Πήγε για μαλί…
Η σειρά Tekken είναι αναμφισβήτητα μία από τις σπουδαιότερες σειρές fighting παιχνιδιών (αν όχι η σπουδαιότερη για πολλούς), έχοντας προσφέρει μερικά καταπληκτικά παιχνίδια και κάνοντας χιλιάδες φανατικούς οπαδούς να την ακολουθούν πιστά από γενιά σε γενιά. Φέτος, η σειρά κάνει τη δεύτερή της επίσκεψη σε κονσόλα της Nintendo και πιο συγκεκριμένα στο Nintendo 3DS, με το Tekken 3D Prime Edition. Έτσι, λοιπόν, η φορητή κονσόλα της Nintendo υποδέχεται άλλον έναν τίτλο της κατηγορίας μετά τα Street Fighter και Dead or Alive προσφέροντας περισσότερες επιλογές στους κατόχους της.
Το Tekken 3D Prime Edition, πέρα από το βασικό παιχνίδι, μας προσφέρει και την τρισδιάστατη ταινία ονόματι Tekken Blood Vengeance. Η ιστορία της ταινίας επικεντρώνεται στον Jin και την οικογένειά του και μπορεί να παρακολουθηθεί εύκολα από τους φίλους της σειράς. Όσοι από την άλλη δεν έχουν καμία επαφή με το franchise, δε θα αντέξουν παραπάνω από δέκα λεπτά, καθώς το ανάλαφρο ιαπωνικό ύφος και το αδιάφορο σενάριο, θα τους κουράσουν. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως η ποιότητα απεικόνισης και ήχου είναι σε εξαιρετικά επίπεδα -αναλογιζόμενοι τις επιδόσεις του μηχανήματος- κάτι που αποδεικνύει περίτρανα ότι η κονσόλα της Nintendo μπορεί να χρησιμεύσει και ως μέσο προβολής τρισδιάστατων ταινιών στο μέλλον αρκεί να υπάρχει η θέληση.
Ας περάσουμε όμως στο βασικό τμήμα του περιεχομένου, το παιχνίδι. Εδώ οι παίκτες θα συναντήσουν τους 40 χαρακτήρες (41 μαζί με τον Heihachi Mishima) που είδαμε και στο Tekken 6, αριθμός το λιγότερο ικανοποιητικός για τους φίλους της σειράς. Όλοι οι χαρακτήρες είναι ξεκλείδωτοι και διαθέσιμοι από την αρχή, κάτι που προσωπικά δεν μας άφησε θετικές εντυπώσεις μιας και ρίχνει κατά πολύ το "replayability" του παιχνιδιού και δεν ωθεί τον χρήστη σε μεγαλύτερη ενασχόληση με το πόνημα της Namco. Τα modes με τα οποία μπορούμε να ασχοληθούμε είναι τα Special Survival, Versus Battle, Quick Battle και Practice. Στο Special Survival mode επιλέγουμε ένα χαρακτήρα και θα πρέπει να επιβιώσουμε σε πέντε, δέκα, είκοσι (και πάει λέγοντας) κύματα εχθρών με μόλις μία μπάρα ενέργειας στη διάθεσή μας.
Το Quick Battle είναι το παλιό καλό Arcade Mode, αλλά με την (αρνητική) έλλειψη cut scenes. Δυστυχώς, το Tekken 3D Prime δε διαθέτει ιστορία, καθιστώντας το πάρα πολύ γρήγορα ανούσιο σε όποιον θα ήθελε να ασχοληθεί με το single τμήμα του. Κάπου εδώ έρχεται το Versus, στο οποίο θα αντιμετωπίσουμε άλλους χρήστες (διαδικτυακούς και μη), αλλά γρήγορα οι ελπίδες μας "κρεμάστηκαν" και εδώ. Οι διαδικτυακές μονομαχίες διαθέτουν lag σε βαθμό που καθιστούν το versus απλώς unplayable, ενώ τα μηνύματα "αποσύνδεσης" εμφανίζονται εκνευριστικά συχνά στην οθόνη μας.
