Ενημερώσαμε το review της έκδοσης PC με τις διαφορές που εντοπίσαμε στο Call 0f Duty 2 του Xbox 360.
Sequel to the Game of the Year
Η παραπάνω φράση αναγράφεται στο πίσω μέρος της συσκευασίας του Call of Duty 2 για να καθορίσει το περιεχόμενο και την ποιότητα του τίτλου. Η επιλογή της Activision να χρησιμοποιήσει την εν λόγω φράση μας ακούγεται τουλάχιστον λογική αν αναλογιστούμε πως το πρώτο Call of Duty θεωρείται από κοινό και κριτικούς ως ένα από τα καλύτερα παιχνίδια Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου που έχουν υπάρξει. Η πρωτοφανής απόδοση της έντασης και της γενικότερης ατμόσφαιρας που επικρατεί σε μια περίοδο πολέμου υπήρξε ένα από τα δυνατότερα στοιχεία του τίτλου, κάτι το οποίο βεβαίως προήλθε μέσα από την πολύ προσεκτική δουλειά που είχε γίνει τόσο στον τεχνικό τομέα όσο και σε θέματα gameplay και level design. Εδώ έρχεται λοιπόν το Call of Duty 2, να αποδείξει ότι μπορεί να προσφέρει μια εξίσου δυνατή εμπειρία Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ως άξιος συνεχιστής ενός τίτλου που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για το είδος. Αυτό που μένει να δούμε είναι εάν τελικά η Activision επαναπαύθηκε στις δάφνες της, έχοντας ως δεδομένο την σίγουρη επιτυχία ενός τίτλου με τέτοιο όνομα, ή αν προχώρησε στο να προσφέρει έναν παιχνίδι καλύτερο, γεγονός που θα καταστήσει και την παραπάνω φράση βάσιμη και αληθή από όλες τις απόψεις.
Για να είμαστε ειλικρινείς αυτό το ερώτημα, η πιο συγκεκριμένα το δεύτερο σκέλος του, δεν γίνεται να απαντηθεί τόσο εύκολα. Το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά από την αρχή είναι ότι η εταιρία δεν επαναπαύθηκε στις δάφνες της και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα σε όλους τους τομείς. Είναι όμως το Call of Duty 2 καλύτερο από το πρώτο; Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά.
Το Call of Duty 2, όπως και ο προκάτοχος του, σας τοποθετεί στο κέντρο κάποιων από των πιο έντονων πολεμικών αναμετρήσεων που πήραν μέρος κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, χωρίς να περιορίζεται σε μια εθνότητα ή παράταξη, αλλά παρουσιάζοντας τα γεγονότα μέσα από διαφορετικές χώρες της συμμαχίας. Πιο συγκεκριμένα οι πρώτες αποστολές ακολουθούν την προσπάθεια του Ρωσικού στρατού να απομακρύνει τις δυνάμεις της Γερμανίας οι οποίες έχουν εισχωρήσει σε Ρωσικά εδάφη. Μόλις ολοκληρώσετε έναν αριθμό αποστολών, χωρίς να είστε αναγκασμένοι να δείτε όλο το πρώτο μέρος μέχρι το τέλος, μπορείτε να αναλάβετε το ρόλο των Βρετανών κατά τη διάρκεια της Βρετανικής εκστρατείας στις ερήμους της βόρειου Αφρικής, η οποία με το τέλος της θα σας φέρει στην θέση των Αμερικανών στην Ευρώπη.
Κατά τη διάρκεια των αποστολών θα βρεθείτε αντιμέτωποι με κάποιες πολύ έντονες καταστάσεις, οι οποίες και σας τοποθετούν στο κέντρο του πολέμου (δίνοντας σας την ευκαιρία να νιώσετε ότι παίρνετε ουσιαστικό μέρος στα πολεμικά γεγονότα) και αποτελούν ενδιαφέρουσες εμπειρίες gameplay. Σε αυτό συμβάλλουν τα μέγιστα πολλά επιμέρους στοιχεία του τίτλου, τα οποία έχουν διατηρηθεί ανέπαφα, αν όχι βελτιωθεί, από το πρώτο Call of Duty.
