Μια χαμένη ευκαιρία…
Η Obsidian Entertainment, γνωστή από τα παιχνίδια Knights of the Old Republic 2 και Neverwinter Nights 2, έπειτα από τέσσερα χρόνια εργασίας παραδίδει το Alpha Protocol. Ανταποκρίνεται, όμως, αυτή η νέα της προσπάθεια στις προσδοκίες μας; Το Alpha Protocol είναι ένα action RPG που διεξάγεται στη σύγχρονη εποχή και μας τοποθετεί στο ρόλο του Mike Thorton, κατάσκοπου μίας μυστικής οργάνωσης των Η.Π.Α. Οι αποστολές μας λαμβάνουν χώρα σε διάφορες περιοχές ανά τον κόσμο, όπου μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το καταφύγιό μας για να αγοράσουμε και να αναβαθμίσουμε τα όπλα μας, αλλά και να μάθουμε τους στόχους των αποστολών μας.
Το gameplay είναι παρόμοιο με αυτό ενός παιχνιδιού βολών τρίτου προσώπου, ενώ ανάλογα την κλάση που θα επιλέξουμε για τον χαρακτήρα μας θα μπορούμε να εκμεταλλευτούμε και τις, όχι ιδιαίτερα αναπτυγμένες, δυνατότητες για stealth προσέγγιση που μας προσφέρει το παιχνίδι. Το Alpha Protocol παρουσιάζει δύο πρόσωπα και το τελικό αποτέλεσμα μάλλον είναι μία χαμένη ευκαιρία, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Υπόθεση και χαρακτήρες
Η υπόθεση του Alpha Protocol ξεκινά αρκετά χαλαρά και οι διάλογοι, αν και χρησιμοποιούν ένα ενδιαφέρον και πρωτότυπο σύστημα, αρχικά δεν έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όμως, αυτό είναι κάτι που αλλάζει στη συνέχεια. Κατά τους διάλογους δεν μπορούμε να επιλέξουμε ακριβώς την απάντησή μας, αλλά τον τρόπο με τον οποίο θα μιλήσει ο χαρακτήρας μας. Συνήθως μπορούμε να μιλήσουμε με επαγγελματικό τρόπο, να προσπαθήσουμε να πείσουμε τους συνομιλητές μας ή να είμαστε επιθετικοί. Στη διάθεσή μας έχουμε περιορισμένο χρόνο για να επιλέξουμε τις απαντήσεις μας και οι διάλογοι δεν μπορούν να επαναληφθούν. Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό των διαλόγων δεν είναι ο τρόπος λειτουργίας τους, αλλά η αληθοφάνειά τους, η οποία γίνεται εμφανής κυρίως όταν προχωράμε στο παιχνίδι και συζητάμε με μερικούς από τους πιο καλοφτιαγμένους χαρακτήρες της ιστορίας.
Η Obsidian έχει δημιουργήσει τους χαρακτήρες του Alpha Protocol μέσω του "Kill Bill test" -όπως η ίδια το ονομάζει. Σύμφωνα με αυτό το test, αν ένας χαρακτήρας θα μπορούσε να συμμετάσχει στις ταινίες Kill Bill, τότε δεν κάνει για το παιχνίδι και επανασχεδιάζεται ώστε να είναι πιο φυσιολογικός και ανθρώπινος. Αυτή η μέθοδος φέρνει καλά αποτελέσματα και οι χαρακτήρες που συμμετέχουν στο παιχνίδι είναι αρκετά πειστικοί.
Ο τρόπος που εισάγονται αυτοί οι χαρακτήρες στην ιστορία δεν είναι πάντα ο καλύτερος δυνατός, όμως, μέσω των καλογραμμένων διαλόγων, δημιουργούνται ενδιαφέροντα και αληθοφανή πρόσωπα, τα οποία ενισχύονται από το πολύ καλό voice acting. Θα συναντήσουμε άκρως ενδιαφέροντες "κακούς", και θηλυκά- δηλητήριο, με το χτίσιμο των προσωπικοτήτων τους να κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα. Το σενάριο του παιχνιδιού, μετά τις αρχικές αποστολές, γίνεται πολύ ενδιαφέρον και, σε συνδυασμό με τους ενδιαφέροντες χαρακτήρες, είναι ένα καλό κίνητρο για να δοκιμάσει κάποιος το παιχνίδι.
