Torpedos Los!
Όταν πριν ένα μήνα αναδύθηκε από το πουθενά η preview έκδοση του Silent Hunter 5, και πλησίασε ύπουλα και καρτερικά το σκληρό δίσκο του PC μας, είχαμε σχολιάσει με περισσή άνεση τις θετικές εντυπώσεις που μας είχε αφήσει. Άλλωστε, μόνο και μόνο το γεγονός ότι ο τίτλος ασχολείται με ένα τόσο ιδιαίτερο θέμα όπως τα υποβρύχια, έβγαλε το hardcore παιδάκι που κρύβουμε μέσα μας και έχουμε πνίξει τελευταία με τόνους party games, “real” life simulations και παιχνίδια από το εργοστάσιο των Gummy Bears! Σα να ήρθαμε σε επαφή με τα αρχέγονα ένστικτά μας, νιώσαμε ξανά άντρες και το πεδίο της μάχης πήρε αμέσως τη θέση που είχαμε κρατημένη για το Karaoke Night κάθε Τετάρτη.
Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, οι προσδοκίες μας για το τελικό προϊόν ήταν αρκετά υψηλές και περιμέναμε στο βυθό με αγωνία για το τελικό αποτέλεσμα. Σήμερα, η αγωνία τελείωσε και μπορούμε να δούμε το παιχνίδι σε ολόκληρo το «είναι» του. Όμως, έχουμε να κάνουμε με το υποβρύχιο «Κόκκινος Οκτώβρης» ή με ένα…σωληνάριο οδοντόκρεμας με προπέλα;
«Ανίχνευση» – Ιστορικά & Σενάριο
Όπως είχαμε αναφέρει και στο preview, το Silent Hunter 5 είναι μέλος μιας παλιάς και επιτυχημένης σειράς παιχνιδιών που ανήκει στο χώρο των ρεαλιστικών combat simulators. Ένας χώρος που είδε μεγάλες δόξες στη δεκαετία του ΄90 (και υψηλότατες πωλήσεις για εξωφρενικά Joysticks και cockpits) αλλά που τα τελευταία χρόνια έχει μάλλον εγκαταλείψει τα γήινα ύδατα, αφήνοντας πίσω του υπερ-απλουστευμένες μετριότητες που προσπαθούν να κυνηγήσουν το κοινό των +3 ετών. Και πώς να απαιτήσουμε κάτι διαφορετικό, όταν ο χειρισμός των παλαιών τίτλων απαιτούσε ΟΛΑ τα πλήκτρα του keyboard, η δυσκολία τους ξεπερνούσε το "insane" επίπεδο σε οποιοδήποτε σύγχρονο παιχνίδι και το manual θύμιζε σε πάχος το λεξικό του Μπαμπινιώτη;
Ακολουθώντας τη μόδα της εποχής, λοιπόν, τα σύγχρονα simulators συχνά θυσιάζουν το ρεαλισμό στο gameplay και μετατρέπονται σε πιο "arcade" εκδόσεις, που μπορούν να προσελκύσουν μεγαλύτερο κοινό. Αν και αναγνωρίζουμε την ανάγκη για υψηλότερες πωλήσεις, αδυνατούμε να καταλάβουμε την πλήρη αδιαφορία για ανίχνευση ή δημιουργία νέων λύσεων ώστε να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα ικανοποιητικό για όλους τους παίκτες. Αυτές τις σκέψεις μας φαίνεται ότι κρυφάκουσαν οι κατάσκοποι της Ubisoft Rοmania και αποφάσισαν να κάνουν το διαβολικό τους πείραμα στο Silent Hunter 5. Έναν εξομοιωτή υποβρυχίου με gameplay προσεκτικά σχεδιασμένο και με δυνατότητα παραμετροποίησης στα γούστα του κάθε παίκτη.
Το Silent Hunter 5, λοιπόν, μας τοποθετεί στο ρόλο του πλοιάρχου ενός γερμανικού υποβρυχίου κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Για τους λάτρεις της Ιστορίας, τα γερμανικά U-Boats ήταν ο πιο θανατηφόρος εχθρός των Συμμάχων στον πόλεμο, υπεύθυνα για χιλιάδες βυθίσεις πλοίων, καταστροφές υλικού και θρυλικές μυστικές αποστολές κατασκοπίας. Αν λοιπόν ο χειρισμός ενός υποβρυχίου σας φαίνεται βαρετός, καλύτερα να το ξανασκεφτείτε, καθώς προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις σε συναρπαστικές μάχες και ακόμα πιο τρομακτικές αποστολές κατασκοπίας, όπου η επιβίωσή μας κρίνεται από το παραμικρό.