Πιο συγκεκριμένα το level design εξακολουθεί να εντυπωσιάζει και αυτή τη φορά οι αποστολές μοιάζουν να προσφέρουν περισσότερη ελευθερία στο πως θα τις αντιμετωπίσετε (σε αντίθεση με το αυστηρό scripting που είχαμε συναντήσει στο πρώτο μέρος). Πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορείτε να εκμεταλλευτείτε μεγαλύτερο μέρος του διαθέσιμου χώρου και να επιλέξετε με τι ρυθμό θα προχωρήσετε. Ένα άλλο σημείο που μοιάζει να παρουσιάζει βελτίωση είναι το AI, τόσο των εχθρών αλλά και των συμμάχων σας. Όπως είναι λογικό να συμβαίνει σε πολεμικές αναμετρήσεις τέτοιου βεληνεκούς, προετοιμαστείτε να αντιμετωπίσετε ατελείωτους εχθρούς οι οποίοι δεν θα διστάσουν να σας περικυκλώσουν εάν προχωρήσετε απρόσεχτα μπροστά από την ομάδα σας ή να έρθουν να σας βρουν σε περίπτωση που δειλιάσετε και κρυφτείτε σε ένα ασφαλές μέρος.
Ευτυχώς μπορείτε να στηριχθείτε στο ΑΙ των συμμάχων σας και να είστε σίγουροι πως, όχι μόνο δεν θα σας προκαλέσουν προβλήματα με την τοποθέτηση τους στο χώρο, αλλά θα σας ακολουθούν και θα συμπεριφέρονται σαν νοήμονες στρατιώτες, πέρα από κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις όπου φαίνεται η αδυναμία του scripting.
World War Halo?
Αν και όλα αυτά τα στοιχεία συμβάλλουν στην πιο ρεαλιστική απόδοση των γεγονότων, στο Call of Duty 2 έγιναν κάποιες αλλαγές στο σύστημα του παιχνιδιού οι οποίες αναιρούν τον όποιο ρεαλισμό και δημιουργούν κάποιες αμφιβολίες. Η πιο δραστική αλλαγή από το πρώτο μέρος είναι η εισαγωγή ενός συστήματος ενέργειας το οποίο δεν έχει να κάνει με μπάρες και health packs, αλλά με κάτι που θυμίζει την ενεργειακή ασπίδα του Master Chief στο Halo. Εάν δηλαδή ο χαρακτήρας σας πληγωθεί από κάποια σφαίρα ή έκρηξη (και δεν πεθάνει), τότε αρκεί να καλυφθείτε γρήγορα σε ένα ασφαλές μέρος και, αφού περιμένετε λίγη ώρα, να ξαναβγείτε στο πεδίο της μάχης, πλήρως υγιής, σαν να μην είχατε πάθει τίποτα απολύτως. Ένα άλλο παρόμοιο καινούργιο στοιχείο είναι η ένδειξη που εμφανίζεται στην οθόνη σας κάθε φορά που βρίσκεστε στο πεδίο έκρηξης μιας χειροβομβίδας που έχει πέσει κοντά σας και σας προειδοποιεί για τον κίνδυνο.
Εάν πρέπει να κρίνουμε αυτές τις αλλαγές κατά κάποιο τρόπο θα λέγαμε ότι είναι δίκοπο μαχαίρι. Από την μία συμβάλλουν στην πιο γρήγορη και άμεση αντιμετώπιση της μάχης, καθώς δεν θα χρειάζεται να τρέχετε να βρείτε health packs κατά τη διάρκεια ανταλλαγής πυροβολισμών, από την άλλη όμως και καθιστούν τον τίτλο πιο εύκολο (πλέον είναι αρκετά δύσκολο να πεθάνετε από χειροβομβίδα λόγω της ανάλογης ένδειξης κινδύνου) και αφαιρούν από την όλη ατμόσφαιρα, η οποία επιβάλλει τον ρεαλισμό λόγω του ότι πρόκειται για ιστορικό setting.
