Αναμφίβολα ένα εκπληκτικό τεχνολογικό επίτευγμα. Είναι όμως το gameplay του ανάλογης ποιότητας;
Αναμφίβολα ένα εκπληκτικό τεχνολογικό επίτευγμα. Είναι όμως το gameplay του ανάλογης ποιότητας;
Το 2004 η γερμανική Crytek κατάφερε με τον πρώτο της τίτλο, βασισμένο στη δική της μηχανή γραφικών, να εντυπωσιάσει τον κόσμο χάρη στα εξαιρετικά γραφικά, τους εκτενείς χάρτες και τις έντονες μάχες με ένα παιχνίδι που έθετε αναμφίβολα νέα δεδομένα στο είδος των FPS. Τρία χρόνια μετά, η Crytek εκδίδει επιτέλους τον πνευματικό διάδοχο του Far Cry που δεν είναι άλλος από το αναμενόμενο Crysis. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο ότι με το αυτό το νέο παιχνίδι καταφέρνει για δεύτερη φορά να θέσει πολύ ψηλά τον πήχη, τουλάχιστον στον τεχνικό τομέα, επαναχρησιμοποιώντας μάλιστα το περιβάλλον του τροπικού νησιού. Παρόλο που για άλλες εταιρίες η αναδημιουργία παρόμοιων τοποθεσιών για ένα καινούριο παιχνίδι μπορεί να φαντάζει ως λανθασμένη απόφαση, στην περίπτωση της Crytek φαίνεται τελικά ότι ήταν η καλύτερη δυνατή.
Η ιστορία διαδραματίζεται στο κοντινό μέλλον και συγκεκριμένα το 2020 όπου μία ομάδα αμερικανών αρχαιολόγων, η οποία έκανε ανασκαφές στις Φιλιππίνες, εξαφανίζεται. Κύρια αποστολή μας, τουλάχιστον αρχικά, είναι να εντοπίσουμε και να διασώσουμε τους αρχαιολόγους. Σύντομα όμως, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με στρατιώτες της Βόρειας Κορέας αλλά και με μία εξωγήινη απειλή. Εμείς, παίρνουμε το ρόλο του Nomad, ο οποίος αποτελεί μέλος μίας ολιγάριθμης ειδικής ομάδας στρατιωτών με το προνόμιο να φοράνε ειδικές στολές αξίας εκατομμυρίων δολαρίων που τους χαρίζουν υπεράνθρωπες δυνάμεις χάρη στη χρήση της νανοτεχνολογίας. Παρόλο που, ομολογουμένως, το παιχνίδι δεν φαινόταν να δίνει βάση στην υπόθεση, προς ευχάριστη έκπληξή μας το σενάριο ήταν τελικά αρκετά καλογραμμένο. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι η πλοκή είναι ιδιαίτερα βαθιά, ωστόσο, όπως ακριβώς συμβαίνει σε μία καλή περιπέτεια έτσι κι εδώ η υπόθεση πλαισιώνει ωραία τη δράση καταφέρνοντας να διατηρήσει το ενδιαφέρον μας ως το τέλος.
Επιπλέον, οι κύριοι χαρακτήρες διαθέτουν ξεχωριστές προσωπικότητες, κάτι που οφείλεται, εν μέρει, στην πολύ καλή δουλειά των ηθοποιών, συντελώντας σε μεγάλο βαθμό στην ευχάριστη παρακολούθηση της ιστορίας. Ευχάριστο είναι και το γεγονός ότι ο Nomad μιλάει συχνά, αποφεύγοντας έτσι τη μόδα των τελευταίων μηνών που θέλει τους πρωταγωνιστές των FPS να είναι άφωνοι. Αυτή η επιλογή των developers μπορεί να γίνεται προκειμένου να ταυτιστούμε με τον εκάστοτε χαρακτήρα, ωστόσο, το Crysis μας υπενθυμίζει ότι, σε κάποιες περιπτώσεις τουλάχιστον, είναι προτιμότερο ο πρωταγωνιστής να έχει το… χάρισμα της ομιλίας, χάρη στην οποία φαίνεται ότι δεν ακολουθεί άβουλα τις αποστολές, γεγονός που του χαρίζει μία ξεχωριστή προσωπικότητα.
