Το Universe at War έρχεται και στο Xbox 360 αποτελώντας μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα πρόταση
Το Universe at War έρχεται και στο Xbox 360 αποτελώντας μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα πρόταση
Τηρώντας την υπόσχεση που είχε δώσει η SEGA λίγο καιρό πριν, είναι στην ευχάριστη θέση να προσφέρει στους κατόχους Xbox 360 το Universe at War, ένα real time strategy, που, χωρίς να είναι κάτι το διαφορετικό, έχει όλες τις προοπτικές για να προσφέρει αρκετές -και προπάντων ευχάριστες- ώρες παιχνιδιού. Μπορεί τα προβλήματα να μην απουσιάζουν και ίσως το τελικό προϊόν να στερείται έξυπνων ιδεών, αλλά αν κάποιος θέλει να απολαύσει έναν τίτλο της συγκεκριμένης κατηγορίας στην αγαπημένη του κονσόλα τότε η δημιουργία της Petroglyph είναι μια πραγματικά ευχάριστη έκπληξη. Βέβαια, οι περισσότεροι θα γνωρίζουν πως το Universe at War κυκλοφορεί εδώ και αρκετό καιρό στην έκδοση υπολογιστών, η οποία, λόγω της πληθώρας ανάλογων τίτλων για το συγκεκριμένο format, σαφώς και δεν κέρδισε την προσοχή που του άξιζε. Απεναντίας, αντιμετωπίστηκε σαν ακόμα ένα καλοφτιαγμένο RTS που προσπαθούσε να κάνει τα πράγματα όσο το δυνατόν ευκολότερα για τον παίκτη που δεν έχει τις δάφνες να φτάσει πολύ ψηλά. Και τελικά η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.
Με την περίοδο που ασχοληθήκαμε με την έκδοση για τους προσωπικούς υπολογιστές να μην είναι πολύ μακρινή, τι το καλύτερο από το να γίνει και μια σύγκριση ανάμεσα στις δύο πλατφόρμες για να εντοπιστούν και οι όποιες διαφορές υπάρχουν. Πάντως, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως στην συγκεκριμένη περίπτωση η κονσόλα της Microsoft είναι εν μέρει αδικημένη μιας και ουσιαστικά η Petroglyph αρκέστηκε σε ένα απευθείας port του πρωτότυπου, με ό,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται. Βέβαια, το Universe at War στο Xbox 360 κερδίζει αρκετούς πόντους στον τομέα της εύκολης πρόσβασης, προσπερνώντας τα γνωστά εμπόδια περί ελαχίστων απαιτήσεων, αλλά στην πορεία προέκυψαν ορισμένα προβλήματα, που άλλους θα τους ενοχλήσουν και άλλους ίσως να μην τους αγγίξουν καν.
Ωστόσο, είναι κοινώς γνωστό πως τα οικιακά συστήματα, γενικότερα, δεν είναι και τα πλέον κατάλληλα για να υποδέχονται παιχνίδια της RTS κατηγορίας κυρίως λόγω περιορισμών που έχουν να κάνουν με τον χειρισμό, οπότε και δεν κυκλοφορούν με τον ίδιο ρυθμό όπως στους υπολογιστές. Εδώ, αναμφίβολα, οι επιλογές είναι λιγότερες και έτσι η κάθε νέα πρόταση αντιμετωπίζεται με περισσότερη προσοχή, την ώρα που στο αντίπαλο «στρατόπεδο» η κατάσταση είναι σαφώς πιο απλή. Πλέον, η δημιουργία της Petroglyph έρχεται στο Xbox 360 με την ελπίδα για μια σαφώς καλύτερη πορεία και με μια πρώτη ματιά φαίνεται πως έχει όλα τα στοιχεία για να το επιτύχει. Με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια δημιουργία που ανατρέπει την κατάσταση στην κατηγορία και που θέτει νέα δεδομένα, αλλά για ένα προσεγμένο σύνολο που προσπαθεί να γίνει όσο το δυνατό πιο απλοϊκό, αλλά που την ίδια στιγμή σκοντάφτει στο εμπόδιο του κάπως άβολου χειρισμού.
