Χωρίς να εισάγουν νέα στοιχεία, πολλά παιχνίδια στρατηγικής είναι όμορφα και λειτουργικά
Είμαστε στα μέσα του 1949 και η ένταση που κυριαρχεί ανάμεσα στις σχέσεις των δύο Υπερδυνάμεων, οδηγεί σε μια ένοπλη σύρραξη στην Ευρώπη. Η σύγκρουση ενός αμερικανικού μεταγωγικού κι ενός σοβιετικού καταδιωκτικού πάνω από το αεροδρόμιο Tempelhof του Βερολίνου, οδηγεί σε μια γενικευμένη πολεμική αναμέτρηση μεταξύ των δύο πρώην Συμμάχων (Αμερικής και Σοβιετικής Ένωσης). Ο "Ψυχρός Πόλεμος" γίνεται ξαφνικά αρκετά "θερμός" και η Ευρώπη μετατρέπεται ξανά σε απέραντο πεδίο μάχης.
Αξίζει να πούμε ότι παρά τις αντιρρήσεις μας για μερικά παιχνίδια εναλλακτικής ιστορίας -στα οποία πολλές φορές καταφεύγουν κάποιες εταιρείες, προσπαθώντας να κρύψουν σεναριακά κενά στα παιχνίδια τους- δεν μπορούμε να μην παραδεχθούμε ότι μερικές περιπτώσεις τέτοιων παιχνιδιών παρουσιάζουν ενδιαφέροντες κόσμους στην οθόνη του παίκτη.
"Αν υπάρχει κάτι που ελκύει τους παίκτες από το πρώτο δευτερόλεπτο αυτό είναι τα γραφικά, τα οποία αναπαριστούν με εξαιρετικά πανέμορφο τρόπο τοπία και αντικείμενα"
Καμιά φορά η υπόθεση του "τι θα συνέβαινε εάν" είναι αρκετά ελκυστική, γιατί δίνει στους παίκτες την ευκαιρία να απολαύσουν κάποια στοιχεία που υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα μπορούσαν. Για παράδειγμα, στο παιχνίδι στρατηγικής που εξετάζουμε, οι δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις έχουν αρκετά ενδιαφέρουσες μονάδες. Οι λάτρεις των παιχνιδιών στρατηγικής, θα αντιληφθούν αμέσως ότι το Codename Panzers: Cold War αποτελεί ένα ακόμα μέλος στην πενταλογία παιχνιδιών της Stormregion (στην οποία περιλαμβάνονταν τίτλοι όπως τα Codename Panzers: Phase One και Rush to Berlin), η οποία μετά από κάποια οικονομικά προβλήματα μετονομάστηκε σε InnoGlow, χάνοντας όμως ένα μεγάλο μέρος των μελών της ομάδας ανάπτυξής της.
Ακριβώς λόγω της εποχής που εξετάζουμε, οι παίκτες θα πρέπει να ξεχάσουν για λίγο τα επιβλητικά άρματα Tiger και τα αγέρωχα "Sherman" και να συνηθίσουν με τα νέα αμερικανικά και σοβιετικά άρματα (που είναι όμως εξίσου εντυπωσιακά με τα αντίστοιχα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου). Όχι βέβαια ότι έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα στον τίτλο. Το παιχνίδι εξακολουθεί να παραμένει μια "άσκηση επί χάρτου", σε ένα πεδίο μάχης στο οποίο τα τανκ είναι οι απόλυτοι κυρίαρχοι και οι τακτικοί ελιγμοί εναλλάσσονται με τις στρατηγικές αναγνωρίσεις και τις καταλήψεις σημείων-κλειδιών.
