Μια αναλυτική ματιά στην πλέον εξελιγμένη σύγχρονη μηχανή γραφικών και στο παρελθόν της
Μια αναλυτική ματιά στην πλέον εξελιγμένη σύγχρονη μηχανή γραφικών και στο παρελθόν της
Μία ιδιαίτερα γνωστή μηχανή γραφικών, για την οποία έχει αυξηθεί ιδιαίτερα το ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια, είναι η Unreal Engine. Ειδικεύεται κυρίως σε action τίτλους προσφέροντας υψηλό επίπεδο γραφικών. Αλλά πρώτα λίγα λόγια για το τι εννοούμε με τον όρο “μηχανή γραφικών”.
Ο όρος αυτός δημιουργήθηκε γύρω στο 1990 και αναφερόταν κυρίως στα 3D παιχνίδια όπως στο ανερχόμενο είδος των FPS (Doom, Quake κ.τ.λ.). Αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της δημιουργίας γραφικών καθώς επίσης περιέχει “φυσικές”, animation, AI και collision detection, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο εκάστοτε παιχνίδι. Επίσης επιτρέπει σε παιχνίδια να τρέξουν σε διαφορετικά λειτουργικά (π.χ. Windows, Linux κ.τ.λ.) ή κονσόλες με ελάχιστες ή και χωρίς καμία αλλαγή στον κώδικά της. Πολύ συχνά, εταιρίες αγοράζουν κάποια μηχανή γραφικών, η οποία θα είναι ανάλογη με τις απαιτήσεις του παιχνιδιού, το είδος του αλλά και το budget της εταιρίας, προκειμένου να φτιάξουν ένα παιχνίδι σε γρηγορότερο χρονικό διάστημα μιας και η δημιουργία μίας τέτοιας μηχανής από το μηδέν απαιτεί χρόνο και χρήμα. Μία τέτοια αγορά δίνει στην εταιρία την πολυτέλεια να ασχοληθεί απευθείας με τον σχεδιασμό του παιχνιδιού, όπως επίσης καθιστά την δημιουργία των sequel ευκολότερη και πιο γρήγορη. Μία ακόμη ευκολία που προσφέρουν πολλές μηχανές είναι η δυνατότητα να τροποποιηθούν επιτρέποντας την εισαγωγή εξειδικευμένων προγραμμάτων όπως η πασίγνωστη “Havoc Physics” η οποία εξομοιώνει φυσικές. Υπάρχουν πολλές δωρεάν μηχανές στο Internet ωστόσο είναι αυτονόητο ότι μεγάλες εταιρίες παιχνιδιών χρησιμοποιούν ακριβές και πολύπλοκες μηχανές οι οποίες αρχίζουν από 10.000$ και μπορούν να φτάσουν και ως τα 3.750.000$, αντίτιμο που ζητά αυτή του Warcraft 3.
Μετά από αυτήν την σύντομη εισαγωγή επιστρέφουμε στο εν λόγω αφιέρωμα. Η Unreal Engine λοιπόν, αποτελεί δημιούργημα της “Epic Games”. Η εταιρία αυτή δημιουργήθηκε το 1991 από τον προγραμματιστή Tim Sweeney και επιδόθηκε στην κατασκευή shareware παιχνιδιών (παιχνίδια δηλαδή, που αφού τα κατεβάζατε και τα δοκιμάζατε, μπορούσατε να πληρώσετε για να ξεκλειδώσετε το σύνολο του παιχνιδιού). Φτάνουμε στο 1998 και η εταιρία εκδίδει το πασίγνωστο πλέον Unreal. Ένα FPS το οποίο “έτρεχε” υπό την δύναμη της πρωτοεμφανιζόμενης Unreal Engine 1. Αυτή η πρώτη έκδοση της μηχανής γραφικών κατασκευαζόταν από τον Tim Sweeney επί 3 χρόνια στο υπόγειό του (!) και είχε την δυνατότητα δημιουργίας 3D γραφικών εξαιρετικής ποιότητας για εκείνη την εποχή (σήμα κατατεθέν βέβαια η δύναμη των γραφικών όλων των εκδόσεων της Unreal Engine) Ας δούμε τα κορυφαία παιχνίδια που χρησιμοποίησαν την Unreal Engine 1.
UNREAL ENGINE 1
Unreal 1 (1998) (PC)
Το παιχνίδι που ξεκίνησε την πασίγνωστη σειρά των Unreal Tournament. Ένα σύνηθες πρόβλημα που μάστιζε τα FPS εκείνη την εποχή ήταν τα πανομοιότυπα περιβάλλοντα που είχαν καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού, στοιχείο που αποτελούσε μεγάλο ατού για το Unreal. Έφερε την επανάσταση στο είδος αυτό παρέχοντας εκπληκτικά γραφικά (πάντα σύμφωνα με την εποχή που κυκλοφόρησε) με μεγάλη ποικιλομορφία ανάμεσα στα επίπεδά του, η οποία τα έκανε να ξεχωρίζουν σε σχεδιασμό μεταξύ τους, ενώ διέθετε εκπληκτικά εξωτερικά περιβάλλοντα.. Το ΑΙ των εχθρών κυμαινόταν σε πολύ καλά επίπεδα έχοντας την δυνατότητα να παρέχει διαφορετικές συμπεριφορές στους διάφορους τύπους των εχθρών, που τους έκανε να ξεχωρίζουν σε προσωπικότητα και στην στρατηγική που θα ακολουθούσε ο παίκτης για να τους αντιμετωπίσει.
