Το Pro Evolution 2008 έρχεται και στο PSP και παρά τα προβλήματά του, αξίζει της προσοχής των παικτών
Το Pro Evolution 2008 έρχεται και στο PSP και παρά τα προβλήματά του, αξίζει της προσοχής των παικτών
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πως τα τελευταία χρόνια στον χώρο των videogames έχει ξεσπάσει μια έντονη κόντρα ανάμεσα στους φίλους του ποδοσφαίρου για το ποια δημιουργία είναι η καλύτερη και γίνεται εμφανές πως ακόμα και φέτος οι απόψεις είναι μοιρασμένες. Μπορεί η Konami μαζί με την ΕΑ να μην έχουν αφήσει χώρο για άλλους διεκδικητές, αλλά το θετικό είναι πως έχουν αποκτήσει φανατικούς υποστηρικτές και έτσι δεν είναι τυχαίο που βρίσκονται στην κορυφή των προτιμήσεων. Βέβαια φέτος η κατάσταση δείχνει σαφώς πως έχει αλλάξει, μιας και αφενός ο ένας developer επαναπαύτηκε στις δάφνες του, ενώ ο άλλος έκανε πραγματικά άλματα προόδου, κλείνοντας ουσιαστικά την ψαλίδα που υπήρχε τόσα χρόνια.
Aπό την άλλη αυτό αποτελεί και θέμα προτιμήσεων, αλλά το γεγονός πως οι παίκτες έχουν τη δυνατότητα επιλογής είναι σαφώς κάτι το θετικό. Απλά, είναι λυπηρό η κορυφαία, κάποτε, σειρά Pro Evolution να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Γιατί για κάποιον που την παρακολουθεί χρόνια, δεν γίνεται να μην γίνει αντιληπτή η εντονότατη στασιμότητα, ενώ το πλέον παράδοξο είναι πως, σε ετήσια πλέον βάση, η Konami προβαίνει σε αψυχολόγητες διαγραφές στοιχείων, για να έρθει η επόμενη έκδοση όπου θα τα συμπεριλάβει και πάλι.
Εξάλλου δεν είναι τυχαίο πως το Pro Evolution Soccer 2008 δέχθηκε άσχημες κριτικές ανά τον κόσμο και φυσικά η σημαντικότερη αιτία ήταν αυτή η περίεργη πολιτική της εταιρίας, που παρά το παρελθόν της δείχνει πως στη νέα γενιά hardware δεν μπορεί να προσαρμοστεί. Από την άλλη, οι φορητές κονσόλες είναι ένα διαφορετικό κεφάλαιο όπου είναι αλήθεια ότι τα λάθη συγχωρούνται ευκολότερα, λόγω της φύσης της εκάστοτε κονσόλας. Έτσι, αναμενόμενα η σειρά έχει τη δική της πορεία στο PSP που, όμως, δεν είναι αυτή που φαντάζονταν όσοι έσπευσαν να δοκιμάσουν κάποιον τίτλο. Δυστυχώς και εδώ τα προβλήματα είναι πολλά και έτσι η παραλαβή της φετινής έκδοσης είναι αλήθεια πως αρχικά αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό αλλά και με μια ελαφριά αδιαφορία.
Ο λόγος ήταν η σχεδόν αποκαρδιωτική περυσινή δημιουργία, η οποία αποτέλεσε ίσως μια από τις χειρότερες στιγμές της σειράς. Τα πολλά τεχνικά προβλήματα με αποκορύφωση τα θέματα του frame rate, αλλά και η απουσία του Master League, του πλέον σημαντικού mode του τίτλου, δικαιολογημένα προκάλεσαν τη γενικότερη κατακραυγή. Και ευτυχώς τα παράπονα έπιασαν τόπο μιας και πλέον αυτά τα λάθη έχουν εξαλειφθεί, κάνοντας την φετινή έκδοση μια πραγματικά ευχάριστη εμπειρία. Μπορεί και πάλι να μην έχουμε να κάνουμε με τον ηγέτη στην κατηγορία, αλλά όπως αναφέρθηκε και πιο πριν, λόγω της κονσόλας στην οποία κυκλοφορεί ο παίκτης θα προσπεράσει ορισμένα προβληματάκια.