Με μια πρώτη ματιά, το Codename Panzers: Cold War διατηρεί αναλλοίωτα τα στοιχεία που έκαναν επιτυχημένους τους προγόνους του (Phase One), ενώ ενσωματώνει στο gameplay και νέα στοιχεία, που σε μερικούς παίκτες θα θυμίσουν τα εξαιρετικά Company of Heroes. Πιο συγκεκριμένα, το παιχνίδι αυτό δεν θα απασχολήσει στο ελάχιστο τον παίκτη με τη δημιουργία κτιρίων ή μονάδων. Τα πάντα είναι προσανατολισμένα στη μάχη και η ανέγερση κτιρίων μέσα στις πίστες είναι μια ανύπαρκτη περίπτωση (το χτίσιμο υφίσταται μόνο ως ειδική ικανότητα ελάχιστων μονάδων, όπως των τραυματιοφορέων που μπορούν να φτιάξουν μια προσωρινή τέντα περίθαλψης).
Ο παίκτης επιλέγει τον αριθμό των στρατιωτών ή των αρμάτων που θα συμμετάσχουν σε μια πίστα πριν την ξεκινήσει. Το πόσο μεγάλο στρατό θα δημιουργήσει, εξαρτάται από τα χρήματα που διαθέτει (και τα οποία αυξάνονται κάθε φορά που ολοκληρώνει μια πίστα ή εκτελεί με επιτυχία δευτερεύουσες αποστολές μέσα σε αυτή), αλλά και από το κόστος της κάθε μονάδας.
"Η αξιοποίηση ενός δεύτερου μόνιτορ για την απεικόνιση του στρατηγικού χάρτη είναι ευχάριστη προσθήκη"
Εδώ υπεισέρχεται και το στοιχείο της τακτικής, αφού ο παίκτης θα μπορεί να επιλέξει φθηνές μονάδες για να έχει μεγάλο αριθμό από αυτές ή απλά θα επιλέξει λίγες (και πιο ακριβές), αλλά με περισσότερες ικανότητες. Για παράδειγμα, καλά είναι τα φανταράκια, αλλά δεν θα έβλαπταν και μερικοί γρήγοροι καταδρομείς ή λίγοι νοσηλευτές για να ανανεώνουν την υγεία των τραυματισμένων στρατιωτών. Από εκεί και μετά, τα πράγματα γίνονται πιο απλά. Ο παίκτης πρέπει -ανάλογα με τους αντικειμενικούς στόχους που έχει σε κάθε πίστα- είτε να καταλάβει στρατηγικά σημεία, είτε να εξουδετερώσει αντίπαλες μονάδες, είτε να προστατέψει δικές του.
Οι αποστολές είναι δομημένες με τρόπο που θυμίζει τα Codename Panzers Phase 1 & 2, ο χάρτης κάθε πίστας (στο κάτω αριστερό μέρος της οθόνης) θυμίζει ύποπτα τον αντίστοιχο του Company of Heroes, ενώ την εμφάνισή τους κάνουν και πάλι τα στρατηγικά σημεία που πρέπει να καταλάβει ο παίκτης για να αποκτήσει έξτρα δυνατότητες (π.χ. η κατάληψη του ελικοδρομίου επιτρέπει την αερομεταφορά μονάδων).
{PAGE_BREAK} Κάθε όχημα στο Cold War (ισχύει και για τα κτίρια) έχει διαφορετική επίσης θωράκιση στις τέσσερις πλευρές του, για παράδειγμα είναι πιο ευάλωτο στα χτυπήματα στην πίσω πλευρά. Επιπλέον, οι πεζικάριοι μπορούν να εξοπλιστούν με έξτρα οπλισμό πέρα από τον βασικό τους, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα να μπουν σε κτίρια ή να επανδρώσουν μερικά στατικά όπλα. Αν υπάρχει κάτι στο παιχνίδι που ελκύει τους παίκτες από το πρώτο δευτερόλεπτο αυτό είναι τα γραφικά, τα οποία αναπαριστούν με εξαιρετικά πανέμορφο τρόπο τοπία και αντικείμενα.
Εξαιρετική χρήση σκιάσεων, υψηλής ανάλυσης textures και καλοφτιαγμένα τρισδιάστατα μοντέλα προσωπικού κι εξοπλισμού είναι στοιχεία που θα κάνουν τον παίκτη κυριολεκτικά να χαζεύει στο παιχνίδι.
