O Crypto Sporidium 138 λέει: “Make War not Love” και εμείς το πράττουμε με ευχαρίστηση
O Crypto Sporidium 138 λέει: “Make War not Love” και εμείς το πράττουμε με ευχαρίστηση
Μετά την τεράστια επιτυχία που σημείωσαν τα Pandemic Studios, αφού έδωσαν στο κοινό τίτλους υψηλής ποιότητας όπως οι Star Wars Battlefront I και II, Full Spectrum Warrior, Destroy All Humans! και Mercenaries πέρασε ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να έχουμε δει κάτι πραγματικά συναρπαστικό από αυτήν την πολλά υποσχόμενη εταιρεία. Με την άφιξη του Destroy All Humans! 2 στις προθήκες των καταστημάτων, φαίνεται ότι αυτή η περίοδος απραξίας για την Pandemic έφτασε στο τέλος της. Αν και το πρώτο Destroy All Humans! δεν ήταν ποτέ ένα project μεγάλου βεληνεκούς -όπως ήταν για παράδειγμα το Mercenaries- η εμπειρία που είχε αποκτήσει η εταιρεία μέχρι εκείνη την περίοδο την βοήθησε δραματικά στο να προσφέρει στο κοινό κάτι αξιόλογο, φρέσκο και συνάμα διασκεδαστικό, το οποίο κατάφερνε με έναν μοναδικό τρόπο και μέσα από κορυφαίο χιούμορ να σατιρίζει τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας που είχαν κατακλύσει τους κινηματογράφους πίσω στη δεκαετία του 1950.
Η επιτυχία του Destroy All Humans! ήταν απρόσμενη και η υψηλή ποιότητά του, φυσικά, καλοδεχούμενη, συνεπώς η Pandemic δεν είχε λόγο να αφήσει το franchise στο χρονοντούλαπο και σε συνεργασία με την THQ προσφέρει στο κοινό το δεύτερο επεισόδιο. Εντούτοις και παρόλο που το Destroy All Humans! 2 παραμένει απολύτως πιστό στη φιλοσοφία που διέπει το πρώτο επεισόδιο, είναι προφανές ότι το παιχνίδι υποφέρει από το «σύνδρομο των sequels». Εν ολίγοις, χωρίς το παιχνίδι να χωλαίνει σε επιμέρους τομείς ή να αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα σε ό,τι έχει να κάνει με την τεχνολογία του, επί της ουσίας ελάχιστα είναι τα νέα στοιχεία που φέρνει στο προσκήνιο η Pandemic με αυτό το sequel, στοιχεία που σίγουρα θα γίνουν αρεστά στους φίλους του πρώτου τίτλου, αλλά που σε καμία περίπτωση δεν φρεσκάρουν σε ικανοποιητικό βαθμό αυτή τη συνέχεια.
Η ιστορία του Destroy All Humans! 2 εξελίσσεται δέκα χρόνια μετά το πρώτο παιχνίδι και στην εποχή των περιβόητων «sixties». Μετά την επιτυχία που γνώρισαν οι εξωγήινοι στο πρώτο παιχνίδι τους μέσα από την εισβολή του Crypto Sporidium 137, κατάφεραν να εισχωρήσουν στο Λευκό Οίκο και να τοποθετήσουν ως πρόεδρο της Αμερικής τον Crypto Sporidium 138, μια νέα και βελτιωμένη έκδοση του χαρακτήρα που πρωταγωνιστούσε στο πρώτο παιχνίδι. Ωστόσο, η απάτη των εξωγήινων αποκαλύπτεται όταν οι σοβιετικοί και ειδικότερα η KGB ανακαλύπτει την αλήθεια και στέλνει πράκτορες της προκειμένου να εξοντώσουν τον Crypto 138. Κάπου εδώ ξεκινά και η περιπέτεια, με τον παίκτη να αναλαμβάνει το ρόλο του εξωγήινου χαρακτήρα (ο οποίος μετά τη θητεία του στο Λευκό Οίκο μιλά σαν τον Τζον Γουέιν!), ούτως ώστε να εξοντώσει τους αντίπαλους πράκτορες και να συνεχίσει την επί της Γης κυριαρχία του.
