Το Loco Roco μόλις απέκτησε τον κυριότερο αντίπαλό του για τον τίτλο του καλύτερου παιχνιδιού του PSP!
Η επιστροφή του «παιχνιδιού με το παράξενο όνομα»
Όταν τα 989 Studios κυκλοφόρησαν το 1999 ένα παιχνίδι ονόματι «Syphon Filter», ουδείς περίμενε ότι επτά ολόκληρα χρόνια μετά, το κοινό θα ασχολούταν ακόμη μαζί του. Η επιτυχία αυτού του action shooter ήταν εκπληκτική και σημάδεψε ανεξίτηλα την πορεία του πρώτου PlayStation στην αγορά, αλλά, ατυχώς, η συνέχεια της σειράς δεν αποδείχτηκε εξίσου υψηλής ποιότητας, με κάθε νέο επεισόδιο να υστερεί σε ποιότητα, να αναμασά τις μηχανικές του πρώτου επεισοδίου και, τελικά -με την έλευση του απελπιστικά κακού Omega Strain για το PlayStation 2- κάθε ελπίδα για ένα νέο και αξιόλογο Syphon Filter να έχει σχεδόν χαθεί. Ωστόσο, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία και μετά τις ώρες που περάσαμε δοκιμάζοντας το δημιούργημα των SCEA Bend Studios, διαπιστώσαμε ότι στα χέρια του κατάλληλου developer, ακόμη και ένα κλινικά «νεκρό» franchise μπορεί να επανέλθει δριμύτερο.
Εκεί που το εξαιρετικό αυτό παιχνίδι πετυχαίνει το σκοπό του, δεν είναι τόσο στην εφαρμογή καινοτόμων στοιχείων και νέων μηχανικών, αλλά στον τρόπο που υλοποιεί όλες τις τεχνικές που οφείλει να εφαρμόζει ένας developer σε έναν τίτλο που χαρακτηρίζεται από gameplay τύπου stealth και action. Το Syphon Filter είναι το «Metal Gear» για το PSP που όλοι περιμέναμε, το παιχνίδι που κοιτάζει στα ίσα κάθε παρόμοια προσπάθεια οποιασδήποτε πλατφόρμας της αγοράς και ο «σωτήρας» του PSP για την περίοδο που διανύουμε. Για μια ακόμη φορά, πρωταγωνιστής της «Tom Clancικής» περιπέτειας που θα ζήσουμε είναι ο πράκτορας Gabe Logan, ένας δυναμικός τύπος που συνδυάζει τα gadgets του James Bond, με την stealth ικανότητα του Sam Fisher και το δυναμισμό του Solid Snake.
Το Dark Mirror σίγουρα δεν θα κερδίσει βραβεία πρωτοτυπίας για τη συγγραφή του σεναρίου του, ωστόσο, ό,τι κάνει, το κάνει σωστά. Έχουμε λοιπόν την κλασική συνταγή των τρομοκρατών που απειλούν την ειρήνη στον πλανήτη και το αντίπαλο δέος (βλέπε αμερικανικές ειδικές δυνάμεις) να προσπαθεί να αποτρέψει την επικείμενη καταστροφή. Ωστόσο, λέγοντας «τρομοκράτες» δεν αναφερόμαστε σε αντάρτες μιας τυραννισμένης επαρχίας κάπου στη Μέση Ανατολή, αλλά για τη φατρία Red Section, η οποία χρησιμοποιεί την αιχμή της τεχνολογίας για τον οπλισμό της και σχεδιάζει τη δημιουργία ενός όπλου γνωστού ως Dark Mirror χρησιμοποιώντας φυτείες του λουλουδιού ορχιδέα. Στις επτά αποστολές που αποτελούν το σύνολο του παιχνιδιού, ο Logan θα ταξιδέψει από τη Φινλανδία μέχρι και το Περού και θα κληθεί να χρησιμοποιήσει απόκρυψη, κάθε είδους οπλισμό που μπορείτε να φανταστείτε, gadgets που θα ζήλευε ακόμη και ο Bond, αλλά και τη βοήθεια ορισμένων παλιών του φίλων από τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, οι οποίοι θα του φανούν ιδιαιτέρως χρήσιμοι κατά τη διάρκεια της περιπέτειας που θα ζήσει.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει το Syphon Filter: Dark Mirror τόσο ξεχωριστό από τα αντίστοιχα παιχνίδια της κατηγορίας του και ειδικότερα από τα τρία προηγούμενα επεισόδια της σειράς; Όπως προαναφέραμε, εκεί που το πόνημα των Bend Studios διαπρέπει είναι στην εύστοχη υλοποίηση όλων των παραμέτρων του. Αρχικά έχουμε μια εξαιρετική μηχανή γραφικών, η οποία κυριολεκτικά ντροπιάζει την αντίστοιχη του Omega Strain για το PlayStation 2. Η ποιότητα των γραφικών του Dark Mirror είναι απαράμιλλης ποιότητας, δεδομένου πάντα πως έχουμε να κάνουμε με ένα φορητό σύστημα.
