Δοκιμάσαμε το videogame του διάσημου αμερικανού rapper. Είναι τόσο αξιόλογο όσο ο ίδιος;
His Music. His Videos. His Game.
Δεν είναι παράλογο το γεγονός ότι όσο περνούν τα χρόνια και η βιομηχανία των videogames εξελίσσεται και αποκτά όλο και πιο σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια αγορά και το γενικότερο lifestyle, τόσο κεντρίζει και το ενδιαφέρον των άλλων βιομηχανιών όπως του κινηματογράφου, της μουσικής και των κόμικ. Από την στιγμή που τα videogames άλλαξαν ύφος και το target-group διευρύνθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε να απευθύνονται σε ανθρώπους όλων των ηλικιών σε παγκόσμιο επίπεδο (κάτι το οποίο κατάφερε η Sony με το PlayStation), οι κυκλοφορίες movie licenced τίτλων αλλά και παιχνιδιών των οποίων το soundtrack απαρτίζεται από κομμάτια γνωστών καλλιτεχνών, αυξήθηκαν σχεδόν κατακόρυφα.
Οι περιπτώσεις τίτλων όμως που έχουν ως θεματολογία τους ίδιους τους ανθρώπους του θεάματος δεν είναι αρκετά συχνές, τουλάχιστον όταν μιλάμε για χώρους πέραν του αθλητισμού (όπως έχουμε δει π.χ. στα Tony Hawk ή στα WWE Wrestling games). Το 50 Cent: Bulletproof είναι ο πρώτος τίτλος ο οποίος όχι μόνο απεικονίζει μια διάσημη προσωπικότητα από το χώρο της μουσικής αλλά επικεντρώνεται σε αυτήν, σε πολύ πιο προσωπικό βαθμό από ότι έχουμε δει σε άλλους παρόμοιους τίτλους που εμφανίζουν δημοφιλείς καλλιτέχνες, όπως είναι τα δύο παιχνίδια Def Jam.
To 50 Cent: Bulletproof λειτουργεί περισσότερο στην φιλοσοφία των ταινιών που βασίζονται σε γνωστές φυσιογνωμίες. Ακολουθεί μια ιστορία που περιέχει βιογραφικά στοιχεία για τη ζωή του γνωστού rapper (αν και στο σύνολο της είναι φανταστική), παρουσιάζει πρόσωπα με τα οποία συναναστρέφεται και γενικότερα τοποθετεί στο κέντρο τον ίδιο τον 50 Cent μέσα από της δημιουργίες του, τις εμπειρίες του και τον τρόπο ζωής του. Για την ακρίβεια το 50 Cent: Bulletproof μοιάζει να είναι κάτι σαν μια διαφορετική και πιο interactive εκδοχή της ταινίας «Get Rich Or Die Trying» που επίσης βασίζεται στη ζωή του καλλιτέχνη. Ενός καλλιτέχνη που σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα εκτοξεύτηκε στην κορυφή της αμερικάνικης Rap σκηνής και ο οποίος μοιάζει να έχει ζήσει όλα εκείνα που συνήθως βλέπουμε να προωθεί το εν λόγω lifestyle αλλά λίγοι έχουν βιώσει στην πραγματικότητα.
Για παράδειγμα, ο τίτλος Bulletproof αντιστοιχεί στο πιο γνωστό και ενδιαφέρον κομμάτι της ζωής του Curtis «50 Cent» Jackson: όταν στις 24 Μαΐου του 2000 έγινε απόπειρα δολοφονίας ενάντια του τραγουδιστή, πριν αυτός γίνει πετυχημένος, κατά την οποία τον πυροβόλησαν εννιά φορές με πιστόλι, αφήνοντας τον μισοπεθαμένο. Πάνω σε αυτό το πραγματικό γεγονός στηρίζεται και το σενάριο του παιχνιδιού, τοποθετώντας το όμως σε ένα πλαίσιο φανταστικών γεγονότων.
Welcome to the Candy Shop
Όντας ένας τίτλος που στηρίζεται στο lifestyle, τη μουσική και την εικόνα ενός rapper, η αισθητική και η συνολική παρουσίαση αποτελεί πολύ σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού και η Genuine Games έχει δώσει ιδιαίτερη βάση σε αυτό τον τομέα. Τα μοντέλα των χαρακτήρων, με καλύτερο παράδειγμα τον ίδιο τον 50 Cent, είναι πολύ προσεγμένα, τόσο όσον αφορά τις λεπτομέρειες στα ρούχα και στα πρόσωπα, όσο και στην εκφραστικότητα και το animation. Όλοι δηλαδή οι χαρακτήρες που εμφανίζονται στο Bulletproof, από τα υπόλοιπα μέλη των G-Unit, μέχρι και τους Dr.Dre και Eminem (οι οποίοι υποδύονται άλλες προσωπικότητες μέσα στο παιχνίδι) είναι άψογα σχεδιασμένοι και μοιάζουν στα πραγματικά πρόσωπα με παραπάνω από έναν τρόπους. Σε αυτό συμβάλλει τα μέγιστα και το γεγονός ότι οι πραγματικοί rapper δίνουν τις φωνές τους στις ψηφιακές τους personas, ενώ τόσο στα voice-over όσο και στο lip-synching έχει γίνει πολύ καλή δουλειά.