Από τα πρώτα λεπτά ενασχόλησης με το Universe at War την προσοχή του παίκτη θα κερδίσει η πανέμορφη αισθητική του καθώς και η γενικότερη καλλιτεχνική του προσέγγιση, μιας και οι μονάδες είναι όλες τους σχεδιασμένες με αρκετή φαντασία δημιουργώντας έτσι ένα κλίμα τουλάχιστον ενδιαφέρον. Από την άλλη, το υποτυπώδες σενάριο μάλλον περνά σε δεύτερη μοίρα μιας και σίγουρα οι περισσότεροι το έχουν συναντήσει σε άλλες ανάλογες δημιουργίες -με ελαφρές παραλλαγές. Έτσι, σταδιακά πληροφορούμαστε πως για άλλη μια φορά η Γη είναι το Μήλο της Έριδος για τρεις εξωγήινες φυλές, οι οποίες, θέλοντας να καταχραστούν τους διαθέσιμους πόρους της, επιδίδονται σε έναν ανελέητο πόλεμο. Αρχικά, οι πρώτες αποστολές μπορούν να χαρακτηριστούν ακόμα και ως βαρετές, μιας και ο παίκτης πρακτικά αμύνεται της ξένης εισβολής, αλλά αργότερα η κατάσταση αρχίζει να γίνεται σαφώς πιο εκρηκτική.
Το σημείο κλειδί του Universe at War και τομέας που φαίνεται να απασχόλησε ιδιαίτερα την Petroglyph, είναι οι διαφορές ανάμεσα στις τρεις διαθέσιμες φυλές. Πραγματικά, η κάθε μία έχει τα υπέρ και τα κατά της ενώ, με έναν αρκετά έξυπνο τρόπο, δεν υπάρχει αρχικά η δυνατότητα επιλογής κάποιας συγκεκριμένης αλλά όσο εξελίσσεται η δράση αναλαμβάνουμε διαδοχικά τον έλεγχο της κάθε μιας. Έτσι, ενώ στη μία αποστολή γίνονται ορατά τα προβλήματα των Hierarchy, για παράδειγμα, στην επόμενη, οπότε και ο έλεγχός τους περνάει στα χέρια του παίκτη, επιβάλλεται η κατάστρωση διαφορετικής στρατηγικής. Φαίνεται λοιπόν ότι και η απαραίτητη ποικιλία υπάρχει, ενώ και η πρόκληση είναι αρκετά ανεβασμένη με τους πιο ικανούς παίκτες να επιλέγουν το τρίτο από τα διαθέσιμα επίπεδα δυσκολίας.
Η όλη δράση επικεντρώνεται στην πολυετή διαμάχη ανάμεσα στους Hierarchy και τους Novus, οι οποίοι τώρα επέλεξαν τον πλανήτη Γη για να λύσουν τις διαφορές τους. Αυτή η σύγκρουση αφύπνισε και τους Masari, οι οποίοι -έπειτα από αρκετά χρόνια που βρίσκονταν κρυμμένοι στον βυθό της θάλασσας- αποφάσισαν να πάρουν μέρος σε αυτόν τον πόλεμο αφήνοντας το ανθρώπινο είδος να παραμένει θεατής. Η κάθε φυλή, πέρα από τις εμφανέστατες διαφορές στο σχεδιασμό της, επικεντρώνεται και σε διαφορετικές μεθόδους για να πετύχει το στόχο της, που δεν είναι άλλος από την τελική επικράτηση.
Έτσι, οι Hierarchy προτιμούν την κατά μέτωπο επίθεση με τους θηριώδεις Walkers να κλέβουν την παράσταση, την ώρα που οι Novus χρησιμοποιούν επιθέσεις τακτικής, ενώ ό,τι στερούνται σε δύναμη το κερδίζουν σε ευελιξία και ταχύτητα. Οι Masari, τέλος, αρέσκονται στο να αμύνονται χτίζοντας εγκαταστάσεις που είναι δύσκολο να προσπελαστούν, αλλά την ίδια στιγμή υποφέρουν από σαφείς επιθετικές αδυναμίες. Αυτές οι διαφορές γίνονται άμεσα αντιληπτές και στον τομέα του management, μιας και η συλλογή των resources και η μετέπειτα αξιοποίησή τους γίνεται με εντελώς διαφορετικό τρόπο για κάθε φυλή. Το παρόν δίνουν αρκετές μονάδες, αλλά και κτίρια τα οποία -ακολουθώντας την αισθητική όπως αυτή αναφέρθηκε παραπάνω- δημιουργούν μια πολύ όμορφη και δελεαστική εικόνα. Από εκεί και έπειτα, η δράση θα κρατήσει αρκετές ώρες και γενικότερα θα καλύψει την όρεξη των παικτών για ένα πλήρες και καλοφτιαγμένο RTS σε μια κονσόλα που ήδη έχει να επιδείξει ορισμένες -έστω και λίγες- κορυφαίες δημιουργίες. {PAGE_BREAK} Η ερώτηση που ακολουθεί έρχεται αβίαστα και έχει να κάνει με το πόσο επιτυχημένη είναι η μεταφορά του τίτλου από τους υπολογιστές στο Xbox 360. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι απλή. Και αυτό οφείλεται στο ότι ορισμένοι τομείς βελτιώθηκαν, ενώ σε άλλους έγιναν ορισμένες υποχωρήσεις. Οι σημαντικότερες διαφορές εντοπίζονται, αναμενόμενα, στον τομέα του χειρισμού, τον οποίο η Petroglyph προσπάθησε να προσαρμόσει στο χειριστήριο του Xbox 360 με όσο το δυνατό λιγότερες απώλειες, αλλά κατέληξε σε ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο μοντέλο ελέγχου. Το πλέον σοβαρό ατόπημα εντοπίζεται στην μερική ασάφεια του κέρσορα, μιας και είναι δύσκολο να επιλεχθεί μια μεμονωμένη μονάδα από ένα σύνολο αρκετών άλλων που την περιτριγυρίζουν.
