Όταν το μέλλον της βιομηχανίας, βασίζεται στο όμορφο παρελθόν
Ας είμαστε ειλικρινείς, όλοι έχουμε δυσαρεστηθεί με εταιρίες που αρέσκονται στην επανέκδοση παλαιότερων τίτλων, με ποικίλες κατηγορίες όπως "στέρεψαν οι ιδέες τους", "πατούν σε σίγουρο έδαφος", "εκμετάλλευση κορυφαίων IPs" κ.ο.κ. Από την άλλη πλευρά του φεγγαριού, όμως, όλοι θέλουμε να ξαναζήσουμε λίγες στιγμές από την ομορφιά του ’90, να νιώσουμε τι πραγματικά σημαίνει διασκέδαση και αυθεντικό χιούμορ, πώς το μεράκι των ανθρώπων τότε, ήταν πολύ πιο πάνω από την ανάγκη του σήμερα για δόξα και χρήμα. Γιατί μεράκι είχαν ο Ron Gilbert, ο Tim Schafer και ο Dave Grossman για τις δημιουργίες τους. Μεράκι, πάθος, όρεξη και δημιουργικότητα.
Οπότε, η τάση της LucasArts για βελτιωμένες επανεκδόσεις τίτλων που έχουν αφήσει ιστορία στο μέσο, εμάς μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους και φανατικούς υποστηρικτές της. Αρκεί, όμως, να μην το παρακάνει, γιατί είναι μία εταιρία που μπορεί να προσφέρει σπουδαίες και φρέσκες προτάσεις στη βιομηχανία, ακόμη και σήμερα. Η αρχή έγινε πέρυσι το καλοκαίρι, με το αριστουργηματικό The Secret of Monkey Island: Special Edition (Xbox LIVE Arcade, PC, PSN, iPhone/iPod Touch), ένα παιχνίδι εικοσαετίας που ήρθε για να "πατήσει" στην κυριολεξία τους περισσότερους τίτλους της υποτιθέμενης νέας γενιάς. Το έργο συνεχίζεται με το Monkey Island 2: LeChuck’s Revenge, του οποίου το remake στέκεται αφορμή για τη συγγραφή του παρόντος κείμενου. Με το γνωστό υπότιτλο "Special Edition" ο τίτλος του Ron Gilbert και της αδίστακτης παρέας του, δείχνει πιο όμορφος και πιο φρέσκος από ποτέ.
"Μακροβούτι στο παρελθόν" – Ιστορία
Και για να μην αφήνουμε ερωτήματα αναπάντητα, να εξηγήσουμε περί τίνος πρόκειται. Το Monkey Island 2 Special Edition: LeChuck’s Revenge -όπως είναι ο επίσημος τίτλος του- είναι μία επανέκδοση του τίτλου που κυκλοφόρησε το μαγικό Δεκέμβρη του 1991, σε DOS, Amiga και, φυσικά, Macintosh. Ουσιαστικά, έχουμε να κάνουμε με το ίδιο ακριβώς παιχνίδι, με αισθητά βελτιωμένα γραφικά υψηλής ευκρίνειας, voice-overs και ανανεωμένο σύστημα χειρισμού. Το Monkey Island 2 ανήκει στην κατηγορία των point-and-click adventures (για να είμαστε πιο ακριβής, είναι ένα Graphic Adventure) και από πολλούς θεωρείται ως ένα από τους σπουδαιότερους τίτλους της θρυλικής LucasArts.
Τα γεγονότα του παιχνιδιού λαμβάνουν μέρος λίγους μήνες μετά από τα όσα συνέβησαν στο The Secret of Monkey Island. Ο παίκτης παίρνει το ρόλο του Guybrush Threepwood, του κεντρικού (και εκκεντρικού) χαρακτήρα της σειράς, ο οποίος ακόμη προσπαθεί να πείσει τον περίγυρό του, ότι είναι ένας τρανός πειρατής και σπουδαίος θαλασσόλυκος.