Στην περιπέτειά μας συναντάμε πολλές οργανώσεις, από τις οποίες προσπαθούμε να πάρουμε πληροφορίες για να πετύχουμε το σκοπό μας. Δεν είμαστε ο υπερκατάσκοπος-φόβητρο των "σκοτεινών δυνάμεων", ούτε το κέντρο του κόσμου. Συναντάμε πολλούς χαρακτήρες από διάφορες οργανώσεις, οι οποίες δείχνουν "ζωντανές" και δίνουν την εντύπωση ότι υπήρχαν πολύ πριν από τα γεγονότα του παιχνιδιού και θέλουν να συνεχίσουν να υπάρχουν μετά από αυτά.
Το Alpha Protocol δίνει την εντύπωση ότι οι επιλογές του παίκτη παίζουν ρόλο μέσα σε έναν πειστικό κόσμο, κάτι που συμβάλει σημαντικά στην ατμόσφαιρα, αν και ουσιαστικά οι επιπτώσεις των επιλογών μας δεν είναι τόσο σπουδαίες όσο φαίνεται αρχικά. Ανάλογα με τις επιλογές μας, ξεκλειδώνονται κάποιες διαφορετικές αποστολές και έχουμε την ευκαιρία να σώσουμε ή να σκοτώσουμε μερικούς NPCs ή να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις. Οι αλλαγές είναι του τύπου "ο Α χαρακτήρας ζει, ο Β πεθαίνει", αλλά πέρα από αυτό, λίγα πράγματα αλλάζουν. Η υπόθεση θα βρει τρόπο να πάρει το δρόμο που θέλει, ενώ ακόμα και χαρακτήρες που φαίνονται σημαντικοί, ακόμα και να παραμείνουν ζωντανοί δεν προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο στην υπόθεση, απλά μπορούν να μας προσφέρουν κάποιας μορφής βοήθεια σε μερικές αποστολές.
{PAGE_BREAK}
Τεχνικός τομέας : Μία γενιά πριν
Ο οπτικός τομέας του Alpha Protocol είναι παρωχημένος και παραπέμπει σε προσπάθειες που είδαμε στην προηγούμενη γενιά. Η απεικόνιση των περιβαλλόντων χώρων είναι, στην καλύτερη περίπτωση, απλά συμπαθητική, ενώ τα μοντέλα των χαρακτήρων και το animation τους δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις που μπορεί να έχει κάποιος από την τρέχουσα γενιά. Το μόνο που φροντίζει τακτικά να μας θυμίζει ότι το παιχνίδι είναι βασισμένο πάνω στην Unreal Engine 3, είναι…η καθυστερημένη εμφάνιση των textures σχεδόν παντού, από την είσοδο μας σε νέες περιοχές, μέχρι τα καταστήματα όπου καλούμαστε να αγοράσουμε όπλα και άλλα καλούδια. Οι πτώσεις του frame rate, όταν εκρήγνυται κάποια χειροβομβίδα κοντά μας, δεν τιμούν την εργασία των προγραμματιστών όπως άλλωστε και η "θαμπάδα" που συναντάμε υπερβολικά συχνά στο παιχνίδι.
Επίσης, σε πολλές αποστολές συναντάμε μικρά αλλά ενοχλητικά loadings, τα οποία κόβουν το ρυθμό και δεν δικαιολογούνται βάσει του τεχνικού τομέα ή του μεγέθους των χώρων που συναντάμε στο παιχνίδι. Τέλος, πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχουν αρκετά glitches. Το πιο συνηθισμένο εξ αυτών βρίσκει τους χαρακτήρες να γλιστρούν χωρίς λόγο, όταν υποτίθεται ότι στέκονται ακίνητοι. Γενικότερα, η εργασία που έχει γίνει στον οπτικό τομέα δεν είναι ικανοποιητική και οι δημιουργοί φαίνεται σαν να δούλεψαν βιαστικά και κάπως πρόχειρα. Από την άλλη πλευρά, στον ηχητικό τομέα συναντάμε πολύ καλά voice overs, ενώ η χροιά και η ερμηνεία κάποιων ηθοποιών -σε ρόλους ορισμένων "κακών" που συναντάμε στο παιχνίδι- εντυπωσιάζουν.
