Αν και ξεκινάει αδύναμα, η δημιουργία της Arika είναι ικανή να μας προσφέρει ένα όμορφο ταξίδι
Αν και ξεκινάει αδύναμα, η δημιουργία της Arika είναι ικανή να μας προσφέρει ένα όμορφο ταξίδι
Διανύοντας μια περίοδο όπου το Mario Galaxy δηλώνει βροντερό παρών στην συλλογή του Wii, πραγματικά τα περιθώρια για κάποιον άλλο τίτλο να διακριθεί είναι πολύ δύσκολο – για να μην πούμε απίθανο. Οπότε, θέλοντας να ξεχαστούμε λιγάκι από το δημιούργημα του Miyamoto και να ασχοληθούμε και με κάτι άλλο, κρίνεται αναγκαίο να δείξουμε και ορισμένα σημάδια επιείκειας αλλά και ανεκτικότητας. Μόνο που στην περίπτωση του Endless Ocean, όσο και αν προσπαθήσαμε αρχικά δεν καταφέραμε να βρούμε κάτι το ελκυστικό πάνω του. Έπρεπε να περάσουν αρκετές ώρες για να αλλάξουμε γνώμη. Και αυτό γιατί ο τίτλος κινείται με αργούς ρυθμούς, τόσο που με μια πρώτη ματιά δείχνει να είναι αδιάφορος και βαρετός.
Αλλά αφού αποφασίσαμε να είμαστε επιεικείς, απλά θα πούμε πως είναι τελικά ένα ευχάριστο και ιδιαίτερα χαλαρωτικό διάλειμμα, μέσα στο γενικότερο καταιγισμό action τίτλων που καταφθάνουν αυτές τις ημέρες. Καταρχάς, πριν παραλάβουμε τον τίτλο γνωρίζαμε ελάχιστα για το περιεχόμενό του, αν και το υλικό που είχε διαρρεύσει μέσω του δικτύου, προμήνυε κάτι ανάμεσα σε κολύμβηση και καταδύσεις. Προσπερνώντας το γεγονός πως έχουμε ένα αμιγώς καλοκαιρινό σύνολο μέσα στο καταχείμωνο, η αίσθηση που μένει είναι πως κάλλιστα το όλο περιεχόμενο θα μπορούσε να είναι ένα tech demo από αυτά που μας έχει συνηθίσει κυρίως η Sony (βλέπε Aqua) παρά ένας ολοκληρωμένος τίτλος. Και τελικά αυτή η υπόνοια του μισοτελειωμένου ή ημιτελούς είναι που ενοχλεί.
Γιατί επιλογές ή διάφορα modes εδώ δεν υπάρχουν, τουλάχιστον διαθέσιμα από την αρχή. Τον παν είναι το υδάτινο στοιχείο και η εξερεύνηση του βυθού. Και αυτό φαίνεται πως είναι αρκετό για το studio Arika, developer του τίτλου, που προτιμά τους αργούς ρυθμούς, στοχεύοντας εν τέλει σε ένα αρκετά περιορισμένο κοινό, που θέλει κατά κάποιο τρόπο να ηρεμήσει μπροστά στην οθόνη του. Ελπίζουμε να μην παρεξηγηθούμε για τις ενστάσεις που πολλές φορές προβάλουμε. Δεν γίνεται να μείνει κρυφό πως την πρώτη φορά που ο γράφων ασχολήθηκε με τον τίτλο, δυσκολεύτηκε να κρατηθεί ξύπνιος (ήταν βέβαια και περασμένη η ώρα). Αλλά τελικά μετά από πολύωρη ενασχόληση αναγκάστηκε να αναθεωρήσει. Το Endless Ocean σαφώς και είναι ένας μικρός τίτλος, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η αρχική δυσανασχέτηση, δεν είναι αναστρέψιμη. Απλά χρειάζεται υπομονή.
Αρχικά ο παίκτης καλείται να δημιουργήσει το χαρακτήρα της αρεσκείας του μέσω ορισμένων επιλογών που, βέβαια, δεν προσφέρουν και πολλές ιδιαιτερότητες. Έτσι, σταδιακά μαθαίνουμε πως καλούμαστε να γίνουμε μέλος σε μια ομάδα προστασίας – εξερεύνησης του βυθού της νήσου Manurai, που βρίσκεται στην Δημοκρατία της άγνωστης χώρας Paoul. Φυσικά, το παρών δίνει και το ανάλογο σκάφος, που λειτουργεί σαν το μέρος ξεκούρασης, αλλά και μεταφοράς (αργότερα) σε διαφορετικά σημεία του νησιού.