Στο πρώτο κεφάλαιο της σειράς, ο Guybrush -του οποίου το όνομα, παρεμπιπτόντως, προήλθε από την ονομασία ενός εργαλείου σε λογισμικό που χρησιμοποιήθηκε κατά το σχεδιασμό του- κατάφερε να εξοντώσει τον πειρατή-φάντασμα LeChuck και να εμποδίσει τα σατανικά σχέδιά του να βρουν εφαρμογή. Η περιπέτειά μας ξεκινά σε ένα τρίγωνο νησιών της μαγευτικής Καραϊβικής. Ως επίδοξος τυχοδιώκτης και χρυσοθήρας, ο ήρωας μας βρίσκεται σε αναζήτηση του χαμένου θησαυρού του Big Whoop, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να ανακτήσει την αλλόκοτη και γεμάτη εμπόδια, σχέση του με την αγαπημένη και πάντα δύσκολη, Elaine Marley.
Το σενάριο, χωρίς να παρουσιάζει κάτι το σπουδαίο, έχει όλη εκείνη την απλότητα, την αφέλεια και τη μαγεία που αρμόζει σε έναν τίτλο σαν και το Monkey Island 2. Οι επικοί, γεμάτοι χιούμορ, διάλογοι, ανάμεσα στους χαρακτήρες, μας έκαναν να γελάσουμε -ξανά- μέχρι δακρύων, ενώ οι κορυφαίες ατάκες, μένουν στην ιστορία, ειδικότερα τώρα που υπάρχουν οι φωνές των ηθοποιών για να τις ντύσουν. Ευφάνταστοι χαρακτήρες, με χειρουργικά μελετημένο σχεδιασμό, συνθέτουν τη βασική ραχοκοκαλιά αυτού του εκπληκτικού συνόλου. Αυθεντικό, ουσιαστικό και άκακο χιούμορ, που καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, αφήνει του παίκτες με ένα ανόητο αλλά συνάμα, γλυκύτατο χαμόγελο.
Η κύρια και συνηθέστερη ασχολία του Guybrush είναι, είτε να συνομιλεί και να προσπαθεί να βγάλει άκρη με τους δεκάδες χαρακτήρες που θα συναντήσει στην περιπέτειά του, είτε να λύσει γρίφους που θα τον φέρουν ακόμη πιο κοντά στους δύο χαμένους στόχους που αναφέραμε προηγουμένως. Η αλήθεια είναι ότι ορισμένες φορές οι γρίφοι στο Monkey Island 2 παραείναι δύσκολοι και απαιτούν αστρονομική φαντασία για την επίλυσή τους. Εξοπλιστείτε, λοιπόν, με υπομονή ή, τουλάχιστον, με κάποιον οδηγό στρατηγικής για να τον συμβουλεύεστε που και που.
{PAGE_BREAK}
"Δείξε και κλίκαρε" – Gameplay
Το Monkey Island 2 είναι ένα point-and-click adventure, που αναμφίβολα είναι σχεδιασμένο για ποντίκι (mouse) ηλεκτρονικού υπολογιστή. Ωστόσο, η Special Edition ενσωματώνει νέο σύστημα χειρισμού, ειδικά σχεδιασμένο για τα σύγχρονα χειριστήρια των κονσόλων. Εκτός, δηλαδή, της παραδοσιακής επιλογής "point-and-click" -όπου με τον αναλογικό μοχλό κινούμε τον κέρσορα στην οθόνη και δίνουμε εντολές- το δεύτερο remake παρέχει και την επιλογή της κίνησης του χαρακτήρα σε πραγματικό χρόνο, επίσης με τον αναλογικό μοχλό. Οι σκανδάλες χρησιμεύουν στο άνοιγμα των μενού, καθώς και στην επιλογή των αντικειμένων του inventory, κάτι που κάνει το gameplay ακόμη πιο άμεσο, ακόμη πιο ευχάριστο.