Έπειτα, πέρα από τον καθαρά τεχνικό τομέα, έχουν γίνει κάποιες αισθητικές και σκηνοθετικές επιλογές που βοηθούν στην ανάπτυξη της κατάλληλης ατμόσφαιρας και αυτές αφορούν κυρίως στα cut-scenes. Πέραν δηλαδή από την ποιότητα των γραφικών και των voice-over έχουμε να κάνουμε με σκηνοθεσία που θυμίζει videoclip: κοφτές και γρήγορες σκηνές, έντονη κίνηση της κάμερας, κοντινά πλάνα στα πρόσωπα και ρεαλιστικό animation.
Προσθέστε σε αυτά την μουσική του παιχνιδιού, που αποτελεί το πλέον σημαντικό κομμάτι σε έναν τίτλο που βασίζεται σε έναν τραγουδιστή. Στο 50 Cent: Bulletproof ότι ακούτε είναι δουλειές του εν λόγω καλλιτέχνη και, πέρα από το γεγονός ότι έχουν γίνει κάποιες επιλογές που ντύνουν άψογα τη δράση επί της οθόνης σε στιλ soundtrack, υπάρχει επιλογή μέσα από πάρα πολλά μουσικά κομμάτια, ολόκληρα άλμπουμ του 50 Cent σε κανονικές και σε instrumental εκτελέσεις, και επιπλέον κομμάτια από τα υπόλοιπα μέλη των G-Unit Soldier. Μπορείτε ανά πάσα στιγμή να ακούσετε οποιοδήποτε τραγούδι, ή και να κάνετε playlist για να ακούγονται στο background των ώρα που παίζετε.
Παρατηρούνται βέβαια κάποια προβλήματα στο πάντρεμα μεταξύ μουσικής και gameplay καθώς κάθε φορά που εισέρχεστε σε καινούργια περιοχή το κάθε track ξεκινάει πάλι από την αρχή με αποτέλεσμα πολλές φορές να ακούγεται συνέχεια η εισαγωγή ενός κομματιού, αλλά γενικά δεν θα λέγαμε ότι είναι κάτι σημαντικό. Στην λίστα του διαθέσιμου υλικού έρχονται να προστεθούν και ένας αξιοσέβαστος αριθμός videoclips του τραγουδιστή, όπως επίσης και trailers της ταινίας, συνεντεύξεις κ.τ.λ.
Hard Place to Live, Easy Place to Die
Όπως και να έχει, όλα τα σημεία περί αισθητικής και τεχνικού τομέα είναι άρτια υλοποιημένα και το διαθέσιμο οπτικοακουστικό υλικό άφθονο. Δεν μιλάμε όμως για μια ταινία ή ένα DVD με μουσική και videos του rapper αλλά για ένα videogame, και εδώ έρχεται να προστεθεί και ο όρος gameplay και εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο ευχάριστα. Το 50 Cent: Bulletproof είναι ένα 3rd person shooter στη λογική των Max Payne και Dead To Rights αλλά πολύ πιο περιορισμένο. Στην ουσία πρόκειται για έναν τίτλο που είναι σπασμένος σε περιοχές που συνδέονται με μια κεντρική πόλη (hub), στις οποίες συνήθως θα πρέπει να προχωρήσετε από το ένα σημείο στο άλλο, σκοτώνοντας τους εχθρούς στην πορεία για να επιβιώσετε ή κάνοντας και κάποια άλλα, όχι και τόσο ευφάνταστα objectives. Μπορούμε να το πούμε και πιο απλά: στο 50 Cent: Bulletproof πυροβολείτε και τρέχετε.
