Η αγαπημένη σειρά πλατφόρμας της Insomniac έκανε τον κύκλο της και ακολουθεί πλέον πιο action/ shooter ατραπούς.
Που είναι ο Clank;
To PlayStation 2 έχει «κατηγορηθεί» πάμπολλες φορές για τη μικρή του υπολογιστική ισχύ και την αδυναμία του να αποδώσει τα γραφικά που, κατά καιρούς, βλέπουμε σε άλλες home κονσόλες. Αν και η αλήθεια δεν απέχει πολύ από αυτόν τον ισχυρισμό, δύο studios ανάπτυξης, τα γνωστά και μη εξαιρετέα Naughty Dog και Insomniac, δημιουργώντας τις κορυφαίες σειρές Jak and Daxter και Ratchet & Clank αντίστοιχα, απέδειξαν περίτρανα πως το μηχάνημα της Sony είναι ικανό για πολλά περισσότερα από αυτά που αρχικά εκτιμούσαμε. Η σειρά Ratchet & Clank, της οποίας το νέο επεισόδιο θα δούμε σε αυτήν την παρουσίαση, μέχρι πρότινος αποτελούταν από τρία επεισόδια που αφηγούνταν τις περιπέτειες ενός ιδιόμορφου διδύμου, του τρωκτικού Ratchet και του πανέξυπνου ρομπότ Clank.
Ενώ λοιπόν το πρώτο επεισόδιο της σειράς ήταν ένα κλασικός τίτλος πλατφόρμας, με λίγα στοιχεία βολών και εξερεύνησης, κάθε νέο επεισόδιο έκλινε όλο και περισσότερο προς τη δράση, αφήνοντας κατά μέρος τα platforming στοιχεία, διατηρώντας όμως πάντα ανέπαφο το κορυφαίο gameplay και το εξαιρετικό level design. Έτσι φτάσαμε αισίως στην τέταρτη περιπέτεια του διδύμου, μόνο που αυτή τη φορά η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική.
Ο τίτλος του νέου παιχνιδιού προδίδει μια από τις σημαντικότερες αλλαγές του, αυτή της απουσίας του Clank. Αυτή τη φορά, η παρέα του Ratchet παγιδεύτηκε σε ένα θανάσιμο φουτουριστικό τηλεπαιχνίδι ονόματι Dreadzone, το οποίο φέρνει αντιμέτωπους πρωταθλητές από κάθε γωνιά του γαλαξία. Προκειμένου να σώσει τον εαυτό του, αλλά και την παρέα του, ο Ratchet υποχρεώνεται να λάβει μέρος σε αυτό το παιχνίδι και να προσπαθήσει να ανακηρυχθεί πρωταθλητής. Σε αυτό το επεισόδιο, ο Clank έχει διακοσμητικό ρόλο και εμφανίζεται μόνο σε ορισμένες κινηματογραφικές σκηνές, δίνοντας το στίγμα του με τις ευφυείς ατάκες και το χιούμορ του, αλλά και χαρίζοντας πολύτιμες πληροφορίες στο σύντροφό του. Η απουσία του Clank από το κυρίως παιχνίδι είναι κάτι αρνητικό, μιας και δεν είναι μόνο η απουσία των gadgets του που μας ενόχλησε, αλλά και το γεγονός πως το δίδυμο που αγαπήσαμε και συνοδεύσαμε σε δεκάδες ώρες παιχνιδιού εξερευνώντας πλανήτες, είναι πλέον χωρισμένο.
Παρόλα αυτά, ούτως ώστε να αντισταθμιστεί η απουσία του πανέξυπνου αυτού ρομπότ, η Insomniac φρόντισε να εφοδιάσει τον Ratchet με δύο drones, τα οποία μας συνοδεύουν σε όλη τη διάρκεια της περιπέτειας, προσφέροντας βοήθεια, πολεμώντας εχθρούς, απενεργοποιώντας νάρκες ή αντιμετωπίζοντας ορισμένους ιδιαιτέρως δύσκολους αντιπάλους. Η εφαρμογή αυτών των δύο drones αποσκοπεί και κάπου αλλού, δηλαδή στην απόδοση του comic relief που υπό τις υπάρχουσες συνθήκες (λόγω του διαχωρισμού του διδύμου) θα απουσίαζε. Τα δύο αυτά ρομπότ ανταλλάσσουν συνεχώς προσβολές και χιουμοριστικές ατάκες, δίνοντας έτσι έναν πιο ανάλαφρο τόνο στις δύσκολες και έντονες μάχες.
Locked and Loaded
Φτάνοντας στο gameplay του Gladiator βρισκόμαστε μπροστά στη δεύτερη μεγάλη αλλαγή. Το νέο πόνημα της Insomniac απέχει εντελώς από τα προηγούμενα επεισόδια της σειράς, αφήνοντας κατά μέρος τα platform στοιχεία και εστιάζοντας στην ξέφρενη δράση των βολών. Αυτή η μεταπήδηση σε άλλη κατηγορία επέφερε και τις απαραίτητες αλλαγές/ βελτιώσεις στο interface των όπλων, το οποίο είναι πλέον πιο λειτουργικό και σαφώς πιο άμεσο. Από τη στιγμή που οι μάχες κρίνονται από τον τύπο του οπλισμού, ήταν απαραίτητη η προσθήκη «hot keys» μέσω των οποίων μπορούμε να αλλάζουμε όπλα στη στιγμή, ενώ ο σταυρός κατεύθυνσης έχει αναλάβει πλέον το ρόλο έκδοσης εντολών προς τα δύο drones που μας συνοδεύουν στην περιπέτεια. Εντελώς διαφορετικός, πάντα σε σχέση με τα τρία προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, είναι και ο τρόπος που ξεδιπλώνονται τα επίπεδα. Οι «πλανήτες» του Gladiator δεν είναι τίποτα περισσότερο από τεράστιες αρένες και ατελείωτους διαδρόμους, μέσα στους οποίους εμφανίζονται ορδές από αντιπάλους που μας καταδιώκουν.
