Με τη βοήθεια του Tom Clancy, επιστρέφουμε για μια ακόμα φορά στις γειτονιές της Sin City
Με τη βοήθεια του Tom Clancy, επιστρέφουμε για μια ακόμα φορά στις γειτονιές της Sin City
Όταν κυκλοφόρησε το Rainbow Six Vegas στο Xbox 360 πριν από δύο χρόνια αποτελούσε, ομολογουμένως, ένα από τα καλύτερα FPS της αγοράς χάρη στο αρκετά ενδιαφέρον σκηνικό όπου διαδραματιζόταν και φυσικά λόγω του ιδιαίτερα προσεγμένου gameplay που οδηγούσε σε έντονες μάχες. Σίγουρα απλούστευσε κατά κάποιο τρόπο για μία ακόμη φορά το βαθύ tactical σχεδιασμό που είχαν εισάγει τα πρώτα Rainbow Six, ωστόσο είναι δύσκολο να παραδεχτεί κανείς ότι το Vegas δεν αποτελούσε εν τέλει μία εξέλιξη της σειράς χάρη στην απολαυστική δράση και το εξαιρετικό σύστημα κάλυψης. Λίγο περισσότερο από ένα χρόνο μετά η Ubisoft μάς μεταφέρει για μία ακόμη φορά στη Sin City σε ένα παιχνίδι το οποίο, αν και μοιράζεται πολύ περισσότερα στοιχεία από ό,τι πρέπει με το πρώτο μέρος, καταφέρνει να διατηρήσει την υψηλή ποιότητα που χαρακτηρίζει τη σειρά προσφέροντάς μας για άλλη μία φορά ένα, το λιγότερο, πολύ καλό FPS.
Η υπόθεση του παιχνιδιού συνδέεται άμεσα με αυτήν του Vegas, το οποίο και ολοκληρωνόταν με ιδιαίτερα απότομο τρόπο. Πλέον, χειριζόμαστε τον χαρακτήρα Bishop αντί για τον Logan, ο οποίος αποτελούσε τον πρωταγωνιστή του πρώτου. Η ιστορία ξεκινάει πέντε χρόνια πριν την εποχή που διαδραματίζεται η κυρίως υπόθεση, με τη πρώτη αποστολή να τοποθετείται σε ένα πολύ ωραίο ορεινό περιβάλλον της Γαλλίας, έχοντας ως κύριο ρόλο την εκμάθηση του χειρισμού και, φυσικά, των διαφόρων νέων λειτουργιών. Με το πέρας της παραπάνω αποστολής θα μεταφερθούμε στο σήμερα όπου και θα κληθούμε να ολοκληρώσουμε διάφορες αποστολές στο Las Vegas όπως τη διάσωση ομήρων και την εξουδετέρωση χημικών όπλων, αποστολές οι οποίες όλες ανεξαιρέτως καταλήγουν στην εξόντωση δεκάδων τρομοκρατών.
Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δε θα παρακολουθήσουμε ποτέ κάποια cutscene αλλά, αντίθετα, τις διάφορες πληροφορίες σχετικά με τα εκάστοτε ζητούμενα και εξελίξεις τις δεχόμαστε συνήθως μέσω του ασυρμάτου μας, ενώ καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού η προοπτική πρώτου προσώπου δεν εγκαταλείπεται ποτέ. Παρά την αναγραφή του ονόματος του διάσημου συγγραφέα Tom Clancy στο εξώφυλλο του παιχνιδιού, το σενάριο του Vegas 2 μάλλον δεν αποτελεί και την καλύτερη διαφήμιση για τις λογοτεχνικές ικανότητες του συγγραφέα. Ο λόγος είναι πως, σε γενικές γραμμές, η υπόθεση είναι απελπιστικά κοινότυπη, περιέχοντας επίπεδους χαρακτήρες και χωρίς να καταφέρνει σε κανένα σημείο να προκαλεί το ενδιαφέρον μας, ενώ οι όποιες δραματικές καταστάσεις λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της ιστορίας δεν πετυχαίνουν το σκοπό τους. Επιπλέον, το οριστικό κλείσιμο της ιστορίας στο τέλος του παιχνιδιού, εκτός από εντελώς προβλέψιμο, περιείχε μερικούς από τους πιο αφελής διάλογους που έχουμε δει σε παιχνίδι δράσης.
