«Παίζοντας» χωρίς αντίπαλο, το νέο πόνημα του Itagaki-san και της Team Ninja προσπαθεί να βρει το δρόμο του προς τη next-gen. Τα καταφέρνει;
Fight!
Ο Tomonobu Itagaki είναι γνωστός στην gaming κοινότητα για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρόκειται για έναν ταλαντούχο Ιάπωνα developer, που όταν κάνει διαλείμματα για να ξεκουραστεί από τη δημιουργία κορυφαίων τίτλων, όπως οι Ninja Gaiden και Dead or Alive, βρίσκει πάντα χρόνο για να μιλήσει με τα χειρότερα λόγια για τη Namco και ειδικότερα για τη σειρά Tekken. Το βασικότερό του επιχείρημα για το «απαράδεκτο gameplay» της σειράς, όπως χαρακτηριστικά το έχει αναφέρει; Κυρίως η ευκολία του και το απλοϊκό σύστημα μάχης. Φυσικά, οι ορδές των εκατομμυρίων θιασωτών των επεισοδίων Tekken θα διαφωνήσουν μαζί του αντιπαραβάλλοντας ένα άλλο επιχείρημα και λέγοντας πως οι τίτλοι της σειράς Dead or Alive είναι -για να χρησιμοποιήσουμε την ξενόφερτη έκφραση- «unplayable». Όμως το σίγουρο είναι πως η αλήθεια κρύβεται κάπου ανάμεσα στις δύο απόψεις.
Είναι γεγονός πως η σειρά Tekken ακολουθεί μια πιο «casual» τροχιά, όμως αυτή η απλότητα και η δυνατότητα να απολαύσει τα παιχνίδια της Namco ακόμη και κάποιος που δεν έχει ποτέ πιάσει χειριστήριο στα χέρια του, είναι ένα από τα συστατικά της επιτυχίας της. Από την άλλη, οι τίτλοι Dead or Alive -και ειδικότερα το Dead or Alive 4 με το οποίο θα ασχοληθούμε σε αυτήν την παρουσίαση- ακολουθεί μια απολύτως διαφορετική, σαφώς πιο hardcore φιλοσοφία, που παντρεύει τα εντυπωσιακά γραφικά, με ένα σύστημα μάχης που μόνο του αντίστοιχου από το αριστουργηματικό Virtua Fighter 4 υπολείπεται σε βάθος.
Αρχικά πρέπει να αναφέρουμε πως το Dead or Alive 4 ήταν μια από τις πιο ιδιόμορφες περιπτώσεις παρουσίασης τίτλου που μας έτυχε ποτέ. Αυτό οφείλεται κατά πρώτο λόγο στα απίστευτα επίπεδα γραφικών που είχε φτάσει η σειρά στο Xbox -επίπεδα που ίσως κανένας developer δεν κατόρθωσε να αγγίξει- και κατά δεύτερο στον εξαιρετικά υψηλό βαθμό δυσκολίας του, κάτι που μας ώθησε στο να σπαταλήσουμε πολλές, μα πάρα πολλές ώρες, μπροστά στην οθόνη μας, ούτως ώστε να μπορέσουμε να ξετυλίξουμε όλες τις πτυχές του. Με μια πρώτη και πρόχειρη ματιά, το Dead or Alive 4 δεν προδίδει άμεσα πως πρόκειται για ένα παιχνίδι «νέας γενιάς». Η εντύπωση αυτή δίνεται, κυρίως, εξ αιτίας της εμμονής του Itagaki και της παρέας του να δημιουργούν χαρακτήρες που κλίνουν περισσότερο προς την anime φιλοσοφία, παρά προς το ρεαλισμό, όπως αυτός εκλαμβάνεται σήμερα στα videogames.
Αυτό σημαίνει πως οι χαρακτήρες στο DOA4, θυμίζουν περισσότερο κινούμενα σχέδια, παρά μαχητές που ξεπήδησαν από μια κινηματογραφική παραγωγή. Σημαντική συμβολή στην απόδοση αυτής της αίσθησης έχει και το animation αυτών των χαρακτήρων, ένα animation που όσο και αν έχουν προχωρήσει τα fighting παιχνίδια τα τελευταία χρόνια, ουδεμία σχέση έχει με τη λέξη «ρεαλισμός».