Σχεδιασμός αποστολών, gameplay και ΑΙ
Το παιχνίδι της Obsidian μας επιτρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα από διάφορες κλάσεις για το χαρακτήρα μας, ανάλογα με τον τρόπο που θέλουμε να παίξουμε. Ο Soldier είναι καλός στις κατά μέτωπο επιθέσεις, ο Tech Specialist μπορεί να βελτιώσει τα όπλα του και έχει κάποια bonus όταν χρησιμοποιεί gadgets, ενώ ο Covert Ops έχει ειδίκευση στις stealth προσεγγίσεις. Επίσης, μπορούμε να "χτίσουμε" την κλάση μας όπως επιθυμούμε, επιλέγοντας μόνοι μας τις ιδιότητες που θέλουμε να έχει ο χαρακτήρας μας. Η ισορροπία ανάμεσα στις ικανότητες των χαρακτήρων δεν είναι το καλύτερο σημείο του παιχνιδιού, ένα στοιχείο το οποίο τονίζει και ο μέτριος σχεδιασμός των επιπέδων.
Ανάλογα το σημείο της περιπέτειας ευνοείται και διαφορετική κλάση, ενώ μάλλον η καλύτερη συνολικά επιλογή είναι ο Soldier, αφού το παιχνίδι ορισμένες φορές μας φέρνει αντιμέτωπους με ενέδρες και bosses, τα οποία δεν αντιμετωπίζονται το ίδιο εύκολα με ένα χαρακτήρα που είναι ειδικευμένος στο stealth. Από εκεί και πέρα, στο βαθμό δυσκολίας medium είναι πολύ πιθανό να τελειώσει κάποιος το παιχνίδι χρησιμοποιώντας ελάχιστες φορές (ή ίσως και καθόλου) gadgets και εξεζητημένες τεχνικές.
Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο σχεδιασμό των επιπέδων, που πολλές φορές είναι κάτω του μετρίου. Σε πολλoύς χάρτες, αν ανεβούμε σε κάποιο ψηλό σημείο, μπορούμε να "καθαρίσουμε" το τοπίο κάνοντας headshots με το αυτόματό μας, χωρίς καν να χρειάζεται να έχει ο χαρακτήρας μας κάποια ιδιαίτερη κλίση στο συγκεκριμένο όπλο και χωρίς να είναι αναγκαίο το όπλο αυτό να είναι αναβαθμισμένο. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας ενός χαρακτηριστικού του παιχνιδιού, για το οποίο έχουμε πολλές ενστάσεις. Όταν στοχεύουμε ακίνητοι σε ένα σημείο για μερικά δευτερόλεπτα, η ακρίβειά μας αυξάνεται κατακόρυφα, κάτι που μας κάνει πολύ αποτελεσματικούς, κυρίως όταν χρησιμοποιούμε όπλα με μεγάλη εμβέλεια που μας θέτουν εκτός του πεδίου οράσεως των αντιπάλων.
Από την άλλη πλευρά, είναι πιθανό να μας περικυκλώσουν οι εχθροί και να μη μπορούμε να καταλάβουμε από πού μας πυροβολούν. Σε αυτές τις περιπτώσεις η χρήση της κάλυψης είναι περιττή, αφού οι αντίπαλοι μπορούν να πυροβολούν από οπουδήποτε. Έτσι, ούτε λίγο ούτε πολύ, το τρέξιμο από τη μία πλευρά του επιπέδου στην άλλη, για να βρούμε τους αντιπάλους και να τους εξοντώσουμε με την αποτελεσματικότερη επίθεση, τις γροθιές μας, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.
Όταν χρησιμοποιούμε χαρακτήρα που είναι ειδικός στις stealth προσεγγίσεις, η απόσταση στην οποία μπορούν να μας δουν οι εχθροί μας όταν περπατάμε σκυφτοί είναι αρκετά μειωμένη. Αυτό το χαρακτηριστικό, σε συνδυασμό με την ικανότητα που μπορούμε να αποκτήσουμε, η οποία και μας κάνει αυτόματα προσωρινά αόρατους τη στιγμή που ο εχθρός μας κανονικά θα μας έβλεπε, καθιστά το χαρακτήρα μας σχεδόν ανίκητο όταν οι εχθροί μας είναι διασκορπισμένοι, αν και -όπως είπαμε προηγουμένως- υπάρχουν σημεία που δημιουργούν προβλήματα στους κατασκόπους μας.
