Das Boot!
Τα παιχνίδια της κατηγορίας combat simulator είναι από τα πιο παλιά και κλασικά είδη gaming που διακρίθηκαν κυρίως στη δεκαετία του ’90. Τα τελευταία χρόνια, όμως, το γένος τους δείχνει να παραπαίει, με τους τίτλους που κυκλοφορούν να είναι πραγματικά ελάχιστοι, συχνά υπεραπλουστευμένοι και, κυρίως, κάτω του μετρίου. Αυτό κατά πάσα πιθανότητα έχει να κάνει με το γεγονός πως το συγκεκριμένο είδος παιχνιδιών ήταν, από αρχαιοτάτων χρόνων, σπορ της εξαιρετικά hardcore γενιάς παικτών. Πως είναι δυνατόν άλλωστε να συνέβαινε κάτι διαφορετικό, όταν ο χειρισμός τους απαιτούσε ΟΛΑ τα πλήκτρα του keyboard, η δυσκολία τους ξεπερνούσε το "insane" επίπεδο σε οποιοδήποτε σύγχρονο παιχνίδι και το manual θύμιζε σε πάχος το λεξικό του Μπαμπινιώτη;
Ακολουθώντας τη μόδα της εποχής, λοιπόν, τα σύγχρονα simulators συχνά θυσιάζουν το ρεαλισμό στο gameplay και μετατρέπονται σε πιο "arcade" εκδόσεις, που μπορούν να προσελκύσουν μεγαλύτερο κοινό. Προφανώς δεν έχουμε να προσάψουμε κάτι αρνητικό σε αυτή την τακτική, απλά υπάρχουν και άλλες λύσεις για να πετύχεις ένα αποτέλεσμα που θα ικανοποιήσει όλους τους παίκτες. Και το Silent Hunter 5 δείχνει να μπορεί να προσφέρει αυτό ακριβώς που ζητάμε: Έναν εξομοιωτή υποβρυχίου με gameplay προσεκτικά σχεδιασμένο και με δυνατότητα παραμετροποίησης στα γούστα του κάθε παίκτη.
Περνώντας στα ενδότερα του τίτλου, βλέπουμε ότι το Silent Hunter 5 μας τοποθετεί στο ρόλο του πλοιάρχου ενός γερμανικού υποβρυχίου κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Για όσους είναι γνώστες της Ιστορίας, τα γερμανικά U-Boats ήταν ο πιο θανατηφόρος εχθρός των Συμμάχων στον πόλεμο, υπεύθυνα για χιλιάδες βυθίσεις πλοίων, καταστροφές υλικού και θρυλικές μυστικές αποστολές κατασκοπίας. Αν λοιπόν ο χειρισμός ενός υποβρυχίου σας φαίνεται βαρετός, καλύτερα να το ξανασκεφτείτε, καθώς προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις σε συναρπαστικές μάχες και ακόμα πιο τρομακτικές αποστολές κατασκοπίας, όπου η επιβίωσή μας κρίνεται από το παραμικρό.
Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού θα αναλάβουμε πολλές αποστολές διαφορετικού περιεχομένου σε όλα τα σημεία της Ευρώπης, θα πάρουμε μέρος σε σημαντικές μάχες της εποχής και θα νιώσουμε πως η προσφορά μας έχει αληθινό όφελος στα σχέδια του Άξονα. Όπως σε κάθε σειρά, είναι αδύνατον να μην συγκρίνουμε τη νέα προσπάθεια με το προηγούμενο μέρος. Και από την πρώτη κιόλας στιγμή μπορούμε να δούμε τις βελτιώσεις που έχει υποστεί.