{VIDEO_1}
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για τις τεράστιες εκρήξεις (είτε με το "σκάσιμο" οβίδων στο έδαφος, είτε με τις εκρήξεις κατεστραμμένων οχημάτων), αφού είναι "χορταστικές, το animation τους αναπαρίστανται με αρκετά frames και γενικώς αφήνουν την εντύπωση μιας πραγματικής μάχης.
"Τα πάντα είναι προσανατολισμένα στη μάχη και η ανέγερση κτιρίων μέσα στις πίστες είναι μια ανύπαρκτη περίπτωση"
Όπως θα ήταν αναμενόμενο από έναν τίτλο στρατηγικής, ένα μεγάλο παράπονό μας πηγάζει από την τεχνητή νοημοσύνη. Όχι τόσο από την αντίπαλη τεχνητή νοημοσύνη, η οποία δείχνει αρκετά επιθετική όταν θεωρεί πως έχει πλεονέκτημα (και στέλνει χωρίς πολύ σκέψη τα άρματά κατά του παίκτη) κι είναι κι αρκετά έξυπνη για να καταλάβει και να υπερασπίσει κάποια σημεία απόρθητα από τα άρματα (όπως τα πολυβολεία), όσο από την νοημοσύνη των μονάδων του παίκτη. Αρκεί να δοθεί μια εντολή σε μια ομάδα αρμάτων κι οχημάτων να μετακινηθούν, και αυτά θα αρχίσουν να κινούνται σε μια γραμμή σαν να είναι κονβόι. Απαιτείται αρκετό "ντάντεμα" από πλευράς παίκτη για να γίνουν τακτικές κινήσεις περικύκλωσης και πλευροκόπησης των αντιπάλων.
Η αξιοποίηση ενός δεύτερου μόνιτορ για την απεικόνιση του στρατηγικού χάρτη είναι ευχάριστη προσθήκη, αν κι ελάχιστοι παίκτες θα βρουν χρησιμότητα σε αυτή. Ωστόσο, το tutorial μοιάζει να απευθύνεται περισσότερο σε βετεράνους παιχνιδιών στρατηγικής πραγματικού χρόνου που έμμειναν για αρκετά χρόνια μακριά από υπολογιστή και ψάχνουν για μια "γρήγορη αναφορά" πριν πέσουν με τα "μούτρα" στη δράση.
"Με μια πρώτη ματιά, το Codename Panzers: Cold War διατηρεί αναλλοίωτα τα στοιχεία που έκαναν επιτυχημένους τους προγόνους του"
Το tutorial είναι λιτό και σύντομο και μάλλον δεν καλύπτει τους πιο αρχάριους, οι οποίοι θα ανακαλύψουν περισσότερα στοιχεία καθώς παίζουν τις πίστες στο campaign. Οι πιο έμπειροι από την άλλη, ενδέχεται να περάσουν κατευθείαν στις πίστες skirmish, αφού υπάρχουν τόσες πολλές ομοιότητες με παλιότερα παιχνίδια της σειράς. Θα ήταν κρίμα να αμελήσει κανείς αυτό το παιχνίδι, μόνο και μόνο επειδή δεν έχει να προσφέρει κάποιο καινούργιο στοιχείο στο gameplay. Το Codename Panzers: Cold War μπορεί να μην είναι καινοτόμο, αλλά είναι όμορφο, λειτουργικό, κι εφαρμόζει με επιτυχία τις "δοκιμασμένες συνταγές" άλλων τίτλων στρατηγικής. Ωστόσο, δεν παύει να είναι και λίγο απαιτητικό από πλευράς hardware σε σχέση με παρόμοιους τίτλους.
Νίκος Ελευθεριάνος
Ελάχιστες απαιτήσεις συστήματος Λειτουργικό Windows XP SP2 / Vista Επεξεργαστής Intel Core2Duo 1.8Ghz / AMD Athlon X2 +4400 Μνήμη 1 GB RAM για XP (2GB για Vista) Σκληρός δίσκος 5GB Κάρτα γραφικών ATI Radeon X800 ή NVIDIA GeForce 6800 ή καλύτερη DirectX 9.0c