Η αρχή της πρώτης αποστολής μάς βρίσκει επάνω σε ένα μεταγωγικό αεροπλάνο όπου, μαζί με άλλα τέσσερα άτομα της ειδικής ομάδας, ετοιμαζόμαστε να πηδήξουμε με αλεξίπτωτο στο τροπικό νησί των Φιλιππίνων. Από την πρώτη κιόλας επαφή με το περιβάλλον του Crysis το παιχνίδι καταφέρνει να εντυπωσιάσει. Η ιδιαίτερα πυκνή βλάστηση και η ποικιλία στο σχεδιασμό της χλωρίδας έχει ως αποτέλεσμα την ρεαλιστικότερη απεικόνιση ζούγκλας που έχουμε δει ποτέ. Επιπλέον, χάρη στην εκπληκτική αλληλεπίδραση που υπάρχει με αυτήν, “ζωντανεύει” μπροστά στα μάτια μας. Τα κλαδιά των δέντρων αλλά και οι ίδιοι οι κορμοί τους σπάνε ακριβώς στο σημείο όπου τους πυροβολούμε, ενώ όταν προχωράμε ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση βλέπουμε τις φυλλωσιές να κουνιούνται ανάλογα.
Επιπλέον, η αλληλεπίδραση εκτείνεται και στα πολλά προχειροφτιαγμένα κτήρια που βρίσκουμε στους διάφορους καταυλισμούς, τα οποία δύνανται κυριολεκτικά να ισοπεδωθούν. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η δημιουργία εντυπωσιακών σκηνών μάχης, κυρίως στις μεγάλης κλίμακας συγκρούσεις όπου οι εκατοντάδες σφαίρες καταστρέφουν με ρεαλιστικό τρόπο το τοπίο. Κοιτώντας μερικές εικόνες είναι αρκετές για να σας πείσουν για την ποιότητα των γραφικών μιας και το Crysis αποτελεί ό,τι πιο κοντινό έχουμε δει σε φωτορεαλιστική απόδοση περιβαλλόντων, με εξαιρετική λεπτομέρεια στη βλάστηση και στις διάφορες επιφάνειες, αλλά και εντυπωσιακά particles εφέ. Βέβαια το πιθανότερο είναι να μην έχετε το ανάλογο hardware για να “τρέξετε” το παιχνίδι στα high, ωστόσο ακόμα στα λιγότερο “δυνατά” μηχανήματα το παιχνίδι στέκεται αρκετά καλά, απεικονίζοντας, ακόμα και έτσι, πολύ ωραία περιβάλλοντα.
Ο σχεδιασμός της ζούγκλας, τόσο τεχνικά όσο και εικαστικά, αποτελεί ένα τεχνολογικό επίτευγμα θέτοντας νέα όρια στον οπτικό τομέα, τα οποία φαίνεται ότι θα ξεπεραστούν δύσκολα στο κοντινό μέλλον. Βέβαια, η μεγάλη επιτυχία του Crysis σε αυτόν τον τομέα ήταν μάλλον δεδομένη καθώς αρκούσε να κοιτάξει κανείς μερικές εικόνες για να διαπιστώσει την πρωτοφανή ποιότητά του. Το μεγάλο ερώτημα ήταν αν το gameplay θα ήταν ανάλογο αυτής της ποιότητας ή αν τελικά το παιχνίδι θα κατέληγε να αποτελεί, απλά, ένα μέσο επίδειξης των δυνατοτήτων της ιδιόκτητης CryENGINE 2.
Το gameplay μπορεί να μην είναι τόσο επαναστατικό, όμως παρόλα αυτά παρουσιάζει αρκετά νέα και ιδιαίτερα βελτιωμένα στοιχεία, τα οποία -σε συνδυασμό με τον αρτιότατο σχεδιασμό του περιβάλλοντος- καταφέρνουν να μας προσφέρουν μία άκρως απολαυστική εμπειρία. Όπως προαναφέραμε, ο ήρωάς μας φοράει μία ειδική στολή, χάρη στην οποία μπορεί να αποκτά υπεράνθρωπες δυνάμεις με συνέπεια να αποκτά σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των εχθρών. Βασικότερη δυνατότητα είναι αυτή της μεγαλύτερης προστασίας απέναντι στα πυρά, την οποία αν δεν έχουμε ενεργοποιημένη μερικές σφαίρες αρκούν για να μας εξοντώσουν. Αρκετά χρήσιμη είναι η δυνατότητα να τρέχουμε με πολύ μεγάλη ταχύτητα για μικρό χρονικό διάστημα, επιτρέποντάς μας να μεταβαίνουμε γρήγορα ανάμεσα στα διάφορα σημεία κάλυψης.
