Τέταρτο μέρος στην RPG σειρά. Αυτή τη φορά, η Άγρια Δύση δίνει τη θέση της σε ένα φουτουριστικό κόσμο
Τέταρτο μέρος στην RPG σειρά. Αυτή τη φορά, η Άγρια Δύση δίνει τη θέση της σε ένα φουτουριστικό κόσμο
Μετά την αναβίωση της RPG κατηγορίας από την άφιξη και την τεράστια επιτυχία του Final Fantasy VII, είναι γνωστό ότι επήλθε μια «χρυσή» εποχή για τα ιαπωνικά παιχνίδια ρόλων. Τίτλοι, που μέχρι τότε έμεναν στα αζήτητα της Δυτικής αγοράς, άρχισαν να βρίσκουν το δρόμο τους, όχι μόνο προς τα καταστήματα της Αμερικής, αλλά ακόμα και της Ευρώπης. Μια τέτοια σειρά τίτλων ήταν και η Wild Arms. Ουσιαστικά, επρόκειτο για μια σειρά RPG παιχνιδιών «δεύτερης κατηγορίας», τα οποία ανήκουν μεν στη Sony Computer Entertainment, αλλά που κυκλοφορούν στις επιμέρους αγορές υπό τη σκέπη διαφόρων εκδοτών. Μέχρι σήμερα, είχαμε δει δύο επεισόδια στο πρώτο PlayStation και ένα στο PlayStation 2, τρία παιχνίδια που διέθεταν ικανοποιητική ποιότητα, κλασικές RPG μηχανικές και τεχνολογία, που πάντα άγγιζε το μέσο όρο της κατηγορίας και της εποχής όπου κυκλοφορούσαν.
Βέβαια, η σειρά Wild Arms είναι γνωστή στο ευρύ κοινό για έναν διαφορετικό λόγο. Τα τρία πρώτα επεισόδια διαδραματίζονταν σε μια παράξενη έκφανση της Άγριας Δύσης, με ήρωες που αποτελούσαν καρικατούρες των κλισέ χαρακτήρων της εποχής και το περιβάλλον που συνδύαζε επιτυχώς το anime ιαπωνικό ύφος με τοπία δανεισμένα από τις δυτικές πολιτείες των Η.Π.Α. Εντούτοις, το Wild ARMs 4, το νεότερο παιχνίδι της σειράς που θα εξετάσουμε εδώ, αλλάζει ρότα και ακολουθεί μια πορεία εντελώς διαφορετική από την αντίστοιχη των προκατόχων του. Και παρόλο που το παιχνίδι της Media Vision είναι γεμάτο από τα κλισέ των ιαπωνικών RPGs (όπως θα δούμε παρακάτω), αποδεικνύεται σε μια απρόσμενα καλοφτιαγμένη προσπάθεια, η οποία συνδυαζόμενη με τη χαμηλή τιμή διάθεσής του, καθίσταται ως ιδιαίτερα θελκτική για τους λάτρεις του είδους.
Όπως προαναφέραμε, το Wild ARMs 4 αφήνει στο παρελθόν την «Άγρια Δύση» και μεταφέρει τη δράση του σε έναν φουτουριστικό κόσμο ονόματι «Filgaia». Ωστόσο, η ιστορία ξεκινά στο μικρό αγροτικό χωριό Ciel και κατά τη διάρκεια της πρώτης ώρας του παιχνιδιού τίποτα δεν προδίδει τον φουτουριστικό χαρακτήρα που προαναφέραμε και που θα ακολουθήσει. Όμως αυτή η έναρξη δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μακροσκελές πρελούδιο αυτών που έπονται και μια ήπια μετάβαση από το παλιό ύφος της σειράς στο νέο. Φαίνεται ότι οι δημιουργοί του Wild ARMs 4 δεν ήθελαν να ξενίσουν με μια απότομη αλλαγή όσους παρακολουθούν τη σειρά τα τελευταία δέκα χρόνια και αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν γνώριμα στοιχεία για την έναρξη της ιστορίας, την παρουσίαση των πρωταγωνιστών και το αρχικό στήσιμο του σεναρίου.
