Εξέλιξη, βελτίωση ή εφησυχασμός;
Τελικά φαίνεται πως η κριτική, όταν αυτή συνοδεύεται από σωστά επιχειρήματα, πιάνει τόπο. Οι περισσότεροι θα γνωρίζουν πως η σειρά Top Spin διακρίνεται για την υψηλή ποιότητά της αλλά και τον υπερβολικό βαθμό δυσκολίας της. Ειδικά το τρίτο μέρος, κατάφερε να απογοητεύσει ακόμα και τους φανατικούς οπαδούς του αθλήματος, αφήνοντάς τους με ένα έντονο αίσθημα απορίας. Αλλά τα λάθη είναι ανθρώπινα και η 2K Sports αναγνωρίζοντας τα σφάλματά της, δεν διστάζει να προβεί σε σημαντικές αλλαγές. Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του τρίτου μέρους, η σειρά επιστρέφει δυναμικά στο προσκήνιο, κάνοντας αυτό που γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον. Το Top Spin 4 αποτελεί την απόλυτη ενσάρκωση του tennis και παρόλο που δεν ενδείκνυται για τον καθένα εξαιτίας της φύσης του αθλήματος με το οποίο καταπιάνεται, είναι σε θέση να αποζημιώσει και με το παραπάνω αυτούς που είναι διατεθειμένοι να φτάσουν μέχρι τέλους.
Πριν ειπωθεί τίποτα περισσότερο, είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί ότι η δοκιμή του τίτλου βασίστηκε κυρίως στην έκδοση για την κονσόλα της Sony. Μπορεί σε σχέση με την αντίστοιχη του Xbox 360 να μην υπάρχουν διαφορές, αλλά προσφέρει δύο επιπλέον χαρακτηριστικά. Την υποστήριξη του Move και την τεχνολογία 3D. Από εκεί πέρα δεν διαφέρουν σε τίποτα, οπότε ας πάρουμε την ρακέτα στα χέρια μας, γιατί ο αγώνας ξεκινάει.
Η προπόνηση κάνει τους πρωταθλητές
Η αρχή γίνεται με την απαραίτητη εγκατάσταση του τίτλου στον σκληρό δίσκο του PlayStation 3 και κατόπιν της όμορφης –και αρκετά… πορωτικής- εισαγωγικής σκηνής, ο παίκτης θα βρεθεί σε μια γνώριμη οθόνη. Το Top Spin 4 θέτει αρχικά το ερώτημα αν ο παίκτης επιθυμεί να ασχοληθεί με το practice, να ακολουθήσει τα μαθήματα του Academy ή, αν νιώθει έτοιμος, να μεταφερθεί στο κεντρικό μενού επιλογών. Επειδή οι αναμνήσεις από πέρυσι δεν ήταν και οι καλύτερες δυνατές, η αρχή έγινε φυσικά με την επιλογή εξάσκησης.
Και εδώ αρχίζουν να φαίνονται οι πρώτες βελτιώσεις. Ουσιαστικά, ο χρήστης ενημερώνεται συνεχώς για την πορεία της μπάλας, ενώ είναι στο χέρι του να ρυθμίσει τη δύναμη ή, πιο σωστά, την ταχύτητα της μπάλας που έρχεται προς το μέρος του. Στη συνέχεια η προπόνηση συνεχίζεται στο Top Spin Academy, όπου μέσα από μια σειρά δοκιμασιών, ο παίκτης θα μείνει εντυπωσιασμένος από το βαθμό λεπτομέρειας και ακρίβειας στον οποίο ο τίτλος δεν διστάζει να εμβαθύνει.
Αυτό που εκπλήσσει είναι η ποικιλία των χτυπημάτων αλλά και η αμεσότητα του μοντέλου χειρισμού, το οποίο δεν πρόκειται ποτέ να εκθέσει τον παίκτη –αρκεί φυσικά να μην κάνει ο ίδιος κάποιο λάθος. Το ευχάριστο είναι πως υπάρχει πλέον μια σταδιακή άνοδος του επιπέδου δυσκολίας, ενώ οι βοήθειες που θα εμφανίζονται στην οθόνη, θα συνοδεύουν συνεχώς τις προσπάθειες του καθένα στον αγώνα του για την κορυφή. Αναμενόμενα, το career mode είναι αυτό που καταφέρνει να τραβήξει το ενδιαφέρον, αν και απαραίτητη προϋπόθεση για να συμμετέχει κάποιος, είναι η δημιουργία ενός ψηφιακού αθλητή.
Οι επιλογές ποικίλουν και έτσι πέρα από την εξωτερική εμφάνιση, ο παίκτης θα μπορεί να καθορίσει το προσωπικό του στυλ ή ακόμα και τη συμπεριφορά του, με τους νευρικούς τενίστες να έχουν για παράδειγμα πολλές εκρήξεις στο παιχνίδι τους, αλλά με άμεσο αντίκτυπο στην αντοχή τους. Το ευχάριατο είναι ότι οι δυνατότητες παραμετροποίησης είναι αμέτρητες, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο έναν πιο προσωπικό τόνο στο όλο οικοδόμημα.