Η τρίτη ικανότητα που μας προσφέρει η στολή, είναι αυτή της μεγάλης δύναμης, η οποία μας επιτρέπει να πραγματοποιούμε μεγάλα άλματα, να πετάμε μακρύτερα αντικείμενα αλλά και να… ανοίγουμε περάσματα σε διάφορους τοίχους. Τέλος, μπορούμε να γινόμαστε ουσιαστικά αόρατοι για μικρό χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να περνάμε απαρατήρητοι ανάμεσα από φρουρές και να ξεγλιστράμε και από τις πιο δύσκολες καταστάσεις.
Οι τέσσερις δυνάμεις καταναλώνουν ενέργεια με την χρήση τους, η οποία αναπληρώνεται αρκετά γρήγορα από μόνη της. Είναι αναγκαίο να μάθουμε να τις διαχειριζόμαστε σωστά και ανάλογα με την εκάστοτε κατάσταση, καθώς, ακόμα και με τη δύναμη της μεγαλύτερης προστασίας, δεν είναι δύσκολο να χάσουμε. Ενώ σε άλλα παιχνίδια ο ήρωας μπορεί να αντεπεξέρχεται στις δύσκολες καταστάσεις χάρη στην αφύσικη ικανότητά του να δέχεται δεκάδες σφαίρες χωρίς να πεθαίνει, το Crysis καταφέρνει να μας δώσει με πιο αληθοφανή τρόπο την αίσθηση ότι χειριζόμαστε έναν υπέρ-στρατιώτη, κάτι που οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στην εν λόγω στολή. Σε αυτήν την αίσθηση καταλυτική συμβολή έχει και η εξαιρετική A.I. Βλέπουμε συνεχώς τους εχθρούς να κινούνται έξυπνα ανάμεσα στις διάφορες καλύψεις, αλλά και να συνεργάζονται προσπαθώντας να μας περικυκλώσουν, κάνοντας επιπλέον διάφορα νοήματα μεταξύ τους και ξεστομίζοντας διάφορες εντολές. {PAGE_BREAK} Εκτός, όμως, από την πολύ καλή επιθετική συμπεριφορά των αντιπάλων, ιδιαίτερα εντυπωσιακές είναι και οι ρεαλιστικές αντιδράσεις που παρουσιάζουν ανάλογα με την εκάστοτε περίσταση. Εάν την ώρα που μας βλέπουν γίνουμε ξαφνικά αόρατοι θα τους δούμε να ξαφνιάζονται και να αρχίσουν να πυροβολούν τυχαία προς το μέρος που μας είδαν τελευταία φορά. Εάν έπειτα εμφανιστούμε σε διαφορετικό σημείο και έξω από το πεδίο όρασής τους δεν θα στρέψουν ως δια μαγείας τα όπλα τους προς τα πάνω μας αλλά αντίθετα θα πρέπει να κάνουμε κάποιον ήχο για να μας αντιληφθούν ή, φυσικά, να μας δει κάποιος άλλος στρατιώτης. Σε περίπτωση που χρησιμοποιούμε σιγαστήρα και πυροβολούμε από μακριά παρατηρούμε ότι δυσκολεύονται αρκετά να μας εντοπίσουν. Γενικότερα, η αίσθηση της όρασης και της ακοής τους έχει εισαχθεί ιδιαίτερα πετυχημένα και σε τέτοιο βαθμό που θα τη ζήλευαν πολλοί τίτλοι που βασίζονται στις stealth τακτικές.
