BOOMSHAKALAKA!
Από την ανακοίνωση πως η Electronic Arts απόκτησε τα δικαιώματα χρήσης ενός εκ των αγαπημένων franchises της δεκαετίας του 1990 ακόμα, γνωρίζαμε πως αργά η γρήγορα, το NBA Jam θα επέστρεφε δυναμικά, ξυπνώντας μνήμες στους παλιούς και διδάσκοντας στους νέους πως μια απλή συνταγή μπορεί να προσφέρει τρομερά επίπεδα διασκέδασης. Η ανακοίνωση της συμμετοχής του Mark Turmell, δημιουργού του αρχικού NBA Jam, και η αρχική retail αποκλειστικότητα για το Nintendo Wii, αντιμετωπίστηκαν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό από Τύπο και φυσικά κοινό, μιας και όλα έδειχναν πως επιτέλους, μετά από αρκετές αποτυχημένες εκδοχές του, το NBA Jam επέστρεψε στις ρίζες του, σε όλα όσα έκαναν τους πάντες να το λατρέψουν.
Λαμβάνοντας βραβεία πριν καν ακόμα κυκλοφορήσει, το NBA Jam δεν άργησε να μετατραπεί από μία ακόμα κυκλοφορία στο line-up της ΕΑ, σε έναν από τους σημαντικότερους φετινούς τίτλους. Είναι ο παράγοντας “νοσταλγία” όμως ο κύριος υπεύθυνος, ή έχουμε να κάνουμε με έναν υποψήφιο για το θρόνο των arcade αθλητικών τίτλων;
Τι 1994 τι 2010: Σαν να μην πέρασε μια μέρα
Όσοι είχαν την ευκαιρία να παίξουν το αρχικό NBA Jam, είτε όταν κυκλοφόρησε είτε κάποια στιγμή ανάμεσα στο τότε και στο σήμερα (να ‘ναι καλά το MAME), πάνω-κάτω γνωρίζει τι να περιμένει από τον τίτλο της EA Canada. Η συνταγή έχει μείνει η ίδια, στην προσπάθεια των developers να διατηρήσουν και να ταυτόχρονα να προσφέρουν την αγνή ψυχαγωγία του κλασσικού τίτλου, συνοδευόμενη όμως από την τεχνολογία του σήμερα. Ετοιμαστείτε λοιπόν για ανελέητα 2 εναντίον 2 ματσάκια στο παρκέ, όπου οι νόμοι της φυσικής τείνουν να παύουν να ισχύουν, και οι μπάλες αποκτούν μία εύφλεκτη φύση.
Here’s the peanutbutter…
Παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία των παικτών θα περάσει δεκάδες ώρες στο Play Now, με κολλητούς να κονταροχτυπιούνται και φιλίες να καταστρέφονται, το NBA Jam προσφέρει μία σειρά ειδών παιχνιδιού για τις μοναχικές κρύες νύχτες του χειμώνα, ξεκινώντας από το παραδοσιακό Classic Campaign, όπου 36 αντίπαλες ομάδες του NBA μας περιμένουν, και συνεχίζοντας στο -κάποτε αποκλειστικό για το Wii- Remix Tour, που με τη σειρά του χωρίζεται σε Tour, Remix Challenges και Remix 2 Versus 2.
Το πρώτο ουσιαστικά αποτελεί μία παραλλαγή του κλασσικού Campaign, με μοναδική διαφορά τη χωρισμένη σε divisions Βόρεια Αμερική, που κομμάτι κομμάτι ξεκλειδώνουμε, όσο σημειώνουμε πρόοδο. Όσες περισσότερες χρυσές, ασημένιες και χάλκινες προκλήσεις φέρνουμε εις πέρας, τόσοι περισσότεροι είναι οι remix πόντοι μας, που θα χρησιμοποιήσουμε για να ξεκλειδώσουμε τα έξι συνολικά divisions. Τα Remix Challenges από την άλλη, προσφέρουν κάτι το διαφορετικό, αφού εισάγουν στο παιχνίδι τη λογική των objectives. Οι στόχοι από αγώνα σε αγώνα αλλάζουν, σε μία προσπάθεια για προσφορά ποικιλίας, αν και η επιτυχία στον τομέα αυτό είναι περιορισμένη.
Είτε παίζουμε με power-ups που μας κάνουν ταχύτερους, λιλιπούτειους ή επιβλητικούς, είτε η κάμερα περιστρέφεται 180 μοίρες, αλλάζοντας την οπτική γωνία, ακόμα και όταν τα βάζουμε με θρύλους του παρελθόντος σε boss battles, η σκέψη του ότι θα θυσιάζαμε όλα τα παραπάνω δίχως δεύτερη σκέψη για τη δυνατότητα διαδικτυακών matches, δεν λέει να μας εγκαταλείψει.
