Viva New Vegas
Αρκούντως ιδιάζουσα η θέση στην οποία βρισκόμαστε. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε τόσα λίγα πράγματα να γράψουμε για ένα τόσο μεγάλο σε διάρκεια και αξία τίτλο. Και η αιτία είναι η προφανής. Το Fallout New Vegas, είναι το Fallout 3, με ένα Wild West καμουφλάζ, που όμως δεν καταφέρνει να μπερδέψει κανέναν επίδοξο αγοραστή του. Είναι κακό αυτό; Και ναι, και όχι. Ναι, διότι οι προοπτικές που διανοίχθηκαν με το Fallout 3 της Bethesda, ήσαν κολοσσιαίες, και παρόλα αυτά, δύο χρόνια μετά έχουμε στα χέρια μας μία απόλυτα και κραυγαλέα διεκπεραιωτική δουλειά της Obsidian που φωνάζει «2005» από πολλά χιλιόμετρα μακριά. Όχι, διότι όστις λάτρεψε το Fallout 3 και περιπλανήθηκε για (πραγματικές) μέρες ολόκληρες στη Capital Wasteland, δεν έχει απολύτως κανένα λόγο να μην ανέβει σε ένα πυρηνοκίνητο λεωφορείο και να μη ταξιδέψει μέχρι τη Mojave Desert, το μέρος στο οποίο διαδραματίζεται το Fallout New Vegas.
Ο Ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές
Ήρωάς μας στο παρόν παιχνίδι, ένας courier, ένας ανώνυμος κομιστής πακέτων στην αφιλόξενη και επικίνδυνη έκταση που απλώνεται νότια του μεταμορφωμένου Las Vegas. Το «ιστορικό» υπόβαθρο της περιόδου συντίθεται από τη δράση του στρατού της North California Republic, που ελέγχει κομμάτι της περιοχής και της Legion, μιας φατρίας που έχει υπό τον έλεγχό της ένα φράγμα, μοναδική πηγή πόσιμου νερού και ηλεκτρικής ενέργειας στην περιοχή.
Μεταξύ πυρών και ομοβροντιών, ο πρωταγωνιστής του παιχνιδιού, πυροβολείται από μια συμμορία κατά τη διακομιδή ενός μυστηριώδους δέματος, για άγνωστο λόγο, και σώζεται από τους κατοίκους της ειρηνικής κωμόπολης του Goodsprings. Από κεί και έπειτα, η πορεία της ιστορίας, χωρίς να επικεντρώνει σε έναν συγκεκριμένο υπέρτερο στόχο, παρά θυμίζοντας περισσότερο ένα κυνηγητό για λόγους εκδίκησης, εκτυλίσσεται με τον ήρωα να διαλέγει στρατόπεδα και συμμάχους, και να ακολουθεί ένα δρόμο με πολλές παρακαμπτήριες μεν, με κοινή κατάληξη δε. Το Fallout 3, δε διακρίθηκε πρωτίστως για την ιστορία του, αλλά αυτή δεν έπαυε να είναι ενδιαφέρουσα, με δεδομένο, ότι ο πρωταγωνιστής τοποθετούνταν σε ένα απόλυτα ξένο και πρωτοφανές περιβάλλον, ψάχνοντας για τον πατέρα του, και ένα μεγάλο μυστικό, το οποίο οδηγούσε σε γεγονότα υψίστης σημασίας, δηλαδή στον εξαγνισμό των υδάτων.
Στο Fallout New Vegas, παρά το γεγονός ότι η ιστορία εξελίσσεται ομαλότερα και πολυσχιδέστερα, η δυνατότητα του παίκτη να επιλέξει στρατόπεδα, και να μετατρέψει τον εαυτό του σε καθαρό στρατιώτη της μιας ή της άλλης παράταξης, αφαιρεί σημαντικούς πόντους από την υποβλητικότητα του παιχνιδιού, και δεν προκαλεί την έκπληξη του πρώτου.