Είναι εξαιρετικά απολαυστικό να εμφανιζόμαστε ξαφνικά πίσω από τους ανυποψίαστους στρατιώτες, να εξοντώνουμε όσους μπορούμε και στη συνέχεια να εξαφανιζόμαστε από τα μάτια τους, βλέποντάς τους να πυροβολούν τρομαγμένοι προσπαθώντας να μας πετύχουν στα τυφλά. Είναι βέβαιο ότι, όταν μάθετε να εναλλάσσετε γρήγορα τις δυνάμεις, θα μπορείτε να προβαίνετε σε ορισμένες εντυπωσιακές κινήσεις. Φυσικά, εκτός από τη βοήθεια της στολής, στις μάχες θα έχουμε και αυτήν των δέκα συνολικά όπλων. Αυτά αποτελούνται κυρίως από το συνήθη εξοπλισμό που βλέπουμε στα FPS, όπως πολυβόλα, καραμπίνες, ρουκετοβόλα κ.τ.λ. Αξίζει να αναφερθούμε στο ιδιαίτερο όπλο “minigun”, του οποίου ο σχεδιασμός, σε συνδυασμό με την καταστροφή που δημιουργεί στη βλάστηση, μας θύμισε έντονα μία από τις πιο αξιομνημόνευτες σκηνές της ταινίας Predator.
Ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο αποτελεί η δυνατότητά που έχουμε να τοποθετούμε διάφορες προσθήκες σε οποιοδήποτε όπλο. Μπορούμε έτσι να ενσωματώνουμε διάφορους τύπους σκοπεύτρων, φακούς, σιγαστήρες, ακτίνες λέιζερ και διάφορα άλλα εξαρτήματα και πάντα ανάλογα με τη λειτουργία που θέλουμε να έχουν. Ανά πάσα στιγμή μπορούμε να έχουμε μέχρι τέσσερα όπλα, εκ των οποίων τα δύο καταλαμβάνονται υποχρεωτικά από το πιστόλι και το ρουκετοβόλο. Σε γενικές γραμμές, τα όπλα έχουν ευχάριστη αίσθηση, με τη δύναμη πυρός τους να φαίνεται έντονα από τη ζημιά που προκαλούν στο περιβάλλον, την ανάκρουσή τους, αλλά και λόγω των αντιδράσεων των εχθρών όταν τους πετυχαίνουμε.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως τις σφαίρες που πέφτουν από τους σκοτωμένους εχθρούς δεν τις παίρνουμε αυτόματα, αλλά, αντίθετα, χρειάζεται να πατήσουμε το ανάλογο κουμπί προκειμένου να τις πάρει ο χαρακτήρας με το χέρι του. Αυτό το στοιχείο αν και στην αρχή μπορεί να φανεί ως ανούσιο και, ίσως, κουραστικό τελικά βοηθάει αρκετά στη δημιουργία μεγαλύτερης έντασης στο πεδίο της μάχης, ενώ συμβάλλει στην αίσθηση του ότι χειριζόμαστε κάποιον χαρακτήρα και όχι απλά ένα όπλο.
Δεδομένου ότι η ιστορία λαμβάνει χώρα σε ένα τεράστιο νησί (με ελάχιστα loadings να παρεμβάλλονται ενδιάμεσα) είναι απαραίτητη η χρήση οχημάτων προκειμένου να καλύψουμε γρήγορα μεγάλες αποστάσεις. Ως εκ τούτου, μπορούμε να οδηγήσουμε humvee, φορτηγάκια, τανκ, βάρκες αλλά ακόμη και να πιλοτάρουμε ένα μαχητικό αεροπλάνο. Αν και ο χειρισμός τους δεν είναι ιδιαίτερα διαφορετικός από αυτόν του Far Cry, δεν αποτελεί κάτι το αρνητικό δεδομένου ότι, γενικά, είναι ευχάριστα στην οδήγηση αν και παρατηρήσαμε ότι ανατινάζονται εκνευριστικά εύκολα σε περίπτωση που συγκρουστούμε με μεγάλη ταχύτητα. Αρκετά αργότερα και προς το τέλος του παιχνιδιού κάνουν την εμφάνισή τους και οι εξωγήινοι εχθροί. Ευτυχώς, θα λέγαμε, καταλαμβάνουν το μικρότερο κομμάτι της περιπέτειας.