Καταστρώνοντας την επίθεση – Gameplay
Κατά τη διάρκεια του main campaign, θα κινηθούμε από τον αποκλεισμό της Αγγλίας το 1939 μέχρι τις απεγνωσμένες προσπάθειες ανάκαμψης της Συμμαχικής προέλασης το 1943 και θα πάρουμε μέρος σε σημαντικές μάχες της εποχής, νιώθοντας πως η προσφορά μας έχει αληθινό όφελος στα σχέδια του Άξονα. Και εδώ είναι μια μεγάλη νίκη του Silent Hunter 5: Η αλληλεπίδραση του παίκτη με το υποβρύχιο και την ομάδα του. Για πρώτη φορά μας δίνονται πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες στρατηγικής κίνησης και τακτικής, ενώ ταυτόχρονα βλέπουμε τις επιπτώσεις των πράξεών μας, τόσο στον αντίπαλο, όσο στο πλήρωμά μας.
Βλέπετε, αυτή τη φορά το πλήρωμα δεν είναι εκεί για το διακοσμητικό ρόλο που είχε στο παρελθόν. Τώρα αποτελείται από κανονικούς χαρακτήρες με ξεχωριστές προσωπικότητες και ιστορίες, κάτι που μας οδηγεί στο να ενδιαφερόμαστε για αυτούς. Και αν νομίζετε πως αυτό είναι επιφανειακό και μόνο για το παραδοσιακό κους κους με τον καφέ, είστε γελασμένοι. Το Silent Hunter 5 μας επιτρέπει να περιηγηθούμε σε πρώτο πρόσωπο -για πρώτη φορά- σε όλους τους χώρους του υποβρυχίου και να ελέγξουμε κατ’ ιδίαν τους χάρτες και τη στρατηγική μας, τι συμβαίνει τριγύρω, και να αλληλεπιδράσουμε σημαντικά με το πλήρωμά μας από κοντά.
Εν αντιθέσει με το παρελθόν, όπου όλες μας οι κινήσεις και εντολές δίνονταν στο πλήρωμα μέσω ενός λιτού μενού, εδώ πλέον πρέπει να αναλάβουμε οι ίδιοι τα ηνία και πραγματικά να τρέξουμε τριγύρω σε φρενήρεις ρυθμούς, δίνοντάς του τις εντολές που θα μας επιτρέψουν να βγούμε νικητές. Θέλετε να ελέγξετε τους sensors; Θα μιλήσετε με τον αξιωματικό βάρδιας. Θέλετε να βάλετε τις μηχανές σε overdrive; Θα πρέπει να το συζητήσετε με τον αρχιμηχανικό.
{PAGE_BREAK}
Η προαναφερθείσα προσθήκη προσφέρει κάτι μοναδικό για τη σειρά: Συναισθηματικό δέσιμο με όλο το πλήρωμά, το οποίο εξελίσσεται κατά τη διάρκεια της περιπέτειας. Τέρμα, λοιπόν, η μονόπλευρη αγάπη για το U-boat σας, καθώς παύει να είναι ένα άψυχο κύτος και αποκτά αληθινή ζωή σαν ένας μεταλλικός…Πινόκιο του βυθού. Εν ολίγοις, αν και το σύστημα αυτό μας φάνηκε αρχικά κάπως περίεργο, τελικά αποδεικνύεται βασικό για το gameplay, συμβάλει σημαντικά στην ατμόσφαιρα του τίτλου και βοηθάει τον παίκτη να μπει στο πετσί του ρόλου του καπετάνιου, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για τους φανατικούς των simulation τίτλων. Σε κάθε αποστολή, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι, φυσικά, να εντοπίσουμε τον εχθρό. Η ανεύρεση της λείας όμως, δεν είναι τόσο εύκολη όσο ακούγεται. Η θάλασσα είναι τεράστια και έτσι θα πρέπει να βασίζόμαστε στις πληροφορίες που συλλέγει η βάση και τα ανιχνευτικά, να προβαίνουμε και εμείς σε ανιχνεύσεις χαρτογράφησης και αναγνώρισης εχθρικών στόχων και να προχωρούμε πολύ προσεκτικά.
Όταν πλησιάσουμε και δούμε τα εχθρικά σκάφη, τότε αρχίζει το παζάρι στη ζυγαριά για το πώς και αν μπορούμε να τους επιτεθούμε. Υπάρχει αρκετό βάθος για ελιγμούς; Έχουμε πυρομαχικά; Μπορούμε να ξεφύγουμε μετά; Πως θα αποφύγουμε τα καταδιωκτικά; Τι οπλισμό έχει ο αντίπαλος; Πόσα πλοία βλέπω αλλά και πόσα είναι στην τριγύρω περιοχή που μπορούν να με ανακόψουν; Επίθεση κατά μέτωπο ή με ύπουλα μέσα; Όλα αυτά και πολλά ακόμα είναι καθαρά δική μας επιλογή.
