Καλώς ήρθατε στην Rapture. Εδώ που τα πάντα είναι όμορφα και αγγελικά πλασμένα. Ή μήπως όχι;
Καλώς ήρθατε στην Rapture. Εδώ που τα πάντα είναι όμορφα και αγγελικά πλασμένα. Ή μήπως όχι;
Είναι γεγονός ότι οι μεγάλες υποσχέσεις πολλές φορές οδηγούν σε δυσαρέσκεια των παικτών λόγω του μέτριου ή και κάκιστου τελικού αποτελέσματος (βλ. Daikatana). Φυσικά, η δημιουργία υψηλών προσδοκιών γίνεται για λόγους διαφήμισης ή επειδή οι δημιουργοί πραγματικά πιστεύουν πως θα καταφέρουν να ενσωματώσουν στο παιχνίδι τους μοναδικά και πρωτοποριακά στοιχεία. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, και ενθουσιάζοντας τον κόσμο περισσότερο απ’ ότι πρέπει, τις περισσότερες φορές οδηγούνται σε τίτλους που μπορεί μεν να είναι πολύ καλοί αλλά σίγουρα όχι αυτοί που είχαν υποσχεθεί (αυθόρμητα έρχεται στο μυαλό το Fable). Τι γίνεται όμως όταν αυτές οι υποσχέσεις για κάτι το ξεχωριστό πραγματικά ισχύουν; Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί το Bioshock, το οποίο καταφέρνει πράγματι να κάνει την επανάστασή του στο κορεσμένο είδος των FPS.
Όπως γίνεται γνωστό από το σύντομο εισαγωγικό βίντεο, το παιχνίδι διαδραματίζεται στο 1960 όταν το αεροπλάνο, στο οποίο είναι επιβάτης ο χαρακτήρας μας (ονόματι Jack), πέφτει στον Ατλαντικό ωκεανό λόγω βλάβης. Αφού παρακολουθήσουμε τη σύντομη εισαγωγική κινηματογραφική σκηνή θα χρειαστεί να καθοδηγήσουμε τον Jack (τον μοναδικό επιζών του ατυχήματος) σε ένα κτήριο που θυμίζει έντονα φάρο, το οποίο φαίνεται να είναι χτισμένο στη μέση του πουθενά. Φτάνοντας εκεί, γρήγορα διαπιστώνουμε πως η μόνη επιλογή που έχουμε να κάνουμε εντός του κτηρίου είναι η χρήση ενός βαθυσκάφους. Αφού επιβιβαστούμε, εντός λίγων λεπτών γίνεται μία εντυπωσιακή πρώτη επαφή με την ουτοπική υποθαλάσσια πόλη Rapture. Χτισμένη το 1946 από τον βιομήχανο Andrew Ryan και σίγουρα καλά κρυμμένη από τον έξω κόσμο, η γέννηση της Rapture είχε ως σκοπό την δημιουργία ενός πολιτισμού μακριά από κυβερνήσεις, πολέμους και θρησκείες. Μία αυτοδύναμη πόλη όπου οι επιστήμονες θα μπορούν να ερευνούν ελεύθερα και ανεπηρέαστα από θρησκευτικές αντιλήψεις και ηθικά ζητήματα. Μία πόλη όπου όλοι οι πολίτες θα είναι ίσοι ενώπιον όλων.
Ωστόσο, σύντομα διαπιστώνουμε ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο ιδανικά όσο παρουσιάζονται. Αντίθετα, κάτι έχει πάει πολύ στραβά στην Rapture αφού, όπως φαίνεται, μεγάλο μέρος του πληθυσμού των ανθρώπων έχει χάσει τα λογικά του. Ευτυχώς, στην πορεία μας μέσα στην Rapture θα βρεθούν φιλικά άτομα, τα οποία θα μας βοηθήσουν να επιβιώσουμε και να επιστρέψουμε στην επιφάνεια. Πρώτο άτομο με το οποίο θα επικοινωνήσουμε μέσω ασυρμάτου είναι ο Atlas. Σκοπός του είναι να μας μάθει για την χρήση των plasmids (περισσότερα για αυτά αργότερα), ενώ σε αντάλλαγμα θα πρέπει να τον βοηθήσουμε να φυγαδεύσει την οικογένειά του. Ωστόσο, εκτός από τα φιλικά προς εμάς πρόσωπα, στο δρόμο μας θα βρούμε και άλλα που επιζητούν την εξόντωσή μας.