Μιας και μιλάμε για πρωταγωνιστές, αξίζει να αναφέρουμε ότι αυτοί είναι τέσσερις. Φυσικά, όλοι τους αποτελούν αρχέτυπα της κατηγορίας με πρώτο και καλύτερο τον Jude Maverick. O Jude αποτελεί την πεμπτουσία των ιαπωνικών RPG κλισέ, ωστόσο, είναι μια συμπαθητική φιγούρα, η οποία κρατά ευχάριστη παρέα στον παίκτη καθ’ όλη τη διάρκεια της περιπέτειας. Βλέπουμε λοιπόν, ότι ο νεαρός και «άβγαλτος» Jude περιπλανάται στα λιβάδια του χωριού του, όταν ο ουρανός σκίζεται και από μέσα του ξεπετάγεται μια αρμάδα αερόπλοιων. Όντας περίεργος και ανέμελος, ο Jude τρέχει να εξερευνήσει το σημείο όπου προσγειώνονται τα σκάφη και ανακαλύπτει ότι μέσα σε ένα από αυτά υπάρχει μια φυλακισμένη κοπέλα.
Για να μην μακρηγορούμε με τα του σεναρίου, θα αναφέρουμε ότι οι εισβολείς επιτίθενται στο χωριό του Jude και εκείνος, ανακαλύπτοντας τις ιδιαίτερες δυνάμεις ARM που διαθέτει, διασώζει την κοπέλα και μαζί με δύο ακόμα σημαντικούς χαρακτήρες, δημιουργεί μια ομάδα, που έχει ως απώτερο σκοπό τη σωτηρία του κόσμου από μια σκοτεινή απειλή. Παρόλο που η παραπάνω παράγραφος ίσως σας φέρει στο μυαλό μερικές…δεκάδες ιαπωνικά RPGs, η αλήθεια είναι ότι το σενάριο του Wild ARMs 4 είναι ένα από τα δυνατότερα στοιχεία του. Η αφηγηματική τακτική της Media Vision είναι αριστοτεχνική και χαρακτηριστική της μαεστρίας που διακρίνει τους Ιάπωνες σεναριογράφους. Στο σύνολό του, το παιχνίδι διατηρεί μια ανοδική πορεία σε ό,τι αφορά στην ιστορία του, σχεδόν ποτέ δεν κάνει «κοιλιά» και, γενικότερα, προσφέρει μια εμπειρία δυσεύρετη στα σύγχρονα παιχνίδια.
Μπορεί λοιπόν ο πυρήνας του Wild ARMs 4 να υποφέρει από τετριμμένες τεχνικές, που εδώ και χρόνια χρησιμοποιούν οι Ιάπωνες, όμως, το σενάριο και το σύστημα μάχης του, είναι δύο στοιχεία που έρχονται για να κάνουν τη διαφορά. Ενώ λοιπόν οι συγκρούσεις στο παιχνίδι της Media Vision ακολουθούν την πεπατημένη των «random battles», ένα πρωτότυπο σύστημα μάχης με το όνομα «HEX» έρχεται για να προσφέρει έναν άνεμο ανανέωσης. Πρακτικά, οι διαφορές του HEX με όλα τα υπόλοιπα συστήματα μάχης των JRPGs εστιάζονται στον τρόπο, με τον οποίο στέκονται οι μαχητές στην εκάστοτε σύγκρουση με τους αντιπάλους τους.
Αφού λοιπόν ξεκινήσει μια μάχη, η απεικόνιση αλλάζει και έχουμε μια άποψη του πεδίου μάχης από ψηλά. Μέσα στο πεδίο μάχης σχεδιάζονται επτά εξάγωνα (εξ ου και η λέξη «HEX») μέσα στα οποία είναι τοποθετημένοι οι πολεμιστές. Θυμίζοντας λίγο από παιχνίδι Tactics, το HEX επιτρέπει στον παίκτη να μετακινεί τους πολεμιστές του σε οποιοδήποτε από τα διαθέσιμα εξάγωνα, φτάνει αυτό να βρίσκεται δίπλα σε εκείνο που πατά τη δεδομένη στιγμή. Η χρήση των εξαγώνων ανοίγει νέους δρόμους στην προσέγγιση των μαχών, καθώς προσθέτει έντονα στοιχεία τακτικής και στρατηγικής στο gameplay. Και αυτή η στρατηγική δεν έχει να κάνει απλά και μόνο με τη θέση στην οποία θα στηθούν οι πολεμιστές (κάτι που δίνει την ευκαιρία για δημιουργία παγίδων και περικύκλωση των αντιπάλων), αλλά και με τις elemental ιδιότητες που, ενίοτε, έχουν κάποια από αυτά. Για παράδειγμα, αν ένα εξάγωνο είναι κόκκινο, σημαίνει ότι το στοιχείο της φωτιάς είναι ισχυρό μέσα του.
