Οι δημιουργοί της σειράς Devil May Cry προσφέρουν τη δική τους πρόταση στη «συνταγή» Dynasty Warriors
Resident Warriors!!
Ας καταστήσουμε σαφές από την αρχή αυτής της παρουσίασης πως το Devil Kings (ένα παιχνίδι που φτιάχτηκε από τους δημιουργούς των Devil May Cry και Resident Evil 4) είναι ένας κλώνος της σειράς Dynasty Warriors και ένα παιχνίδι που δεν ισχυρίζεται πως είναι υπεύθυνο για την ανακάλυψη της φωτιάς ή για την εφεύρεση το τροχού, αλλά που σε κάθε σημείο του δηλώνει πως «δανείστηκε» έντονα όλα τα στοιχεία της μακρόχρονης σειράς της Koei. Αν και αρχικά αυτό ίσως ακούγεται αρνητικό, τελικώς δεν είναι, μιας και το Devil Kings είναι ένας καλός κλώνος της σειράς Dynasty Warriors και όχι μια φτηνή αντιγραφή του. Αυτό σημαίνει πως η Capcom πήρε τη συνταγή της Koei και έκανε χρήση όλων των θετικών στοιχείων που βρήκε σε αυτή, ούτως ώστε να δημιουργήσει έναν αξιόλογο τίτλο.
Όπως λοιπόν συνέβη με τα έξι και πλέον επεισόδια/ expansions/ spin-offs της σειράς Dynasty Warriors, έτσι και το παιχνίδι της Capcom είναι ένα απλοϊκό hack ‘n’ slash, με έμφαση στις μεγάλης κλίμακας μάχες, στους εντυπωσιακούς απόκοσμους πολεμιστές και σε εκτέλεση ατελείωτων combos κατά εκατοντάδων στρατιωτών. Ιδιαίτερη αναφορά στο σενάριο δεν είναι αναγκαίο να γίνει, μιας και η ιστορία είναι απλά επιδερμική και έχει να κάνει με τις μάχες που εξελίσσονται μεταξύ δώδεκα αρχόντων της Ιαπωνίας (σε κάποια μυθολογική περίοδο της χώρας) για την απόλυτη εξουσία στη χώρα. Η ιστορία μεταβάλλεται ανάλογα με τον ποιον από τους διαθέσιμους χαρακτήρες θα επιλέξουμε στην αρχή της περιπέτειας, ωστόσο, όπως προαναφέραμε η ιστορία υπάρχει απλά και μόνο ως δικαιολογία για την έναρξη ατελείωτων μαχών με τις ορδές των αντιπάλων στρατιωτών.
Το γενικότερο στήσιμο του παιχνιδιού, από το interface επιλογής χαρακτήρα και έναρξης των αποστολών, μέχρι τον τρόπο που εξελίσσονται οι μάχες, είναι επίσης πανομοιότυπο με αυτό των παιχνιδιών της σειράς Dynasty Warriors. Πριν από κάθε αποστολή έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε μεταξύ τριών ή τεσσάρων σημείων, από όπου και θα μπορούμε να ξεκινήσουμε τις μάχες. Αυτή η επιλογή είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και προφέρει μια σχετικά κλιμακωτή εξέλιξη στο παιχνίδι, μιας και ανάλογα με τις επιλογές μας θα βρισκόμαστε μπροστά σε διαφορετικό αντίπαλο. Είναι αυτονόητο πως το παιχνίδι είναι γραμμικό και οι ενέργειες του παίκτη δεν αλλάζουν τη ροή του, ωστόσο η δυνατότητα επιλογής μάχης δίνει μια ψευδαίσθηση του ότι εμείς είμαστε αυτοί που τελικώς ορίζουμε τον τρόπο που εξελίσσεται ο μεγάλος πόλεμος μεταξύ των Ιαπώνων φεουδαρχών.