Στη διάρκεια του παιχνιδιού επικοινωνούμε συνεχώς μέσω ασυρμάτου προκειμένου να παίρνουμε πληροφορίες για τους διάφορους στόχους που έχουμε. Επίσης, στον κόσμο της Rapture, υπάρχουν διάσπαρτα εκατοντάδες μαγνητόφωνα, μέσω των οποίων μπορούμε να ακούσουμε μονολόγους ή συζητήσεις διαφόρων πολιτών της πόλης. Αυτά τα μαγνητόφωνα βοηθούν σε μεγάλο βαθμό στην κατανόηση της βαθιάς ιστορίας που περιβάλλει την πόλη και στα γεγονότα που οδήγησαν στην πτώση της. Η δουλειά όλων ανεξαιρέτως των ηθοποιών που ακούγονται στο Bioshock είναι εκπληκτική και από τις καλύτερες που έχουμε δει σε παιχνίδι, καθιστώντας το άκουσμα όλων αυτών των, έτσι κι αλλιώς καλογραμμένων, ομιλιών πραγματικά απολαυστικό. Αξιοσημείωτο είναι, πως η ιστορία του παιχνιδιού εξελίσσεται μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή χωρίς να βλέπουμε ποτέ τη φιγούρα του. Το σίγουρο είναι ότι το σενάριο που δημιούργησε η Irrational Games είναι πολύ προσεγμένο και με ανατροπές που δεν θα τις περιμένετε. Όντας ένα από τα δυνατότερα στοιχεία του τίτλου, η ιστορία καταφέρνει να κρατάει συνεχώς σε υψηλά επίπεδα το ενδιαφέρον σχετικά με την εξέλιξη της υπόθεσης όπως ακριβώς επιτυγχάνεται σε μία ποιοτική ταινία μυστηρίου.
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του Bioshock και ο πραγματικός πρωταγωνιστής του παιχνιδιού δεν είναι άλλος από την ίδια την πόλη. Το στοιχείο που διαφοροποιεί τον τίτλο από τα υπόλοιπα FPS και τον κάνει να ξεχωρίζει σε μεγάλο βαθμό καθιστώντας τον -σύμφωνα με την μεγαλεπήβολη υπόσχεση των δημιουργών- ως ένα μοναδικό FPS, είναι η πραγματικά εξαιρετικά δομημένη και ατμοσφαιρική υποθαλάσσια πόλη. Η αρχιτεκτονική των κτηρίων αποτελείται στην πλειοψηφία της από πανέμορφα σχεδιασμένες οικοδομές με το γνωστό στυλ “art deco” των δεκαετιών 1930 και 1940. Τα εσωτερικά των κτηρίων περιέχουν τους απαραίτητους χώρους που απαιτούνται για την ψυχαγωγία και τις διάφορες ανάγκες των ανθρώπων. Κινηματογράφους, εστιατόρια, γραφεία, πάρκα, καζίνο και πολλά άλλα.
Το παιχνίδι απαρτίζεται από 10 τεράστιες περιοχές και κάθε μία έχει μοναδικά σχεδιασμένα περιβάλλοντα. Εν ολίγοις, ποτέ δεν θα βρεθείτε σε καινούριες τοποθεσίες με ανακυκλωμένα περιβάλλοντα. Όλα τα δωμάτια είναι ξεχωριστά διακοσμημένα και διαρρυθμισμένα καταφέρνοντας σίγουρα να είναι κάθε άλλο παρά βαρετά στη διάρκεια του παιχνιδιού.Φυσικά, σημαντικό στοιχείο αποτελεί και το γεγονός πως βρισκόμαστε σε κτήρια που είναι χτισμένα μέσα στη θάλασσα. Είναι διάχυτη η προσπάθεια των δημιουργών να γίνεται συνεχώς αντιληπτό πως, ουσιαστικά, είμαστε εγκλωβισμένοι σε ένα υποθαλάσσιο περιβάλλον. Λόγω της ελλιπούς συντήρησης της Rapture υπάρχουν παντού διαρροές νερού από ρωγμές τοίχων, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πλημμυρισμένα δωμάτια και υγρές επιφάνειες σε πολλές περιοχές. Η δουλειά που έχει γίνει στην κίνηση του νερού και στην υφή του είναι πιθανότατα η καλύτερη που έχει γίνει μέχρι σήμερα παιχνίδι.