Χρησιμοποιώντας λοιπόν κάποιο σχετικό ξόρκι μέσα στο συγκεκριμένο εξάγωνο, το αποτέλεσμά του είναι κατά πολύ ισχυρότερο. Αλλά αυτό ισχύει και αντίστροφα. Αν δηλαδή κάποιος χαρακτήρας μας είναι ταυτισμένος με αντίθετο στοιχείο από εκείνο που πατά, τότε η άμυνα και οι αντοχές του είναι σαφώς μειωμένες. Από εκεί και έπειτα, το σύστημα μάχης του Wild ARMs 4 ακολουθεί σίγουρα μονοπάτια. Υπάρχει αναμονή σειράς για την εξαπόλυση χτυπημάτων (η οποία απεικονίζεται σε μια λωρίδα), εξαπόλυση ξορκιών και απλών -melee ή ranged- χτυπημάτων και χρήση αντικειμένων. Εν ολίγοις, το σύστημα HEX είναι άρτιο, εύκολο στην εκμάθησή του, λειτουργεί χωρίς προβλήματα και προσφέρει ορισμένες από τις απολαυστικότερες μάχες που είδαμε σε RPG μέχρι σήμερα. Εκτίμησή μας είναι ότι μόνο το -αγαπημένο του υπογράφοντος- Shadow Hearts έχει δώσει τα τελευταία χρόνια στο κοινό κάτι καλύτερο σε αυτόν τον τομέα.
Αφού όλα πήγαιναν καλά στο Wild ARMs 4, γιατί η Media Vision αποφάσισε να τα χαλάσει προσπαθώντας να προσθέσει ακόμα περισσότερα νέα στοιχεία; Απάντηση σε αυτήν την ερώτηση ίσως να μην πάρουμε και τελικά να μη μάθουμε ποτέ το λόγο για τον οποίο αποφασίστηκε η προσθήκη «2D platform» μηχανικών στο gameplay του παιχνιδιού. Όσο και αν ακούγεται παράταιρο (και πιστέψτε μας, είναι), κατά την περιήγηση του Jude στους χάρτες, συχνά-πυκνά, καλούμαστε να τον ελέγξουμε ως έναν άλλο…Mario. Παρόλο που το παιχνίδι είναι 3D, πολλά σημεία του δεν είναι τίποτα περισσότερο από γραμμικά, δισδιάστατα μονοπάτια, στα οποία ελέγχουμε τον πρωταγωνιστή με τον αναλογικό μοχλό και εκτελούμε άλματα (υπάρχει ακόμα και double jump!), γλιστράμε και γενικότερα χρησιμοποιούμε όλες εκείνες τις γνωστές platforming μηχανικές. Πραγματικά, η εφαρμογή αυτών των στοιχείων στο Wild ARMs 4 δεν ήταν απαραίτητη και, εν κατακλείδι, μόνο βαθμούς από τη συνολική του ποιότητα καταφέρνουν να αφαιρούν.
Μάλλον απογοητευτικό είναι και το επίπεδο των γραφικών στο παιχνίδι της Media Vision. Τα μοντέλα των χαρακτήρων, η ποιότητα των γραφικών στο περιβάλλον και η γενικότερη αισθητική που αποπνέει το παιχνίδι είναι εντελώς «2000» και πρώτης γενιάς PlayStation 2. Ωστόσο, η χαριτωμένη anime προσέγγιση και τα καλοσχεδιασμένα οπτικά εφέ καταφέρνουν να εξισορροπήσουν κάπως την κατάσταση. Όσον αφορά στον ήχο του, εκεί εντοπίσαμε δύο πρόσωπα. Το…σκοτεινό του έχει να κάνει με τις ομιλίες (καλύτερα να μην αναφερθούμε περισσότερο σε αυτές) και το φωτεινό με τη μουσική του, η οποία διαθέτει ποικιλία θεμάτων (κλασικά, jazz, επικά και άλλα) και πολλές ευχάριστες συνθέσεις, τις οποίες θα βρείτε τον εαυτό σας να σφυρίζει σιγανά κατά τη διάρκεια των περιηγήσεων στους χάρτες.
Συνοψίζοντας, εκτιμούμε ότι ως RPG «δεύτερης κατηγορίας», το Wild ARMs 4 εκτελεί το έργο του σωστά έχοντας βέβαια το δικό του μερίδιο σφαλμάτων. Αν ψάχνετε για εντυπωσιακά γραφικά και production values επιπέδου Square κοιτάξτε αλλού. Αν όμως σας ενδιαφέρει ένας τίτλος σε προσιτή τιμή, με ορισμένες ευχάριστες καινοτομίες -όπως το σύστημα μάχης HEX- και ενδιαφέρουσα ιστορία, είναι σίγουρο ότι στο παιχνίδι της Media Vision θα βρείτε αυτό που ψάχνετε.
Γιώργος Καλλίφας
Ανάλυση οθόνης 480i
Widescreen Όχι
PAL 60Hz Ναι
Ήχος Stereo
PEGI 12+