Δυστυχώς όμως η έλλειψη ποικιλίας είναι ένα σχετικά ασήμαντο κομμάτι σε σχέση με τα υπόλοιπα προβλήματα που αφορούν στο gameplay. Πιο συγκεκριμένα, ο μηχανισμός σκόπευσης είναι απόλυτα δυσλειτουργικός. Δεν υπάρχει κάποιο σύστημα lock-on ή κάποια σταθερότητα στην ελεύθερη κίνηση του στόχου πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστεί να τον οδηγήσετε εσείς ακριβώς πάνω στους αντιπάλους για τους πετύχετε. Ακόμη και αν δεν σας ακούγεται τόσο άβολο ως έχει, σκεφτείτε ότι οι αντίπαλοι σας δεν κάθονται σχεδόν ποτέ σε ένα σημείο αλλά μετακινούνται συνεχώς. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί να αδειάσετε πολλές ντουζίνες σφαίρες πάνω σε κάθε έναν ξεχωριστά μέχρι να καταφέρετε να έχετε κάποιο αποτέλεσμα, εάν δεν πεθάνετε στην πορεία.
Αν και ο βαθμός δυσκολίας δεν θα λέγαμε ότι είναι μεγάλος, γίνεται λόγω του ότι το σύστημα δεν βοηθάει καθόλου να πετύχετε τα αυτονόητα. Το εν λόγω πρόβλημα είναι πιο έντονο στην έκδοση του PS2, λόγω της φύσης των αναλογικών μοχλών του DualShock 2, ενώ τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα με τους πιο σκληρούς αναλογικούς του Xbox. Πέρα από αυτό οι δύο εκδόσεις είναι σχεδόν πανομοιότυπες. Οι μηχανισμοί μάχης του Bulletproof δεν σταματούν στους πυροβολισμούς αλλά, παρά το γεγονός ότι παρουσιάζουν ενδιαφέρον, δεν είναι σωστά υλοποιημένοι. Όταν βρεθείτε κοντά σε αντίπαλο μπορείτε να εκτελέσετε μια θανατηφόρα κίνηση, η οποία συνοδεύεται από ένα αρκετά παραστατικό και αιματηρό animation.
Συνήθως αυτός είναι και ο πιο βολικός τρόπος να αποτελειώνετε αντιπάλους, μιας και από μακριά είναι πιο δύσκολο να τους πετύχετε, αλλά και πάλι πολλές φορές, παρόλο που θα βρίσκεστε κοντά τους, δεν θα μπορείτε να εκτελέσετε την κίνηση λόγω του ότι τα πάντα στο Bulletproof στηρίζονται απόλυτα στην κατεύθυνση στην οποία κοιτάει ο χαρακτήρας (direction-sensitive). Αυτό δημιουργεί προβλήματα και όταν πρόκειται να ενεργοποιήσετε κάποιο διακόπτη κ.τ.λ.
Επίσης, πέρα από το ότι μπορείτε να καλυφτείτε πίσω από κιβώτια ή οχήματα, υπάρχει και η δυνατότητα να πιάσετε έναν αντίπαλο και να τον χρησιμοποιήσετε σαν ανθρώπινη ασπίδα ενάντια στα εχθρικά πυρά. Ούτε αυτοί οι μηχανισμοί είναι λειτουργικοί μιας και σχεδόν πάντα οι εχθροί εμφανίζονται από παντού, με αποτέλεσμα να σας πυροβολούν από πίσω ενώ εσείς καλύπτεστε από μια άλλη κατεύθυνση. Γενικά η καλύτερη τακτική είναι να τρέχετε στο σημείο όπου πρέπει να φτάσετε, αγνοώντας τους περισσότερους εχθρούς για όσο μπορείτε μιας και είναι ουσιαστικά ατελείωτοι και γενικά η μάχη είναι περισσότερο κουραστική παρά ευχάριστη. Όσοι τυγχάνουν να είναι φαν του εν λόγω τραγουδιστή πιθανότητα να κρίνουν ότι αξίζει να περάσουν από αυτή τη διαδικασία, μιας και το υλικό που υπάρχει στον τίτλο είναι παραπάνω από άφθονο. Όσοι όμως δεν ενθουσιάζονται ιδιαίτερα με την ιδέα του να ελέγχουν τον 50 Cent και να ακούν τη δισκογραφία του, τότε καλύτερα θα ήταν να αναζητήσουν κάποιο άλλο, καλύτερο 3rd person shooter, από τα πολλά που κυκλοφορούν. Ίσως την επόμενη φορά η Genuine Games να πρέπει να αναλογιστεί το γεγονός ότι αναπτύσσει videogames και όχι ταινίες ή οτιδήποτε άλλο.
Widescreen Όχι
Progressive Scan 480p (μόνο στην έκδοση Xbox)
PAL 60 Hz Ναι (μόνο στην έκδοση Xbox)
Ήχος Stereo/ Dolby Surround/ DD 5.1 (μόνο στην έκδοση Xbox)