Περιττό να αναφέρουμε ότι η ιστορία μας ξετυλίγεται με τον ίδιο και απαράλλαχτο τρόπο, όπως και στο Fallout 3. Οι διάλογοι με τους ενδιαφέροντες χαρακτήρες της Mojave, είναι κατά το γνωστό τρόπο δομημένοι, οι απαντήσεις είναι σχετικά διακριτές σε ό,τι αφορά την «καλή», «κακή» ή «ουδέτερη» απόχρωσή τους και παρά την επιφανειακή περιπλοκότητα του πράγματος, ο τρόπος με τον οποίο παρεισφρύει κάποιος στη μία ή την άλλη παράταξη, καθ’ όλα ευδιάκριτος. Εδώ εισάγεται και ένα νεωτεριστικό στοιχείο σε σχέση με το 3, καθώς, με βάση τα πεπραγμένα μας, γινόμαστε αρεστοί ή μη, από την κάθε ομάδα στον κόσμο του New Vegas. Μία επιλογή μας θα είναι καλοδεχούμενη από τους κατοίκους μιας περιοχής, αλλά ταυτόχρονα θα αποτελεί casus beli για την αντιμαχόμενη ομάδα.
Η ολοκλήρωση ενός quest για την NCR θα μας βάλει αυτόματα στο στόχαστρο της Legion κ.ο.κ. Το σύστημα λειτουργεί ομαλά και δρά δημιουργικά για δύο λόγους. Κατά πρώτον, ωθεί τον παίκτη να αναλογιστεί εις διπλούν τις συνέπειες των ενεργειών του, και κατά δεύτερο, αφήνει στην άκρη την έτερη εξέλιξη και της βασικής αλλά και των παράπλευρων ιστοριών, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η επιθυμία να ξαναπαιχτεί ο τίτλος. Έτσι λοιπόν, η συγκεκριμένη προσθήκη αποτιμάται εξόχως θετικά για έναν τίτλο που υπολείπετο στο συγκεκριμένο τομέα. Άλλωστε, όποιο και αν ήταν το Karma μας στο Fallout 3, η αλληλουχία των γεγονότων και των quests ήταν, πάνω κάτω, η ίδια (εντάξει, εκτός από την Megaton) κάτι που πλέον αίρεται ολοκληρωτικά.
Έχοντας εξασφαλίσει λοιπόν το πολυδιάστατο της προσέγγισης της ιστορίας, λαχταρούμε να μάθουμε για τον κατεξοχήν πυρήνα του παιχνιδιού, που στην περίπτωση του Fallout New Vegas είναι δισυπόστατος. Τουστέστιν, gameplay και side quests. Αμφότερα κινούνται επικίνδυνα κοντά στις υψηλότατες προδιαγραφές που έθεσε ο προκάτοχός του. Τα side quests, που συχνά αποτελούν πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες που αποσπούν τον παίκτη από τη βασική ροή των γεγονότων, είναι πολυποίκιλα, βρίθουν λεπτομερειών και χιούμορ, και δίνουν ζωή στον ερημότοπο της Mojave. Υπάρχουν quests που θα μπορούσαν να αποτελέσουν το main story πολλών σύγχρονων παιχνιδιών των 4 ωρών.
Ο τρόπος πραγματοποίησης των quests αυτών είναι ο σεσημασμένος ύποπτος από το Fallout 3. Shooting μηχανισμοί με το οικείο πλέον σύστημα V.A.T.S., looting μέχρις εσχάτων και πολλές συζητήσεις, που επαφίενται στη χαρισματικότητα του χαρακτήρα και στην πειστική του ικανότητα.
Οι διαφορές με το Fallout 3 είναι ελάχιστες, γι’ αυτό και δεν κρίνουμε σκόπιμο να υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες για τους μηχανισμούς μάχης, αναβάθμισης του χαρακτήρα και ψαξίματος. Η ποικιλία των όπλων τεράστια, με πολλά από αυτά να είναι μοναδικά, τα perks παρόντα, ικανά να καταστήσουν το χαρακτήρα «θηρίο» σε συγκεκριμένους τομείς της δράσης του, το Pip Boy αχώριστος σύντροφος και το looting ανελέητο όσο ποτέ άλλοτε. Οι προσθήκες είναι καλοδεχούμενες, αλλά δεν είναι ριζοσπαστικές παρά συμπληρωματικές, και θα μπορούσαν να βρίσκονται σε ένα expansion του Fallout 3.