Το career mode ακολουθεί τα βήματα του άπειρου τενίστα, πριν τελικά καταφέρει να γίνει γνωστός αλλά και υπολογίσιμος αντίπαλος. Το σύστημα βαθμολόγησης επιστρέφει και έτσι τα experience points θα προσδίδουν ολοένα και περισσότερες ικανότητες, αυξάνοντας τα στατιστικά του. Φέτος η διαφορά εντοπίζεται στο γεγονός πως ο ψηφιακός τενίστας που έχει δημιουργήσει ο παίκτης, ανεβαίνει γρηγορότερα επίπεδα, αν και από ένα σημείο και έπειτα το Top Spin 4 δείχνει πως δεν ξεχνάει τις παραδόσεις του. Και αυτό μόνο ως καλό μπορεί να καταλογιστεί.
Αλλαγές, βελτιώσεις αλλά και προβλήματα
Η επιλογή επιπέδου δυσκολίας είναι πραγματικά σωτήρια ή, για να είμαστε πιο σωστοί, φέτος είναι πιο σωστά ρυθμισμένη. Για να μπορέσει κάποιος να κινηθεί αξιοπρεπώς μέσα στα courts, θα πρέπει πραγματικά να ιδρώσει. Η διαφορά ενός forehand από ένα backhand ποτέ στο παρελθόν δεν είχε τόση σημασία, ενώ το ίδιο σημαντική είναι και η σωστή τοποθέτηση του σώματος ώστε το εκάστοτε χτύπημα να είναι επιτυχημένο.
Το μοντέλο χειρισμού δεν έχει αλλάξει, με τα τέσσερα βασικά πλήκτρα να αντιστοιχούν σε ισάριθμα χτυπήματα μεταβαλλόμενης δύναμης αλλά και καμπύλης της μπάλας. Η μετάβαση κοντά στο φιλέ πραγματοποιείται με το πάτημα του R1, ενώ πιέζοντάς το και πάλι, ο τενίστας μας επιστρέφει στην τελική γραμμή. Το ευχάριστο είναι πως η κίνηση γενικότερα διακρίνεται από μια αξιοσημείωτη σβελτάδα, αν και για ακόμα μια φορά οι χαρακτήρες δείχνουν να δυσκολεύονται να κινηθούν ρεαλιστικά ή να αντιληφθούν τη θέση της μπάλας ως προς το σώμα τους.
{PAGE_BREAK}
Υπεύθυνο για το προαναφερθέν πρόβλημα είναι το animation, το οποίο έχει να παρουσιάσει δύο εικόνες. Καταρχάς, είναι εμφανέστατο πως τα πάντα διακρίνονται από μια ροή, από μια συνέχεια στα βήματα των παικτών, όπου αν κάποιος ρίξει μια βιαστική ματιά στην οθόνη, είναι πολύ πιθανό να μπερδευτεί και να υποθέσει πως παρακολουθεί έναν πραγματικό αγώνα tennis –αρκεί να μην πέσει το μάτι του στις κερκίδες και ειδικά στον τρόπο απόδοσης των θεατών. Όσο όμως η ώρα περνάει, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν στιγμές όπου ορισμένα χτυπήματά θα φέρουν σε δύσκολη θέση τους αντιπάλους, επειδή αυτοί θα μπερδεύουν τα άκρα τους. Έτσι, ορισμένα καλά ζυγισμένα χτυπήματα θα οδηγήσουν τις περισσότερες φορές σε πόντο, αφαιρώντας έτσι βαθμούς από ένα, κατά τα άλλα, καλοζυγισμένο και ισορροπημένο σύνολο. Η ομάδα ανάπτυξης πολύ σωστά θέλησε να κάνει τα πάντα περισσότερο προσιτά, αλλά με αυτόν τον τρόπο μάλλον εκθέτει από μόνη της ορισμένα προβλήματα, που στο παρελθόν είτε δεν υπήρχαν, είτε δεν ήταν άμεσα ορατά.
Τα παραπάνω σε καμία περίπτωση δεν αναιρούν την άποψή μας πως το Top Spin 4 αποτελεί την απόλυτη εμπειρία tennis, ανεξαρτήτου κονσόλας. Το νέο μέλος της σειράς εμφανίζεται περισσότερο "ευέλικτο" σε σχέση με τους προκατόχους του, επιτρέποντας στον καθένα να φέρει τους αγώνες πραγματικά στα μέτρα του. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, η πρόκληση βρίσκεται και πάλι σε υψηλά επίπεδα και μόνο οι ικανοί θα φτάσουν μέχρι την κορυφή, αλλά για πρώτη φορά η σειρά φαίνεται να έχει προσθέσει στο λεξικό της τον όρο "φιλικότητα".