Το παιχνίδι εξελισσόταν σε ένα εξωγήινο σκάφος, το οποίο ο παίκτης -αφού κατάφερνε να δραπετεύσει- είχε ως στόχο να το καταστρέψει. Αυτό φυσικά σήμαινε ότι και ο εξοπλισμός του είναι αναλόγως εξωγήινος με 10 πρωτότυπα όπλα, μερικά από τα οποία παρείχαν και δευτερεύουσες λειτουργίες. Αρνητικό στοιχείο του, ωστόσο, ήταν ότι το multiplayer που προσέφερε ήταν γεμάτο bugs, γεγονός που καθιστούσε σχεδόν αδύνατη την σύνδεση κάποιου παίχτη σε online παιχνίδι. Όμως, αυτό το πρόβλημα μπορούμε να πούμε ότι διορθώθηκε, κατά κάποιο τρόπο, ένα χρόνο αργότερα με το Unreal Tournament.
Unreal Tournament (1999) (PC)
Δημιούργημα της Epic Games και αυτός ο τίτλος και εκδόθηκε σχεδόν αποκλειστικά για multiplayer μάχες, μιας και το μοναδικό single player στοιχείο που είχε ήταν η επιλογή μάχης στις διάφορες αρένες με bots. Παρόλο που το ΑΙ τους ήταν ομολογουμένως πολύ καλό και έδινε την δυνατότητα στον κάθε παίχτη να το προσαρμόσει σύμφωνα με το επίπεδό του, ήταν προφανές ότι ο συγκεκριμένος τίτλος απευθυνόταν σε όσους είχαν την δυνατότητα να το παίξουν online. Διέθετε ακόμα καλύτερα γραφικά από το Unreal με πιο λεπτομερή μοντέλα χαρακτήρων και όπλων. Παρείχε επίσης τρία παραπάνω όπλα από τον προκάτοχό του με εναλλακτικές λειτουργίες το καθένα. Στοιχείο που του ανέβαζε την διάρκεια και το ενδιαφέρον για ενασχόληση του παίχτη μαζί του, ήταν το γεγονός ότι ήταν πολύ φιλικό στην δημιουργία mods από fans του παιχνιδιού.
Τα διαθέσιμα multiplayer modes που είχε ήταν τα κλασσικά deathmatch και capture the flag καθώς επίσης το domination -όπου έπρεπε κάθε ομάδα να ελέγχει από μία έως τρεις περιοχές για να παίρνει πόντους- το assault στο οποίο η μία ομάδα αμυνόταν σε ένα οχυρό και η άλλη προσπαθούσε να εισβάλλει και το last man standing, όπου κάθε παίχτης είχε προκαθορισμένο αριθμό ζωών που του επιτρεπόταν να χάσει.
{PAGE_BREAK}
Deus Ex (2000) (PC, PS2)
Ένα πρωτοποριακό FPS δημιούργημα της Ion Storm. Ένας τίτλος, ο οποίος έλαβε πάρα πολύ καλές κριτικές καθώς επίσης και βραβεία καλύτερου παιχνιδιού της χρονιάς. Τα γεγονότα διαδραματίζονται το έτος 2052 και λαμβάνουν χώρα σε πραγματικές τοποθεσίες (αν και αλλαγμένες λόγω του μελλοντικού χαρακτήρα που διαθέτει το παιχνίδι) όπως το Παρίσι, η Νέα Υόρκη κ.τ.λ. Στο μακρινό αυτό μέλλον η Γη μαστίζεται από μία θανατηφόρα αρρώστια η οποία γιατρεύεται με ένα δυσεύρετο αντίδοτο. Όταν ένα μεγάλο φορτίο αυτών των αντιδότων εκλάπη από τρομοκράτες ο παίχτης παίρνει τον έλεγχο του βιονικού πράκτορα “Denton” στην προσπάθειά του να επαναφέρει το φορτίο. Η υπόθεση του παιχνιδιού είναι πολύ ενδιαφέρουσα και παρουσιάζει πολλές συνομωσίες και αναπάντεχα γεγονότα διατηρώντας έτσι το ενδιαφέρον του παίχτη πάντα αμείωτο. Η δράση του διέφερε σε μεγάλο βαθμό από τα άλλα παιχνίδια του είδους.