Όπως και στα παιχνίδια Dynasty Warriors (αυτή τη φράση θα τη διαβάσετε αρκετές φορές σε αυτό το review), έτσι ο ήρωας που θα επιλέξουμε συνοδεύεται από στρατιές συμμάχων, αλλά και ομάδες επίλεκτων στρατιωτών που λειτουργούν ως σωματοφύλακες. Μετά την επιλογή πολεμιστή και αποστολής, η κατάσταση εξελίσσεται όσο πιο απλά θα μπορούσε να εξελιχθεί. Έχουμε λοιπόν στη διάθεσή μας ένα αρκετά μεγάλο πεδίο μάχης, μέσα στο οποίο βρίσκονται διάσπαρτοι εχθροί και ορισμένα σημεία-κλειδιά.
Αυτά τα σημεία ορίζονται από μεγάλες κουκίδες στον χάρτη που βρίσκεται στο επάνω και δεξί μέρος της οθόνης και συνήθως καταδεικνύουν το «αφεντικό» του επιπέδου. Εμείς πρέπει να φτάσουμε μέχρι εκεί, κυριολεκτικά σφαγιάζοντας εκατοντάδες αντιπάλων, συλλέγοντας power-ups και εκτελώντας ορισμένα από τα εντυπωσιακότερα combos που έχουν μέχρι σήμερα εφαρμοστεί σε τίτλο hack ‘n’ slash. Εδώ άλλωστε είναι και το σημείο που το παιχνίδι της Capcom καταφέρνει να πετύχει. Αν και δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι το κοσμογονικό, το παιχνίδι είναι σχεδιασμένο με προσοχή και απόλυτη ισορροπία, χωρίς ποτέ να γίνεται βαρετό (πάντα για τα δεδομένα μιας κατηγορίας που υποφέρει από επαναλαμβανόμενο gameplay). Εν μέρει, αυτό οφείλεται στο μεγάλο αριθμό των διαθέσιμων χαρακτήρων, αλλά στην ανάπτυξη του κάθε ενός από αυτούς, μια ανάπτυξη που σχετίζεται με τα upgrades που επέρχονται μετά το πέρας των αποστολών.
Οι χαρακτήρες ξεκινούν έχοντας στη διάθεσή τους μόνο έναν μικρό αριθμό από combos, όμως στη συνέχεια αποκτούνται πολλά περισσότερα και σαφώς πιο εντυπωσιακά. Εδώ είναι και το σημείο όπου διαφαίνεται η κληρονομιά του Devil May Cry, μια κληρονομιά που δεν περιορίζεται στο ότι το Devil Kings δημιουργήθηκε από τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από τις περιπέτειες του Dante, αλλά ούτε και στην ομοιότητα του λογοτύπου των παιχνιδιών. Οι πολεμιστές του Devil Kings κινούνται με απίστευτη ταχύτητα και χάρη, θυμίζοντας έντονα τον Dante, ενώ άξιο αναφοράς είναι πως -παρά το μεγάλο τους αριθμό- είναι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους, όχι μόνο στην εμφάνιση, αλλά και στον τρόπο που πολεμούν. Ορισμένοι χρησιμοποιούν σπαθιά, άλλοι δόρατα, ενώ δεν λείπουν και κάποιες «υπερβολές» όπως τα σφυριά και τα τσεκούρια που είναι πολλές φορές μεγαλύτερα από αυτούς που τα κραδαίνουν.
