριμένο και αυστηρό χρονοδιάγραμμα και έτσι φτάνοντας στο σήμερα, είναι σε θέση να κοιτάξουν τον ανταγωνισμό κατάματα.
Η σύγκριση με το απέναντι στρατόπεδο μοιάζει να είναι αναπόφευκτη, αλλά αν κάποιος κοιτάξει τη δημιουργία της Turn10, αλλά και την αντίστοιχη της Polyphony Digital, είναι πραγματικά δύσκολο να κρίνει ποια είναι η καλύτερη. Το μόνο βέβαιο είναι πως υπάρχει μια τεράστια διαφορά νοοτροπίας στα πάντα, με την αμεσότητα της Δύσης να έρχεται αντιμέτωπη με την εμμονή στην λεπτομέρεια της Ανατολής. Με τη συγκεκριμένη αντιπαράθεση θα ασχοληθούμε στη συνέχεια, οπότε για την ώρα δέστε τις ζώνες σας γιατί η πανέμορφη 458 Italia ξεχύνεται στις Άλπεις, με τον κινητήρα να ουρλιάζει και τα λάστιχα να αδυνατούν να τη συγκρατήσουν στο δρόμο.
Τα πρώτα δειλά βήματα
Όπως συνέβη και με τον προκάτοχό του, το Forza 4 έρχεται σε δύο DVD, με το ένα από αυτά να περιλαμβάνει τον κυρίως τίτλο και το δεύτερο να προσφέρει περίπου 200 επιπλέον αυτοκίνητα. Για να μπορέσει κάποιος να τα χρησιμοποιήσει, επιβάλλεται η εγκατάστασή τους στο σκληρό δίσκο της κονσόλας, αν και ο χώρος που απαιτείται δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος. Από εκεί και έπειτα, θα εκκινήσει το career mode και με συνοπτικές διαδικασίες οι παίκτες θα βρεθούν στο δρόμο. Ο πρώτος αγώνας ή, πιο σωστά η πρώτη βόλτα, θα δοκιμάσει κυρίως τις ικανότητες του χρήστη, ο οποίος και θα είναι σε θέση να ρυθμίσει το επίπεδο δυσκολίας.
Για να είμαστε πιο ακριβείς, ο παίκτης δεν μπορεί να επέμβει στη συμπεριφορά της ΑΙ, αλλά απεναντίας να ορίσει το ποσοστό της εξομοίωσης, βάσει της οποίας θα συμπεριφέρεται το όχημά του. Συνολικά ο τίτλος προσφέρει ό,τι θα ανέμενε ο καθένας, με τις πολλές επιλογές να επιτρέπουν ακόμα και στους άπειρους οδηγούς να φέρουν τα πάντα στα μέτρα τους. Αφήνοντας για την ώρα τους αγώνες και επιστρέφοντας στο κεντρικό μενού επιλογών, φέτος η εικόνα είναι καλύτερη αλλά και πιο πλούσια από κάθε άλλη φορά.
Τα πάντα ακολουθούν λιτές και συνάμα μοντέρνες γραμμές, με την επιλογή Autovista να βρίσκεται σε κεντρική θέση και γενικότερα να επικρατεί παντού μία τάξη. Το ευχάριστο είναι πως πλέον το career mode είναι ιδιαίτερα μεγάλο σε διάρκεια και έτσι αν το επιλέξει κάποιος, θα έρθει αντιμέτωπος με την επιλογή World Tour. Εδώ οι αγώνες είναι χωρισμένοι σε οκτώ μεγάλες ενότητες, με την κάθε μία από αυτές να προσφέρει ένα χορταστικό σύνολο αγώνων. Πάντως, αν θέλει κάποιος να δει τη συνολική έκταση, δεν έχει παρά να επιλέξει την Event list, με τον αριθμό των αγώνων να προκαλεί μια ευχάριστη ζάλη.