Ωστόσο, όσο όμορφο και αν είναι ένα παιχνίδι αυτό ίσως να μην σημαίνει τίποτα αν δεν έχει και εξίσου λειτουργικό και ενδιαφέρον gameplay. Εδώ είναι ένας άλλος τομέας που το Bioshock επιτυγχάνει σε μεγάλο βαθμό. Όχι τόσο επαναστατικά, όπως συμβαίνει με τον πρωτότυπο και ξεχωριστό σχεδιασμό του περιβάλλοντος, αλλά σίγουρα τόσο άρτια ώστε να είναι ευχάριστο από την αρχή και με συνεχείς νέες προσθήκες, ούτως ώστε να παραμένει «φρέσκο» και ενδιαφέρον όσο προχωράμε στην περιπέτεια. Συνολικά το Bioshock προσφέρει 7 διαφορετικά συμβατικά όπλα, τα περισσότερα εκ των οποίων απορρέουν από την τεχνολογία της εποχής.
Με πρώτο όπλο τον κάβουρα θα βρούμε σταδιακά και σχετικά γρήγορα τα υπόλοιπα, τα οποία απαρτίζονται από τα εξής: περίστροφο, καραμπίνα, πολυβόλο (το γνωστό tommy gun), crossbow, εκτοξευτή βομβίδων και φλογοβόλο. Μπορεί σε πρώτη ανάγνωση τα όπλα να φαντάζουν λίγα αλλά παίζοντας θα διαπιστώσετε ότι είναι ακριβώς η ποικιλία που απαιτείται. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό αποτελεί η δυνατότητα που έχουμε να “πειράξουμε” το καθένα από αυτά τα όπλα έως και δύο φορές μέσα από τη χρήση ειδικών μηχανημάτων. Με αυτόν τον τρόπο τα όπλα αποκτούν καινούριες δυνατότητες, όπως μεγαλύτερη σταθερότητα ή μεγαλύτερη δύναμη, ενώ οι ρυθμίσεις αυτές μεταφράζονται και οπτικά πάνω στα όπλα. Αν προσθέσουμε σε αυτό και τους τρεις διαφορετικούς τύπους πυρομαχικών που μπορούν να δεχτούν τα όπλα γίνεται σαφές ότι έχουν ποικίλες δυνατότητες.
{PAGE_BREAK}
Ο μοναδικός τρόπος, όμως, για να αντιμετωπίσουμε τους εχθρούς δεν βρίσκεται μόνο στο συμβατικό οπλισμό. Απόρροια της ουσίας ADAM που ανακάλυψαν οι επιστήμονες της Rapture είναι τα προϊόντα plasmids. Πρακτικά, έχουμε να κάνουμε με ιδιαίτερες δυνάμεις, οι οποίες γράφουν από την αρχή το γενετικό κώδικα του ανθρώπου που τα χρησιμοποιεί και που μπορούμε να τα βρούμε από διάφορους αυτόματους πωλητές. Τα plasmids είναι 10 στον αριθμό και, όπως και τα συμβατικά όπλα, δίνονται σταδιακά. Το πρώτο plasmid που βρίσκουμε μας παρέχει τη δύναμη του ηλεκτρισμού. Με αυτό ο χαρακτήρας μας δημιουργεί μία δέσμη ρεύματος από το χέρι του με την οποία μπορεί να χτυπήσει τον εχθρό από απόσταση. Η δυνατότητα να δημιουργήσουμε φωτιά, πάγο και η δυνατότητα για τηλεκίνηση είναι μερικές ακόμα από τις δυνατότητες που χαρίζουν τα plasmids. Το στοιχείο που διαφοροποιεί σε μεγάλο βαθμό αυτές τις δυνάμεις από άλλους τίτλους που χρησιμοποιούν παρόμοιες «υπεράνθρωπες» ιδιότητες, είναι η ποικιλία τους αλλά και οι διάφοροι τρόποι με τους οποίους είναι εφικτό να τις χρησιμοποιήσουμε σε συνδυασμό με το περιβάλλον και τους εχθρούς.