{PAGE_BREAK}
Πέρα από τα προβλήματα ισορροπίας, το χειρότερο μάλλον σημείο στο gameplay του Alpha Protocol είναι η ΑΙ. H τεχνητή νοημοσύνη του παιχνιδιού δεν είναι ικανοποιητική και υπάρχουν αρκετά προβλήματα που αλλοιώνουν περαιτέρω τη συνολική εικόνα. Οι αντιδράσεις της ΑΙ είναι αλλοπρόσαλλες και οι εχθροί δεν μπορούν να ελέγξουν το χώρο ικανοποιητικά και να αντιδράσουν στις κινήσεις μας. Η ορατότητα των εχθρών βελτιώνεται όταν παίζουμε το παιχνίδι στο Hard, αλλά πολλά από τα προβλήματα παραμένουν. Οι εχθροί πολλές φορές δε μπορούν να υπολογίσουν σωστά το μέγεθος και τη θέση των εμποδίων, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να καλυφθούν αποτελεσματικά, ενώ οι αντιδράσεις τους πολλές φορές είναι αρκετά περίεργες. Αν τους επιτεθούμε και τρέξουμε πίσω για να καλυφθούμε, άλλες φορές δε θα μας κυνηγήσει κανείς και άλλες φορές οι εχθροί θα έρχονται ένας ένας, γεγονότα που μας επιτρέπουν να περιμένουμε μέχρι να αυξηθεί ξανά αυτόματα η θωράκιση της πανοπλίας μας στο επίπεδο που ήταν πριν χτυπηθούμε.
Πολλές φορές, όταν τρέχουμε προς τους αντιπάλους μας, αυτοί αντί να απομακρυνθούν συνεχίζοντας να πυροβολούν, απλά σταματούν και έρχονται προς το μέρος μας για μας χτυπήσουν με melee επιθέσεις, κάτι που τους αφήνει απόλυτα εκτεθειμένους. Όταν εξαπολύουμε χειροβομβίδες στους αντιπάλους, άλλες φορές μένουν ακίνητοι και περιμένουν τις υπόλοιπες, άλλες φορές φεύγουν από το σημείο που είναι και προσπαθούν να κρυφτούν από την αντίθετη πλευρά των εμπόδιων που μέχρι τώρα τους κάλυπταν, κάτι που τους αφήνει εντελώς ακάλυπτους. Σε γενικές γραμμές, η ΑΙ του παιχνιδιού είναι κακή και κατά τη γνώμη μας δεν επιτρέπεται αυτή η εικόνα σε παιχνίδι του 2010.
Συμπεράσματα
Το Alpha Protocol είναι μία χαμένη ευκαιρία, αλλά όχι ένα κακό παιχνίδι -παρά το πλήθος προβλημάτων που το μαστίζουν. Το gameplay του παιχνιδιού δεν είναι καλό και σε ορισμένες περιπτώσεις βρίσκεται αρκετά χαμηλότερα από το μέσο όρο. Από την άλλη πλευρά, η υπόθεση, οι χαρακτήρες και οι διάλογοί του είναι στοιχεία πολύ καλοδουλεμένα και θα ικανοποιήσουν όσους μπορούν να αντέξουν τα προβλήματα του τίτλου, και ιδιαίτερα όσους έλκονται από τη θεματολογία του παιχνιδιού.
{VIDEO_1}
Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι θα μπορέσουν να παραβλέψουν έτσι απλά τις σημαντικές αδυναμίες του. Το Alpha Protocol είναι ένα παιχνίδι το οποίο πιστεύουμε ότι πολλοί θα παρατήσουν μετά από λίγες ώρες ενασχόλησης. Παρ’ όλα αυτά, όσοι έχουν τις απαιτούμενες "αντοχές" θα διαπιστώσουν ότι η νεότερη προσπάθεια της Obsidian είναι καλή σε σημαντικούς τομείς και εκτός από απογοήτευση μπορεί να προσφέρει και ικανοποίηση. Εν τέλει, το Alpha Protocol προτείνεται μόνο σε όσους θέτουν ως κύρια προτεραιότητα μία καλή ιστορία με ορισμένους καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες και είναι διατεθειμένοι να κάνουν πολλές υποχωρήσεις.
Νίκος Καβακλής