Όσο προοδεύει ο παίκτης, θα αυξάνει την εμπειρία του ψηφιακού οδηγού του, ενώ κάτι αντίστοιχο θα συμβαίνει και με το εκάστοτε όχημα της επιλογής του. Στο σημείο αυτό έρχεται στο προσκήνιο ο τομέας των επιμέρους μηχανικών βελτιώσεων και εδώ η Turn10 δεν κάνει τσιγκουνιές. Με την πάροδο των αγώνων και όσο το αυτοκίνητο θα ανεβαίνει επίπεδα, ολοένα και περισσότεροι τομείς θα μπορούν να δεχθούν τροποποιήσεις και έτσι με τα ανάλογα credits, ένα αυτοκίνητο παραγωγής θα είναι σε θέση να μεταμορφωθεί σε ένα αγωνιστικό θηρίο.
Οι βελτιώσεις καλύπτουν όλους, μα όλους τους τομείς, ενώ η εξωτερική εμφάνιση θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό και την αεροδυναμική του στο δρόμο. Τα συμπεράσματα των βελτιώσεων θα βγουν μέσω της τηλεμετρίας που προσφέρει το Forza 4 και για ακόμα μια φορά στο συγκεκριμένο τομέα, ο τίτλος δείχνει να μην έχει αντίπαλο. Η CPU δεν δείχνει να δυσκολεύεται ποτέ να διαχειριστεί έναν τόσο τεράστιο όγκο δεδομένων, ενώ το εκπληκτικό είναι πως αν κάποιος είναι γνώστης του αντικειμένου, θα εκπλαγεί με την ακρίβεια των δεδομένων που παρουσιάζονται μπροστά στα μάτια του.
Σαγόνια στο πάτωμα: το Autovista
Επόμενη στάση η επιλογή Autovista, όπου δίχως καμία δόση υπερβολής αποτελεί το highlight του τίτλου. Ξεναγός του χρήστη θα είναι ο γνωστός Jeremy Clarksson από την τηλεοπτική εκπομπή Top Gear και μπορεί για πολλούς η προσφορά του να είναι κουραστική, τα σχόλιά του όμως είναι πάντοτε καυστικά και εύστοχα. Στο συγκεκριμένο mode, παρέχεται ουσιαστικά η δυνατότητα εξονυχιστικού ελέγχου ορισμένων οχημάτων –όχι όλων- με τη λίστα σταδιακά να μεγαλώνει και να φτάνει συνολικά στα 25.
Ο παίκτης μπορεί να κινείται περιμετρικά του εκάστοτε οχήματος και όταν εμφανιστεί η ανάλογη ένδειξη, μπορεί είτε να μπει μέσα σε αυτό, είτε να εξετάσει τα ελαστικά, τα φρένα, τον κινητήρα και τόσες άλλες παραμέτρους. Η είσοδος στο εσωτερικό αποκαλύπτει την προσεγμένη δουλειά που έχει κάνει η ομάδα ανάπτυξης στον τομέα του σχεδιασμού, με τις λεπτομέρειες να ξεχειλίζουν από παντού, θέτοντας νέα δεδομένα για την κατηγορία. Μπορεί κατά τη διάρκεια ενός αγώνα τα οχήματα να μην εμφανίζονται τόσο εντυπωσιακά όσο μέσα στο Autovista, αλλά ακόμα και έτσι το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακότατο.
{PAGE_BREAK}
Για τους κατόχους Kinect, η προαναφερθείσα περιπλάνηση γίνεται ακόμα ευκολότερα, αν και όσοι επιλέξουν ένα απλό gamepad στη συγκεκριμένη ενότητα δεν θα αντιμετωπίσουν το παραμικρό πρόβλημα. Το photo mode επιστρέφει και αυτό με τη συνοδεία περισσοτέρων εφέ, ενώ αν το επιτρέπει ο σκληρός δίσκος, παρέχεται η δυνατότητα αποθήκευσης των φωτογραφιών σε εξωπραγματικές αναλύσεις. Για ακόμα μια φορά η κοινότητα της σειράς καλείται να δείξει τη δύναμή της και έτσι η ανταλλαγή υλικού αλλά και δεδομένων είναι μια πραγματικότητα. Οι paint και vinyl editors επιτρέπουν στο χρήστη να κάνει το αυτοκίνητο της επιλογής του όσο όμορφο ή άσχημο επιθυμεί, ενώ η ανταλλαγή ρυθμίσεων και στησίματος ενός αγωνιστικού οχήματος, είναι μια πραγματικότητα.