Ο σχεδιασμός τους μπορεί να είναι αρκετά καλός και οι μάχες εναντίον τους να συνεχίζουν να είναι έντονες, αλλά το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι παύει να υπάρχει ουσιαστικά κάποια τακτική. Οι απλοί στρατιώτες των εξωγήινων, στην πλειονότητα τους, προσπαθούν απλά να τρέξουν προς εμάς προκειμένου να μας εξοντώσουν. Ωστόσο, η διάρκεια των περίπου δύο ωρών, στις οποίες τους αντιμετωπίζουμε, φαίνεται να είναι ακριβώς όσο χρειάζεται ώστε να αποτελούν μία ενδιαφέρουσα εναλλαγή από τους Κορεάτες, χωρίς οι μάχες μαζί τους να καταντούν κουραστικές.
Τελειώνοντας με το single player, του οποίου η διάρκεια κυμαίνεται ικανοποιητικά και στις 10, περίπου, ώρες περνάμε στο πολύ καλό multiplayer τμήμα του τίτλου. Τα δύο διαθέσιμα modes αποτελούνται από το Deathmatch και το, ιδιαίτερα ενδιαφέρον, Power Struggle. Στο τελευταίο έχουμε ως σκοπό να εξουδετερώσουμε την αντίπαλη βάση. Για να το επιτύχουμε αυτό θα χρειαστεί να καταλάβουμε και να κρατήσουμε υπό την κατοχή μας διάφορα κτήρια προκειμένου να κατασκευάσουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό. Υπάρχουν κτήρια που μας παρέχουν οχήματα (τα οποία μπορεί να τα οδηγήσει αποκλειστικά η ομάδα που έχει καταλάβει το ανάλογο εργοστάσιο), δυνατότητα αγοράς εξελιγμένων όπλων αλλά και περιοχές που μας επιτρέπουν να αναγεννιόμαστε σε αυτές. Επιπλέον, με την κατάκτηση τοποθεσιών και την εξόντωση αντιπάλων αποκτάμε πόντους, οι οποίοι μας επιτρέπουν να ανέβουμε βαθμούς και να αγοράσουμε καλύτερο εξοπλισμό. Σε γενικές γραμμές το multiplayer κομμάτι του Crysis είναι προσεγμένο και είναι πολύ πιθανό να καταφέρει να κρατήσει για αρκετό καιρό το ενδιαφέρον σας.
Περνώντας στα του τεχνικού τομέα αξίζει να τονίσουμε για άλλη μία φορά ότι το περιβάλλον του Crysis είναι από τα πιο αληθοφανή που έχουμε δει σε παιχνίδι. Η λεπτομέρεια των γραφικών είναι έκδηλη σε όλα τα στοιχεία που το απαρτίζουν ενώ τα διάφορα οπτικά εφέ είναι εξαιρετικά σχεδιασμένα. Οι φυσικές με τη σειρά τους είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικές. Αναφορικά με τον ήχο μπορούμε να πούμε ότι είναι άλλος ένας τομέας που διαπρέπει. Περιέχει άψογα ηχητικά εφέ για όλες τις περιστάσεις, από τους δυνατούς ήχους των όπλων έως το σπάσιμο των κλαδιών από τις σφαίρες και τον ήχο των πατημασιών στις χιονισμένες επιφάνειες. Επιπλέον, τα επικά ορχηστρικά θέματα καταφέρνουν με τη σειρά τους να δημιουργήσουν ακόμα μεγαλύτερη ένταση.
Εν κατακλείδι το Crysis αποτελεί μία εκπληκτική εμπειρία χάρη στην πραγματικά απίστευτη δύναμη της CryENGINE 2. Τα εξαιρετικά φωτορεαλιστικά γραφικά καταφέρνουν να μας μεταφέρουν σε ένα πρωτοφανές εντυπωσιακό περιβάλλον, ενώ η πολύ καλή A.I. και οι δυνατότητες που μας προσφέρει η στολή οδηγούν σε ιδιαίτερα εντυπωσιακές συγκρούσεις. Εάν φυσικά διαθέτετε το ανάλογο σύστημα ώστε να μπορείτε να το “τρέξετε” ικανοποιητικά τότε μη διστάσετε να αγοράσετε ένα από τα αρτιότερα FPS των τελευταίων χρόνων.
Νικόλας Μαρκόγλου
Ελάχιστες Απαιτήσεις Συστήματος Επεξεργαστής 2.8 GHz στα XP και 3.2 GHz στα Vista Μνήμη RAM 1 GB στα XP και 1.5 GB στα Vista Κάρτα Γραφικών 256 MB Σκληρός Δίσκος 12 GB PEGI 18+