Από την πρώτη στιγμή παρατηρεί κανείς την πολύ καλή εργασία που έχει γίνει στον οπτικοακουστικό τομέα. Τα γραφικά είναι πολύ καλοδουλεμένα, με το draw distance να φτάνει πολύ μεγάλες αποστάσεις και την απεικόνιση του νερού να είναι από τις ομορφότερες που έχουμε δει μετά το Bioshock -και μάλιστα αρκετά πιο "ζωντανή" καθώς η θάλασσα κρύβει πάρα πολλά πλάσματα. Στον τομέα των μαχών, το αποτέλεσμα συχνά κόβει την ανάσα, με τις εκρήξεις να μην αφήνουν περιθώρια για κανένα παράπονο. Όμως, το κερασάκι στην τούρτα είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές του τίτλου, τα ίδια τα υποβρύχια, τα οποία είναι απολύτως εντυπωσιακά καθώς αποτελούν εκπληκτικά λεπτομερείς αντιγραφές των πρωτότυπων.
Και όπως αρμόζει σε ένα παιχνίδι τόσο μοναχικό, η μουσική του είναι περιορισμένη μόνο σε στιγμές έντονης δράσης, που απλά βοηθάει στο να απογειώσει το άγχος του παίκτη στα ύψη. Είναι πολύ ευτυχές το γεγονός πως η Ubisoft Romania δεν προχώρησε σε “μπούκωμα” του τίτλου με πολεμοχαρή εμβατήρια, καθώς ο ήχος του σόναρ όταν κινούμαστε στον βυθό, μας κάνει να ανατριχιάζουμε από ένα μείγμα ευχαρίστησης και φόβου συνάμα.
Οι πιο σημαντικές αλλαγές, όμως, έγιναν στο gameplay. Αρχικά, πρέπει να αναφέρουμε πως η Ubisoft πρόσθεσε μια πολύ χρήσιμη "over the top" κάμερα για το πεδίο της μάχης, που αν και αφαιρεί πόντους από το ρεαλισμό, σίγουρα βοηθά στην ανάπτυξη της στρατηγικής και ανoίγει νέες προοπτικές για το πως θα ελιχθούμε στις αποστολές. Προσθήκες υπάρχουν σε όλους τους υπόλοιπους τομείς, με νέο σύστημα ραντάρ, HUD με πληθώρα εντολών και πολλές ακόμα λεπτομέρειες. Το πιο ενδιαφέρον, όμως, εντοπίζεται στο γεγονός πως το παιχνίδι μοιάζει να είναι προσβάσιμο προς κάθε κατηγορία παικτών, αφού επιτρέπει να απλοποιήσουμε εντελώς το χειρισμό και έτσι να το δούμε ως ένα stealth action παιχνίδι, ή να "πνιγούμε" κυριολεκτικά στις λεπτομέρειες και να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο του υποβρυχίου μας.
{PAGE_BREAK}
Μια ακόμα νέα προσθήκη στη σειρά είναι η δυνατότητα να χειριστούμε τον καπετάνιο μέσα από κάμερα πρώτου προσώπου. Αυτή η επιλογή μας επιτρέπει να περιηγηθούμε -για πρώτη φορά- σε όλους τους χώρους του υποβρυχίου και να ελέγξουμε κατ’ ιδίαν τους χάρτες και τη στρατηγική μας, τί συμβαίνει τριγύρω, να αλληλεπιδράσουμε σημαντικά με το πλήρωμά και πολλά ακόμα.