Ο τίτλος αναγνωρίζει αυτόματα την friend list του καθένα και, ακολουθώντας τα πρότυπα του Autolog που πρώτη εισήγαγε η σειρά Need for Speed, θα οδηγήσει τους πάντες στην επίτευξη του απόλυτου χρόνου. Το Forza 4 είναι αλήθεια πως θα απασχολήσει τους παίκτες για αρκετή ώρα πριν τελικά επιλέξουν να βρεθούν στην πίστα, γιατί πολύ απλά προσφέρει όλα όσα θα ήθελε να δει κάποιος σε έναν racing τίτλο.
Φυσικά πρόκειται για μια δημιουργία που καταπιάνεται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και όταν η κουβέντα μεταφέρεται στα διαθέσιμα αυτοκίνητα, τα λόγια αρχίζουν να δείχνουν περιττά και οι αισθήσεις να χάνονται. Η νέα πρόταση της Turn10 προσφέρει 500 και πλέον οχήματα, τα οποία ακολουθούν όλα το ίδιο επίπεδο λεπτομέρειας, δεν επαναλαμβάνονται μεταξύ τους και το ευχάριστο είναι πως θα ικανοποιήσουν πλήρως το κοινό της Ευρώπης. Μια επίσκεψη στο γκαράζ της Ferrari θα αποδειχθεί ένας οπτικός οργασμός, με τις Ιταλίδες ντίβες του χθες να στέκονται δίπλα στα αχαλίνωτα τέρατα του σήμερα. Kαι αυτά είναι μόνο η αρχή. Η πραγματική απόλαυση θα αρχίσει μόλις ο παίκτης αποκτήσει πρόσβαση σε κάποιο δυνατό όχημα και η οδήγηση στο όριο κάνει την εμφάνισή της.
Το γκάζι στο πάτωμα
Το Forza 4 δεν επιθυμεί να ακολουθήσει νέα και άγνωστα μονοπάτια, αλλά απεναντίας δείχνει να πατάει πάνω στον ήδη ολοκληρωμένο προκάτοχό του. Επιλέγοντας simulation στον τρόπο ελέγχου του οχήματος και απενεργοποιώντας τα traction control και stability control, ο τίτλος καταφέρνει και γίνεται απίστευτα εθιστικός, προκλητικός αλλά ποτέ άδικος.
Ίσως βέβαια να έχουν γίνει ορισμένες παραχωρήσεις στον τομέα της εξομοίωσης εις βάρος της διασκέδασης, αλλά πρόκειται για μια απόφαση που προσωπικά μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους. Βέβαια, στον αντίποδα -και όσο το career mode βρισκόταν σε εξέλιξη- η αρχική διαπίστωση άρχισε να αναιρείται, με τα κορυφαία physics να δείχνουν τα δόντια τους και όσο η ιπποδύναμη ανέβαινε, τα ιδρωμένα χέρια κρατούσαν ολοένα και πιο σφιχτά το τιμόνι. Στο συγκεκριμένο σημείο είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί πως το μοντέλο χειρισμού γενικότερα είχε σχεδιαστεί με βάση την επίσημη τιμονιέρα της Microsoft και όσοι είναι κάτοχοί της θα ζήσουν μοναδικές στιγμές.
Το απλό gamepad σαφέστατα και διακρίνεται για την ακρίβεια του αλλά εκεί που αδυνατεί να ανταπεξέλθει είναι στις στροφές και συγκεκριμένα στις διορθώσεις που επιβάλλονται κατόπιν ενός υπερστροφικού φαινομένου. Δυστυχώς, δεν κατέστη δυνατό να δοκιμάσουμε το ολοκαίνουργιο Wireless Speed Wheel της Microsoft, αλλά από την επαφή που είχε ο αρχισυντάκτης μας μαζί του στην Μεγάλη Βρετανία στα πλαίσια του Gathering 2011, οι πρώτες εντυπώσεις είναι άκρως θετικές.