Ο παίχτης έπρεπε πλέον να ξεχάσει την τακτική του να τρέχει και να πυροβολεί, μια που αυτό οδηγούσε τις περισσότερες φορές σε σίγουρο θάνατο. Το παιχνίδι έδινε την δυνατότητα να ολοκληρώσετε οποιοδήποτε objective διαλέγοντας από μία πληθώρα επιλογών. Είτε χρησιμοποιώντας την κλασσική επίθεση με πυρ κατά βούληση, είτε με stealth τακτική υπολογίζοντας τις κινήσεις σας και εξουδετερώνοντας τους αντιπάλους χωρίς να σας καταλάβουν, είτε κάνοντας hacking σε υπολογιστές ανοίγοντας προηγουμένως κλειστές πόρτες ή στρέφοντας τα συστήματα ασφαλείας ενάντια στους εχθρούς.
Πρωτοποριακό στοιχείο επίσης ήταν τα RPG στοιχεία που διέθετε. Ο χαρακτήρας έπρεπε να ξοδέψει πολύτιμα skill points στα διάφορα είδη όπλων (24 στο σύνολο και χωρισμένα σε 5 κατηγορίες) προκειμένου να καταφέρει να τα χρησιμοποιήσει πιο αποτελεσματικά. Επίσης, μπορούσε να εμπλουτίσει τις ικανότητές του με διάφορα μικροτσίπ που του προσέφεραν διάφορα μπόνους όπως την αύξηση της δύναμής του, την ικανότητά του στο hacking που απαιτείται σε διάφορους υπολογιστές και σε άλλους τομείς καθώς, επίσης τη δυνατότητα εξέλιξης των όλων (μεγαλύτερη ακρίβεια, αυξημένη ισχύς κ.ο.κ. Αλλά το RPG στοιχείο του Deus Ex δεν σταματά εκεί. Μέσα από επιλογές που μπορούσαν να γίνουν στις αλληλεπιδράσεις με άλλους χαρακτήρες, ήταν εφικτός ο καθορισμός του τρόπου με τον οποίο θα αντιμετώπιζαν τον παίκτη οι διάφορες ομάδες-συμμορίες του παιχνιδιού. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αισθητή αλλαγή στην εξέλιξη του παιχνιδιού, κάτι που οδηγούσε σε κάποιο από τα πολλαπλά φινάλε που διέθετε. Εν κατακλείδι, το Deus Ex ήταν ένας τίτλος που διεύρυνε τον απλό χαρακτήρα των FPS προσφέροντας κατά πολύ βαθύτερο gameplay από τα συνηθισμένα.
Clive Barker’s Undying (2001) (PC)
Η Dreamworks Interactive σε στενή συνεργασία με τον Clive Barker (πολύ γνωστό συγγραφέα ιστοριών τρόμου) κυκλοφόρησε αυτό το πολύ ατμοσφαιρικό FPS παιχνίδι τρόμου, το οποίο έκανε αίσθηση με τα πολύ καλά γραφικά του καθώς επίσης και με την εκπληκτική μουσική και τα ηχητικά εφέ, τα οποία έπαιζαν καταλυτικό ρόλο στο τρομαχτικό ύφος του παιχνιδιού. Το παιχνίδι εξελίσσεται το 1921 σε μία, αποποκομμένη από τον έξω κόσμο, βίλα.
Ο ιδιοκτήτης φοβάται ότι τα τέσσερα παιδιά του έχουν κυριευθεί από δαίμονες και καλεί εσάς ώστε να ερευνήσετε αυτό το θέμα. Όταν φτάσετε εκεί δεν θα περάσει πολύ ώρα από την στιγμή που θα αρχίσετε να δέχεστε επιθέσεις από διάφορα δαιμονικά όντα και να γίνεστε μάρτυρας υπερφυσικών συμβάντων. Στη διάθεσή σας θα έχετε 8 όπλα, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι φανταστικά όπως το “Tibetan War Cannon”, ένα όπλο σε σχήμα δράκου που πετάει πάγο… Εκτός των προαναφερθέντων όπλων, ο παίκτης είχε τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί, παράλληλα με αυτά, 8 διαφορετικές μαγικές δυνάμεις, οι οποίες ξεκλειδώνονται όσο εξελίσσεται το παιχνίδι. Για παράδειγμα, μιας από αυτές της δυνατότητες δημιουργεί γύρω από τον πρωταγωνιστή μια αύρα, η οποία τον προστατεύει από τα χτυπήματα των εχθρών. Χαρακτηριστικό του εύχρηστου χειρισμού που διέθετε το Undying ήταν η ταυτόχρονη χρήση όπλων και μαγείας.
Τα ηχητικά εφέ κατάφερναν να διατηρούν συνεχώς την ένταση σε υψηλά επίπεδα με λεπτομερείς και ποικίλους ήχους, όπως το χτύπημα της βροχής στα τζάμια ή τους βρυχηθμούς των τεράτων που ακούγονται από μακριά. Παρόλο που δεν είχε κάποια μορφή multiplayer mode η διάρκεια του παιχνιδιού ήταν άριστη χάρη του μεγέθους της single player campaign. Το Clive Barker’s Undying είναι παιχνίδι, που πέτυχε να αποδώσει τόσο καλή και τρομαχτική ατμόσφαιρα όσο ελάχιστα παιχνίδια.
Νικόλας Μαρκόγλου
{nomultithumb}