Για παράδειγμα, οι χαρακτήρες κινούνται τόσο γρήγορα, ώστε πολλές φορές σου δίνουν την εντύπωση πως χάνουν frames, όμως αξίζει να αναφέρουμε πως απώλεια των frames δεν συμβαίνει ποτέ. Επίσης, όταν ένας μαχητής αμύνεται και ο επιτιθέμενος τον σφυροκοπεί ανελέητα με συνεχόμενα combos, η αντίδρασή του δεν είναι αυτή που θα βλέπαμε αν ένας πραγματικός άνθρωπος δεχόταν χτυπήματα, καθώς o ψηφιακός χαρακτήρας μοιάζει να γλιστρά στο έδαφος και να «τσουλάει» προς τα πίσω. Όσον αφορά στα air juggles…ο ρεαλισμός εδώ δεν έχει καμία θέση. Βέβαια, αυτά είναι φαινόμενα που συναντάμε σε όλα ανεξαιρέτως τα παιχνίδια της κατηγορίας, συνεπώς, το DOA 4 δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κατηγορηθεί για τέτοιου είδους «σφάλματα». Απλά, θέλουμε να καταστήσουμε σαφές, πως η κατηγορία fighting έχει μπροστά της πολύ δρόμο ακόμα, αν οι δημιουργοί της θελήσουν ποτέ πραγματικά να ακολουθήσουν τις εξελίξεις και να μας προσφέρουν κάτι καινοτόμο.
Μπορεί ο ρεαλισμός στο DOA4 να έχει τα όριά του, όμως η ποιότητα των γραφικών δεν δείχνει να συμβιβάζεται εύκολα. Βλέποντας το νέο παιχνίδι της Team Ninja να τρέχει σε δέκτη High Definition, σε κυριεύουν συναισθήματα δέους. Αυτή τη φορά ο Itagaki ξεπέρασε τον εαυτό του και σχεδίασε αρένες τόσο ευφάνταστες, που εκτιμούμε πως θα κάνουν τους designers της Namco να αρχίσουν να βλέπουν εφιάλτες. Κάθε τι είναι μελετημένο μέχρι την πιο ανεπαίσθητη λεπτομέρεια, ενώ όλα σχεδόν τα στοιχεία του περιβάλλοντος είναι παρεμβατικά και δύνανται να καταστραφούν.
Καλάθια με μήλα πέφτουν στο έδαφος και τα φρούτα κυλούν στην κατηφόρα, πολίτες παρακολουθούν με έκπληξη τους πολεμιστές να μάχονται και τρέχουν να κρυφτούν αν τους πλησιάσουν, ξερά φύλλα ανασηκώνονται από τον αέρα ή τα βήματα των μαχητών, αυτοκίνητα περνούν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, ενώ το νερό…αν νομίζατε πως το Xbox διέπρεπε στο σχεδιασμό του, τότε δεν έχετε δει τίποτα μέχρι να αντικρίσετε τις λίμνες και τα ρυάκια που κυλούν στις αρένες του DOA 4. Είναι αυτονόητο πως, το σήμα κατατεθέν της σειράς (δηλαδή οι αρένες με τα πολλαπλά επίπεδα) κάνουν την επιστροφή τους. Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με μια θριαμβευτική επιστροφή αυτού του σχεδιασμού και με αρένες όπου διαθέτουν δύο ή ακόμη και τρία ανισόπεδα επίπεδα. Αν και τα παραδείγματα είναι πολλά, θα σταθούμε σε δύο.
Στο πρώτο οι πολεμιστές μάχονται στις σκάλες ενός ναού, από όπου είναι δυνατή η πτώση πολλών μέτρων ξανά και ξανά, μέχρις ότου οι δύο αντίπαλοι να φτάσουν στη βάση της σκάλας. Στη δεύτερη περίπτωση που εντυπωσιαστήκαμε, ήταν εκεί όπου η αρένα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια κρεμαστή γέφυρα. Ενώ αρχικά σου δίνεται η εντύπωση πως ο χώρος είναι περιορισμένος, έπειτα από λίγα δευτερόλεπτα συνειδητοποιείς -αφού ο μαχητής σου έχει κάνει μια τεράστια βουτιά στο κενό- πως η μάχη μπορεί να μεταφερθεί δεκάδες μέτρα πιο χαμηλά και σε ένα ποτάμι.