Έτσι, για παράδειγμα, αν ένα δωμάτιο είναι πλημμυρισμένο μπορούμε να εξαπολύσουμε μία δέσμη ρεύματος και να προκαλέσουμε ηλεκτροπληξία σε όσους εχθρούς βρίσκονται μέσα στο νερό. Σε άλλη περίπτωση μπορούμε να ρίξουμε φωτιά σε πάγους προκειμένου να λιώσουν και να εμφανιστούν κρυμμένα αντικείμενα ή να ξεμπλοκάρουν πόρτες. Επίσης, με λίγη φαντασία μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι μπορεί να βάλει φωτιά σε διάφορα αντικείμενα και έπειτα να τα εκτοξεύσει με τηλεκίνηση στους εχθρούς για μεγαλύτερη πρόκληση ζημιάς. Γενικά, σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού υπάρχουν πολλοί και διάφοροι τρόποι για να χρησιμοποιήσουμε τις δυνάμεις μας προκειμένου να εξολοθρεύσουμε τους εχθρούς ή να αποκτήσουμε πρόσβαση σε δωμάτια.
Όσον αφορά στον οπτικό τομέα των plasmids έχει γίνει πολύ καλή δουλειά καθώς το αριστερό χέρι του χαρακτήρα αποκτά υφή ανάλογη με τη δύναμη που έχουμε ενεργοποιημένη (π.χ. με τον πάγο το χέρι δείχνει παγωμένο με πολλούς κρυστάλλους επάνω του). Η χρήση των plasmids καταναλώνει την ουσία EVE (ως ένα άλλο mana) την οποία μπορούμε να την αναπληρώνουμε με τις ενέσεις EVE hypo. Οι εχθροί που θα συναντήσουμε στο παιχνίδι απαρτίζονται κυρίως από τους splicers. Άνθρωποι οι οποίοι έχουν φτάσει σε σημείο παραφροσύνης έπειτα από υψηλή χρήση της ουσίας ADAM, αποτελώντας ταυτόχρονα και τον κύριο λόγο της παρακμής της Rapture. Οι splicers αναλύονται σε πέντε διαφορετικούς τύπους ανάλογα με τις επιθέσεις που πραγματοποιούν. Οι leadheads είναι οπλισμένοι με πυροβόλα όπλα, οι spiders μπορούν και σκαρφαλώνουν στους τοίχους και τα ταβάνια και είναι οπλισμένοι με γάντζους που μπορούν να τους πετάξουν, οι thugs έχουν σαν όπλα διάφορα αντικείμενα για μάχες σώμα με σώμα, οι houdinis μπορούν να τηλεμεταφέρονται και να εκτοξεύουν φωτιά και, τέλος, οι nitros εξαπολύουν εκρηκτικά.
Αυτοί οι βασικοί τύποι εχθρών καταφέρνουν να μας οδηγήσουν στην αναζήτηση διαφορετικών στρατηγικών για την ευκολότερη εξόντωσή τους. Επίσης τα μοντέλα μεταξύ των κατηγοριών παρουσιάζουν μία σχετικά καλή ποικιλία παρουσιάζοντας γυναίκες και άντρες, οι οποίοι φοράνε διάφορα ρούχα και αποκριάτικες μάσκες. Ωστόσο, δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που εντοπίσαμε επανάληψη των ίδιων μοντέλων. Ανεξάρτητα από αυτό το αρνητικό στοιχείο η δουλειά που έχει γίνει στους splicers είναι πολύ καλή. Αν δεν μας έχουν αντιληφθεί θα τους δούμε να περιφέρονται τριγύρω μονολογώντας και συχνά τους βλέπουμε να αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον. Τα κείμενα των μονολόγων έχουν πραγματικά τεράστια ποικιλία και σπάνια ακούσαμε δεύτερη φορά να λέει κάποιος τα ίδια πράγματα.