Σίγουρα θα ήταν ευχής έργον να υπήρχε μία ενδιαφέρουσα υπόθεση, ωστόσο σε καμία περίπτωση η κακή ποιότητα αυτής δεν αποτελεί στοιχείο ικανό να ρίξει την υψηλή ποιότητα που έχει να επιδείξει το παιχνίδι στους υπόλοιπους τομείς. Ιδιαίτερα ευχάριστο είναι το γεγονός πως, σε αντίθεση με το πρώτο μέρος, το campaign με το multiplayer είναι αλληλένδετα. Το παραπάνω στοιχείο φαίνεται εξαρχής από τη δυνατότητα διαμόρφωσης των διαφόρων χαρακτηριστικών του Bishop καθώς αυτός, σε αντίθεση με τα άλλα παιχνίδια της σειράς, δεν αποτελεί κάποιον προσχεδιασμένο χαρακτήρα. Ως εκ τούτου μπορούμε να καθορίσουμε το γένος του, να επιλέξουμε τη φυσιογνωμία του μέσα από μερικά προκαθορισμένα μοντέλα, τα οποία βέβαια θα μπορούσαν να επωφεληθούν από μεγαλύτερη ποικιλία, αλλά και μία πληθώρα επιλογών σχετικά με τον ρουχισμό. Όσον αφορά το τελευταίο, θα κληθούμε να επιλέξουμε διαφόρων ειδών θώρακες για διάφορα σημεία του σώματος επιλέγοντας ουσιαστικά το βαθμό στον οποίο θα θυσιάσουμε την κινητικότητα ή την προστασία του χαρακτήρα.
Εκτός της πρακτικής χρήσης των παραπάνω. μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα από μεγάλη ποικιλία ρούχων, καπέλων και χρωμάτων που θα φέρουν οι στρατιώτες για καθαρά αισθητικούς λόγους. Η δυνατότητα να παίξουμε στο campaign χρησιμοποιώντας το δικό μας χαρακτήρα συμβάλλει σημαντικά στη μεγαλύτερη ταύτισή μας με αυτόν. Εκτός βέβαια από το ρουχισμό καλούμαστε να επιλέξουμε και τον οπλισμό επιλέγοντας να κρατάμε ένα πιστόλι και οποιαδήποτε άλλα δύο όπλα επιθυμούμε καθώς και δύο τύπους χειροβομβίδων. Διάφορα νέα όπλα έχουν προστεθεί σε όλες τις κατηγορίες όπως τα assault rifles, snipers και light machineguns με τον συνολικό αριθμό τους να έχει ανέλθει από τα 29 στα 44, προσφέροντας τελικά μία ποικιλία ικανή να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό λάτρη των πυροβόλων όπλων. Βέβαια, δεν είναι όλα διαθέσιμα εξαρχής. Προκειμένου να αποκτήσουμε πρόσβαση σε αρκετά από αυτά θα πρέπει να ανέβουμε levels στις τρεις κατηγορίες του νεοεισερχόμενου συστήματος A.C.E.S. (Advanced Combat Enhancements and Specialization).
Οι κατηγορίες αποτελούνται από τις Marksman, Assault και Close-Quarter Combat ή CQB. Στην κατηγορία του Marksman ανεβαίνουμε επίπεδα όποτε εξοντώνουμε εχθρούς χρησιμοποιώντας το rappel (δυνατότητα να κατεβαίνουμε ή να ανεβαίνουμε επιφάνειες με την χρήση σκοινιού), ενώ χρησιμοποιεί κάποιος εχθρός το rappel και όταν πετυχαίνουμε headshot. Η κατηγορία Assault βελτιώνεται όταν οι σφαίρες μας εξοντώνουν τους εχθρούς διαπερνώντας την κάλυψή τους -μία νέα δυνατότητα της σειράς Rainbow Six- ή με εκρηκτικά αλλά και όταν εξουδετερώνουμε τρομοκράτες που κρατάνε ασπίδα ή χειρίζονται σταθερά πολυβόλα. Τέλος, ανεβαίνουμε επίπεδα στην CQB κάθε φορά που θα εξολοθρεύουμε εχθρούς ενώ πυροβολούμε στα τυφλά πίσω από κάλυψη, όταν τους πετυχαίνουμε στην πλάτη ή, γενικότερα, όταν τους πυροβολούμε από κοντά αλλά και όταν δεν μπορούν να μας δουν, εφόσον έχουμε χρησιμοποιήσει flash ή smoke χειροβομβίδα.