Όπως και να έχει όμως, το αν είναι θεμιτή προσθήκη ή όχι, αυτό είναι κάτι που θα το κρίνει ο καθένας μιας και κάποιοι μπορεί να βρουν το σύστημα αυτό πιο βολικό ενώ άλλοι μπορεί να απογοητευτούν, προτιμώντας τον πιο παραδοσιακό σχεδιασμό του πρώτου. Η υλοποίηση του συστήματος όμως μέσα στους μηχανισμούς του CoD2 είναι απόλυτα ικανοποιητική και δείχνει ότι η ομάδα ανάπτυξης προσπάθησε να εξελίξει κατά κάποιο τρόπο την όλη εμπειρία. Το Call of Duty 2 συνεχίζει την παράδοση του προκατόχου του και με το εξαιρετικό multiplayer mode, το οποίο προσφέρει, πέρα από τις συνηθισμένες επιλογές των Deathmatch, Team Deathmatch και Capture-the-flag, κάποια ξεχωριστά modes στην μορφή των Search and Destroy (το οποίο είχαμε δει και την πρώτη φορά) και του καινούργιου Headquarters. Και τα δύο αυτά modes στηρίζονται στη λογική των ομάδων άμυνας και επίθεσης, με τα objectives να αλλάζουν ανάλογα με την παράταξη στην οποία βρίσκεστε.
Στην περίπτωση του Search and Destroy η μία ομάδα πρέπει να τοποθετήσει μια βόμβα και να καταστρέψει κάποια σημεία ενώ η άλλη αμύνεται. Στο Headquarters και οι δύο ομάδες ξεκινούν με σκοπό να φτιάξουν το οχυρό τους σε κάποιο σημείο της πίστας. Μόλις κάποια από τις δύο το καταφέρει η άλλη θα πρέπει να επιτεθεί στο οχυρό αυτό με σκοπό να εξαφανίσει την πρώτη ομάδα (της οποίας τα μέλη δεν κάνουν respawn) ή να καταλάβει το οχυρό. Από τη στιγμή που θα γίνει αυτό, επιστρέφουμε και πάλι στην αρχή και οι ρόλοι είναι πιθανό να αλλάξουν, δημιουργώντας έτσι μια συνεχή κατάσταση άμυνας-επίθεσης.
Το sequel που όλοι περίμεναν;
Η αλήθεια είναι πως το Call of Duty 2 δεν καταφέρνει να προσφέρει μια ανώτερη ή κατά πολύ διαφορετική εμπειρία από τον προκάτοχο του. Αυτό βέβαια δεν είναι αναγκαστικά κακό, κάθε άλλο, μιας και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπήρχαν ιδιαίτερες ανάγκες για βελτίωση. Ακόμα και στον τεχνικό τομέα παρόλο που δεν έχουν γίνει σημαντικές βελτιώσεις, ο τίτλος εντυπωσιάζει σε μεγάλο βαθμό και παραμένει μπροστά σε σχέση με μέρος του ανταγωνισμού. Πράγμα που σημαίνει ότι πολύ απλά, στο CoD2, η λέξη “ρεαλισμός” αποκτά νέα διάσταση. Το αν θα δεχτούν όλοι οι φίλοι της σειράς της αλλαγές στο gameplay με την ίδια ευχαρίστηση είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό. Αντικειμενικά, το CoD στην νέα του μορφή εξακολουθεί να είναι ένα από τα καλύτερα FPS και δη Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου.