Οφείλουμε, όμως, να ομολογήσουμε πως το νέο σύστημα χειρισμού -δηλαδή η κίνηση του χαρακτήρα με τον αριστερό αναλογικό μοχλό- αντιμετωπίζει προβλήματα, κυρίως λόγω της τεχνοτροπίας, με βάση την οποία έχουν σχεδιαστεί τα περιβάλλοντα. Έτσι, λοιπόν, όταν θέλουμε να κατευθυνθούμε προς μία κατεύθυνση, επί παραδείγματι σε κάποιο σοκάκι ή σε κάποια πόρτα, πιθανότατα ο Guybrush θα κολλήσει στο περιβάλλον ή θα κατευθυνθεί "όπου του καπνίσει". Μετά από λίγη ώρα, λοιπόν, αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε στο παλιό και δοκιμασμένο "point-and-click" σύστημα χειρισμού και όλα κύλισαν ομαλότατα.
"Μυρίζει 1990…" – Τεχνικός τομέας
Η θρυλική SCUMM Engine (μηχανή γραφικών) του 1990, ζωντανεύει και πάλι με το πάτημα ενός κουμπιού, οποιαδήποτε στιγμή το θελήσει ο παίκτης. Τα ανανεωμένα, σχεδιασμένα στο χέρι, γραφικά λάμπουν και γεμίζουν χρώμα τη μουντή πραγματικότητα του σημερινού gaming. Κάποιες τρισδιάστατες πινελιές δίνουν έναν αέρα ανανέωσης. Το art direction, αυτή τη φορά δεν άλλαξε δραματικά σε σχέση με το πρωτότυπο παιχνίδι. Φαίνεται ότι τα παράπονα των φίλων της σειράς, έπιασαν τόπο και "υποχρέωσαν" τη LucasArts, να βρει τη χρυσή τομή στον επανασχεδιασμό των χαρακτήρων.
Το σπασμωδικό animation των μοντέλων, που δεν είχε διορθωθεί στο πρώτο remake, στο δεύτερο μέρος το βλέπουμε να εκτελείται σχετικά πιο ομαλά, αλλά, ειλικρινά, σε ένα τέτοιο παιχνίδι, το animation είναι το τελευταίο στοιχείο που θα πρέπει να λάβουμε υπόψη.
{VIDEO_1}
Το πεντάγραμμο του Michael Land για ακόμη μία φορά κάνει το θαύμα του, με τις μελωδίες να ηχούν στα αυτιά μας νοσταλγικές και ήρεμες, χωρίς φανφάρες και υπερβολές. Οι φωνές των ταλαντούχων ηθοποιών -γνώριμες πλέον, καθώς τις ακούσαμε στα μεταγενέστερα παιχνίδια της σειράς- δίνουν ζωή στους χαρακτήρες με έναν εξαιρετικό τρόπο. Ο σχολιασμός διαφόρων σκηνών από τους "τρελούς" δημιουργούς του παιχνιδιού, έρχεται ως κερασάκι στην τούρτα.
"Μεταξωτές κορδέλες" – Συνοψίζοντας
Από το να βλέπουμε, λοιπόν, αστείες προσπάθειες ή παιχνίδια βασισμένα σε φθηνά multiplayer modes, προτιμούμε να ξαναζούμε στιγμές σαν κι αυτές. Το Monkey Island 2 Special Edition: LeChuck’s Revenge, είναι ο ορισμός του πνευματώδους χιούμορ, ο ορισμός της διασκέδασης και η φυσική υπόσταση της λέξης "γέλιο". Τελικώς, αποδεικνύεται ότι το μέλλον τη βιομηχανίας, βρίσκεται στο παρελθόν. Μία σωστή, σοβαρή και με σεβασμό, υλοποίηση όπως είναι αυτή της LucasArts, είναι σε θέση να βάλει τα γυαλιά σε πολλούς developers που έχουν καβαλήσει το καλάμι και μας δίνουν φύκια έναντι μεταξωτών κορδελών. Δε θέλουμε να γίνουμε κουραστικοί, οπότε σας αφήνουμε να επιλέξετε την έκδοση που επιθυμείτε (Xbox 360, PS3, PC, iPhone/iPod Touch/iPad), γιατί είστε "υποχρεωμένοι" να βιώσετε αυτήν τη σπουδαία εμπειρία…
Σάκης Καρπάς