Παρόλο που η Α.Ι. δεν τους επιτρέπει να επιτίθενται ομαδικά ή να χρησιμοποιούν κάλυψη, κάτι τέτοιο είναι μάλλον λογικό, αφού οι splicers υποτίθεται πως είναι άτομα που έχουν χάσει τα λογικά τους. Παρόλα αυτά οι εχθροί που αντιμετωπίζουμε στο Bioshock έχουν ιδιαίτερα ρεαλιστικές αντιδράσεις. Εάν πάρουν φωτιά θα αρχίσουν να τρέχουν φωνάζοντας και ψάχνοντας για νερό ώστε να την σβήσουν, εάν τους τραυματίσουμε αρκετά θα αρχίσουν να ψάχνουν για κάποιο φαρμακείο κ.o.κ. Επίσης, παρά τα κλειστού τύπου κτήρια, που είναι γεμάτα από φυσικά εμπόδια, οι αντίπαλοι δεν φάνηκαν ποτέ να «κολλάνε» ή να μπερδεύονται. Σε γενικές γραμμές, η εργασία που έχει γίνει στην τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χαρακτηριστεί ικανοποιητική και ρεαλιστική για τα δεδομένα της παρανοϊκής προσωπικότητά των splicers, επιλογή η οποία στο σύνολο του παιχνιδιού λειτουργεί άψογα. Εκτός από τους splicers, όμως, υπάρχουν και άλλοι εχθροί στην Rapture. Σταθερά όπλα που πυροβολούν αμέσως μόλις μας αντιληφθούν και κάμερες οι οποίες ενεργοποιούν θανατηφόρα ιπτάμενα bots αν παραμείνουμε στο οπτικό πεδίο τους για μερικές στιγμές. Ωστόσο, παρά την εχθρική μορφή αυτών των ηλεκτρικών εποπτικών συσκευών μπορούμε να τα “χακάρουμε” προκείμενου να είναι εχθρικά προς τους splicers παρέχοντάς μας τελικά σημαντική βοήθεια.
Το υποπαιχνίδι του hacking το συναντάμε αρκετά συχνά και όποτε χρειαστεί να ξεκλειδώσουμε χρηματοκιβώτια, αυτόματους πωλητές ή όταν χρειαστεί να μετατρέψουμε τις κάμερες και τα αμυντικά μηχανήματα σε όπλα φιλικά προς εμάς. Το hacking του Bioshock βασίζεται εντόνως στο πολύ γνωστό puzzle παιχνίδι Pipes, στο οποίο απαιτείται να τοποθετήσουμε κατάλληλα διάφορους σωλήνες σε μία επιφάνεια, έτσι ώστε το νερό που εξέρχεται από την πηγή να οδηγηθεί σε ένα προκαθορισμένο σημείο μέσω των σωλήνων. Οι επιφάνειες αυτές μπορεί να ποικίλουν σε δυσκολία, με αυτές που αφορούν τα χρηματοκιβώτια και τους αυτόματους πωλητές να είναι ιδιαίτερα δύσκολες στη λύση τους. Κάθε φορά που αποτυγχάνουμε χάνουμε ενέργεια ενώ υπάρχει πιθανότητα να λειτουργήσει ο συναγερμός και να κληθούν τα προαναφερθέντα ιπτάμενα bots.
Αρχικά το υποπαιχνίδι είναι διασκεδαστικό αλλά, δυστυχώς, οι πραγματικά πολλές περιπτώσεις που θα χρειαστεί να ασχοληθούμε με αυτό το καθιστά κουραστικό. Οι επιφάνειες έχουν 4-5 παραλλαγές και οι κινήσεις που απαιτούνται για την επίλυσή τους είναι λίγο πολύ παρόμοιες. Οι εντυπωσιακότεροι εχθροί του παιχνιδιού, οι οποίοι πιθανότατα να μείνουν στην μνήμη σας λόγο της εμφάνισής τους, της υψηλής επιθετικότητάς τους και της μεγάλης τους δύναμης, είναι οι λεγόμενοι «Big Daddies». Πρόκειται για μεγαλόσωμα όντα, παραμορφωμένα από την ουσία ADAM, που φοράνε τεράστιες καταδυτικές στολές. Κάθε ένας από αυτούς έχει ως σκοπό την προστασία μίας Little Sister και είναι ουσιαστικά ουδέτερος χαρακτήρας. Οι Little Sisters είναι μικρά, γενετικά τροποποιημένα κοριτσάκια, που κυκλοφορούν με μεγάλες ενέσεις έχοντας ως σκοπό την συλλογή της ουσίας ADAM από τα πτώματα των splicers. Εάν επιτεθούμε σε Little Sister ή σε Big Daddy τότε ο τελευταίος γίνεται απευθείας εχθρικός προς εμάς.