Ο γενικότερος χειρισμός της μάχης είναι αρκετά απλός και σύνθετος συνάμα. Στην ουσία, απλά πρέπει να μεταβούμε σε ένα σημείο, να εξαπολύσουμε τορπίλες και να ξεφύγουμε. Πρακτικά, όλα αυτά απαιτούν εξαιρετική αρμονία κινήσεων και στα του υποβρυχίου αλλά και στις εντολές μας μέσα σε αυτό, μέσω ενός καλοστημένου συστήματος μάχης, ενός νέου HUD αλλά και με τη χρήση μιας, νέας για τη σειρα, "over the top" κάμερας για το πεδίο της μάχης, που αν και αφαιρεί πόντους από το ρεαλισμό, σίγουρα βοηθά στην ανάπτυξη της στρατηγικής και εξέλιξης των αποστολών.
Όμως, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στο gameplay του τίτλου εντοπίζεται στο γεγονός πως το παιχνίδι είναι προσβάσιμο προς κάθε κατηγορία παικτών, αφού επιτρέπει να απλοποιήσουμε εντελώς το χειρισμό και έτσι να το δούμε ως ένα stealth action παιχνίδι, ή να "πνιγούμε" κυριολεκτικά στις λεπτομέρειες και να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο του υποβρυχίου μας. Αυτή είναι μια εκπληκτικά έξυπνη πρωτοβουλία από τη Ubisoft Romania, καθώς βγάζει τον τίτλο από τη διαμάχη "hardcore Vs casual".
«Όταν μπάζουμε νερά» – Τα προβλήματα
Όλα λοιπόν φαίνονται πως είναι υπέροχα και πως τελικά θα έχουμε έναν εκπληκτικό τίτλο στα χέρια μας. Δυστυχώς, η Ubisoft κατάφερε για άλλη μια φορά να μειώσει την αξία ενός τίτλου της, επιδεικνύοντας ξανά κάποια σχετική προχειρότητα. Αρχικά, ο σωστός προγραμματισμός και το optimization του τίτλου είναι στοιχεία μάλλον ανύπαρκτα καθώς το παιχνίδι δυσκολεύει ακόμα και το πιο σύγχρονο υπολογιστή. Έπειτα, η εγκληματική απουσία σοβαρού tutorial στο χειρισμό, θα οδηγήσει αρκετούς παίκτες στα πρόθυρα της παράνοιας. Θα μπορούσαμε να συγχωρέσουμε αυτό το ατόπημα αν τουλάχιστον το manual βοηθούσε, αλλά και αυτό είναι σε μέγεθος τσιγαρόχαρτου και στην ουσία προσφέρει βοήθεια μόνο για το πώς να ανοίξουμε το DVD drive του PC μας…
Συνεχίζοντας με τα προβλήματα, διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν σημαντικές παραλείψεις σε ό,τι αφορά το χειρισμό. Οι ελιγμοί και η σκόπευση είναι λειτουργίες εκνευριστικά δύσχρηστες, ενώ το σύστημα που ελέγχει το ηθικό του πληρώματος είναι “σπασμένο” και επιτρέπει σκηνές όπου έχουμε βυθίσει 35 μεταγωγικά του εχθρού αλλά το πλήρωμα μας τρέμει από πανικό σαν τα κοτόπουλα. Και δυστυχώς, το γεγονός ότι το frame rate πέφτει εκνευριστικά όταν κινούμαστε μέσα στο υποβρύχιο, δημιουργεί απίστευτο εκνευρισμό στον παίκτη που προσπαθεί να διοικήσει το υποβρύχιο του και νιώθει σαν σακάτης μέσα στο…ταψί του λούνα παρκ.
Και τι να πούμε για το απαράδεκτο πρόγραμμα προστασίας του τίτλου από τη Ubisoft, το οποίο απαιτεί από τον παίκτη να είναι μόνιμα συνδεδεμένος στο Internet. Παρακάμπτοντας το γεγονός ότι με σχεδόν απολυταρχικό τρόπο η εταιρεία λέει στο κοινό “ή σύνδεση στο Internet ή…θάνατος”, το όλο σύστημα είναι τραγελαφικό στην εφαρμογή του. Αν για κάποιον λόγο πέσει ή σύνδεση στο δίκτυο, τότε το παιχνίδι απλά κλείνει, δίχως καν να δίνει το χρόνο για αποθήκευση. Αν η Ubisoft αποφασίσει να κλείσει τους servers της για τις φυσιολογικές εργασίες συντήρησης, τότε θα πρέπει να περιμένετε για να παίξετε. Και, φυσικά, όταν στο μέλλον οι servers κλείσουν, θα αναγκαστείτε να στείλετε το παιχνίδι σας στην αποθήκη, να βλέπει με το περισκόπιο τις παλιές, καλές του δόξες.
