H σειρά «Warriors» συνεχίζει ακάθεκτη, αλλά αυτή τη φορά έχοντας ψήγματα στρατηγικής
Ευκαιρία για περισσότερο Hack ‘n Slash
Η σειρά Dynasty Warriors της Koei, εκτός από την απρόσμενα τεράστια επιτυχία που έχει σημειώσει μέσα στα χρόνια, είναι και τρανή απόδειξη του ό,τι το κλασικό -ακόμη και απαρχαιωμένο θα μπορούσαμε να πούμε- gameplay «ζει και βασιλεύει». Από την εποχή του PlayStation, οπότε και είχε κυκλοφορήσει το πρώτο παιχνίδι της σειράς, μέχρι το Samurai Warriors: State of War, που θα δούμε σε αυτήν την παρουσίαση, οι αλλαγές και οι καινοτομίες που έχουν επέλθει μπορούν να μετρηθούν στα δάχτυλα του ενός χεριού. Εντούτοις, το κοινό συνεχίζει να δείχνει την αγάπη του προς τα παιχνίδια της Koei και να τα τιμά με τα χρήματά του. Τα παιχνίδια Samurai Warriors, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια spin-off σειρά, με ίδιο ακριβώς gameplay, αλλά με ιστορικό υπόβαθρο που ξεφεύγει από την κινεζική μυθιστορία και μεταβαίνει στην ιστορία της Ιαπωνίας και συγκεκριμένα στα έργα και τις ημέρες του άρχοντα Nobunaga Oda (ναι του ίδιου κυρίου που έχει πρωταγωνιστήσει στη σειρά Onimusha).
Το State of War, το οποίο είναι το δεύτερο παιχνίδι της σειράς στο PSP και το πρώτο της «υπο-κατηγορίας» Samurai, ασχολείται με τις διαμάχες που υπήρχαν στη μεσαιωνική Ιαπωνία μεταξύ των στρατιών του Oda και των αντίστοιχων του Tokugawa. Χρησιμοποιώντας ιστορικώς ακριβή στοιχεία και συνδυάζοντάς τα με φανταστικά, το παιχνίδι της Koei δίνει στον παίκτη –εκτός από το παραδοσιακό hack ‘n slash gameplay- τη δυνατότητα να αλλάξει το ρου της ιστορίας και να δώσει τη δυνατότητα στις δυνάμεις της Ανατολής να επικρατήσουν έναντι αυτών της Δύσης.
Φυσικά το σενάριο μικρή σημασία έχει, μιας και το Samurai Warriors: State of War εστιάζει σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα από κάθε άλλο παιχνίδι της κατηγορίας. Τι είναι αυτό; Απλά, μια συνεχής και γραμμική πορεία μέσα σε αρκετά και μεγάλα επίπεδα, γεμάτα εκατοντάδες αντιπάλων στρατιωτών με κύριο σκοπό την ατελείωτη σφαγή τους. Είναι βέβαιο πως το State of War δεν κάνει καμία απολύτως υπέρβαση σε ό,τι έχει να κάνει με το gameplay, καθώς ακολουθεί σίγουρα μονοπάτια. Και γιατί όχι άλλωστε, αφού όλα τα προηγούμενα επεισόδια της σειράς, έχουν αποδείξει πως, πολλές φορές, το απλοϊκό gameplay γίνεται εύκολα αρεστό στο κοινό.
Η μοναδική ιδιοτροπία του νέου πονήματος της Koei, πάντα σε σχέση με τα παλιότερα επεισόδια, έχει να κάνει με ορισμένα ψήγματα στρατηγικής που έχουν προστεθεί στην ανάπτυξη των αποστολών. Πλέον, το παιχνίδι θυμίζει λίγο από «Stratego», με την έννοια του ότι ο παίκτης αναπτύσσει τις δυνάμεις του επάνω σε ένα δισδιάστατο χάρτη και όταν έρχεται η ώρα της μάχης, η απεικόνιση αλλάζει και περνάμε πλέον στο κλασικό 3D hack ‘n slash gameplay. Ας ρίξουμε μια ματιά στον τρόπο που είναι δομημένο αυτό το ιδιόμορφο ύφος του State of War.
Ως συνήθως, η έναρξη του κυρίως campaign mode μάς φέρνει μπροστά σε μια οθόνη επιλογής πολεμιστών. Αρχικά, οι διαθέσιμοι χαρακτήρες είναι μόλις έξι, όμως -και σε κλασικό, Warriors ύφος- η ολοκλήρωση των αποστολών και κατά συνέπεια των campaigns, μας δίνει πρόσβαση σε πολλούς περισσότερους. Οι διαφορές αυτών των πολεμιστών δεν περιορίζονται στην εμφάνιση και -όπως είναι αυτονόητο- στις ειδικές κινήσεις που διαθέτουν, καθώς ανήκουν και σε διαφορετικά στρατόπεδα. Αυτομάτως, αυτό συνεπάγεται πως το παιχνίδι έχει υψηλό βαθμό replayability, μιας και κάθε φορά που θα διαλέγουμε και έναν διαφορετικό χαρακτήρα, είτε θα παίρνουμε το μέρος μιας άλλης φατρίας, είτε θα ζούμε τα γεγονότα της ίδιας, πάντα όμως παρακολουθώντας τις εξελίξεις και τα γεγονότα του πολέμου από διαφορετική οπτική γωνία.