Και ο λόγος είναι πως στο PSP η παρούσα δημιουργία βρίσκεται στα ίδια ακριβώς επίπεδα με την αντίστοιχη του FIFA σε όλους τους τομείς, κάνοντας έτσι την επιλογή μια δύσκολη υπόθεση. Έτσι, έπειτα από τη γνωστή και στυλιζαρισμένη εισαγωγή, τα θετικά ξεκινούν από το κεντρικό μενού όπου μεταξύ άλλων εμφανίζεται το Master League, ενώ και η επιλογή wireless θα τραβήξει την προσοχή, κυρίως λόγω περιέργειας για το αν η Konami κατάφερε να προσφέρει εδώ ένα αξιοπρεπές multiplayer. Φυσικά οι επιλογές αγώνα περιλαμβάνουν τα πάντα, από απλή προπόνηση, μέχρι ολόκληρα πρωταθλήματα και γενικότερα στον συγκεκριμένο τομέα δύσκολα κάποιος θα γκρινιάξει.
Επιλέγοντας τουρνουά και ομάδα και έπειτα από ένα μακροσκελές loading, οι παίκτες βρέθηκαν στο γήπεδο και η αρχική εικόνα πέρα από αρκετά καλή είναι και υπερβολικά οικεία. Γενικότερα, ο τίτλος κινείται στα γνωστά επίπεδα που η σειρά έχει συνηθίσει το κοινό της με ό,τι θετικό ή αρνητικό αυτό συνεπάγεται, ενώ ακόμα και τεχνικά είναι αλήθεια πως εντυπωσιάζει, πάντα με βάση τους περιορισμούς τα κονσόλας. Το Pro Evolution Soccer 2008 καταφέρνει να μεταφέρει όλη τη μαγεία του συγκεκριμένου αθλήματος στην οθόνη του PSP και το πλέον σημαντικό είναι πως εδώ δεν συναντώνται τα τόσα προβλήματα που παρουσίαζε ο τίτλος στις «μεγάλες» κονσόλες. Σε γενικές γραμμές η δράση δεν διακόπτεται από ενοχλητικές παύσεις, οι διαιτητές ενεργούν ακόμα πιο σωστά αφήνοντας τις φάσεις να εξελιχθούν, ενώ και οι τερματοφύλακες δείχνουν να διακατέχονται από μια λογική στις κινήσεις τους.
Για κάποιον που δεν έχει ασχοληθεί άλλη φορά με την σειρά, η Konami προσφέρει 5 επίπεδα δυσκολίας, με τα 2 τελευταία να είναι πραγματικά εξουθενωτικά. Εδώ η AI είναι μεν σαφώς ανεβασμένη, αλλά ένα στοιχείο που δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητο είναι πως η CPU φαίνεται να κλέβει, μιας και οι παίκτες που ελέγχει δείχνουν να βγαίνουν πάντοτε νικητές στις διεκδικήσεις. Προσπερνώντας αυτό το πρόβλημα, οι αγώνες έχουν μια σταθερή ροή και έτσι είναι αλήθεια πως ο χρήστης δύσκολα θα παραπονεθεί, μιας και το όλο κλίμα ενός ποδοσφαιρικού αγώνα έχει μεταφερθεί πολύ σωστά. Περνώντας στον τομέα του gameplay και πάλι ελάχιστα έχουν αλλάξει. Οι άμυνες είναι λιγάκι πιο κλειστές, αν και για κάποιον περίεργο λόγο εδώ η through pass δείχνει να είναι άχρηστη, μιας και σχεδόν πάντοτε θα διακόπτεται, την ώρα που τα γκολ που θα προέρχονται από σέντρες θα πέφτουν βροχή.
