Η Κόλαση επί Γης έχει πλέον όνομα…
Δημιουργός του Outlast είναι η νεοσύστατη indie εταιρία, με έδρα το Μόντρεαλ του Καναδά, με την ονομασία Red Barrels Games, η οποία απαρτίζεται από ανθρώπους με εμπειρία σε μεγάλες gaming παραγωγές (Prince of Persia: Sands of Time, Assassin’s Creed, Splinter Cell: Conviction, Uncharted, Army of Two). Όταν ανακοινώθηκε, πριν από ένα χρόνο περίπου ότι θα κυκλοφορήσει ένα first-person survival horror παιχνίδι, οι φίλοι του είδους έδειξαν αμέσως ενδιαφέρον και οι εντυπώσεις όσων το είχαν δει και δοκιμάσει σε εκθέσεις, ήταν άκρως κολακευτικές, σε σημείο που του προσέδιναν ακόμα και τον τίτλο του “πιο τρομακτικού παιχνιδιού των τελευταίων χρόνων”.
Αυτόματα στο μυαλό των περισσοτέρων, διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, θα έρχονται ονόματα παιχνιδιών που έχουν αφήσει ιστορία στην κατηγορία survival horror, και άλλα που κουβαλάνε “βαρύ όνομα”, αλλά με τα χρόνια έχασαν τα στοιχεία εκείνα που κάποτε τα έκαναν να ξεχωρίζουν από το σωρό, και να θέτουν νέα πρότυπα για την κατηγορία. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να ανακαλύψουμε αν έχουν δίκιο όσοι μιλάνε για ένα από τα καλύτερα survival horror παιχνίδια. Στο Outlast αναλαμβάνουμε το ρόλο του ανεξάρτητου δημοσιογράφου – ερευνητή, Miles Upshur, ο οποίος δέχεται πληροφορίες από μια ανώνυμη πηγή, ότι κάτι περίεργο συμβαίνει στο Mount Massive Asylum. Πρόκειται για ένα μακροχρόνια εγκαταλελειμμένο ίδρυμα για ψυχικά ασθενείς, στα απομακρυσμένα βουνά του Κολοράντο, το οποίο επαναλειτούργησε πρόσφατα υπό τη “φροντίδα” του τμήματος “έρευνας και φιλανθρωπίας” της πολυεθνικής Murkoff Corporation κάτω από απόλυτη μυστικότητα.
Ο Miles, λοιπόν, αποφασίζει να ρίξει φως στην υπόθεση με τον πιο άμεσο τρόπο, φτάνοντας ολομόναχος στις εγκαταστάσεις του ασύλου. Εκεί δε θα αργήσει να καταλάβει ότι έχει βρεθεί στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή. Πτώματα μέσα σε λουτρά αίματος, τρόφιμοι του ψυχιατρείου οι οποίοι κυκλοφορούν ελεύθεροι με άκρως επιθετική συμπεριφορά, μυστικά “απάνθρωπα” πειράματα σε ασθενείς, βασανιστήρια και πολλά άλλα “αρρωστημένα” ευρήματα, θα αναγκάσουν το δαιμόνιο ρεπόρτερ μας να μην αργήσει να ανακαλύψει ότι ο θάνατος ίσως τελικά είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να σου συμβεί σε αυτό το μέρος. Πρωταρχικό στόχο, λοιπόν, το Outlast θέτει τον αγώνα για επιβίωση και την απόδραση από τις εγκαταστάσεις.
Κατά την περιπλάνησή μας στο άσυλο θα συνειδητοποιήσουμε ότι η ιστορία είναι επηρεασμένη από ταινίες-σταθμούς του είδους, όπως το Frankenstein, το Dr. Jekyll and Mr. Hyde, το The Shining και συγγραφείς όπως ο Lovecraft και ο Clive Barker. Το gameplay του Outlast, σαν ένα κλασικό survival horror game όπου πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει το σκοτάδι, περιλαμβάνει -στο μεγαλύτερο μέρος του- εξερεύνηση των χώρων του ασύλου και συλλογή αντικειμένων που είναι απαραίτητα στην επίτευξη του στόχου μας, ο οποίος δεν είναι άλλος πέρα από την απόδραση από αυτήν την επίγεια κόλαση. Σύμμαχός μας, ως μάχιμος δημοσιογράφος, θα αποτελέσει η βιντεοκάμερα, η οποία διαθέτει δυνατότητα zoom και λειτουργία νυχτερινής όρασης (night vision).
Η συγκεκριμένη λειτουργία αντικαθιστά το φακό που συναντάμε σε παρόμοια παιχνίδια και μας επιτρέπει να δούμε στο απόλυτο σκοτάδι χωρίς να μας βλέπουν άλλοι, βοηθώντας μας σε δύσκολες καταστάσεις, οι οποίες δεν είναι και λίγες! Με τη βιντεοκάμερά μας θα πρέπει επίσης να απαθανατίσουμε τον τρόμο και τα όσα περίεργα συμβαίνουν μέσα στο άσυλο. Με τον τρόπο αυτό ο πρωταγωνιστής καταγράφει σε ένα σημειωματάριο τα σημαντικότερα γεγονότα.
Φυσικά, για τη λειτουργία της κάμερας απαιτούνται μπαταρίες, οι οποίες βρίσκονται διάσπαρτες στους χώρους που εξερευνούμε και πρέπει να συλλέξουμε. Γενικότερα το παιχνίδι προσπαθεί να επιτύχει το ερασιτεχνικό feeling που πέτυχαν ταινίες όπως το Blair Witch Project, το REC, το Grave Encounters και το Paranormal Activity. Όσοι έχουν εμπειρία με τις προαναφερθείσες ταινίες, ξέρουν πολύ καλά τι εννοούμε. Επίσης διάσπαρτοι βρίσκονται και διάφοροι φάκελοι με έγγραφα, στους οποίους περιέχονται πληροφορίες και αλληλογραφία σχετικά με τα τραγικά τεκταινόμενα του ασύλου. Στις στιγμές που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε κάποιον αντίπαλο ή στην περίπτωση που “κάτι” μας πάρει στο κυνήγι, οι επιλογές μας είναι εξαιρετικά περιορισμένες.
Δεδομένου ότι δεν διαθέτουμε κάποιο όπλο καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού -συνταγή που γευτήκαμε στα Penumbra και Amnesia- θα πρέπει είτε να καταφύγουμε σε μια προσωρινή κρυψώνα (ντουλάπα, κρεβάτι, κτλ.), είτε να στραφούμε σε άτακτη φυγή -με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Σε κάθε περίπτωση σκοπός μας είναι να χαθούμε από το οπτικό πεδίο του αντιπάλου και να ανακτήσουμε την υγεία μας, διαδικασία που πραγματοποιείται αυτόματα, αφού είμαστε σε ασφαλές μέρος μακριά από κάποιο κίνδυνο.