Σε γενικές γραμμές το σύστημα A.C.E.S. λειτουργεί αρκετά καλά επιβραβεύοντάς μας συνεχώς είτε με παραπάνω experience points, τα οποία απαιτούνται για την απόκτηση νέων βαθμών, είτε με νέα όπλα. Σίγουρα θετικό είναι και το γεγονός πως το προαναφερθέν σύστημα είναι ενιαίο με το multiplayer κομμάτι του παιχνιδιού, επιτρέποντά μας να χρησιμοποιήσουμε και στο online μέρος τον εξοπλισμό που έχουμε ξεκλειδώσει από το campaign. Ωστόσο, όποιος επιθυμήσει να φτάσει στο 20ο επίπεδο της κάθε κατηγορίας, το οποίο είναι και το ανώτερο, θα συναντήσει πιθανότατα πρόβλημα με την κατηγορία CQB, στην οποία είναι ιδιαίτερα δύσκολο να κερδίσουμε πόντους. Σε αυτό δε, βοηθάει και το γεγονός ότι όταν εξοντώσουμε κάποιον εχθρό χρησιμοποιώντας παραπάνω από ένα από τα προαναφερθέντα κριτήρια τότε το σύστημα φαίνεται πως επιλέγει με τυχαίο τρόπο την κατηγορία στην οποία θα μας αποδώσει πόντους. Ως εκ τούτου όταν, παραδείγματος χάρη, εξουδετερώσουμε από μακριά έναν εχθρό με ασπίδα το πιθανότερο είναι ότι θα λάβουμε πόντους μόνο στην κατηγορία Marksman και όχι στην Assault ενώ το λογικό θα ήταν να αποδίδει πόντους και στις δύο κατηγορίες.
{PAGE_BREAK}
Η μέθοδος με την οποία δίναμε διαταγές έχει μεταφερθεί ουσιαστικά απαράλλακτη από το πρώτο Vegas, επιτρέποντάς μας να καθοδηγούμε εύκολα και άμεσα τους συμπολεμιστές μας, ενώ ταυτόχρονα μας παρέχει επιπλέον διάφορες επιλογές σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα εισχωρήσουν στα διάφορα δωμάτια. Επίσης, έχουμε πλέον τη δυνατότητα να τους δώσουμε εντολή να ρίξουν σε οποιοδήποτε σημείο του χώρου flash, smoke ή κανονική χειροβομβίδα, λειτουργία η οποία αποδεικνύεται ιδιαίτερα χρήσιμη. Το εξαιρετικό σύστημα κάλυψης του πρώτου Vegas επιστέφει και αυτό με τη σειρά του ανεπηρέαστο, ενισχύοντας για άλλη μία φορά την εντύπωση ότι αυτός ο μηχανισμός θα πρέπει να υιοθετηθεί από όλα τα μελλοντικά FPS. Ωστόσο, η Ubisoft δεν άφησε εντελώς ανεπηρέαστο το gameplay καθώς η ιδιαίτερα σημαντική προσθήκη του sprint, η οποία μας επιτρέπει να κατεβάζουμε το όπλο και να τρέχουμε γρήγορα για μικρό χρονικό διάστημα, προσδίδει αισθητά μεγαλύτερη ευελιξία και ανεβάζει αισθητά τον ταχύ ρυθμό του παιχνιδιού.
