Όχι που θα τη γλίτωνε το PlayStation 3!
Τα παιχνίδια χορού πάντα αποτελούσαν μία ιδιαίτερη κατηγορία videogames. Από τα Bust a Groove και Space Channel 5 στις κονσόλες και το Dance Dance Revolution των Arcades, στον πρόγονο των Just Dance και Dance Central, EyeToy: Groove, οι τίτλοι αυτοί είχαν το κοινό τους, με τον πληθυσμό του τελευταίου να εκτοξεύεται τους τελευταίους μήνες. Η έλευση του Just Dance στο Wii ήταν αυτή που έφερε τη μανία για το χορό ξανά στην επιφάνεια, ενώ η Harmonix αποφάσισε να πάει ένα βήμα παραπέρα, αξιοποιώντας τις ιδιαίτερες ικανότητες του Kinect. Τι γίνεται όμως με τη Sony;
Οι πιθανότητές να “γλυτώσει” το PlayStation 3 από το δικό του, χορευτικού περιεχομένου, τίτλο ήταν ανύπαρκτες, οπότε ομολογούμε πως το SingStar Dance δεν μας ήρθε ως έκπληξη. Η νέα αυτή προσθήκη στην SingStar οικογένεια εξυπηρετεί δύο σκοπούς, αφού από τη μία συνοδεύει το SingStar Guitar στην προσπάθεια της εταιρείας να εμπλουτίσει την επιτυχημένη συνταγή, ενώ από την άλλη αξιοποιεί το PlayStation Move, αποτελώντας ουσιαστικά τον πρώτο dance τίτλο για τον μαύρο γίγαντα.
Mic? Check! Move? Check!
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, να αναφέρουμε πως στην περίπτωση του SingStar Dance, δεν έχουμε να κάνουμε με κάποια επαναπροσδιόρηση των όσων η σειρά προσφέρει, αλλά στην πραγματικότητα με ένα SingStar, που απλά μας επιτρέπει να δοκιμάσουμε και τις χορευτικές μας ικανότητες, πέρα από τις τραγουδιστικές. Το ποιο από τα δύο θα επιλέξουμε εξαρτάται από εμάς, αν και κανείς δεν μας εμποδίζει να επιδιώξουμε να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε ταυτόχρονα, κρατώντας το μικρόφωνο στο αριστερό και το Move στο δεξί χέρι. Ακούγεται δύσκολο έως και ακατόρθωτο, αλλά τίποτα δεν φαντάζει αδύνατο μετά την τέταρτη Guinness!
Σε αντίθεση με άλλους τίτλους του είδους, εδώ κάθε ένα από τα 30 μουσικά κομμάτια συνοδεύεται από το δικό του video clip, με την καθοδήγηση για τις κινήσεις να έρχεται από το κάτω δεξιά μέρος της οθόνης, όπου ένας χορευτής/τρια χορεύει μαζί μας, στα πρότυπα του Just Dance 2. Το φίλτρο που έχει επιλεχτεί εδώ είναι σκούρο, σε αντίθεση με τα έντονα χρώματα του ανταγωνισμού, χωρίς αυτό να έχει ιδιαίτερη σημασία. Αυτό που έχει όμως σημασία, και μάλιστα καθοριστική για τη διευκόλυνση του παίκτη, είναι το κατά πόσο ο τίτλος του London Studio μας ενημερώνει εγκαίρως για τις κινήσεις που πρέπει να φέρουμε εις πέρας. Η απάντηση είναι πολύ απλά, καθόλου. Αντί του να μας δίνονται ενδείξεις για το τί θα επακολουθήσει, το SingStar Dance προβάλλει την πιο επαγγελματική του φύση, απαιτώντας από εμάς να μιμηθούμε τους χορευτές.