Βγάζοντας από τη μέση αυτούς τους -σχετικά- εύκολους εχθρούς καταλήγουμε στο τέλος κάθε επιπέδου, όπου εκεί μας περιμένει το εκάστοτε αφεντικό. Το gameplay ακούγεται -και είναι απλοϊκό- όμως αυτό που αρχικά διαγράφεται ως απογοήτευση, ακολουθείται από το γνωστό κορυφαίο συναίσθημα της ευχαρίστησης που νιώθεις καταστρέφοντας δεκάδες αντίπαλα ρομπότ και συλλέγοντας χιλιάδες βίδες, οι οποίες συνεχίζουν να παίζουν το ρόλο του χρήματος στον σουρεαλιστικό κόσμο της Insomniac.
Προς ευχαρίστησή μας, διαπιστώσαμε πως η Insomniac δεν αρκέστηκε στα παραπάνω και προς αύξηση της ποικιλίας του gameplay προέβη σε μερικές ακόμη προσθήκες. Υπάρχουν λοιπόν πολλές αποστολές με χρήση mechs, άλλες όπου θα κληθούμε να πολεμήσουμε χρησιμοποιώντας διαστημόπλοια και ένα εξαιρετικό mode ονόματι Challenges. Αυτό το mode έχει να κάνει με την εμφάνιση μίνι παιχνιδιών, μέσω των οποίων συλλέγονται βαθμοί κατάταξης, που με τη σειρά τους ξεκλειδώνουν νέα επίπεδα. Αναβαθμίσεις και ανανεώσεις υπάρχουν και στον οπλισμό, καθώς αυτή τη φορά δίνονται μόνο 10, τα οποία όμως μπορούν να ρυθμιστούν και να φτιαχτούν σύμφωνα με τα γούστα του παίκτη. Όλα τα παραπάνω είναι προσθήκες που ενσωματώθηκαν προκειμένου να αυξηθεί η αντοχή του Gladiator στο χρόνο, κάτι που είμαστε στη δυσάρεστη θέση να σας ανακοινώσουμε πως δεν το καταφέρνουν.
Τα τρία προηγούμενα παιχνίδια, παρόλο που ανήκαν σε κατηγορία που δεν συνηθίζει να ξεπερνά τις 10 ώρες, μπορούσαν να σε κρατήσουν μπροστά στην οθόνη σου για περισσότερες από 15. Τα μυστικά, ή συλλογή των χρυσών βιδών, τα μίνι παιχνίδια και η πλήρης εξερεύνηση των πλανητών ήταν στοιχεία που σε προκαλούσαν να προσπαθήσεις ξανά και ξανά, μέχρι να κατορθώσεις να φτάσεις στο 100%. Στο Ratchet Gladiator αυτός ο εθισμός, ατυχώς, απουσιάζει.
Όπως ήταν αναμενόμενο, στον τεχνικό τομέα δεν πρέπει να περιμένετε τίποτα λιγότερο από την τελειότητα. Οι άνθρωποι της Insomniac γνωρίζουν πολύ καλά κάθε μυστικό του PlayStation 2 και καταφέρνουν να το οδηγήσουν στα όριά του. Τέλεια μοντέλα χαρακτήρων, οπτικά εφέ επιπέδου Xbox, αξεπέραστος σχεδιασμός ορίζοντα και ταχύτητα μηχανής που σπάνια συναντάμε σε παιχνίδι του PS2 είναι μόνο ελάχιστα από τα κορυφαία στοιχεία των γραφικών που θα δείτε σε αυτό το παιχνίδι. Ελαφρώς αλλαγμένο και πιο «ώριμο» είναι πλέον το μοντέλο του Ratchet, ενώ ο σχεδιασμός των υπολοίπων χαρακτήρων παραμένει στα υψηλά επίπεδα που μας έχει συνηθίσει η σειρά. Μοναδική παραφωνία στην αρτιότητα των γραφικών είναι η μείωση του βαθμού λεπτομέρειας στις multiplayer μάχες. Αν επιλεχθεί αυτό το mode, τότε η οθόνη χωρίζεται στη μέση, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την αισθητή πτώση της ταχύτητας, αλλά και τη γενικότερη μείωση στην ποιότητα των γραφικών.
Είναι σίγουρο πως το Ratchet Gladiator είναι ένα προσεγμένο, καλοφτιαγμένο και άκρως διασκεδαστικό παιχνίδι. Το πρόβλημα όμως εντοπίζεται στο πολύ βαρύ όνομα που κληρονόμησε από τους τρεις προκατόχους του. Πολύ απλά, με τα τρία Ratchet & Clank η Insomniac έθεσε νέα δεδομένα στα action/ platform games, δεδομένα που είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεπεραστούν και παρόλο που το Gladiator προσπαθεί να διαχωρίσει τη θέση του και να καταταχθεί στην κατηγορία των shooters, δύσκολα μπορεί κανείς να παραβλέψει το παρελθόν του. Όπως συνέβη με τη σειρά Jak, έτσι και εδώ έχουμε πλέον φτάσει σε ένα τέλμα και είναι καιρός είτε για την παύση τους είτε για την εν γένει ανανέωσή τους, κάτι που ελπίζουμε να δούμε με την άφιξη του PlayStation 3.
Widescreen Ναι
Progressive Scan Όχι
PAL 60 Hz Όχι
Ήχος Stereo/ Surround