Ευχάριστο είναι και το γεγονός πως η ομάδα ανάπτυξης δεν αναλώθηκε απλά και μόνο στη δημιουργία ενός διαφορετικού καζίνο ως πεδίο μάχης αλλά, αντίθετα, τα επίπεδα που σχεδίασε, παρά το γεγονός ότι η πληθώρα τους εντοπίζεται για άλλη μία φορά στο Las Vegas, διαθέτουν μία σεβαστή ποικιλία σκηνικών μεταφέροντας μας σε αρκετά ενδιαφέροντες χώρους. Ανάμεσα από τα διάφορα τοπία θα βρεθούμε σε ένα αθλητικό κέντρο, ένα «νεκροταφείο» παλιών αντικειμένων των καζίνο, αλλά και μία τεράστια βίλα, χώροι οι οποίοι ήταν διαφορετικοί μεταξύ τους αποτελώντας πολύ καλές τοποθεσίες για τις συγκρούσεις με τους τρομοκράτες. Παρά το γεγονός ότι το campaign είναι γενικά ευχάριστο, δε γίνεται παρά να αναφέρουμε την ατυχή απόφαση της Ubisoft να απομονώσει τον χαρακτήρα μας από τους δύο συμπολεμιστές του σε ένα από τα τελευταία επίπεδα. Σε ένα παιχνίδι το οποίο χαρακτηρίζεται ως tactical, είναι πραγματικά ανούσιο να μας αφαιρεί ουσιαστικά οποιαδήποτε δυνατότητα για την εφαρμογή κάποιας τακτικής και μάλιστα σε ένα από τα πιο δύσκολα επίπεδα.
Ευτυχώς, ο τίτλος για άλλη μία φορά επιτρέπει το co-op, online και offline, δίνοντας τη δυνατότητα σε οποιονδήποτε παίκτη να αναλάβει το ρόλο του Knight ώστε να μας βοηθήσει στη μάχη εναντίον της τρομοκρατίας. Ο δεύτερος παίκτης μπορεί να εισέλθει και να αποχωρήσει οποιαδήποτε στιγμή, ενώ αυτή τη φορά επιτρέπεται η κανονική παρακολούθηση της υπόθεσης σε αντίθεση με το Vegas όπου αυτόματα οι διάφορες συνομιλίες αφαιρούνταν. Ο Knight δεν έχει τη δυνατότητα να δίνει εντολές σε κάποιον από τους υπόλοιπους στρατιώτες, επιλογή η οποία θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον δυνατή. Φυσικά το πιθανότερο θα ήταν να υπήρχε αρκετό μπέρδεμα σε περιπτώσεις που και οι δύο παίκτες προσπαθούσαν να δώσουν την ίδια στιγμή εντολές στους δύο άλλους στρατιώτες, ωστόσο, αυτό το πρόβλημα θα μπορούσε να διορθωθεί αν ο Bishop και o Knight είχαν υπό τις διαταγές τους από έναν στρατιώτη. Επιπλέον, είναι πραγματικά λανθασμένη η αδυναμία του τέταρτου χαρακτήρα να αναζωογονεί οποιονδήποτε από τους άλλους δύο στρατιώτες σε περίπτωση που τραυματιστούν, ενώ εκνευριστικό είναι και το γεγονός πως -και σε αυτό το Rainbow Six- εμείς μπορούμε να «γιατρέψουμε» τους συμπολεμιστές μας αλλά όχι αυτοί εμάς.
Στον τεχνικό τομέα παρουσιάζονται μικρές βελτιώσεις, οι οποίες θα γίνουν αισθητές σε όποιον έχει ασχοληθεί πρόσφατα με το πρώτο Vegas καθώς παρατηρήσαμε ελαφρώς πιο καθαρά και λεπτομερή γραφικά και κυρίως στα μοντέλα των όπλων. Όμως, το A.I. των συμμάχων και των εχθρών θα λέγαμε ότι παραμένει ουσιαστικά πανομοιότυπο με αυτό του προηγούμενου τίτλου. Παρά το γεγονός ότι θα δούμε τους συμπολεμιστές μας να καλύπτονται συχνά με σωστό τρόπο, δεν ήταν και λίγες οι φορές που τους βλέπαμε να στέκονται εκτεθειμένοι σε ανοικτούς χώρους. Η ίδια διχασμένη συμπεριφορά διακρίνεται και στους εχθρούς. Η κίνησή τους φαίνεται να είναι σε μεγάλο βαθμό προσχεδιασμένη αφού, τις περισσότερες φορές και έπειτα από επανεκκινήσεις επιπέδων, του βλέπουμε να βρίσκονται και να κινούνται στις ίδιες τοποθεσίες ενώ κάποιες φορές είδαμε μερικούς από αυτούς να μας προσπερνάνε χωρίς να αντιδρούν στην παρουσία μας.
