Η SEGA προσφέρει έναν όμορφο τίτλο tennis, στον οποίο εμφανίζεται όλο το διάσημο roster της
Η SEGA προσφέρει έναν όμορφο τίτλο tennis, στον οποίο εμφανίζεται όλο το διάσημο roster της
Μπορεί η SEGA να έχει κατηγορηθεί πολλές φορές για τις λανθασμένες επιλογές της, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η ιστορική εταιρία έχει χάσει εντελώς την παλιά, καλή της φήμη. Αν και είναι βέβαιο ότι τα τελευταία χρόνια αρκετές κυκλοφορίες της ακροβατούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και την έχουν φέρει σε κάπως μειονεκτική θέση σε σχέση με τον ανταγωνισμό, αυτό δεν συνεπάγεται πως δεν είναι πια μια υπολογίσιμη δύναμη στη βιομηχανία. Σε κάθε περίπτωση, το πλέον ελπιδοφόρο είναι πως η θρυλική εταιρία δείχνει να αλλάζει νοοτροπία και να ρίχνει και πάλι το βάρος της σε αυτό που γνωρίζει καλύτερα να κάνει: Στις αμιγώς arcade δημιουργίες.
Το μόνο σίγουρο είναι πως, πλέον, ο Sonic δεν αποτελεί τη δύναμη πυρός της μιας και η κατάσταση με τους τίτλους όπου πρωταγωνιστεί ο μπλε σκαντζόχοιρος είναι μάλλον τραγική. Το θετικό της υπόθεσης είναι πως φαίνεται κάτι να αλλάζει προς το καλύτερο και αυτό γίνεται αντιληπτό κοιτάζοντας απλά δύο από τα ισχυρότερα IPs της. Έτσι, η σειρά SEGA Rally, μετά από χρόνια απουσίας επιστρέφει στο κλασικό arcade ύφος του παρελθόντος που την έκανε γνωστή, ενώ και ο Sonic φαίνεται πως εγκαταλείπει τις 3 διαστάσεις.
Τα παραπάνω απλά αποδεικνύουν την κλίση της εταιρίας προς ένα συγκεκριμένο είδος τίτλων, οι οποίοι έχουν σαν κοινό παρονομαστή την απλότητα αλλά και την αμεσότητα. Και ακριβώς το ίδιο ισχύει και στο SEGA Superstars Tennis όπου, μόλις ο παίκτης πάρει στα χέρια του το χειριστήριο, δύσκολα θα το αφήσει στην άκρη. Αναμενόμενα, εδώ δημιουργούνται και οι πρώτες απορίες σχετικά με το κατά πόσο είναι αποδεκτή μια κυκλοφορία ενός τίτλου που μπαίνει στα χωράφια του κορυφαίου Virtua Tennis, το οποίο μάλιστα κυκλοφορεί από την ίδια εταιρία, αλλά το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται ανέλπιστα διασκεδαστικό ενώ σχεδόν από την αρχή αποστασιοποιείται από το προαναφερθέν δημιούργημα.Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι πως εδώ η SEGA προβαίνει σε ορισμένες κινήσεις που είναι μεν καλοδεχούμενες, αλλά από την άλλη θα κάνουν τον καθένα να αναρωτηθεί ποιος ο λόγος που αυτές οι αλλαγές άργησαν τόσο πολύ να υλοποιηθούν.
Κοιτάζοντας το SEGA Superstars Tennis γίνεται αμέσως αντιληπτό πως έχει δανειστεί στοιχεία από το Virtua Tennis, μόνο που εδώ η κατάσταση είναι ακόμα πιο απλή, ενώ την ίδια στιγμή και με έξυπνο τρόπο αποφεύγει κάθε σύγκριση με τη θρυλική αθλητική σειρά της ιαπωνικής εταιρείας. Η αλήθεια είναι πάντως πως η συγκεκριμένη δημιουργία πλησιάζει σε λογική περισσότερο το Mario Tennis ενώ έχει τις δυνάμεις να προσφέρει το ίδιο αξιόλογο gameplay που θα κρατήσει μικρούς και μεγάλους μπροστά στην οθόνη τους. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο πως παντού επικρατεί μια γενικότερα χαρούμενη εικόνα που σπάνια θα κουράσει, ενώ αν κάποιος θελήσει να δοκιμάσει τις ικανότητές του, τα υψηλότερα επίπεδα δυσκολίας θα καταφέρουν να του προσφέρουν την πρόκληση που αναζητά.