Τα αυτοκίνητα φέτος δείχνουν να έχουν δεχθεί μια ελαφριά… δίαιτα, με το βάρος τους να είναι ίσως λίγο πιο κάτω από το επιθυμητό, αλλά με αυτό τον τρόπο ο έλεγχός τους είναι σαφέστατα πιο απολαυστικός. Και αυτό φαίνεται περισσότερο στο βίαιο φρενάρισμα, όπου το πίσω μέρος αρχίζει να ταλαντώνεται και οι διορθώσεις στο τιμόνι να επιβάλλονται. Ο παίκτης θα πρέπει να διατηρεί τις στροφές του κινητήρα σε υψηλά νούμερα, ώστε τα απανωτά κατεβάσματα των ταχυτήτων να μην επιτρέψουν τους πίσω τροχούς να χάσουν την πρόσφυσή τους και στη συνέχεια ανοίγοντας το γκάζι, να χαθεί από τους αντιπάλους του.
Δίχως καμία δόση υπερβολής, η Turn10 έχει αναγάγει τον τομέα του φρεναρίσματος σε μια μοναδική ιεροτελεστία, όπου αν κάποιος την κάνει κτήμα του, είναι αμφίβολο αν θα αφήσει στην άκρη τον τίτλο. Και αν σκεφτεί κανείς πως τα πάντα συνοδεύονται από έναν συγκλονιστικό ήχο κινητήρων, με το ρυθμό περιστροφής τους να βρίσκεται στο όριο και με τα λάστιχα να ουρλιάζουν, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως εκεί στο Redmond ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν.
Όσοι διαθέτουν ένα καλό πεντακάναλο σύστημα ήχου, ας το βάλουν στο τέρμα και ας δοκιμάσουν να κάνουν έναν γύρο με την απόκοσμη όσο και ταχύτατη Ferrari 599XX. Η αίσθηση είναι πραγματικά μοναδική, ενώ ένα ρίγος θα διατρέξει όλο το κορμί τους. Τέτοια επίπεδα απόλαυσης προσφέρει το Forza 4. Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η χρήση του Kinect, με το head-tracking να λειτουργεί αρκετά σωστά. Ουσιαστικά, η συσκευή ακολουθεί τις κινήσεις του κεφαλιού του παίκτη, μετακινώντας ανάλογα την κάμερα όταν αυτός χρησιμοποιεί την οπτική μέσα από το αυτοκίνητο. Βέβαια, έπειτα από κάποιες ώρες αποδεικνύεται ως μια κουραστική διαδικασία, κάτι λογικό γιατί θα επέλθει κάποια σωματική κούραση, αλλά η αλήθεια είναι πως σε γενικές γραμμές το Kinect προσφέρει μια σημαντική βοήθεια.
{PAGE_BREAK}
Αναμενόμενες στραβοτιμονιές
Περνώντας στην απέναντι πλευρά, έρχονται στην επιφάνεια τα προβλήματα του τίτλου, τα οποία όμως δεν καταφέρνουν σε καμία περίπτωση να γκρεμίσουν το οικοδόμημα που με τόση προσοχή και μαεστρία η Turn10 έχει χτίσει. Το πλέον εμφανές είναι η υπερβολική ομοιότητα με το Forza 3, αν και εδώ αποκαλύπτεται η τακτική εξέλιξης της σειράς γενικότερα. Πρακτικά δεν έχουμε μπροστά μας μια νέα δημιουργία που ολοκληρώθηκε μόλις σε δύο χρόνια αλλά απεναντίας τα πάντα ξεκίνησαν το 2007 με το Forza 2. Από τότε μέχρι σήμερα, με αργά και σταθερά βήματα και με την επαφή με το κοινό να μην χάνεται, η σειρά εξελίχθηκε ακολουθώντας ένα χρονοδιάγραμμα δύο ετών ανάμεσα σε κάθε νέα κυκλοφορία.