Η κίνηση της κάμερας είναι άψογη, οι υφές των πολυγώνων είναι υψηλής ανάλυσης, τα μοντέλα των χαρακτήρων αποτελούνται από χιλιάδες πολύγωνα, καθώς σπάνια συναντά κανείς «γωνία» ή σπάσιμο στις αρθρώσεις τους, τα εφέ των ειδικών γυαλιών του Logan είναι εφάμιλλα με αυτά της σειράς Splinter Cell, ενώ, για πρώτη φορά σε φορητό σύστημα, βρεθήκαμε μπροστά σε gloss mapping, μια τεχνική που καταφέρνει να «ξεγελάσει» το μάτι του παίκτη (αλλά και την επεξεργαστική ισχύ του συστήματος) δημιουργώντας αντανακλάσεις άκρατου ρεαλισμού με πολύ καλύτερα αποτελέσματα από την συνηθισμένη τεχνική του environmental mapping. Εντούτοις, όσο επιτυχημένο και αν είναι το οπτικό τμήμα του τίτλου της Sony, στον χειρισμό είναι που το παιχνίδι κάνει την υπέρβαση.
Αν και αρχικά το FPS μοντέλο που εφαρμόστηκε δημιουργεί πολλά προβλήματα και δίνει την εντύπωση πως ο έλεγχος του Logan είναι μάλλον αδύνατον να εφαρμοστεί, απαιτούνται μόλις λίγα λεπτά για να συνειδητοποιήσει κανείς πως, καλύτερη διάταξη για αυτό το παιχνίδι δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Το σύστημα χειρισμού του Dark Mirror κάνει το PSP να μοιάζει με το χειριστήριο Dual Shock, καθώς το FPS μοντέλο κίνησης του χαρακτήρα απαιτεί την κίνηση στο χώρο με τη χρήση του thumb stick της κονσόλας, ενώ ο έλεγχος και η περιστροφή της κάμερας γίνεται με τα face buttons (Τρίγωνο, Τετράγωνο, Κύκλος, Χ). Αν και τα εν λόγω κουμπιά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να σταθούν δίπλα στην αμεσότητα και την ακρίβεια ενός αναλογικού μοχλού, σίγουρα είναι η καλύτερη λύση για τα παιχνίδια του είδους και εκτίμησή μας είναι ότι σύντομα θα αποτελέσει το νέο δεδομένο στην κατηγορία.