Ωστόσο, αξίζει να αναφερθεί πως, παρά το μεγαλείο των γραφικών που αντικρίσαμε στο DOA 4, υπάρχουν μελανά σημεία, τα οποία -για να είμαστε ειλικρινείς- δεν περιμέναμε να δούμε. Ενώ λοιπόν η Team Ninja έδωσε τεράστια έμφαση στην τέλεια απεικόνιση του ρουχισμού και άλλων λεπτομερειών, όπως του ανέμου που κινεί τα μαλλιά ή τα υφάσματα των χαρακτήρων, τη γράμμωση στα μυώδη σώματα των αρσενικών πολεμιστών και τις εντυπωσιακές καμπύλες (δεν θα μπορούσαν να έλλειπαν!) στα αντίστοιχα των θηλυκών, υπάρχει έντονο φαινόμενο clipping κατά τη διάρκεια των μαχών, αλλά και στα όμορφα videos που απεικονίζουν τους πολεμιστές να επιδεικνύουν τις τεχνικές τους. Πολλές φορές τα πόδια των πολεμιστών μπλέκονται το ένα μέσα στο άλλο, ενώ σε άλλες, τα μαλλιά τους χάνονται μέσα στο σώμα τους.
Πάρτε βαθιά ανάσα και -καλού κακού- λίγα ηρεμιστικά
Αν θεωρείτε τον εαυτό σας κορυφαίο gamer επειδή έχει ξεκλειδώσει όλους τους χαρακτήρες στο Tekken 5 ή επειδή έχει ολοκληρώσει το mode Chronicles of the Sword στο Soul Calibur III, σκεφτείτε το ξανά. Το Dead or Alive 4 θα τιμωρήσει όσους το αντιμετωπίσουν ως «ένα ακόμη fighting παιχνίδι» ξανά και ξανά, μέχρι είτε να τα παρατήσει, είτε να συμβαδίσει με τη φιλοσοφία του και να εντρυφήσει στα μυστικά του συστήματος μάχης που διαθέτει.
Αν και τα προηγούμενα επεισόδια της σειράς χαρακτηρίζονταν από μια κάπως ισορροπημένη φιλοσοφία και μια τεχνική που συνδύαζε τη μελετημένη άμυνα με την τεχνική στην επίθεση, η κατάσταση στο τέταρτο επεισόδιο είναι λίγο διαφορετική. Παίζοντας στο Story Mode ή σε οποιοδήποτε από τα υπόλοιπα διαθέσιμα single player modes, βρεθήκαμε μπροστά σε μια έκπληξη. Η τεχνητή νοημοσύνη -μιλώντας πάντα για το βαθμό δυσκολίας normal- είναι κυριολεκτικά ασυγκράτητη. Όση τύχη και αν διαθέτει κανείς, ένα απλό «button mashing» δεν θα οδηγήσει σε κανένα θετικό αποτέλεσμα. Τα εύκολα counters και οι φθηνές λαβές εδώ δεν πιάνουν. Το Dead or Alive 4 απαιτεί εκμάθηση πολλών combos, υψηλή αντίληψη και τέλειο συγχρονισμό για να επέλθει νίκη έναντι των αντιπάλων.
Εκτός όλων των παραπάνω, η απίστευτη ταχύτητα, με την οποία εξελίσσονται οι μάχες, δυσκολεύει τον παίκτη από το να μπορεί να ακολουθεί την εξέλιξη, ενώ σε καμία περίπτωση δεν αφήνει περιθώρια για πολλές σκέψεις και προβληματισμούς. Πολλές φορές οι αντίπαλοι ξεκινούν combos που καταλήγουν σε μείωση των τριών τετάρτων της μπάρας ενέργειας, ενώ αν μας στριμώξουν σε κάποια γωνία της αρένας, τα αποτελέσματα είναι τουλάχιστον τραγικά.