Εδώ λοιπόν συναντάται μια συνεύρεση αρκετών ηρώων της SEGA, οι οποίοι αποφάσισαν να δοκιμάσουν την τύχη τους σε ένα άθλημα όπου η συνταγή επιτυχίας -ελέω Virtua Tennis- υπάρχει ήδη. Γενικότερα, οι μηχανισμοί λειτουργούν και εδώ αρκετά καλά –σε ορισμένα σημεία ακόμα και καλύτερα– αν και ορισμένες ελλείψεις σε επίπεδο επιλογών κρατούν τον τίτλο σε απόσταση από την κορυφαία δημιουργία τένις της εταιρίας. Το θετικό είναι πως πέρα από τους πιο γνωστούς χαρακτήρες, όπως είναι ο Sonic και η Nights για παράδειγμα, την εμφάνισή τους κάνουν αρκετοί άλλοι, οι οποίοι -μέσα από τις ιδιαιτερότητές τους- δίνουν ακόμα και έναν κωμικό τόνο στο σύνολο.
Την ίδια λογική ακολουθούν και οι πίστες του τίτλου, καθώς δανείζονται στοιχεία από παλιότερες δημιουργίες της εταιρίας και δείχνουν πραγματικά πανέμορφες. Ορισμένα παιχνίδια από τα οποία αντλήθηκε επιρροή είναι τα: Super Monkey Ball, Samba de Amigo, Space Channel 5, House of the Dead και Jet Set Radio, ενώ το αποτέλεσμα στα γήπεδα που αντικατοπτρίζουν τα εν λόγω παιχνίδια είναι σπάνια κουραστικό και επαναλαμβανόμενο.
Αναμενόμενα, σε επίπεδο αγώνων τη διαφορά για άλλη μια φορά κάνει το multiplayer μέρος του τίτλου, στο οποίο μπορούν να αναμετρηθούν μέχρι 4 ή 8 παίκτες σε offline και online modes αντίστοιχα. Εδώ, φυσικά, η διασκέδαση κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, αλλά η Sumo Digital (developer του παιχνιδιού) δεν ξέχασε και τους μοναχικούς παίκτες, οι οποίοι θα βρουν πολλούς λόγους για να ασχοληθούν με το SEGA Superstars Tennis. Αφήνοντας για την ώρα στην άκρη την επιλογή Superstars και επιλέγοντας έναν απλό αγώνα ενός-εναντίον-ενός, γίνεται αντιληπτή και η αμεσότητα που χαρακτηρίζει το χειρισμό αλλά και η αφοπλιστική του απλότητα. Εδώ χρησιμοποιούνται μόνο δύο από τα βασικά κουμπιά του gamepad (στην έκδοση για το Xbox 360 και το PS3), ενώ οι δύο σκανδάλες αντιστοιχούν –κατά μια έννοια- σε μία super κίνηση.
Από εκεί και έπειτα, οι αγώνες έχουν τον απαιτούμενο ρυθμό, ενώ το γεγονός πως πλέον σε επίπεδο γραφικών δεν ακολουθείται μια ρεαλιστική οδός, οι χαρακτήρες σχεδόν γλιστρούν πάνω στο τερέν, κάνοντας την κατάσταση σαφώς πιο απλοϊκή και ευκολότερη. Το επίπεδο δυσκολίας, όπως αναφέρθηκε και πιο πριν, θα καλύψει όλα τα γούστα, ενώ οι περισσότερο απαιτητικοί παίκτες θα συνειδητοποιήσουν πως υπάρχει και κάποιο βάθος μιας και, με λίγη προσοχή, ορισμένα χτυπήματα δεν είναι δυνατό να τα προλάβει ο αντίπαλος.