Παρά τον όγκο τους, οι Big Daddies κινούνται εξαιρετικά γρήγορα και όταν καταφέρνουν χτύπημα πάνω μας με το χέρι τους ή με το τρυπάνι που κουβαλάνε, τότε η ένταση του χτυπήματος γίνεται απευθείας εμφανής από το “γονάτισμα” του χαρακτήρα μας και την θολούρα που εμφανίζεται στην οθόνη. Γενικά, οι μάχες μαζί τους είναι πολύ έντονες και σίγουρα θα νοιώθετε ικανοποίηση όποτε εξοντώνετε κάποιον. Το αποτέλεσμα της εξόντωσης κάθε Big Daddy είναι να μένει αβοήθητη η Little Sister που προστάτευε. Από κει και πέρα υπάρχει μία απόφαση που πρέπει να πάρετε. Είτε να σκοτώσετε το κοριτσάκι και να πάρετε 160 μονάδες ADAM είτε να το σώσετε και να πάρετε 80 μονάδες από την πολύτιμη ουσία. Το σίγουρο είναι ότι όταν θα δείτε το κοριτσάκι να κλαίει πάνω από τον Big Daddy και να είναι τρομαγμένο, η πρώτη επιλογή φαντάζει ιδιαίτερα δύσκολη. Όμως, αυτό το ηθικό δίλημμα είναι ιδιαιτέρως σημαντικό για την εξέλιξη της ιστορίας, καθώς ο αριθμός των κοριτσιών που θα σώσετε ή θα σκοτώσετε καθορίζει τον τερματισμό που θα δείτε.
Το ADAM που παίρνουμε από τις Little Sisters είναι απαραίτητο για να αποκτήσουμε διάφορα plasmids, tonics, αναβαθμίσεις για την ενέργεια και το EVE, καθώς επίσης επιπλέον θέσεις για να μπορούμε να εξοπλιστούμε με παραπάνω των δύο plasmids και tonics. Όλα τα παραπάνω μπορούμε να τα αγοράσουμε από αυτόματους πωλητές. Τα tonics αποτελούν passive ουσίες (είναι δηλαδή πάντα ενεργοποιημένες στον χαρακτήρα μας). Χρησιμεύουν για την αύξηση διαφόρων δυνατοτήτων του χαρακτήρα και χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Combat tonics, engineering tonics και physical tonics. Οι πρώτες δύο κατηγορίες έχουν 9 επιλογές και η τελευταία 10. Τα combat tonics αφορούν, όπως είναι προφανές, τις μάχες, με δυνατότητες όπως την πρόκληση μεγαλύτερης ζημιάς με τον κάβουρα ή την μεγαλύτερη αντοχή από ηλεκτρισμό κ.τ.λ. Τα engineering tonics αφορούν τους συναγερμούς και το υποπαιχνίδι του hacking ενώ, τέλος, τα physical tonics έχουν να κάνουν, κυρίως, με την υγεία του χαρακτήρα όπως το hackers delight, με το οποίο με κάθε επιτυχημένο hacking κερδίζουμε ενέργεια.