Αυτό που προσέχει κάποιος από τα πρώτα κιόλας λεπτά ενασχόλησής με το παιχνίδι της Pandemic είναι οι ομοιότητες που αυτό διαθέτει σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι. Για την ακρίβεια, μόνο μετά από αρκετή ώρα και όταν πλέον αρχίζουν να δίδονται νέα όπλα και ορισμένες βελτιωμένες τηλεκινητικές ικανότητες στον Crypto Sporidium 138 αρχίζει το sequel να διαφοροποιείται σε κάποιο βαθμό από τον προκάτοχό του. Κυρίαρχο στοιχείο του gameplay και σε αυτό το παιχνίδι είναι η απόλυτη ελευθερία κινήσεων σε ένα καλοσχεδιασμένο και αρκετά μεγάλο χώρο, σε συνδυασμό με την επίτευξη συγκεκριμένων αντικειμενικών στόχων που υπάρχουν στην εκάστοτε αποστολή.
Άλλωστε, στα προαναφερθέντα εντοπίστηκε και η επιτυχία του πρώτου τίτλου, δηλαδή η δυνατότητα που δίνεται στον παίκτη να κινηθεί όπως αυτός επιθυμεί μέσα στον εκάστοτε χάρτη, να «παίξει» με τα αθώα ανθρώπινα θύματά του και να δημιουργήσει ξεκαρδιστικές καταστάσεις κατόπιν χρήσεως των ειδικών δυνάμεών του (ο τρόπος που βάζουμε φωτιά στους…πισινούς των θυμάτων μας και που αυτοί αντιδρούν παραμένει απερίγραπτος). Σε ό,τι αφορά στα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας για να πραγματοποιήσουμε αυτές τις κωμικές καταστάσεις, διαπιστώσαμε ότι τα περισσότερα είναι δανεισμένα από το πρώτο παιχνίδι. Ωστόσο, ορισμένες νέες προσθήκες, όπως είναι για παράδειγμα το εξαιρετικά χρήσιμο και εντυπωσιακό όπλο Disc Locator, είναι κάτι πραγματικά νέο για τη σειρά. Το εντυπωσιακό του πράγματος με το Disc Locator δεν εντοπίζεται απλά και μόνο στο ότι μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε ως όπλο οποιοδήποτε παρεμβατικό αντικείμενο υπάρχει στο χάρτη, αλλά και στον τρόπο που αναδεικνύει τις κορυφαίες ικανότητες φυσικής που έχει η 3D μηχανή του τίτλου, μια μηχανή που είναι αναβαθμισμένη έκδοση αυτής των Star War Battlefront και Mercenaries.
Μια ακόμα ενδιαφέρουσα νέα προσθήκη είναι αυτή της δυνατότητας εισχώρησης μέσα στο σώμα οποιουδήποτε ανθρώπου βρίσκουμε στο δρόμο μας (βλ. την ταινία Invasion of the Body Snatchers). Σκοπός αυτής της ικανότητας είναι η κάλυψη που θα βρει μέσα τους ο Crypto Sporidium προκειμένου να δρα ανενόχλητος και έρχεται για να αντικαταστήσει τη δυνατότητα δημιουργίας ανθρώπινου ολογράμματος που υπήρχε στο αρχικό παιχνίδι. Τριγυρίζοντας στις τρεις νέες διαθέσιμες πόλεις του Destroy All Humans! 2 και μεταξύ των καταστροφών στις οποίες θα προβαίνετε, θα χρειαστεί να απαγάγετε ανθρώπους, να τους μεταφέρετε στον ιπτάμενο δίσκο σας και εκτελώντας πειράματα επάνω τους να δημιουργείτε αγνό DNA συνδυάζοντας διαφορετικά…είδη ανθρώπων, DNA το οποίο είτε θα χαρίζει στον εξωγήινο χαρακτήρα νέες δυνάμεις, είτε θα αναβαθμίζει τις ήδη υπάρχουσες.