Δικτυακοί αγώνες αλλά και τεχνικά στραβοπατήματα
Ακόμα και αν τα παραπάνω δεν είναι αρκετά, υπάρχει το πάντοτε σωστά ρυθμισμένο multiplayer mode, όπου μέχρι τέσσερις φίλοι μπορούν είτε να ενώσουν τις δυνάμεις τους, είτε να ανταγωνιστούν ο ένας τον άλλο. Παρά το γεγονός πως το Top Spin 4 μόλις κυκλοφόρησε, η προσέλευση του κοινού είναι πραγματικά εντυπωσιακή, αν και καλό θα ήταν πριν κάποιος δοκιμάσει την τύχη του σε δικτυακό επίπεδο, να δαπανήσει αρκετές ώρες στον τομέα της προπόνησης. Από εκεί και έπειτα η 2K Games προσφέρει και πάλι την αφρόκρεμα του αθλήματος στην οθόνη επιλογής αθλητή, με τις γυναικείες παρουσίες να κλέβουν την παράσταση.
Όσοι ασχολούνται με το άθλημα, θα χαρούν να μάθουν πως τα γήπεδα έχουν σχεδιαστεί με βάση τα πραγματικά, αν και πλέον η εικόνα δεν θα λέγαμε πως είναι και τόσο κρυστάλλινη ή εντυπωσιακή. Με την πάροδο των χρόνων, η μηχανή γραφικών έχει αρχίσει να χάνει την αρχική της λάμψη και έτσι το Top Spin 4 δεν θα αφήσει και πολλά στόματα ανοικτά.
Το animation, όταν λειτουργεί σωστά, είναι χάρμα οφθαλμών, αλλά στην αντίπερα όχθη ο τίτλος προσφέρει παίκτες όπου οι γωνίες στο σώμα τους είναι κάτι παραπάνω από ορατές, ενώ και ο τρόπος κίνησης των μαλλιών τους είναι σαφέστατα ξεπερασμένος. Στον αντίποδα, η απόδοση του ιδρώτα είναι η σωστή ενώ και το τέντωμα των μυών έπειτα από ένα δυνατό χτύπημα, αποτελεί ένα πρώτης τάξεως μάθημα ανατομίας. Για τον ήχο δεν χρειάζεται να ειπωθεί κάτι, μιας και οι περισσότεροι θα γνωρίζουν ότι οι αγώνες tennis δεν διακρίνονται για τη… φασαρία τους.
Move και 3D
Για το τέλος αφήσαμε δύο χαρακτηριστικά που συναντώνται αποκλειστικά στην έκδοση του PlayStation 3 και αυτά -όπως αναφέραμε και προηγουμένως- είναι η υποστήριξη του Move καθώς και η αξιοποίηση της 3D τεχνολογίας. Το νέο χειριστήριο της Sony, σε γενικές γραμμές λειτουργεί αρκετά σωστά και καταφέρνει να αποδώσει τη δύναμη αλλά και την ταχύτητα των χτυπημάτων με σχεδόν μηδαμινή καθυστέρηση. Δυστυχώς, όμως, είναι φορές που δυσκολεύεται να αναγνωρίσει τη θέση της ρακέτας ως προς το σώμα του χρήστη και έτσι συχνά πυκνά η ψηφιακή απόδοση θα διαφέρει αρκετά από την πραγματικότητα.
Ενεργοποιώντας την επιλογή 3D, η εικόνα του Top Spin 4 μάλλον χειροτερεύει και αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην εμφάνιση ειδώλων σε σημεία που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Πολλές φορές η μπάλα δείχνει να χάνεται από την οθόνη και η λανθασμένη αίσθηση του βάθους θα οδηγήσει πολλούς στο να μαντεύουν κάποιο χτύπημα. Αν, τέλος, επιλέξει κάποιος να χρησιμοποιήσει τη συγκεκριμένη οπτική απόδοση σε συνδυασμό με το Move, ας προετοιμαστεί κατάλληλα έχοντας δίπλα του μερικά παυσίπονα, γιατί δεν είναι διόλου απίθανο το χειριστήριο να έχει τάσεις φυγής από τα χέρια του, εξαιτίας των σπασμένων νεύρων του.
Συμπεράσματα
Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση του Top Spin 4, φέτος όσο ποτέ άλλοτε, η εικόνα είναι αρκετά ξεκάθαρη. Το τέταρτο μέρος της σειράς δεν διστάζει να καλέσει κοντά του ακόμα και τους πλέον αδαείς γύρω από το άθλημα του tennis, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι έχει ξεχάσει το υψηλό επίπεδο πρόκλησής του. Ουσιαστικά δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για σοβαρά σφάλματα, αλλά απεναντίας για μικρά λαθάκια, τα οποία θα μπορούσαν να αποφευχθούν.
Ουσιαστικά, η 2Κ Games "παίζει" σε μια κατηγορία δίχως αντίπαλο και αυτή η έλλειψη ανταγωνισμού ίσως να έχει αρχίσει να αποκαλύπτει ορισμένα συμπτώματα εφησυχασμού από μέρους της. Αναμφίβολα, το Top Spin 4 κινείται σε υψηλά επίπεδα ποιότητας, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται πως δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτιώσεων.
Γιώργος Τσακίρογλου