{PAGE_BREAK}
Όταν δεν εμπλέκεστε σε μάχες μπορείτε εύκολα να διαπιστώσετε ότι η πόλη του Bioshock διατίθεται για εκτενή εξερεύνηση. Μέσω του εύχρηστου χάρτη μπορούμε εύκολα και γρήγορα να δούμε που βρισκόμαστε και τα δωμάτια που δεν έχουμε επισκεφθεί. Με εξαίρεση δύο αποστολών, όπου χρειάζεται να ψάξουμε για κάποια αντικείμενα, για όλες τις υπόλοιπες η καθοδήγησή μας είναι ιδιαίτερα εύκολη αφού ένα βέλος στο πάνω μέρος της οθόνης μας οδηγεί κατευθείαν στο σωστό μέρος. Ως εκ τούτου η εξερεύνηση είναι εντελώς προαιρετική αφού δεν χρειάζεται ποτέ να ψάχνουμε για κλειδιά κάρτες και άλλα αντικείμενα για την εξέλιξη της ιστορίας. Ωστόσο, η δομή της πόλης και η ποικιλία των περιβαλλόντων είναι τέτοια, που εξερεύνηση δεν γίνεται σε καμία περίπτωση από αγγαρεία αλλά, αντιθέτως, η περιήγησή σε συνεχώς καινούριους και μοναδικούς χώρους προκαλεί ευχαρίστηση. Τα αντικείμενα που μπορούμε να εντοπίσουμε σε όλους αυτούς τους χώρους ποικίλουν. Συνεχώς ανακαλύπτουμε καινούρια μαγνητόφωνα και καινούρια tonics ή αναβαθμίσεις τους. Εκτός αυτών μπορούμε να βρούμε αντικείμενα όπως τσιγάρα, ποτά, junk food, μπαταρίες, λάστιχα κ.τ.λ.
Μερικά από αυτά χρησιμεύουν για να αυξήσουμε την ενέργειά ή το EVE του πρωταγωνιστή και άλλα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε σε μηχανήματα προκειμένου να φτιάξουμε ειδικές σφαίρες, εργαλεία για hacking (τα οποία χρησιμεύουν για να προσπερνάμε το ανάλογο υποπαιχνίδι) και άλλα. Τέλος, η εξερεύνηση οδηγεί στην εύρεση χρημάτων που μπορούν να διευκολύνουν κατά πολύ την πορεία στο παιχνίδι, ιδιαίτερα στα τελευταία στάδια. Με αυτά μπορούμε να αγοράζουμε ενέργειες, EVE και σφαίρες από αυτόματους πωλητές ενώ, επίσης, έχουμε τη δυνατότητα να τα χρησιμοποιήσουμε για να απενεργοποιούμε συναγερμούς ή να ανοίγουμε χρηματοκιβώτια πληρώνοντας το κατάλληλο αντίτιμο προκειμένου να αποφύγουμε το hacking. Όσο προχωράμε στο παιχνίδι οι splicers αποκτούν όλο και μεγαλύτερη αντοχή στις σφαίρες με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη πυρομαχικών. Οι σφαίρες που περισυλλέγουμε από τα διάφορα πτώματα, γραφεία κ.τ.λ. δεν φτάνουν, με αποτέλεσμα να απαιτείται η αγορά τους.
Σημαντικό ρόλο στην ευχάριστη εξερεύνηση της πόλης έγκειται στο γεγονός πως loading υπάρχουν μόνο όταν μεταφερόμαστε μεταξύ των δέκα περιοχών της Rapture. Δεδομένου ότι το backtracking είναι ελάχιστο, αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα ότι στη διάρκεια του παιχνιδιού είναι λίγες οι φορές που θα αντικρίσει την οθόνη του loading. Μιλώντας για τη διάρκεια του Bioshock, αυτή κυμαίνεται μεταξύ 12 και 16 ωρών στη μεσαία δυσκολία και ανάλογα με το κατά πόσο κάποιος θα θελήσει να εξερευνήσει την πανέμορφη και κλειστοφοβική πόλη ή να ασχοληθεί αποκλειστικά με τις αποστολές. Όσον αφορά στα γραφικά τα λόγια είναι πραγματικά περιττά. Δημιουργημένα με την πανίσχυρη δύναμη της Unreal Engine 3 καταφέρνουν να είναι πολύ καθαρά και λεπτομερή. Συγκρινόμενα με τα γραφικά του Gears Of War (ενός παιχνιδιού που από πολλούς θεωρείται ότι έχει τα καλύτερα γραφικά στο Xbox 360) μπορεί να είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς ποιο από τα δύο είναι τεχνικά καλύτερα.