{PAGE_BREAK}
Όπως καταλαβαίνετε κάτι τέτοιο μπορεί να αποδειχθεί δύσκολο, ειδικά τη στιγμή που τα επίπεδα δυσκολίας δεν αλλάζουν την ταχύτητα των χορευτών, αλλά την ανοχή του συστήματος βαθμολόγησης. Δίχως κάποιο ουσιαστικό εργαλείο εκμάθησης της κάθε χορογραφίας, αλλά και ούτε κατηγοριοποίηση των τραγουδιών από εύκολα σε δύσκολα, ο παίκτης αφήνεται στη μοίρα του, για να ανακαλύψει ποιο τραγούδι έχει χαμηλές ή υψηλές απαιτήσεις.
Χορός ή νεύματα;
Όπως καταλαβαίνετε, το SingStar Dance δείχνει να παίρνει τον εαυτό του ίσως λίγο πιο σοβαρά απ’ ότι θα έπρεπε, μιας και στην ουσία θα έπρεπε να έχουμε να κάνουμε με έναν παρεΐστικο τίτλο που έχει ως στόχο να διασκεδάσει. Αυτός εξάλλου είναι και ένας από τους λόγους που το SingStar αγαπιέται τόσο πολύ στη Μεγάλη Βρετανία. Η διασκέδαση που προσφέρει -όταν φυσικά η παρέα το συνδυάσει με αλκοόλ. Οπότε, γιατί αυτή η μανία με το ρεαλισμό, τη στιγμή που πολλές είναι οι φορές όπου το παιχνίδι δυσκολεύεται να ξεχωρίσει τα νεύματα αυτού που αποτελεί κινητή δεξαμενή αλκοόλ, από το ρεπερτόριο χορευτικών κινήσεων της ευλύγιστης φίλης μας;
Τα παραπάνω φαινόμενα, βέβαια, θα τα συναντήσετε κυρίως στο χαμηλότερο επίπεδο δυσκολίας, όπου το παιχνίδι τείνει να βαθμολογεί με την ίδια γενναιοδωρία τις άψυχες κινήσεις του Move από κάποιον μαντράχαλο, τη στιγμή που η κοπελιά δίπλα του λιώνει στο χορό. Όσο το επίπεδο δυσκολίας ανεβαίνει, ανοδική πορεία ακολουθεί και ο ρεαλισμός, σε σημείο που είμαστε της άποψης πως το SingStar Dance μπορεί να αποτελέσει και μία όμορφη πρόκληση για κάποιο φίλο ή φίλη χορευτή, επαγγελματία και μη. Σε αυτό το επίπεδο, όπου πλησιάζουμε το “real thing”, το Move δείχνει να κάνει καλύτερη δουλειά από το Wi Reimote.
Bye Bye Bye: Αξίζει λοιπόν;
Προσφέροντας αξιόλογες online ικανότητες, δυνατότητα να αποθηκεύσουμε κάθε “εκτέλεση” μας, και στη συνέχεια να κάνουμε χρήση των εργαλείων επεξεργασίας, κρατώντας μόνο τα highlights ή σε περίπτωση που έχουμε αποποιηθεί κάθε ίχνους ντροπής, ανεβάζοντας το video στην ιστοσελίδα του SingStar για να μας χαρεί ο κόσμος, το SingStar Dance κερδίζει πολλούς πόντους στο τομέα των extras.
Με τον τομέα του karaoke να κυμαίνεται στα ποιοτικά επίπεδα που μας έχει συνηθίσει η σειρά, και την ικανότητα δύο να τραγουδούν και δύο να χορεύουν να αποτελεί ιδανική πρόταση για νύχτες που οι αναστολές πηγαίνουν περίπατο, δυσκολευόμαστε να μην προτείνουμε το SingStar Dance σε αυτούς που ψάχνουν έναν τίτλο για να συνοδεύσει τηn κατανάλωση αλκοολούχων τις νύχτες που η παρέα αποφασίζει να μείνει μέσα. Ειδικά τη στιγμή που ο τίτλος διατίθεται σε τόσο μειωμένη τιμή.
Δημήτρης Μπάνος