Η έκδοση Xbox 360
Μέχρι τη μέρα που δοκιμάσαμε για πρώτη φορά το Call of Duty 2 στα πλαίσια της έκθεσης X05, καθώς επίσης και στο event Zero Hour, δεν πιστεύαμε πως μια κονσόλα θα μπορούσε να αποδώσει το παιχνίδι της Infinity Ward με την αρτιότητα ενός hi-end υπολογιστή. Όμως το Xbox 360 μας διέψευσε. Η νέα κονσόλα της Microsoft, συνεχίζει την παράδοση του προκατόχου της -ο οποίος έτρεχε το Doom 3 καλύτερα από την πλειοψηφία των υπολογιστών- και προσφέρει στον παίκτη μια ρεαλιστικότατη και συνάμα κινηματογραφική εμπειρία.
Το πόνημα της Infinity Ward στο Xbox 360 τρέχει σε αναλύσεις 720p και 1080i, χωρίς ίχνος slowdown και με απεικόνιση εφάμιλλη ενός κορυφαίου PC κόστους άνω των €2000. Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσετε μια μεγάλης διαγωνίου οθόνη HD, το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον συναρπαστικό. Ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των δύο εκδόσεων δεν υπάρχουν, πέρα του ότι η έκδοση Xbox 360 προσφέρει και ευρύ κάδρο (widescreen) και του σαφώς ανώτερου πολυκάναλου Dolby Digital ήχου που υποστηρίζει η κονσόλα. Σε αυτό το σημείο πρέπει να σταθούμε λίγο περισσότερο, μιας και στο Call of Duty 2 για το Xbox 360 ακούσαμε τον -με διαφορά- καλύτερο διαχωρισμό καναλιών που υπήρξε ποτέ σε videogame.
Όταν ο παίκτης βρίσκεται εγκλωβισμένος ανάμεσα σε εχθρικά πυρά, νιώθει πραγματικά πως οι σφαίρες περνούν δίπλα από το κεφάλι του, ενώ κάθε ήχος που προκύπτει από τις ενέργειες που διεξάγονται στον περιβάλλοντα χώρο, είναι απολύτως διακριτός. Όσον αφορά στο χειρισμό, η Infinity Ward κατάφερε να τον προσαρμόσει στις ιδιομορφίες και στη λειτουργικότητα ενός χειριστηρίου κονσόλας, προσθέτοντας λειτουργία auto aim και προσφέροντας διαφορετικής φύσεως ρυθμίσεις ευαισθησίας στην κίνηση.
Τέλος, οι διαφορές του Call of Duty 2 στο Xbox 360 από την έκδοση PC ολοκληρώνονται με τις επιλογές multiplayer, μιας και η κονσόλα -πέρα των online Deathmatches, Team Deathmatches και Capture the Flag- προσφέρει multiplayer μάχες για τέσσερις παίκτες σε μια κονσόλα κατόπιν διαχωρισμού οθόνης, αλλά και υποστήριξη System Link. Το Call of Duty 2 ίσως να μην είναι ένας «next-gen» τίτλος, όπως για παράδειγμα χαρακτηρίζονται τα Condemned και Kameo: Elements of Power, όμως το γεγονός πως για να το παίξεις, έτσι όπως εμφανίζεται στο Xbox 360, σε ένα PC χρειάζεσαι μερικές χιλιάδες Ευρώ, νομίζουμε πως λέει πολλά. Το παιχνίδι της Activision είναι μια από τις πέντε κορυφαίες επιλογές μας για το Xbox 360.
Γιώργος Καλλίφας
[email protected]
Widescreen Ναι
Progressive Scan 720p, 1080i
PAL 60 Hz Ναι
Ήχος Dolby Surround/ Dolby Digital 5.1
Απαιτήσεις PC
Λειτουργικό Windows 2000/ XP
Επεξεργαστής Pentium 4 1.4 GHz
Μνήμη 256 MB
Κάρτα γραφικών 64 MB
Σκληρός δίσκος 4 GB
