Απλοϊκό beat ’em up που θα είναι αρεστό στους λάτρεις των κόμικς.
«Fantastική» ομάδα
Ποιος δε γνωρίζει τους θρυλικούς Τέσσερις Φανταστικούς; Τη δυναμική ομάδα υπέρ-ηρώων που εδώ και δεκαετίες συναρπάζει τους αναγνώστες των κόμικς της Marvel με τις καταπληκτικές περιπέτειές της. Οι Τέσσερις Φανταστικοί δημιουργήθηκαν από τις πένες των Stan Lee και Jack Kirby πριν από 44 χρόνια (στις αρχές της δεκαετίας του 1960), κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού γκολφ μεταξύ του εκδότη της Marvel, Jack Curby και του Stan Lee και θεωρούνται ως ένα από τα σημαντικότερα σημεία αναφοράς στα κόμικς φαντασίας. Πριν από λίγες εβδομάδες προβλήθηκε στους κινηματογράφους η πρώτη ταινία που εξιστορεί τις περιπέτειες αυτής της ομάδας (παρουσίαση της ταινίας θα βρείτε εδώ) και σχεδόν ταυτόχρονα διατέθηκε στην αγορά το φερώνυμο παιχνίδι της Activision.
Παρόλο που το παιχνίδι υποφέρει από μια σειρά προβλημάτων, διαθέτει κάποια ικανοποιητικά χαρακτηριστικά που θα το καταστήσει αρεστό, κυρίως σε όσους λατρεύουν τους υπέρ-ήρωες, αλλά και σε αυτούς που ψάχνουν για έναν απλοϊκό τίτλο που δεν απαιτεί πολλές σκέψεις και δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες. Σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια που ακολουθούν πιστά τα σενάρια των κινηματογραφικών παραγωγών, επάνω στις οποίες βασίζονται, το Fantastic 4 χρησιμοποιεί ένα πιο ελεύθερο σενάριο συνδυάζοντας την ιστορία της ταινίας με τις αντίστοιχες των κόμικς. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με ένα κλασικό beat ‘em up της παλιάς σχολής, με γραμμικό σχεδιασμό, ελάχιστους και εξαιρετικά απλούς γρίφους και πολύ δράση.
Η ιστορία ξεκινά σε ένα διαστημικό σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη, όπου η ομάδα, μαζί με τον Victor Von Doom, ερευνά τη δράση μιας κοσμικής καταιγίδας. Όμως μετά από ορισμένους λάθος υπολογισμούς όλα πάνε στραβά, η καταιγίδα καταστρέφει τον σταθμό και βομβαρδίζει με ακτινοβολία τα μέλη της αποστολής. Αυτή η ακτινοβολία επιφέρει την πλήρη μετάλλαξη του DNA των ηρώων, με αποτέλεσμα όλοι τους να αποκτήσουν υπερδυνάμεις. Οι τέσσερις επιστήμονες αλλάζουν πλέον προσωπικότητα και γίνονται οι Mr Fantastic, Human Torch, The Thing και The Invisible Girl. Αυτά σε ό,τι έχει να κάνει με την έναρξη και το ιστορικό του τίτλου. Μετά τις πρώτες κινηματογραφικές σκηνές ξεκινά η κυρίως περιπέτεια.
Αρχικά ο παίκτης ελέγχει μόνο έναν από τους τέσσερις ήρωες, όμως έπειτα από λίγα επίπεδα, η ομάδα ενώνεται και το παιχνίδι ακολουθεί πλέον τη φιλοσοφία του X-Men Legends, κάτι που σημαίνει ότι ο παίκτης θα μπορεί να ελέγχει όποιον από αυτούς επιθυμεί με το πάτημα ενός κουμπιού. Αυτό το σύστημα εναλλαγής λειτουργεί εύκολα και χωρίς προβλήματα, ενώ μοιάζει να είναι «δανεισμένο» σε μεγάλο βαθμό από το εξαιρετικό X-Men: Legends (ένα ακόμη παιχνίδι της Activision).
Όμως σε αντίθεση με αυτό το τόσο καλό παιχνίδι, όπου μπορούσαμε να έχουμε ταυτόχρονα στην οθόνη όλη την ομάδα και να επιλέγουμε όποιον από τους ήρωες επιθυμούσαμε, το Fantastic 4 περιορίζεται (στα περισσότερα επίπεδα) μόνο σε δύο. Το ευχάριστο είναι πως οι τέσσερις χαρακτήρες διαθέτουν εκ διαμέτρου αντίθετες ιδιότητες, με αποτέλεσμα να υπάρχει αρκετή ποικιλία στο gameplay. To Πράγμα βασίζεται στην ωμή δύναμη, ο Κύριος Φανταστικός με το ελαστικό του σώμα μπορεί να χτυπά τους αντιπάλους από απόσταση, ο Πυρσός είναι εξαιρετικά γρήγορος και εξαπολύει δέσμες πυρός, ενώ το Αόρατο Κορίτσι (το πιο αδύναμο σε μάχες σώμα-με-σώμα) μπορεί να εξαφανίζεται και να ακινητοποιεί τους εχθρούς με τα ενεργειακά της πεδία.