Σε ό,τι αφορά τις μάχες, αξίζει να αναφερθεί ότι εκτός από αυτές όπου ο Crypto Sporidium δρα με τα πόδια ή χρησιμοποιώντας το Jet Pack του, δριμύτερες επιστρέφουν οι αντίστοιχες με τη χρήση του ιπτάμενου δίσκου. Σε αυτήν την περίπτωση η κατάσταση πλέον ξεφεύγει από κάθε όριο θεμιτής διασκέδασης, καθώς αποκτάμε τη δυνατότητα να αιωρούμαστε πάνω από τις πόλεις και να διαλύουμε τα πάντα στο πέρασμά μας. Έχοντας διαβάσει τα παραπάνω, ίσως έχετε φτάσει στο σημείο να αναρωτηθείτε για τις επί της ουσίας διαφορές που έχει αυτή η συνέχεια σε σχέση με το αρχικό παιχνίδι. Η αλήθεια είναι ότι αυτές οι αλλαγές τελικά είναι λίγες και εντοπίζονται σε δύο κυρίως σημεία. Το πρώτο εξ αυτών είναι η δυνατότητα co-op ολοκληρώσεων των αποστολών με τη χρήση splitscreen. Με την ενεργοποίηση αυτού του mode, έως και δύο παίκτες μπορούν να προκαλέσουν πανικό προς τους άμοιρους ανθρώπους που τρέχουν να κρυφτούν. Το θετικό με την υλοποίηση αυτού του mode εντοπίζεται στο ότι είναι διαθέσιμος για όλο το σενάριο και όχι μόνο για ορισμένες αποστολές, ενώ σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητη η συνέχιση της ιστορίας σε co-op αν ένας από τους δύο παίκτες αποφασίσει να παραιτηθεί.
Η δεύτερη ουσιώδης διαφορά του Destroy All Humans! 2 εντοπίστηκε στην αναβαθμισμένη ποιότητα των γραφικών του και στη σαφή -από αισθητικής άποψης- διαφοροποίηση τους από το πρώτο παιχνίδι. Δεδομένου ότι ο Crypto Sporidium 138 δρα στη δεκαετία του 1960, το σύνολο των γραφικών (τοπία, φιγούρες ανθρώπων, οχήματα κ.λπ) παραπέμπει σε εκείνη την εποχή, όχι μόνο εικαστικά, αλλά και φιλοσοφικά, καθώς τα μηνύματα «αγάπης» των hippies της εποχής βρίσκονται διάχυτα σε όλο το παιχνίδι. Επίσης, βελτίωση διαπιστώσαμε στο frame rate και στον σχεδιασμό του ορίζοντα, κάτι που ωστόσο ισχύει περισσότερο για την έκδοση Xbox και όχι για αυτήν του PlayStation 2, η οποία αντιμετωπίζει ορισμένα -ανεπαίσθητα είναι η αλήθεια- τεχνικά προβλήματα.
Μπορεί σε μια παρουσίαση να οφείλουμε να κάνουμε αναφορές σε τεχνικά θέματα, ωστόσο, στην περίπτωση του Destroy All Humans! 2 αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει είναι το ευφυές χιούμορ του, η απροκάλυπτη και πολλές φορές σαρκαστική σάτιρα των δημιουργών του προς τις δεκαετίες του 1950 και 1960, αλλά και το απολαυστικό του gameplay. Αν και είναι σαφές ότι δεν έχουμε να κάνουμε με έναν «triple A» τίτλο, είμαστε βέβαιοι ότι όσοι τον δοκιμάσουν θα μείνουν, τουλάχιστον, ευχαριστημένοι. Άλλωστε, πού αλλού θα βρείτε την ευκαιρία να παίξετε ως ένας εγωκεντρικός, σαρκαστικός εξωγήινος με τεξανή προφορά, που βάζει φωτιά σε hippies;
Γιώργος Καλλίφας
Widescreen Ναι
Ανάλυση οθόνης 480i/ 480p (μόνο στην έκδοση Xbox)
PAL 60Hz Ναι (μόνο στην έκδοση Xbox)
Ήχος Stereo/ Surround/ DD 5.1 (μόνο στην έκδοση Xbox)
PEGI 18+