Κοιτάζοντας το καθαρά racing τμήμα του Forza 4, ορισμένα παράπονα αφήνουν οι διαδρομές, γιατί αφενός οι περισσότερες έχουν μεταφερθεί από το τρίτο μέρος και αφετέρου δεν παρουσιάζουν όλες το ίδιο ποσοστό πρόκλησης.
Η σειρά Forza δεν είναι μια βόλτα στο πάρκο, οπότε ο παίκτης δεν αναζητά πίστες όπου θα χαζεύει τα αξιοθέατα, αλλά απαιτητικές διαδρομές μέσα στις οποίες θα αναζητά τη σωστή αγωνιστική γραμμή. Σαφέστατα η λίστα είναι αρκετά μεγάλη και πολλές από αυτές βασίζονται σε αντίστοιχες πραγματικές, αλλά καλό θα ήταν να υπήρχαν ακόμα περισσότερες. Το γεγονός πως τουλάχιστον αρχικά η πίστα του Top Gear χρησιμοποιείται για αγώνες… bowling, καλύτερα να μείνει ασχολίαστο, αν και η κατάβαση στην Fujimi Kaido είναι σκέτη τρέλα. Η συμπεριφορά των αντιπάλων δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως επιθετική, αν και ένα μεγάλο προτέρημά τους είναι η αντίληψη που έχουν για τα πεπραγμένα επί πίστας.
Σίγουρα αποφεύγουν να φρενάρουν οριακά και πολλές φορές στο εσωτερικό μιας στροφής –και ειδικά στα τελευταία events- προτιμούν να ελαττώσουν την ταχύτητά τους για να αποφευχθεί μια σύγκρουση, παρά να ζορίσουν τον παίκτη, αλλά καλό θα ήταν να είχαν μια πιο "βρώμικη" συμπεριφορά. Γενικότερα το επίπεδο δυσκολίας κυμαίνεται σε χαμηλά νούμερα, αλλά η ομάδα ανάπτυξης έχει σκεφτεί έναν διαφορετικό τρόπο ώστε να μη βαρεθεί ο παίκτης.
Σε αντίθεση με ανταγωνιστικές δημιουργίες, η πρόσβαση σε ορισμένα υπέρ-αυτοκίνητα θα γίνει από τις πρώτες κιόλας ώρες, ενώ έπειτα από το τέλος κάθε event, ένα όχημα θα προστίθεται στο γκαράζ του παίκτη. Παράλληλα, όσοι έχουν ασχοληθεί με το Forza 3, θα είναι σε θέση να μεταφέρουν ένα μέρος από τα αυτοκίνητα που έχουν αποκτήσει στο παρελθόν στο νέο τίτλο. Γενικότερα, η πρόοδος γίνεται με σχετικά γρήγορους ρυθμούς, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι τίτλοι τέλους θα πέσουν σύντομα. Ας μην ξεχνάμε πως έχουμε μπροστά μας ένα racing game.
Γραφικά και multiplayer
Ένα μικρό παράπονο δημιουργείται και από την εικόνα ορισμένων αυτοκινήτων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουμε μπροστά μας το φαινόμενο premium – standard απεικονίσεων. Αυτά που έχουν μεταφερθεί από το τρίτο μέρος βρίσκονται ένα μικρό σκαλί πίσω σε επίπεδο λεπτομέρειας, ενώ και η φιγούρα του οδηγού αποτυγχάνει στο να εντυπωσιάσει. Αλλά μέχρι εκεί. Η μηχανή γραφικών είναι σε θέση να παρουσιάσει για ακόμα μια φορά ένα στιβαρό και άκρως εντυπωσιακό αποτέλεσμα, με τα 60 frames/second να αποτελούν πλέον κανόνα για τη σειρά.