Ωστόσο, εκεί που το Samurai Warriors: State of War επιτυγχάνει στο μέγιστο βαθμό τους στόχους του, είναι στην απόλαυση που είναι ικανό να προσφέρει στον παίκτη διαμέσου του συστήματος μάχης. Αυτό το παιχνίδι δεν χρειάζεται να είσαι κορυφαίος παίκτης για να το απολαύσεις. Απλά επιλέγεις χαρακτήρα, περνάς στο χάρτη του πεδίου μάχης και όταν έρχεται η κατάλληλη στιγμή, χρησιμοποιείς τα combos του εκάστοτε πολεμιστή για να σφαγιάσεις τους εχθρούς και να ολοκληρώσεις την αποστολή.
{PAGE_BREAK}
Strategy Warriors
Αφήνοντας πίσως μας το κλασικό action ύφος του παιχνιδιού, βρεθήκαμε μπροστά σε διαφοροποιήσεις του gameplay, οι οποίες έχουν να κάνουν με τον τρόπο που αναπτύσσονται οι αποστολές. Η εξέλιξη των μαχών απεικονίζεται μέσα από ένα χάρτη που αποτελείται από μικρά τετράγωνα. Κάθε τετράγωνο ανήκει, είτε στο δικό μας στρατόπεδο, είτε στο αντίπαλο και αυτός ο διαχωρισμός καταδεικνύεται από τον χρωματισμό τους. Ελέγχοντας έναν κέρσορα, πρέπει να μετακινηθούμε σε αυτά τα τετράγωνα και να έρθουμε αντιμέτωποι με τους εχθρούς μας. Κάπου εδώ εμφανίζονται και τα οποία στοιχεία στρατηγικής εντοπίζονται στον τίτλο της Koei. Οι κινήσεις μας είναι turn based, δηλαδή με αναμονή σειράς και περιορίζονται από αριθμό βημάτων. Σκοπός μας είναι να κερδίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα τετράγωνα στο πεδίο της μάχης, φέρνοντάς τα έτσι υπό τη δική μας κατοχή και σταδιακά να φτάσουμε στο κυρίως στρατόπεδο του εχθρού. Κάθε φορά που μετακινούμαστε σε ένα εχθρικό τετράγωνο, το παιχνίδι αλλάζει ύφος και από στρατηγικής μετατρέπεται σε κλασικό Warriors.
Αφού λοιπόν φορτώσει το πεδίο της μάχης, βρισκόμαστε μπροστά σε ακόμη κάτι νέο. Τα περισσότερα από τα επίπεδα είναι σύντομης διάρκειας και άρρηκτα συνδεδεμένα με συγκεκριμένα objectives. Μπορεί, για παράδειγμα, η μια αποστολή να απαιτεί την εξόντωση συγκεκριμένου αριθμού αντιπάλων στρατιωτών, την κατάκτηση ενός στρατοπέδου ή τη θανάτωση ενός στρατηγού. Σε γενικές γραμμές, αυτή η επιλογή της Koei δείχνει να ταιριάζει περισσότερο σε μια «φορητή» έκδοση της σειράς, μιας και το ταχύτερο πλέον gameplay δείχνει να είναι ιδανικό και καταλληλότερο για παιχνίδι στο «πόδι», από τα τεράστια επίπεδα των παιχνιδιών για τις κονσόλες.
Λοιπά στοιχεία, όπως η αναβάθμιση των χαρακτήρων, η απόκτηση νέων όπλων και η εκμάθηση νέων combos, που είχαμε συναντήσει στα παλιότερα επεισόδια της σειράς, υπάρχουν και εδώ, ωστόσο νέο για τη σειρά είναι το στοιχείο των Tactics Charms. Στην ουσία έχουμε να κάνουμε με ειδικούς παπύρους -που βρίσκουμε μέσα στα πεδία μάχης ή αποκτούμε μετά από μια νίκη- και οι οποίοι χρησιμοποιούνται με έναν αρκετά έξυπνο τρόπο. Πριν από τη μετάβασή μας στο 3D χάρτη και αφού βρισκόμαστε στο τμήμα της στρατηγικής που προσφέρει το παιχνίδι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα από αυτά τα Charms και να εκμεταλλευτούμε τις ιδιότητές του.