Εν αντιθέσει με το παρελθόν, όπου όλες μας οι κινήσεις και εντολές δίνονταν στο πλήρωμα μέσω ενός λιτού μενού, εδώ πλέον πρέπει να αναλάβουμε οι ίδιοι τα ηνία και πραγματικά να τρέξουμε τριγύρω σε φρενήρεις ρυθμούς, δίνοντάς τους τις εντολές που θα μας επιτρέψουν να βγούμε νικητές. Θέλετε να ελέγξετε τους sensors; Θα μιλήσετε με τον αξιωματικό βάρδιας. Θέλετε να βάλετε τις μηχανές σε overdrive; Θα πρέπει να το συζητήσετε με τον αρχιμηχανικό. Η συγκεκριμένη προσθήκη προσφέρει κάτι μοναδικό για τη σειρά: Συναισθηματικό δέσιμο με όλο το πλήρωμά, το οποίο εξελίσσεται κατά τη διάρκεια της περιπέτειας. Τέρμα, λοιπόν, η μονόπλευρη αγάπη για το U-boat σας, καθώς παύει να είναι ένα άψυχο κύτος και αποκτά αληθινή ζωή σαν ένας μεταλλικός…Πινόκιο του βυθού. Εν ολίγοις, αν και το σύστημα αυτό μας φάνηκε αρχικά κάπως περίεργο, τελικά αποδεικνύεται βασικό για το gameplay, συμβάλει σημαντικά στην ατμόσφαιρα του τίτλου και βοηθάει τον παίκτη να μπει στο πετσί του ρόλου του καπετάνιου, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για τους φανατικούς των simulation τίτλων.
Εδώ θα θέλαμε να σταθούμε σε μια αλλαγή που δεν έχει τόσο να κάνει με το ίδιο το παιχνίδι, αλλά με το πρόγραμμα προστασίας του. Η Ubisoft, σε μια προσπάθεια να καταπολεμήσει την ομολογουμένως τεράστια πειρατεία στο PC, αποφάσισε να εφαρμόσει ένα νέο DRM το οποίο, δυστυχώς, απαιτεί από τον παίκτη να είναι μόνιμα συνδεδεμένος στο Internet.
{VIDEO_1}
Παρακάμπτοντας το γεγονός ότι με σχεδόν απολυταρχικό τρόπο η εταιρεία λέει στο κοινό “ή σύνδεση στο internet ή…θάνατος”, το όλο σύστημα είναι τραγελαφικό στην εφαρμογή του. Αν για κάποιον λόγο πέσει ή σύνδεση στο δίκτυο, τότε το παιχνίδι απλά κλείνει, δίχως καν να δίνει το χρόνο για αποθήκευση. Αν η Ubisoft αποφασίσει να κλείσει τους servers της για τις φυσιολογικές εργασίες συντήρησης, τότε θα πρέπει να περιμένετε για να παίξετε. Και, φυσικά, όταν στο μέλλον οι servers κλείσουν, θα αναγκαστείτε να στείλετε το παιχνίδι σας στην αποθήκη, να βλέπει με το περισκόπιο τις παλιές, καλές του δόξες.
Και όλα αυτά σε έναν τίτλο ο οποίος περιλαμβάνει μόνο single player campaign! Η τακτική "καμένης γης" που ακολουθούν τα τελευταία χρόνια ορισμένες εταιρίες, δυστυχώς, μόνο κακό τους κάνει. Αξίζει να αναφερθεί πως τα forum της Ubisoft έχουν πάρει φωτιά με αυτό το θέμα, με πάρα πολλούς χρήστες να έχουν δηλώσει την αποχή τους από οποιοδήποτε τίτλο θα ενσωματώνει αυτό το σύστημα (με κυριότερο, την πολυαναμενόμενη κυκλοφορία της PC έκδοσης του Assassin’s Creed II).
Το τμήμα του Silent Hunter 5, με το οποίο ασχοληθήκαμε, σίγουρα δεν είναι αρκετό για να βγάλουμε τα απαραίτητα συμπεράσματα σχετικά με τη συνολική ποιότητά του, καθώς και για την αντοχή του στον χρόνο. Παρ’ όλα αυτά, το νέο αυτό submarine simulation παιχνίδι έχει τα κότσια να προτείνει κάτι το διαφορετικό και δείχνει να το καταφέρνει πολύ καλά. Διαθέτωντας ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα, πολύ καλό gameplay και ιδιαίτερα αξιόλογο τεχνικό τομέα, μας ενθουσίασε και μας προκάλεσε αγωνία για το τί συμβαίνει παρακάτω…
Αλέξανδρος Μιχαλιτσιάνος
{nomultithumb}