Βέβαια, όλα τα παραπάνω ίσως φαντάζουν ως μειονεκτήματα και πιθανόν να λειτουργήσουν ανασταλτικά για τους «κοινούς θνητούς», όμως η αλήθεια είναι πως αυτή η υψηλή πρόκληση είναι που κάνει το παιχνίδι του Itagaki τόσο εθιστικό. Παίζοντας όλο και περισσότερο, συνειδητοποιήσαμε πως γινόμαστε όλο και καλύτεροι και, σταδιακά, αντίπαλοι που αρχικά φάνταζαν ανίκητοι, έπεφταν θύματα των νέων κινήσεων που μαθαίναμε. Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι πως, η Team Ninja άλλαξε άρδην τη φιλοσοφία του Dead or Alive 4 καθιστώντας το μεν πιο δύσκολο, αλλά συνάμα δημιουργώντας ένα γνήσιο fighting παιχνίδι, όπου επιβάλλεται να διδαχθείς τα μυστικά της πολεμικής τέχνης του κάθε χαρακτήρα και να μάθεις τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που αυτός έχει, ούτως ώστε να τα χρησιμοποιήσεις κατάλληλα όταν χρειαστεί.
Πέρα από τον κυρίως πυρήνα του Story Mode, το DOA 4 είναι ένα υπερπλήρες παιχνίδι και σε ό,τι αφορά τις επιπρόσθετες παροχές. Στα πολλά και ενδιαφέροντα modes ο παίκτης θα βρει απλές προσθήκες όπως το Watch Mode, όπου δύο χαρακτήρες ελεγχόμενοι από την τεχνητή νοημοσύνη μπορούν να μάχονται αδιάκοπα, μέχρι το Tag Team, στο οποίο η κάθε πλευρά διαλέγει δύο μαχητές που μπορούν να εισχωρούν στη μάχη ανάλογα με τις συνθήκες. Επίσης, όσοι παρακολουθούν στενά τη σειρά, θα προσέξουν την προσθήκη τριών νέων χαρακτήρων και την επιστροφή ακόμη δύο που “έλαμψαν δια της απουσίας” τους από την ειδική έκδοση Ultimate.
Βέβαια, ιδιαίτερης μνείας χρίζει και το κορυφαίο online mode, το οποίο είναι βελτίωση αυτού που είχαμε πρωτοδεί στο DOA Ultimate. To σύστημα εύρεσης και έναρξης online μάχης στο DOA4 είναι αρκετά πρωτότυπο, μιας και η είσοδος και η περιήγηση στο lobby γίνεται μέσω ενός 3D interface, όπου ένας μικροσκοπικός anime ninja, που ελέγχει ο παίκτης, περιηγείται στο χώρο ψάχνοντας άλλους παίκτες για να ξεκινήσει έναν αγώνα ή απλά για να ξεκινήσει μια συνομιλία. Πριν κλείσουμε την παρουσίασή μας, νομίζουμε πως πρέπει να κάνουμε μια μικρή αναφορά στο τραγούδι των τίτλων. Συνεχίζοντας λοιπόν την παράδοση της σειράς, ο Itagaki χρησιμοποίησε ένα ακόμη κομμάτι των Aerosmith, για την έναρξη του παιχνιδιού, μόνο που αυτή τη φορά δεν πρόκειται για μια μπαλάντα τύπου Dream On, αλλά για το δυναμικό Eat the Rich! Έτσι για να ανεβαίνει η αδρεναλίνη…
Είναι λοιπόν το Dead or Alive 4 αυτό που περιμέναμε; Η θετική απάντηση έρχεται εύκολα στο στόμα, μιας και ο Itagaki και η Team Ninja δημιούργησαν ένα μνημειώδες fighting τίτλο που δύσκολα θα ξεπεραστεί –τουλάχιστον μέχρι η Namco να προσφέρει ένα Soul Calibur νέας γενιάς. Το DOA4 είναι ταχύτατο, με πολλά και ενδιαφέροντα modes, ένα υπέροχο, αλλά ταυτόχρονα πολύ δύσκολο, σύστημα μάχης και τα ομορφότερα γραφικά που έχουμε μέχρι σήμερα δει σε παιχνίδι της κατηγορίας. Μπορεί από πολλούς να θεωρηθεί ως ένα ακόμη Dead or Alive, με λίγες και επουσιώδεις βελτιώσεις, όμως εμείς πιστεύουμε πως το νέο απόκτημα του Xbox 360 είναι ένας συναρπαστικός τίτλος που πρέπει να δοκιμάσετε.
Widescreen Ναι
Progressive Scan 480p/ 720p/ 1080i
PAL 60 Hz Ναι
Ήχος Stereo/ Surround/ Dolby Digital 5.1