Φέτος μέχρι και 12 αυτοκίνητα εμφανίζονται ταυτόχρονα σε μια διαδρομή, ενώ πολύ καλή δουλειά έχει γίνει και στην εσωτερική κάμερα παρακολούθησης των αγώνων. Η απόσταση του τιμονιού από τα μάτια του παίκτη είναι μάλλον η ιδανική, ενώ και οι σκιές ντύνουν τα πάντα με έναν πολύ όμορφο και ρεαλιστικό τρόπο. Το εφέ του καπνού θα μπορούσε να αποδοθεί καλύτερα ενώ οι αντανακλάσεις πάνω στα οχήματα μπορούν να χαρακτηριστούν ακόμα και ως υπερβολικές, αφαιρώντας πολλές φορές βαθμούς από την αληθοφάνεια, αλλά το προσεγμένο damage model επαναφέρει τα πάντα στην τάξη.
Τα οχήματα γεμίζουν γρατζουνιές, κομμάτια αποκολλώνται ενώ τα πάντα έχουν επίπτωση στην απόδοσή τους. Σίγουρα υπάρχουν ορισμένα λαθάκια, αλλά συνολικά δεν δημιουργείται κάποιο σοβαρό παράπονο. Όταν κάποια στιγμή ο παίκτης ολοκληρώσει το career mode –και πιστέψτε μας θα αργήσει να το πετύχει- τα ηνία θα περάσουν στο multiplayer mode και εδώ η κατάσταση είναι αρκετά απλή.
Η Turn10 έχει καταφέρει να κάνει το καλό, ακόμα καλύτερο ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, πολύ καλύτερο. Πέρα από τις συνηθισμένες δικτυακές αναμετρήσεις, το autolog είναι μια ευχάριστη προσθήκη. Όμως, οι εκπλήξεις βρίσκονται αλλού. Η ομάδα ανάπτυξης έχει εισάγει πολλά νέα modes, τα οποία αρχικά δείχνουν να μην ταιριάζουν σε έναν σοβαρό racing τίτλο, αλλά μόλις γίνει η αρχή, είναι πραγματικά αδύνατο να σταματήσει κανείς. Περισσότερα στοιχεία δεν θα αποκαλύψουμε, αν και θα αναφέρουμε μόνο πως το κυνηγητό της γάτας με το ποντίκι, έχει την τιμητική του στο Forza 4.
{PAGE_BREAK}
Συμπεράσματα
Και φτάνουμε στο σημείο που ίσως πολλοί ανέμεναν με ανυπομονησία, περιμένοντας μια απάντηση στο ερώτημα για το πώς στέκεται το Forza 4 απέναντι στον ανταγωνισμό. Πολλοί θα θεωρήσουν πως η αναφορά και μόνο του ονόματος Gran Turismo σε ένα κείμενο που αφορά τον μεγάλο του αντίπαλό αποτελεί ακόμα και ιεροσυλία, αλλά μάλλον το νόημα κάπου έχει χαθεί. Κατόπιν πολλών ωρών ενασχόλησης, το πλέον ασφαλές συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως μια απευθείας σύγκριση είναι ανέφικτη, γιατί οι δύο προτάσεις προσεγγίζουν την έννοια του "real driving simulation" με διαφορετικό τρόπο.
Αναμφίβολα, το ιδανικό θα ήταν ένα πάντρεμα στοιχείων από τις δύο δημιουργίες, ώστε να προκύψει η απόλυτη και πλέον ολοκληρωμένη εμπειρία οδήγησης, αλλά επειδή κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, οι κάτοχοι της κάθε κονσόλας θα πρέπει να "συμβιβαστούν" με αυτά που έχουν στα χέρια τους. Όταν όμως αυτός ο… συμβιβασμός ακούει στο όνομα Forza 4, όλοι θα ήταν χαρούμενοι αν συμβιβάζονταν με προϊόντα αυτού του επιπέδου και της ποιότητας.
Η Turn10 προσφέρει σήμερα όλα αυτά για τα οποία έχει στο παρελθόν δεσμευτεί και δεν αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον. Σίγουρα θα υπάρξουν προσθήκες, αλλά με την τρέχουσα μορφή του το νέο αυτό racer παρουσιάζεται ιδιαίτερα προσεγμένο, πλήρες και απλά απαιτεί από τον κάθε λάτρη της ταχύτητας -και φυσικά κάτοχο Xbox 360- να το προσθέσει στη συλλογή του.
Γιώργος Τσακίρογλου