{PAGE_BREAK}
Συνοψίζοντας, έχουμε ένα Tekken με ελάχιστες επιλογές για τον χρήστη, καθόλου ιστορία και ένα κάκιστο multiplayer. Οπότε, τι μπορεί να σώσει έναν τέτοιο τίτλο από τη λήθη; Σχετικά με το χειρισμό, οι παίκτες χρειάζονται έναν "A" χρόνο εξοικείωσης με το μικρό σταυρό κατεύθυνσης του 3DS, αλλά όταν το επιτύχουν θα είναι σε θέση να απολαύσουν τις μάχες. Επειδή η Namco γνώριζε ότι ο σταυρός κατεύθυνσης και τα μικρά πλήκτρα θα δυσκόλευαν τους χρήστες στην επίτευξη combos, ενσωμάτωσε τέσσερις κινήσεις επάνω στην οθόνη αφής. Οι συγκεκριμένες κινήσεις, πάντως, μπορούν να επιτευχθούν πιο εύκολα πιέζοντας το L ή το R και κάποιο από τα τέσσερα πλήκτρα, καθώς στην ώρα της μάχης η εύρεση και το άγγιγμα μιας κίνησης στην κάτω οθόνη μπορεί να αποβεί μοιραία. Για τους πιο τολμηρούς, δίδεται η δυνατότητα χρήσης και του αναλογικού μοχλού, αλλά σε έναν fighting τίτλο κάτι τέτοιο φαντάζει αστείο.
Τα γραφικά του Tekken 3D είναι αρκετά όμορφα χωρίς όμως να εντυπωσιάζουν. Οι λεπτομέρειες στους χαρακτήρες είναι πολύ προσεγμένες, σε σχέση με αυτές του περιβάλλοντος. Οι οκτώ πίστες του παιχνιδιού είναι πολύ φτωχές στο σχεδιασμό τους, ενώ άλλο ένα αρνητικό σημείο των γραφικών είναι το εμφανές aliasing στους χαρακτήρες. Το 3D του παιχνιδιού είναι πολύ όμορφο και ξεκούραστο, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να το ευχαριστηθούμε όσο θα θέλαμε, αφού η έντονη χρήση των πλήκτρων καθ’ όλη τη διάρκεια της μάχης έχει ως αποτέλεσμα την συνεχή κίνηση της κονσόλας δυσκολεύοντάς μας να εστιάσουμε στο κέντρο της οθόνης. Αυτό που σίγουρα εντυπωσιάζει είναι τα 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο στα οποία τρέχει το παιχνίδι ακόμα και όταν έχουμε ανοικτό το 3D, κάτι που σημαίνει ότι η ομαλότητα των κινήσεων είναι ζηλευτή από τους περισσότερους τίτλους που κυκλοφορούν στην αγορά.
Εν τέλει, έχουμε ένα Tekken spin off με τους χαρακτήρες του έκτου επεισοδίου των οικιακών κονσολών. Η απουσία (έστω και μίας απλής) ιστορίας είναι σοβαρό ατόπημα, ενώ τα ελάχιστα modes με τα οποία έχουμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε δίνουν άλλο ένα "χτύπημα" στον τίτλο της Namco. Το multiplayer υποτίθεται ότι θα επούλωνε τις παραπάνω πληγές, αλλά οι servers του παιχνιδιού έχουν άλλη άποψη, καθώς βρίσκονται σε άθλια κατάσταση. Ειδικά σε online περιβάλλον aντιμετωπίσαμε συνεχή προβλήματα με την σύνδεση, ενώ όταν τελικά καταφέρναμε να παίξουμε με έναν άλλο παίκτη, η εμφάνιση του lag πολύ συχνή.
Έχουμε, λοιπόν, ένα παιχνίδι χωρίς ιστορία, με ελάχιστα modes και με ένα προβληματικό multiplayer. Τι θα μπορούσε να κάνει κάποιον να το επιλέξει; Η μέτρια (από σεναριακής άποψης) τρισδιάστατη ταινία; Αυστηρά για τους φανατικούς οπαδούς της σειράς…
Γιάννης Σκουλουδάκης