Το πρόβλημα γίνεται ακόμα εντονότερο όταν ο παίκτης προσπαθήσει να εκτελέσει ένα μακρινό σουτ, αλλά αυτό σπάνια θα καταλήξει στα δίχτυα. Δυστυχώς, εδώ η Konami έχει κάνει ένα σοβαρότατο σφάλμα, μιας και είναι αλήθεια πως αν κάποιος ανακαλύψει τον τρόπο να το κάνει, θα καταφέρνει σε κάθε αγώνα να επιτυγχάνει αρκετά και προπάντων εύκολα γκολ. Συνεπώς, γίνεται εμφανές πως από ένα σημείο και μετά οι αγώνες καταντούν μία ρουτίνα, έτσι, θέλοντας και μη, το Master League με τα στοιχεία management που προσφέρει θα τραβήξει την προσοχή. Μπορεί να ακούγεται κουραστικό, αλλά τελικά είναι το συγκεκριμένο mode που σώζει τον τίτλο –αν όχι τη σειρά γενικότερα– από το να χαρακτηριστεί κουραστική ή ακόμα και ξεπερασμένη.
Καλύτερης μεταχείρισης πάντως έχει τύχει ο τεχνικός τομέας και ειδικά τα γραφικά, με σημαντικότερο ατού το σταθερό, επιτέλους, frame rate. Από εκεί και πέρα οι παίκτες παρουσιάζονται αρκετά σωστά, πλησιάζοντας τα επίπεδα της PlayStation 2 έκδοσης, ενώ και τα στάδια είναι αρκετά όμορφα σχεδιασμένα. Από την άλλη, ο ήχος είναι για άλλη μια φορά τραγικός, μιας και πέρα από την μουσική που ακούγεται στα μενού, κατά την διάρκεια του αγώνα ο παίκτης θα νομίζει πως το ηχείο της φορητής του κονσόλας δεν λειτουργεί. Αποκορύφωση είναι ο -για μια ακόμα φορά- βαριεστημένος εκφωνητής, ο οποίος σπάνια ακολουθεί εγκαίρως τη δράση, ενώ τα σχόλια του είναι, τις περισσότερες φορές, ανούσια και εκτός κλίματος του αγώνα και της εκάστοτε φάσης.
Ένας σημαντικός τομέας για το Pro Evolution Soccer 2008 γενικότερα είναι το multiplayer τμήμα του και δυστυχώς ό,τι συμβαίνει στις άλλες εκδόσεις σε επίπεδο online ισχύει και εδώ. Τα προβλήματα τεχνικής φύσεως είναι πάρα πολλά και έτσι δοκιμάζοντας τον τίτλο στον συγκεκριμένο τομέα, η ενασχόληση μαζί του καταντάει να γίνει μια τραυματική εμπειρία για τα νεύρα του παίκτη, μιας και οι αγώνες θα διακόπτονται συνεχώς, ενώ και τα κολλήματα θα είναι πάρα πολλά.
Διαβάζοντας κανείς όλα τα παραπάνω, είναι εύκολο να αντιληφθεί πως και η φετινή έκδοση του δημοφιλούς football-sim παρουσιάζει αρκετά προβλήματα, μερικά εκ των οποίων είναι ιδιαίτερα σοβαρά. Αλλά από την άλλη, πρόκειται για έναν τίτλο που κυκλοφορεί σε φορητή κονσόλα και έτσι αρκετά από αυτά μπορούν να παρακαμφθούν, λόγω της αμεσότητας που προσφέρει. Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για κάτι το κορυφαίο, αλλά ακόμα και έτσι κρύβει μέσα του αρκετές ώρες διασκέδασης.
Γιώργος Τσακίρογλου
PEGI 3+