Η κατάσταση για το Devil Kings εξελίσσεται θετικά και κατά τη διάρκεια των αποστολών. Γνωρίζοντας τα προβλήματα της κατηγορίας, η Capcom φρόντισε ώστε να δίνει στον παίκτη κομμάτι-κομμάτι αυτά που ενσωμάτωσε στο παιχνίδι, ούτως ώστε να αποφύγει τον γρήγορο κορεσμό. Ενώ λοιπόν όλα ξεκινούν κάπως επίπεδα και απλοϊκά, η συνέχεια αποδεικνύεται καλύτερη, καθώς η καμπύλη πρόκλησης και ποικιλίας του παιχνιδιού είναι υποδειγματική. Όσο περνά η ώρα, εμφανίζονται πιο εντυπωσιακοί εχθροί, πιο όμορφα επίπεδα και νέες κινήσεις για τους πολεμιστές μας, στοιχεία που βοηθούν σημαντικά το παιχνίδι στην αντοχή του στο χρόνο. Εξίσου θετικός είναι και ο τομέας των γραφικών του Devil Kings. Αν και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να συγκρίνουμε το τελικό αποτέλεσμα αυτού του τίτλου, με το αντίστοιχο των Devιl May Cry 3 και Resident Evil 4, τα γραφικά αυτού του τίτλου στέκονται στο ύψος των περιστάσεων.
Δεδομένου ότι η μηχανή γραφικών προσπαθεί να εμφανίσει στην οθόνη δεκάδες χαρακτήρες, ενώ ταυτόχρονα να κρατά την ταχύτητά της σε υποφερτά επίπεδα και να σχεδιάζει τα εντυπωσιακό οπτικά εφέ που εξαπολύονται από τις ειδικές κινήσεις των πολεμιστών μας, το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό. Το φαινόμενο της ομίχλης που κρύβει τον ορίζοντα, το οποίο χρησιμοποιείται στα παιχνίδια Dynasty Warriors για να κρύψει την αδυναμία της 3D μηχανής, εδώ δεν είναι τόσο κραυγαλέο, ωστόσο το Devil Kings υποφέρει από έντονο φαινόμενο pop-up, δηλαδή από ξαφνική εμφάνιση των γραφικών (χαρακτήρων ή τοπίων) στον ορίζοντα.
Παρόμοια με αυτήν της σειράς Dynasty Warriors είναι και η τεχνητή νοημοσύνη των αντιπάλων, με τους απλούς στρατιώτες να φέρονται ως άμυαλα Lemmings που περιμένουν υπομονετικά να σφαγιαστούν από τις λεπίδες μας και τα αφεντικά να διαθέτουν εκ διαμέτρου αντίθετη συμπεριφορά, καθώς πολεμούν εναντίον μας σα να μην υπάρχει αύριο. Κλείνοντας με τους τεχνικούς τομείς, φτάνουμε στο αδύνατο σημείο του τίτλου, που δεν είναι άλλος από τον ήχο του. Οι φωνές των αγγλόφωνων ηθοποιών είναι, επιεικώς, απαράδεκτες και δυστυχώς δεν υπάρχει η επιλογή χρήσης του πρωτότυπου ιαπωνικού soundtrack. Εξίσου χαμηλής ποιότητας είναι και τα μουσικά θέματα, τα οποία είναι ανούσια, ρηχά και χωρίς χαρακτήρα, αφού ακόμη και το εισαγωγικό θέμα του κεντρικού μενού είναι ανακύκλωση του αντίστοιχου από το Tekken 4!
Το Devil Kings είναι ένα παιχνίδι με ξεκάθαρη και ειλικρινή θέση απέναντι στον αγοραστή. Ποτέ δεν υποκρίνεται πως είναι κάτι περισσότερο από έναν κλώνο της σειράς Dynasty Warriors, ωστόσο ό,τι κάνει το κάνει σωστά και επιτυχημένα. Το gameplay είναι ρηχό αλλά συνάμα απολαυστικό (για όσους αρέσκονται στα μη εγκεφαλικά hack ‘n’ slash παιχνίδια), τα γραφικά του μέτρια και η διάρκειά του ικανοποιητική (δεδομένου πως διαθέτει αρκετά modes και πολλά unlockables). Αν ψάχνετε για κάτι απλοϊκό και συνάμα απολαυστικό, που θα σας χαρίσει λίγες ώρες ξέφρενης και χωρίς πολλές σκέψεις διασκέδασης, στο Devil Kings θα το βρείτε.
Widescreen Όχι
Progressive Scan Όχι
PAL 60 Hz Ναι
Ήχος Stereo/ Dolby Surround Pro Logic II