Από εκεί και έπειτα, τα κουμπιά L και R χρησιμοποιούνται για τη σκόπευση και χρήση των όπλων (μια σκόπευση που χαίρει άριστης ανταπόκρισης στις κινήσεις του παίκτη), ενώ το d-pad είναι το εργαλείο πρόσβασης προς το inventory και τα γυαλιά νυχτερινής όρασης, υπέρυθρων και ενεργειακών ακτινών του Logan. Τι γίνεται όμως με την ουσία, η οποία δεν είναι άλλη από το κυρίως gameplay, την εξέλιξη των αποστολών και την εφαρμογή όλων των υπολοίπων θετικών στοιχείων; Και εδώ το παιχνίδι των Bend Studios μας ενθουσίασε. Η ποικιλία των αποστολών, όχι μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με το σχεδιασμό των χαρτών και τα γραφικά του περιβάλλοντος, αλλά και με τον τρόπο που πρέπει να τις προσεγγίσει ο παίκτης προκειμένου να τις ολοκληρώσει, είναι σχεδόν άριστος. Οι περισσότερες είναι εκ διαμέτρου αντίθετες μεταξύ τους, καθώς κάποιες απαιτούν stealth τακτικές (όπου ο Logan εκτελεί τους αντιπάλους του από κοντά και με κινήσεις melee), κάποιες ολοκληρώνονται μόνο με τη χρήση όπλων, κάποιες άλλες απαιτούν τη σωτηρία ενός φιλικού χαρακτήρα, ενώ υπάρχουν και κάποια επίπεδα γεμάτα εκπλήξεις.
Ο ίδιος ο Logan μπορεί να τρέξει, να σκύψει και να βρει κάλυψη πίσω από στοιχεία του περιβάλλοντος, να σκαρφαλώσει, να χρησιμοποιήσει σκοινιά και γενικότερα να ενεργήσει σαν ένας κορυφαίος πράκτορας. Εν ολίγοις, το Dark Mirror καταφέρνει αυτό που μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε ως ακατόρθωτο, δηλαδή να συνδυάσει τα καλύτερα στοιχεία από το gameplay τίτλων-σημείων αναφοράς του είδους (Splinter Cell, Metal Gear Solid) και να τα προσφέρει στον παίκτη μέσα σε ένα υπέροχο πακέτο. Πέρα όμως από τις επτά single player αποστολές, οι οποίες αποτελούνται από 23 μικρότερα κεφάλαια και φτάνουν μέχρι το σημείο να αποκαλύπτουν γεγονότα που έχουν σχέση με το επεισόδιο Omega Strain, το Dark Mirror διαθέτει και ένα πολύ καλό, αν και σχετικά λιτό, online mode.
Δεδομένου ότι το παιχνίδι κυκλοφορεί στις αρχές Σεπτεμβρίου, οι αντίπαλοι που συναντήσαμε ήταν ελάχιστοι και περιορίζονταν στους testers και σε συντάκτες άλλων Μέσων από την Ευρώπη. Ωστόσο, μπορέσαμε να αποκομίσουμε ορισμένες θετικές εντυπώσεις από τον τρόπο που εξελίσσονται οι online μάχες, στις οποίες είναι δυνατή η δημιουργία ενός πρωτότυπου χαρακτήρα και clans, καθώς και η πρόσβαση σε νέα όπλα. Τα διαθέσιμα modes είναι τέσσερα (Objective, DeathMatch, Team DeathMatch και Rogue Agent), τα οποία είναι μεν ενδιαφέροντα, όμως οι πέντε χάρτες που προσφέρουν οι servers της Sony για να παίξουμε αυτά τα modes σίγουρα δεν είναι αρκετοί.
Παρά την εξαιρετική του ποιότητα, πολλοί μπορεί να θεωρήσουν ότι το Syphon Filter: Dark Mirror δεν είναι τίτλος κατάλληλος για φορητό σύστημα (παρόλο που τα SCEA Bend Studios φρόντισαν η φύση των επιπέδων να είναι έτσι διαμορφωμένη ώστε να είναι η πλέον ιδανική για σύντομο παιχνίδι). Αν και αυτός ο ισχυρισμός ισχύει για όσους αγάπησαν το PSP για τα Mercury, Exit και, φυσικά, για το Loco Roco, το Dark Mirror δεν παύει να είναι ένα παιχνίδι κορυφαίας ποιότητας που κάθε κάτοχος PSP, που είναι ταυτόχρονα και φίλος της action/ stealth κατηγορίας, αξίζει να προσθέσει στη συλλογή του.