{PAGE_BREAK}
Σηκώστε το περισκόπιο! – Τεχνικός τομέας
Ο τεχνικός τομέας από την άλλη, παρουσιάζει ένα πολύ καλό πρόσωπο. Τα γραφικά είναι καλοδουλεμένα, με το draw distance να φτάνει μεγάλες αποστάσεις και την απεικόνιση του νερού να είναι από τις ομορφότερες που έχουμε δει μετά το BioShock -και μάλιστα αρκετά πιο "ζωντανή" καθώς η θάλασσα κρύβει πάρα πολλά πλάσματα. Στον τομέα των μαχών, το αποτέλεσμα συχνά κόβει την ανάσα, με τις εκρήξεις να μην αφήνουν περιθώρια για κανένα παράπονο. Όμως, το κερασάκι στην τούρτα είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές του τίτλου, τα ίδια τα υποβρύχια, τα οποία είναι απολύτως εντυπωσιακά καθώς αποτελούν εκπληκτικά λεπτομερείς αντιγραφές των πρωτότυπων.
Και σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί ένα λιτό και καλοστημένο soundtrack, περιορισμένο μόνο σε στιγμές έντονης δράσης, που βοηθά στο να απογειώσει το άγχος του παίκτη στα ύψη. Ψεγάδια σίγουρα υπάρχουν, αλλά πραγματικά δεν θα ενοχλήσουν την περιήγηση σας, με εξαίρεση το προαναφερθέν θέμα με το frame rate εντός του υποβρυχίου.
“What now captain?” – Συμπεράσματα
Τι είναι λοιπόν αυτό το παιχνίδι που αναδύθηκε πρόσφατα από το βυθό; Δυστυχώς, το Silent Hunter 5 αποτελεί την επιτομή της απογοήτευσης για έναν παίκτη. Και αυτό, όχι γιατί είναι “κακό”, αλλά γιατί ενώ είναι ένας τίτλος με εξαιρετικές προοπτικές και δυνατές πρωτοποριακές ιδέες που καταφέρνει να τις παραδώσει άψογα, αυτοκαταστρέφεται από την προχειρότητα και βιασύνη του δημιουργού του. Ο τίτλος υποφέρει από πάρα πολλά glitches, προβλήματα χειρισμού και “σπασμένα” τμήματα στο gameplay.
{VIDEO_1}
Όλα τους, είναι θέματα προχειρότητας και βιασύνης από τη Ubisoft Romania, που αν είχε επενδύσει μερικούς ακόμα μήνες εργασίας, θα είχαμε στα χέρια μας έναν εκπληκτικό τίτλο που θα έκανε αίσθηση. Αυτή τη στιγμή, έχουμε έναν εκπληκτικό τίτλο που μας σπρώχνει μακριά του για να μην τον αγκαλιάσουμε και δυστυχώς μετά τον αρχικό έρωτα, μονόπλευρη αγάπη δεν υπάρχει. Αν οι δημιουργοί δραστηριοποιηθούν και διορθώσουν τα πολλά τεχνικά προβλήματα του τίτλου με ένα patch, τότε το Silent Hunter 5 θα κερδίσει ακόμα μια (ή και δύο) μονάδες στην τελική βαθμολογία του και θα αποτελεί μια εξαιρετική πρόταση για όλους. Ως τότε, προτείνεται και πάλι σε όλους, αρκεί να είστε οπλισμένοι με υπομονή και να κρατάτε στα χέρια σας ένα εκτυπωμένο οδηγό από το Internet για το χειρισμό!
Αλέξανδρος Μιχαλιτσιάνος
Ελάχιστες απαιτήσεις συστήματος
CPU | Intel Core2Duo E4400 ή AMD Athlon 64 X2 4000+ |
Μνήμη RAM | 1 GB (XP) / 2 GB (Vista) |
Κάρτα γραφικών | 256 MB DirectX 9.0c (ATI Radeon HD2600/GeForce 8800 ή ανώτερη) |
Λειτουργικό | Windows XP (με Service Pack 3) ή Windows Vista (με Service Pack 2) |