Ωστόσο, αυτά τα ατυχή περιστατικά αποτελούσαν εξαίρεση στη γενικά ικανοποιητική συμπεριφορά των εχθρών και συμμάχων. Ενώ στον οπτικό τομέα δεν διακρίνονται εύκολα οι βελτιώσεις, σε ό,τι αφορά στους ήχους η διαφορά σε σχέση με το πρώτο μέρος είναι σαφώς μεγαλύτερη. Ειδικότερα τα ηχητικά εφέ των όπλων καταφέρνουν να αποδώσουν σε μεγαλύτερο βαθμό την ισχύ τους ενώ και οι διάφοροι περιβαλλοντικοί ήχοι ακούγονται καθαρότεροι (όπως οι κάλυκες που πέφτουν στο έδαφος). Επιπλέον, η μουσική επένδυση ταιριάζει απόλυτα με το ύφος του παιχνιδιού συμβάλλοντας στη δημιουργία έντασης. Όπως ήταν αναμενόμενο, το multiplayer αποτελεί για άλλη μία φορά ένα σημαντικό κομμάτι του τίτλου. Όπως προαναφέραμε, το Rainbow Six Vegas 2 μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε τον ίδιο χαρακτήρα από το campaign στο multiplayer, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να προχωρήσουμε στο online μέρος έχοντας ήδη αποκτημένο ένα σημαντικό κομμάτι του «κλειδωμένου» εξοπλισμού.
Δυστυχώς, παρά τη βελτίωση που υπέστη το co-op στο campaign, πλέον επιτρέπει τη συνεργασία μέχρι το πολύ δύο ατόμων έναντι των τεσσάρων που υποστήριζε το παλιότερο. Από την άλλη, στο Terrorist Hunt μπορούμε και πάλι να συνεργαστούμε με άλλα τρία άτομα. Τα παλιότερα multiplayer modes του Vegas επιστρέφουν ενισχυμένα με δύο ακόμα. Στο Team Leader η κάθε ομάδα έχει από έναν αρχηγό, ο οποίος βοηθά στην αναγέννηση των υπολοίπων όποτε αυτοί εξοντώνονται. Το δεύτερο mode είναι το Total Conquest, στο οποίο η ομάδα μας καλείται να καταλάβει 3 σημεία του επιπέδου και να τα κρατήσει για τριάντα δευτερόλεπτα ώστε να νικήσει.
Παρά το γεγονός πως το Rainbow Six Vegas 2 δεν αποτελεί ένα πραγματικό sequel -με το χαρακτηρισμό του πακέτου επέκτασης να φαντάζει πιο ταιριαστός- τελικά κατάφερε να μας προσφέρει ένα πολύ ωραία δομημένο campaign, αν και σχετικά μικρό καθώς δεν ξεπερνάει τις 6-7 ώρες, ενώ το multiplayer προσφέρει για μία ακόμη φορά έντονες μάχες όπου η συνεργασία και η τακτική κίνηση είναι απαραίτητη. Για όλους όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν με το online -ή απλά δεν τους ενδιαφέρει- τότε το σύστημα αναβάθμισης A.C.E.S. είναι πολύ πιθανό να τους ωθήσει στην -τουλάχιστον- δεύτερη ολοκλήρωση του παιχνιδιού ούτως ώστε να ξεκλειδώσουν νέο εξοπλισμό (μέσα από το Realistic mode). Εν κατακλείδι, εκτιμούμε πως οι λάτρεις του αρχικού τίτλου θα μείνουν ικανοποιημένοι από το Rainbow Six Vegas 2 ενώ, αντίθετα, όσοι δεν βρήκαν κάτι το ιδιαίτερο στο περυσινό παιχνίδι τότε η νέα προσθήκη στη σειρά μάλλον δεν είναι ικανή να αλλάξει την άποψή τους.
Νικόλας Μαρκόγλου
Ανάλυση 480p/ 720p/ 1080i/ 1080p
Ήχος Stereo/ Surround/ Dolby Digital 5.1
PEGI 16+