Όπως περιμέναμε τη διαφορά στα διαθέσιμα modes την κάνει το Superstars, το οποίο είναι πρακτικά μια σειρά από mini games, που μπορεί να στερούνται έμπνευσης συγκρινόμενα με τα αντίστοιχα του Virtua Tennis, αλλά είναι αλήθεια πως είναι εντόνως διασκεδαστικά. Εδώ, αφού ο παίκτης επιλέξει χαρακτήρα, θα μεταφερθεί σε αρκετά επίπεδα με εικαστικό δανεισμένο από τους προαναφερθέντες δημοφιλείς τίτλους της SEGA και, αναμενόμενα, θα επιβάλλεται να πράξει τις απαραίτητες κινήσεις. Έτσι, όσο περίεργο και αν ακούγεται, ελέγχοντας τον Sonic ο παίκτης θα πρέπει να μαζεύει τα γνωστά δαχτυλίδια, στο επίπεδο του Jet Set Radio η μουσική θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ στο αντίστοιχο του House of the Dead τα zombies θα εξοντώνονται με μπάλες του τένις. Ο καθένας μπορεί να συμπεράνει πως ο τίτλος δεν πάσχει στον τομέα της ποικιλίας, αν και είναι αλήθεια πως εκεί που εντοπίζεται κυρίως το πρόβλημα είναι στη διάρκειά του μιας και το Superstars Tennis, δυστυχώς, τελειώνει γρήγορα.
Από εκεί και έπειτα και περνώντας στον τεχνικό τομέα, η εικόνα είναι υπερβολικά οικεία για τους οπαδούς της SEGA, με τα γραφικά να είναι πλημμυρισμένα στα χρώματα και με όμορφα σχεδιασμένους χαρακτήρες. Τα περιβάλλοντα είναι γεμάτα ζωντάνια ενώ οι πάρα πολλοί χαρακτήρες που τα πλαισιώνουν τα κάνουν ακόμα ομορφότερα. Είναι αυτονόητο ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια δημιουργία που ωθεί τα συστήματα νέας γενιάς στα όριά τους, αλλά ακόμα και έτσι η κατάσταση είναι πολύ καλή. Το μοναδικό παράπονο μας έχει να κάνει με τη θέση της κάμερας δεδομένου ότι, όταν ο αντίπαλος παίκτης εκτελεί σέρβις, η μπάλα δεν φαίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της τροχιάς της, ενώ και σε ορισμένα σημεία διάφορα οπτικά εφέ δείχνουν ότι δεν είναι και τόσο καλοδουλεμένα.
Σε αντίστοιχα επίπεδα κυμαίνεται και ο ήχος. Η μουσική που συνοδεύει τους αγώνες -μέσα στην απολύτως arcade και απλοϊκή φιλοσοφία της- είναι αρκετά ευχάριστη, όμως, η ποιότητα του συνόλου μειώνεται από τα σχόλια των πρωταγωνιστών, τα οποία, από ένα σημείο και μετά, πέρα από επαναλαμβανόμενα, γίνονται και κουραστικά. Τα παραπάνω ισχύουν τόσο για την έκδοση του Xbox 360 όσο και για αυτήν του PlayStation 3 μιας και διαφορές μεταξύ τους απλά δεν υπάρχουν. Οι όποιες διαφορές υπάρχουν μεταξύ των συστημάτων εντοπίζονται στην έκδοση του Wii, όπου αναμενόμενα έχουν γίνει σημαντικές παραχωρήσεις στον τομέα των γραφικών, ενώ και ο χειρισμός είναι σαφώς διαφορετικός.
Δυστυχώς, το αποτέλεσμα δεν είναι και τόσο καλό μιας και, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Sumo Digital, εδώ εμφανίζονται ορισμένα προβληματάκια. Μπορεί σε γενικές γραμμές ο έλεγχος να είναι ανάλογος του αντίστοιχου αθλήματος που περιέχει το Wii Sports, αλλά οι διαφορές εντοπίζονται στο γεγονός πως εδώ δεν είναι και τόσο ακριβής ή όσο δουλεμένος θα ήλπιζαν οι κάτοχοι Wii.
Αναμφίβολα το SEGA Superstars Tennis είναι ένας προσεγμένος τίτλος που μπορεί να προσφέρει πολλές ώρες διασκέδασης -ειδικά στον τομέα του multiplayer. Από εκεί και πέρα, η μικρή του διάρκεια πραγματικά δεν του επιτρέπει να αναδειχθεί ενώ και η συνολικά χαρούμενη ατμόσφαιρα ίσως να μην είναι αρεστή σε πολλούς. Πάντως, πρόκειται για μια έξυπνη κίνηση από την πλευρά της SEGA και παρά το γεγονός πως δεν φτάνει στα επίπεδα του Virtua Tennis, σίγουρα αξίζει την προσοχή των παικτών.
Γιώργος Τσακίρογλου
Ανάλυση 720p/ 1080i/ 1080p
Ήχος Stereo/ Dolby Pro Logig II/ Dolby Digital 5.1
PEGI 7+