Μπορεί να υπάρχει η δυνατότητα ο παίκτης να επιλέγει πολλές μονάδες ταυτόχρονα, αλλά όταν θέλει να ασχοληθεί μόνο με μία, η κατάσταση είναι κάπως δύσκολη. Το γεγονός πως χρησιμοποιούνται όλα τα πλήκτρα του gamepad δεν προκαλεί έκπληξη, αλλά από την άλλη, οι δύο σκανδάλες παίζουν περισσότερους από έναν ρόλους μιας και, πρακτικά, όταν αυτές πιεστούν εμφανίζονται πολλές επιλογές. Αποτέλεσμα αυτού είναι, την ώρα της μάχης, συχνά να επιλέγεται από λάθος κάποια λειτουργία διαφορετική από αυτή που επιθυμούμε.
Περνώντας στον τεχνικό τομέα -και για κάποιον που δεν έχει δει την αντίστοιχη έκδοση για τα PC- η εικόνα είναι αρκετά καλή. Όμορφα σχεδιασμένες μονάδες, πλούσια εφέ και έντονα χρώματα συνθέτουν ένα σύνολο ευχάριστο στο μάτι που, όμως, απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί ως εντυπωσιακή. Σε καλλιτεχνικό επίπεδο έχει γίνει εξαιρετική εργασία, αλλά σε ό,τι έχει να κάνει με τα in-game γραφικά, φαίνεται πως έγιναν ορισμένες υποχωρήσεις. Έτσι, εκτελώντας ένα ζουμ μεγάλης κλίμακας, οι μονάδες στα κοντινά πλάνα δεν φαίνονται και τόσο ενδιαφέρουσες, τα textures δεν είναι όλα της ίδιας ποιότητας, ενώ υπάρχουν σημαντικά προβλήματα στο veritcal sync καθώς συχνά την εμφάνισή του κάνει και το tearing. Σε γενικές γραμμές, τα γραφικά βρίσκονται ένα επίπεδο κάτω από το πρωτότυπο, κάτι που μάλλον θα δυσαρεστήσει τους κατόχους της κονσόλας. Και δυστυχώς αυτό φαίνεται πως είναι το τίμημα του port.
Περνώντας στο multiplayer τμήμα του τίτλου βλέπουμε ότι η κατάσταση είναι καλύτερη και σαφώς πιο ξεκάθαρη, τουλάχιστον σε σχέση με ό,τι ισχύει για τους υπολογιστές όπου οι συνθήκες δεν ήταν και οι πλέον καλύτερες. Εδώ, ο παίκτης δεν θα συναντήσει εκπλήξεις σε επίπεδο επιλογών αν και το περιορισμένο lag, που δεν υπήρχε στην αρχική έκδοση, βάζει σε σκέψεις για το κατά πόσο η εταιρία έδωσε προσοχή στον συγκεκριμένο τομέα. Πάντως, το Universe at War προσφέρει διασκεδαστικές αναμετρήσεις ανάμεσα σε οχτώ παίκτες, ενώ -όπως θα περίμεναν οι περισσότεροι- οι χρήστες Xbox 360 μπορούν να αναμετρηθούν με τους αντίστοιχους των υπολογιστών δεδομένου ότι το παιχνίδι της Petroglyph υποστηρίζει cross-platform μάχες.
Το πλέον σίγουρο, πάντως, με το Universe at War είναι πως πρόκειται για μια καλοφτιαγμένη δημιουργία, την οποία η SEGA δεν δίστασε ούτε στιγμή να μεταφέρει και στο Xbox 360. Για μια ακόμα φορά σε αυτό το κείμενο θα αναφερθεί ότι τα προβλήματα με τη μεταφορά του τίτλου δεν απουσιάζουν, ωστόσο, επειδή οι κάτοχοι οικιακών συστημάτων δεν έχουν την τύχη να βλέπουν συχνά τέτοιες κυκλοφορίες, η όλη προσπάθεια κρίνεται ανέλπιστα καλή και μια επιβεβλημένη αγορά για τους λάτρεις της συγκεκριμένης κατηγορίας.