Αλλά αν τα εξετάσουμε από εικαστικής πλευράς τότε πραγματικά το Bioshock δεν έχει αντίπαλο. Η απαράμιλλη αίσθηση της δεκαετίας του 40, ο μοναδικός σχεδιασμός κάθε χώρου της Rapture και η συνεχής κλειστοφοβική αίσθηση που προσδίδεται από αυτήν την υποθαλάσσια πόλη χάρη στην συνεχή παρουσία του εκπληκτικά σχεδιασμένου νερού, δημιουργούν μία προσωπικότητα και έναν χαρακτήρα στην πόλη που όμοιό του δεν έχουμε ξαναδεί. Πρόκειται για ένα εικαστικό επίτευγμα που δύσκολα θα καταφέρει να το ξεπεράσει άλλο παιχνίδι.Το ίδιο αριστουργηματικός είναι και ο ήχος του παιχνιδιού. Αξίζει να αναφέρουμε για μια ακόμα φορά πως οι ηθοποιοί αποδίδουν εξαιρετικά τους διαλόγους και τους μονολόγους τους, ενώ η ποικιλία των κειμένων που έχουν οι splicers καταφέρνουν να τους δώσουν μία ιδιαίτερη προσωπικότητα.
Ένα μάλλον όχι και τόσο σημαντικό μειονέκτημα αποτελεί το γεγονός πως οι υπότιτλοι δεν είναι σωστά συγχρονισμένοι με τις ομιλίες, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα αυτοί να “ξεφεύγουν” και να προκαλούν σύγχυση στον παίκτη. Η μουσική επένδυση του παιχνιδιού είναι πραγματικά εκπληκτική. Συχνά ακούγονται από τα jukeboxes ή τα ραδιόφωνα κομμάτια της εποχής, τα οποία δένουν τέλεια με το περιβάλλον. Εκτός αυτών, όμως, υπάρχουν και τα μουσικά θέματα που χρησιμεύουν για τη δημιουργία μιας τρομακτικής ατμόσφαιρας τα οποία είναι εξίσου μαγευτικά και ατμοσφαιρικά. Τα διάφορα ηχητικά εφέ βρίσκονται επίσης σε υψηλά επίπεδα. Συνεχώς ακούγονται περιβαλλοντικοί ήχοι όπως τα νερά που κυλάνε από διάφορες ρωγμές, οι splicers που περιφέρονται, ο δυνατός ήχος από τις βαριές μπότες των Big Daddies κ.α.
Παρά τα κάποια, ελάχιστα είναι η αλήθεια, προβλήματα που έχει, το Bioshock καταφέρνει τελικά να αποδώσει τα μέγιστα και να τηρήσει τις υποσχέσεις των δημιουργών του για ένα ξεχωριστό και πρωτοποριακό FPS (ο χαρακτηρισμός «First Person Adventure» θα του ταίριαζε ακόμα καλύτερα). Το gameplay του βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα προσφέροντας έντονη δράση, ιδιαίτερο βάθος και αξιομνημόνευτους εχθρούς.
Παρόλα αυτά, το στοιχείο το οποίο ανεβάζει κατακόρυφα την ποιότητα του παιχνιδιού είναι ο γεμάτος προσωπικότητα κόσμος της Rapture. Μία πόλη που, πραγματικά, είναι άξια θαυμασμού για τον εξαιρετικό σχεδιασμό της. Είναι σίγουρο ότι μετά από χρόνια θα αναφερόμαστε στο Bioshock όπως αναφερόμαστε σήμερα σε πολλά FPS του παρελθόντος που σημάδεψαν προηγούμενες εποχές, παιχνίδια τα οποία κατάφεραν να φέρουν την επανάσταση στο είδος με το δικό τους τρόπο (Goldeneye, Half Life, Halo κ.α.). Αναμφίβολα το Bioshock αποτελεί μέχρι στιγμής το καλύτερο παιχνίδι της χρονιάς και εκτιμούμε ότι πολύ δύσκολα θα χάσει αυτήν τη θέση. Αν και είναι σχεδόν σίγουρο ότι το έχετε κάνει ήδη, φροντίστε να προσθέσετε άμεσα αυτό το αριστούργημα στη συλλογή σας.
Νικόλας Μαρκόγλου
Ανάλυση 480p/ 720p/ 1080i/ 1080p
Widescreen Ναι
PAL 60Hz Ναι
Ήχος Stereo/ Surround/ Dolby Digital 5.1
PEGI 18+
Ελάχιστες απαιτήσεις υπολογιστή
Επεξεργαστής Pentium 4 2.4 GHz
Μνήμη 1GB
Κάρτα γραφικών 128MB
Σκληρός δίσκος 8GB