Από την αρχή κιόλας γίνεται αντιληπτό πως το επίπεδο δυσκολίας είναι χαμηλό και αυτό θα λέγαμε πως ταιριάζει με το γενικότερο ύφος του τίτλου. Πρακτικά, όπως θα δούμε και παρακάτω, εδώ οι κίνδυνοι είναι ελάχιστοι και έτσι ο παίκτης καλείται να ασχοληθεί με το μεγάλο ατού του Endless Ocean, που είναι ο πανέμορφος υδάτινος κόσμος του. Έπειτα από ένα σύντομο αλλά κατατοπιστικό tutorial ξεκινά και η εξερεύνηση και θέλοντας να βάλουμε τον τίτλο σε μια κατηγορία θα λέγαμε πως πρόκειται για ένα adventure, στα πρότυπα της σειράς Ecco, μόνο που εδώ οι αποστολές είναι σαφώς πιο απλές και εύκολες. Σε αυτό συντελεί και η απλότητα του χειρισμού, μιας και χρησιμοποιείται μόνο το Wii Remote, που σε τελική ανάλυση -και με την ταυτότητα του Endless Ocean- κρίνεται υπέρ-αρκετό.
Το μόνο παράπονο σε ό,τι έχει να κάνει με τον χειρισμό, είναι πως ο κέρσορας που εμφανίζεται επί της οθόνης είναι μικρός, ενώ και το γαλάζιο χρώμα του πολλές φορές τον κάνει να μπερδεύεται με το γύρω περιβάλλον. Από εκεί και πέρα και ξεκινώντας την περιπλάνηση, παρατηρούμε πως με έναν έξυπνο τρόπο ο τίτλος δεν γίνεται επαναλαμβανόμενος. Έτσι την άσχημη πρώτη εντύπωση, διαδέχεται η ευχαρίστηση και η ξέγνοιαστη διασκέδαση, στοιχείο που αν μη τι άλλο συναντάμε σε τίτλους της Nintendo. Πάντως ένα σημαντικό μείον του τίτλου είναι πως, όση ώρα ο χαρακτήρας βρίσκεται πάνω στο σκάφος, η όλη κατάσταση είναι πολύ βαρετή. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να πηγαίνει στο πηδάλιο και εκεί να ελέγχει την αλληλογραφία και τα mail του, ενώ για να περνά η ώρα μπορεί να παίρνει και έναν υπνάκο.
Ευτυχώς που η παραμονή στην επιφάνεια δεν διαρκεί πολύ ώρα και έτσι με την πρώτη βουτιά τα όποια προαναφερθέντα προβλήματα ξεχνιούνται. Για αρχή εκπλήσσει ο πανέμορφος οπτικός τομέας, πάντα τηρουμένων των αναλογιών που έχουν να κάνουν με τις περιορισμένες δυνατότητες του Wii. Με βάση αυτό το μέτρο, τα πάντα είναι πανέμορφα, με όμορφους φωτισμούς και με μια αμμουδιά που σε καλεί να την ακουμπήσεις. Οι κοραλλιογενείς περιοχές, οι ύφαλοι, ο βυθός είναι όλα σωστά δοσμένα και έτσι έπειτα από λίγο ο παίκτης δεν θα θέλει να βγει από το νερό. Φυσικά, οι πρωταγωνιστές που είναι τα ψάρια και τα θαλάσσια θηλαστικά είναι και αυτά παρόντα. Έτσι από τα μικρά χρυσόψαρα, μέχρι τα δελφίνια, τους καρχαρίες και τις τεράστιες φάλαινες, η αίσθηση του βυθού έχει αποδοθεί πραγματικά πολύ καλά.
Μέσα σε αυτό το πανέμορφο υδάτινο σύνολο ο παίκτης καλείται να φέρει σε πέρας μια σειρά αποστολών που, ας μην κρυβόμαστε, δεν είναι ούτε πρωτότυπες, ούτε και απαιτητικές. Αρχικά επιβάλλεται να γνωρίσει διάφορα είδη ψαριών, προσεγγίζοντάς τα ήσυχα, χρησιμοποιώντας τροφή και χαϊδεύοντάς τα κινώντας το Wii Remote. Έτσι, σταδιακά δημιουργείται μια βάση δεδομένων και το Endless Ocean αποκτά και ενημερωτικό χαρακτήρα.