Ατελείωτο ξύλο
Ενώ λοιπόν οι ιδιότητες των ηρώων και η αίσθηση που αποκομίζει ο παίκτης ελέγχοντάς τους, φέρνει αμέσως στο μυαλό τα κόμικς, ο δύστροπος χειρισμός και η προβληματική κάμερα δυσκολεύουν την κατάσταση. Η 3D μηχανή των 7 Studios έχει ικανοποιητική ταχύτητα, όμως τις περισσότερες φορές η κάμερα «προσπαθεί» να πάρει την καλύτερη δυνατή θέση στο χώρο (συνήθως πίσω από την πλάτη του χαρακτήρα) χωρίς τελικά να τα καταφέρνει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της όρασης από αντικείμενα του χώρου και την έλλειψη προσανατολισμού. Το περίεργο είναι πως αυτές οι στιγμές δεν συμβαίνουν σε όλα τα επίπεδα του παιχνιδιού, κάτι που σημαίνει ότι ορισμένα από αυτά ολοκληρώθηκαν την τελευταία στιγμή.
Μέτρια είναι και τα γραφικά του τίτλου της Activision, με τις υφές να είναι φτωχές και τις εκρήξεις μη αληθοφανείς. Αντιθέτως οι φιγούρες των ηρώων είναι σχεδιασμένες με προσοχή και σημασία στη λεπτομέρεια, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως μοιάζουν μεν στις αντίστοιχες των ηθοποιών (οι οποίοι έχουν συνεργαστεί στενά με τα 7 Studios και έχουν «δανείσει» και τις φωνές τους), έχουν όμως έναν πιο προσωπικό χαρακτήρα.
Παρόλο που στους τεχνικούς τομείς το Fantastic 4 δεν στέφεται με επιτυχία, το σύστημα μάχης αποζημιώνει τον παίκτη. Κάθε ήρωας είναι εφοδιασμένος με τρεις αναβαθμιζόμενες ειδικές «Κοσμικές» κινήσεις, που στην κυριολεξία σαρώνουν τους εχθρούς, αλλά και μια σειρά από εντυπωσιακά combos που αυξάνουν σημαντικά την ποικιλία στις μάχες. Άλλωστε, το Fantastic 4 είναι ένα καθαρό beat ‘em up παιχνίδι και αντιμετωπίζοντάς το ως τέτοιο, βλέπουμε πως προσφέρει αυτά που υπόσχεται. Κάτι που αξίζει να αναφερθεί, είναι το γεγονός πως το Fantasic 4 ανήκει σε αυτήν την κατηγορία παιχνιδιών, όπου η διασκέδαση αυξάνεται δραματικά όταν παίζουν πολλοί παίκτες. Έτσι, είτε επιλέξετε την επιλογή συνεργασίας του κυρίως σεναρίου, είτε αποφασίσετε να μπείτε στην αρένα για μερικές μάχες πρόσωπο-με-πρόσωπο, θα διαπιστώσετε πως το παιχνίδι της Activision αποκτά διαφορετική υπόσταση και η ποιότητά του βελτιώνεται αισθητά.
Από ένα παιχνίδι που βασίζεται σε κινηματογραφική παραγωγή, ποτέ δεν περιμένουμε ριζοσπαστικές ανανεώσεις και αναθεώρηση δεδομένων. Το Fantastic 4, όπως το Batman Begins, το Spiderman και πολλοί άλλοι τίτλοι πριν από αυτό, έχει το δικό του μερίδιο από προβλήματα και σίγουρα δεν θα το θυμόμαστε μετά από λίγο καιρό. Όσοι όμως συνεπαίρνονται από τις περιπέτειες των υπέρ-ηρώων και –κυρίως- οι λάτρεις των κόμικς της Marvel, θα βρουν σε αυτό τη δυνατότητα να ζήσουν από πρώτο χέρι τις περιπέτειες που χρόνια ονειρεύονται. Εμείς από την άλλη, περιμένουμε με αδημονία το X-Men: Legends II.
Widescreen Όχι
Progressive Scan Όχι
PAL 60 Hz Ναι (μόνο στις εκδόσεις GC και Xbox)
Ήχος Stereo/ Dolby Surround Pro Logic II/ DD 5.1 (μόνο στην έκδοση Xbox)