Εξαπολύοντας ένα Charm στο τετράγωνο όπου θα κληθούμε να πολεμήσουμε, δύναται να γείρουμε την πλάστιγγα της μάχης υπέρ μας, καθώς αυτά διαθέτουν μαγικές ικανότητες και μπορούν να προκαλέσουν χιονοστιβάδες, να ανοίξουν κλειδωμένες πύλες, να ρίξουν το ηθικό του εχθρού ή ακόμη να μας δώσουν τη δυνατότητα να κινηθούμε για περισσότερα τετράγωνα στο χάρτη της στρατηγικής.
Ενώ λοιπόν τo State of War είναι ένα αξιόλογο παιχνίδι, που καταφέρνει να προσφέρει κάποιες καινοτομίες στη σειρά, εντοπίσαμε κάποια σημεία του, που μας προκάλεσαν δυσάρεστα συναισθήματα. Το πρώτο έχει να κάνει με τα διαθέσιμα modes, τα οποία είναι λίγα (εκτός του κυρίως Story Mode, υπάρχει ένα απλοϊκό Free Play και το ενδιαφέρον Vs Mode, που υποστηρίζει ασύρματο παιχνίδι μέχρι τεσσάρων χρηστών) και το δεύτερο είναι η πολύ χαμηλή τεχνητή νοημοσύνη των αντιπάλων. Αν και το δεύτερο ποτέ δεν ήταν το δυνατό σημείο των τίτλων της Koei, στο State of War η κατάσταση πολλές φορές τείνει να γίνει δραματική. Οι απλοί πεζικάριοι των αντιπάλων μας είναι άβουλα πλάσματα που στέκονται με απάθεια και περιμένουν να τους πετσοκόψουμε, οι αξιωματικοί κινούνται λίγο πιο επιθετικά, ενώ μόνο οι στρατηγοί είναι ικανοί να προσφέρουν μια κάποια πρόκληση και να μας προσφέρουν ευχαρίστηση μέσω μιας δύσκολης και ενδιαφέρουσας μάχης.
Επιπροσθέτως, υπάρχουν στιγμές που οι ήρωές μας φαντάζουν υπερβολικά ισχυροί (με τη χρήση των δυνάμεων Musou και μετά την αναβάθμισή τους, πολύ απλά, είναι αήττητοι), κάτι που ρίχνει ακόμη πιο χαμηλά το βαθμό της πρόκλησης. Το τελευταίο αρνητικό σημείο εντοπίζεται στην ποιότητα των γραφικών. Οι υφές σε αυτό το παιχνίδι είναι επιπέδου PlayStation, το εφέ της ομίχλης στον ορίζοντα (το οποίο κρύβει την αδυναμία της μηχανής να εκτελέσει draw distance) είναι τραγικό, ενώ σχεδόν σε όλα τα επίπεδα που δοκιμάσαμε, υπήρξε έντονο φαινόμενο pop up.
Στον αντίποδα των παραπάνω βρίσκεται το animation των χαρακτήρων, το οποίο είναι κορυφαίο, αλλά και ο σχεδιασμός των πολεμιστών, που -με εξαίρεση τους «ανόητους» πεζικάριους που προαναφέραμε- αποτελούνται από ικανοποιητικό αριθμό πολυγώνων και διαθέτουν στο σώμα τους αρκετή λεπτομέρεια. Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει με το ηχητικό τμήμα του παιχνιδιού, δεν βρεθήκαμε μπροστά σε εκπλήξεις. Το State of War κάνει χρήση παραδοσιακών ιαπωνικών μουσικών θεμάτων, συνδυάζοντάς τα με δυναμικούς dance ρυθμούς (ευτυχώς, αυτή τη φορά τα Thrash Metal τραγούδια απουσιάζουν), ενώ τα ηχητικά εφέ περιορίζονται στις κραυγές των στρατιωτών που εξοντώνουμε και στους ήχους που πηγάζουν από τα όπλα μας καθώς εξαπολύουμε χτυπήματα εναντίον των εχθρών μας.
Είναι προφανές πως, με ελάχιστες καινοτομίες και χρήση του κλασικού gameplay της σειράς, το Samurai Warriors: State of War αναφέρεται σε όσους γαλουχήθηκαν με τα προηγούμενα επεισόδια της σειράς και συνάμα τα αγάπησαν. Η προσθήκη του στοιχείου της στρατηγικής είναι καλοδεχούμενη, αλλά θα επιθυμούσαμε λίγο βελτιωμένη ΑΙ και αρκετά καλύτερα γραφικά. Σε κάθε περίπτωση έχουμε να κάνουμε με έναν αξιοπρεπή τίτλο, που οι φίλοι της σειράς αξίζει να προσθέσουν στη συλλογή με τα παιχνίδια του PSP.
PEGI 12+