Παράλληλα, διαθέσιμη είναι η επιλογή ενός ψηφιακού ενυδρείου, όπου όλα τα ψάρια είναι παρόντα και είναι σε θέση να δεχτούν την φροντίδα καθώς και την περίθαλψη του παίκτη. Εκτιμούμε ότι αν πέσει ένα αντίτυπο του τίτλου στα χέρια της Greepeace, αυτή θα αισθανθεί πολύ χαρούμενη (όπως όλοι όσοι είμαστε ευαισθητοποιημένοι σε θέματα οικολογικής φροντίδας). Επίσης, υπάρχει η δυνατότητα εκπαίδευσης ορισμένων θηλαστικών και ειδικά των δελφινιών, μέσω ενός αρκετά απλού και κατανοητού mode που λειτουργεί πολύ καλά και οι όποιοι χειρισμοί έχουν άμεσο αντίκτυπο στην συμπεριφορά των πρώτων.
Την απλότητα των αρχικών αποστολών διαδέχονται ορισμένες αρκετά διασκεδαστικές καθώς και δύσκολες, έστω και αν αυτές έρχονται λίγο πριν το τέλος. Καταρχάς, ο δύτης μας δε μπορεί να μείνει με τις ώρες στον βυθό, μιας και θα ξεμείνει από οξυγόνο, ενώ δεν μπορεί να απομακρυνθεί πολύ από την σημαδούρα του, μιας και αυτό θα είναι πολύ επικίνδυνο. Όπως είναι λογικό δεν είναι όλα τα ψάρια φιλικά, ενώ βροντερό παρών δίνουν και οι πάντα επιθετικοί και άκρως επικίνδυνοι καρχαρίες.
Αλλά πέρα από αυτές τις αποστολές, ο παίκτης καλείται να εξερευνήσει ορισμένα ναυάγια, καθώς και υποθαλάσσια επίπεδα, όπου αποτελούν δίχως άλλο το δυσκολότερο μέρος του τίτλου. Πέρα από το γεγονός πως ο χώρος είναι περιορισμένος, η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο από την κάμερα, όπου σε αυτές τις περιπτώσεις αδυνατεί να βοηθήσει. Ευτυχώς υπάρχει και η δυνατότητα παρακολούθησης της δράσης από οπτική πρώτου προσώπου, οπότε και το προαναφερθέν πρόβλημα βρίσκει σε μεγάλο βαθμό τη λύση του. Πάντως, μπορεί τα τελευταία να ακούγονται πιο συναρπαστικά και ενδιαφέροντα, αλλά όπως είπαμε εμφανίζονται προς το τέλος του τίτλου και έτσι η γενικότερη εικόνα του ήρεμου δεν ανατρέπεται, τουλάχιστον όχι στο βαθμό που κάποιοι θα ήθελαν.
Το Endless Ocean προσφέρει και άλλα στοιχεία, όπως βόλτες με jet ski, αλλά ποτέ δεν ξεφεύγει από το γενικότερο ύφος του. Και το ευχάριστο είναι πως δεν καταντάει βαρετό, μιας και η πανέμορφή του ατμόσφαιρα θα ικανοποιήσει όλους όσους δεν αναζητούν γρήγορους ρυθμούς. Εδώ η ύπαρξη multiplayer είναι ίσως από τις ελάχιστες φορές που κρίνεται περιττή, μιας και δεν ταιριάζει στο γενικότερο ύφος του τίτλου. Ωστόσο, υποστηρίζεται παιχνίδι ανάμεσα σε δύο παίκτες μέσω Wi-fi, μια συνύπαρξη που, όμως, δε συνοδεύεται από κάτι άλλο, ένα co-op για παράδειγμα. Απλά ο ένας κολυμπά δίπλα στον άλλο.
Σε κάθε περίπτωση το Endless Ocean είναι ένας τίτλος κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της Nintendo και ειδικά του Wii. Αποτελεί μια δημιουργία από εκείνες που δεν πρόκειται να πονοκεφαλιάσουν, αλλά αντίθετα καλείται να προσφέρει διασκέδαση στην αγνότερη μορφή της, απαλλαγμένη από ανεπτυγμένες τεχνικές ορολογίες. Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα ευχάριστο διάλειμμα ανάμεσα στους άλλους τίτλους της αγοράς και μόνο όσοι ασχοληθούν σοβαρά και αρκετά μαζί του, θα εκτιμήσουν την τόσο χαλαρωτική και ξεκούραστη ατμόσφαιρά του.
Γιώργος Τσακίρογλου
Ανάλυση 480p
Widescreen Ναι
PAL 60Hz Ναι
Ήχος Stereo/ Surround
PEGI 3+
