Πιάστε πρώτα τα παυσίπονα και μετά τα gamepads
Πολλές φορές στο παρελθόν έχουμε γκρινιάξει για την τακτική των εταιριών να προβαίνουν σε μεταφορές ταινιών ή τηλεοπτικών σειρών στις αγαπημένες μας κονσόλες, δίχως την παραμικρή προσπάθεια να υπάρχει μια στοιχειώδης ισορροπία. Ένα videogame δεν μπορεί πάντοτε να αποτυπώσει σωστά την ένταση μιας καταιγιστικής action σκηνής, ενώ στον αντίποδα, καμιά ταινία δεν επιτρέπει στον τηλεθεατή να αποτελέσει ενεργό μέρος της. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι συμβαίνει με τα κινούμενα σχέδια; Το ερώτημα δημιουργήθηκε όταν το Generator Rex: Agent of Providence τοποθετήθηκε στην κονσόλα και φυσικά στην πορεία τα ερωτηματικά πολλαπλασιάστηκαν. Για όσους δεν γνωρίζουν –ένας από αυτούς ήταν και ο υπογράφων του κειμένου- πρόκειται για μια σειρά κινουμένων σχεδίων του Cartoon Network. Για ακόμα μια φορά το διαδίκτυο επιτέλεσε εκπαιδευτικό ρόλο και έτσι έχοντας μια σφαιρική εικόνα για το τι έχουμε μπροστά μας, πατήσαμε το πλήκτρο start.
Η κατάσταση γύρω από τη νέα πρόταση της Virtuos, την οποία έχει αναλάβει να εκδώσει η Activision, είναι απλά τραγική. Σε όλους τους τομείς επικρατεί μια εκνευριστική απλότητα και προχειρότητα, κάνοντας τον καθένα να αναρωτηθεί ποιος ο λόγος της κυκλοφορίας αυτού του τίτλου. Για την ιστορία και μόνο, αξίζει να σημειωθεί πως οι παίκτες αναλαμβάνουν τον έλεγχο του Rex, ενός ανήσυχου αλλά ταλαντούχου νέου, ο οποίος αποφασίζει να παίξει το ρόλο του σωτήρα για τον πλανήτη του. Στο σώμα του Rex ρέουν υπερβολικά ανεπτυγμένοι νανίτες, οι οποίοι με τη σειρά τους του επιτρέπουν να μετατρέψει τα άκρα του σε άκρως καταστροφικά όπλα και έτσι να θέτει τους αντιπάλους του ακόμα πιο εύκολα εκτός μάχης. Συνολικά υπάρχουν 7 τέτοια όπλα, με τη λίστα να περιλαμβάνει από ένα τεράστιο σπαθί, μέχρι σφυριά, γιγαντιαίες μπότες για καταστροφικότατες κλωτσιές ή ακόμα καλύτερα, ένα ζευγάρι από rocket launchers.
Το κακό της υπόθεσης είναι πως αυτά τα abilities δεν παρέχεται η δυνατότητα να εναλλάσσονται γρήγορα και έτσι η μετάβαση από το ένα στο άλλο θα αφήνει τον Rex εκτεθειμένο στα αντίπαλα χτυπήματα. Βέβαια, εδώ εντοπίζεται και ένα σημαντικό πρόβλημα, ικανό να προκαλέσει ακόμα και γέλια. Οι αντίπαλοι χαρακτήρες, που στην πλειοψηφία τους μοιάζουν με σαύρες, αν ξεκινήσουν μια επίθεση, δεν υπάρχει περίπτωση αυτή να διακοπεί. Μπορεί ο παίκτης να χρησιμοποιεί ranged επιθέσεις, αλλά αν ένας εχθρός είναι κοντά, δεν φαίνεται να επηρεάζεται από τα χτυπήματα που δέχεται –τουλάχιστον στον τομέα της απεικόνισης γιατί η ενέργειά του ελαττώνεται κανονικά- και έτσι ενώ υποτίθεται ότι πληγώνεται, θα πετυχαίνει και αυτός χτυπήματα στον ίδιο τον Rex.
Η προαναφερθείσα ποικιλία στον εξοπλισμό δεν εξυπηρετεί σε τίποτα, γιατί πολύ απλά οι εχθροί απαιτούν στο σύνολό τους την ίδια ακριβώς αντιμετώπιση. Ποια είναι αυτή; Μα φυσικά το ασταμάτητο button mashing. Δίχως καμία δόση υπερβολής, ο παίκτης θα είναι σε θέση να απομακρύνει το βλέμμα από την οθόνη του και πατώντας με μανία τα πλήκτρα επίθεσης, να καταφέρνει το στόχο του. Παράλληλα, η ροή του Generator Rex Agent of Providence είναι κακοσχεδιασμένη, ενώ ο όρος ελευθερία κινήσεων, μάλλον δεν υπήρχε στο λεξικό της ομάδας ανάπτυξης. Ο Rex θα μεταφέρεται σε μια περιοχή, θα είναι αναγκασμένος να εξουδετερώσει έναν συγκεκριμένο αριθμό αντιπάλων και μόνο τότε θα μπορεί να προχωρήσει. Αλλά πριν γίνει αυτό, θα πρέπει ο χρήστης να παρακολουθήσει ένα cut scene, και πιστέψτε μας είναι πολλά. Πάρα πολλά. Και μάλιστα με μια ποιότητα που τίθεται συνεχώς υπό αμφισβήτηση. Πραγματικά χρειάζεται τεράστια υπομονή για να τα παρακολουθήσει κανείς, αν και είναι η πρώτη φορά που ένα achievement προστέθηκε στο gamerscore από την παρακολούθηση και μόνο μιας τέτοιας σκηνής….
Αναλυτική αναφορά στους υπόλοιπους τομείς του τίτλου μάλλον δεν απαιτείται, γιατί μια παράγραφος απλά αρκεί. Τα ελάχιστα boss fights απαιτούν απλά και μόνο ακόμα πιο γρήγορο πάτημα των κουμπιών επίθεσης, τα γραφικά είναι απαράδεκτα και ξεπερασμένα, η διάρκεια δεν ξεπερνά τις 4 ώρες, ενώ και η επιλογή multiplayer απουσιάζει ολοκληρωτικά. Το challenge mode είναι μια επανάληψη του κυρίως campaign, αλλά με χρονικό περιορισμό, και τελικά μένει μόνο ο τομέας του ήχου που καταφέρνει να ξεχωρίσει, μιας και διακρίνεται για τον ρυθμό αλλά και την ποικιλία του.
Έχοντας διαβάσει κάποιος τις παραπάνω γραμμές, είναι βέβαιο πως έχει σχηματίσει μια εικόνα για το νέο τίτλο που φέρει την υπογραφή της Activision. Αν κάποιος επιθυμεί να χαραμίσει ένα απόγευμά και να προκαλέσει έντονους πόνους στα δάκτυλά του, ας ρίξει μια ματιά στο Generator Rex Agent of Providence. Για όλους τους υπόλοιπους… ας πρυτανέψει η λογική.
Γιώργος Τσακίρογλου