Τέλος, το Remix 2 V 2 επίσης αποτελεί μία παραλλαγή του κλασσικού παιχνιδιού, με τα power-ups όμως να είναι παρόντα στον αγωνιστικό χώρο. Οι ειδικές αυτές ιδιότητες εμφανίζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα στο παρκέ, με τον παίκτη που προλαβαίνει να τις συλλέξει, να αποκτά ειδικές ικανότητες. Όπως αναφέραμε και παραπάνω, αυτές μπορεί να ποικίλουν από αυξημένη δύναμη ή ύψος, μέχρι αστραπιαία ταχύτητα, άπειρη ευστοχία ή μικροσκοπικό μέγεθος. Αν και μικρή ως προσθήκη, καταφέρνει να προσθέσει αρκετά στην όλη εμπειρία, κάνοντας τα πράγματα ακόμα πιο συναρπαστικά, ειδικά όταν απέναντι μας έχουμε φίλους.
…HOW ABOUT THE JAM?!? Gameplay
Κανένα mode όμως δεν θα μπορούσε να σώσει το NBA Jam, αν οι μηχανισμοί του gameplay δεν λειτουργούσαν σωστά. Ευτυχώς, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, ακόμα και στην έκδοση για Wii, με τους πολλαπλούς τύπους χειρισμού. Παρά τη σχεδόν ολοκληρωτική απουσία κανόνων, το gameplay του NBA Jam είναι άκρως ισορροπημένο, ακόμα και στα πιο σκληρά παιχνίδια μεταξύ της παρέας.
Τα κλεψίματα μπορεί να δίνουν και να παίρνουν, τα rebounds να δημιουργούν φαινόμενα μίσους στο σαλόνι και τα ταμπλό να σπάνε από dunks με γελοίες ποσότητες παραμονής μας στον αέρα, αλλά ποτέ οι παίκτες δεν θα νιώσουν πως το παιχνίδι τους αδικεί. Όλα τα παραπάνω ισχύουν στα matches μεταξύ ανθρώπων, αφού όταν παίζουμε με αντίπαλο την τεχνητή νοημοσύνη, δεδομένου ότι η τελευταία είναι σχεδιασμένη να μην αφήνει πολλά περιθώρια για χάσματα μεταξύ των scores, θα υπάρξουν στιγμές που θα νιώσετε αβοήθητοι έως και αδικημένοι.
Αυτή η απότομη αλλαγή κυρίως στην επιθετικότητα από την A.I., όταν λόγου χάρη προηγούμαστε κατά 10 πόντους, αντιλαμβανόμαστε πως συμβαίνει για να κρατήσει τα επίπεδα πρόκλησης ψηλά, αλλά σε τελική ανάλυση πολλές φορές εκπυρσοκροτεί ανάποδα, διαταράσσοντας τις ισορροπίες.
{PAGE_BREAK}
“Ποιες ισορροπίες ρε Μπάνο, εδώ οι άλλοι βάζουν φωτιά στα δίχτυα!” θα πείτε, και με το δίκιο σας, αλλά μία άδικη A.I. είναι επικίνδυνα κοντά σε μία κακή A.I., δίχως όμως να ισχύει κάτι τέτοιο εδώ. Όσον αφορά τους τρόπους χειρισμού, δοκιμάσαμε και τους τρεις, συνδυασμός Wii Remote & Nunchuk, μόνο Wii Remote και Classic Controller, και ομολογούμε πως και κάθε ένας τους έχει τη γοητεία του, για διαφορετικούς λόγους. Κρατώντας το Wii Remote σε οριζόντια στάση, πολλοί θα πάθουν οξεία “retrοίτιδα”, αν και προειδοποιούμε πως η χρήση του B ως πλήκτρο για τρέξιμο, μπορεί να αποβεί καταστροφική για το αριστερό σας χέρι. Οι πιο κλασσικοί, μαζί με αυτούς που αναζητούν την απόλυτη ακρίβεια, θα στραφούν στον παραδοσιακό χειρισμό με το Classic Controller και Classic Controller Pro, όπου λειτουργεί όπως θα περίμενε κανείς, είτε προτιμάτε τα πλήκτρα, είτε το δεξί αναλογικό μοχλό για shooting και κλεψίματα.
Το ζουμί της υπόθεσης εντοπίζεται στον προφανή τρόπο ελέγχου, αυτόν που απαιτεί συνδυασμό Wii Remote και Nunchuk. Εδώ να αναφέρουμε πως στο μενού θα βρείτε κι ένα mode με τον τίτλο Jam Camp, που προσφέρει εκπαίδευση γύρω από το πως λειτουργεί τι, αν και δεν ξέρουμε κατά πόσο κάτι τέτοιο ήταν απαραίτητο. Η παρουσία του πάντως μόνο κακό δεν κάνει.
Αυτό που μας έκανε να επιστρέψουμε σε αυτό το μοντέλο χειρισμού, έχοντας δοκιμάσει όλα τους, είναι η αίσθηση του immersion που δίνει στον παίκτη η κίνηση του Wii Remote προς τα πάνω για να σουτάρει, και το κατέβασμα που σηματοδοτεί την απελευθέρωση της μπάλας. Δεδομένου ότι το handicap στα καρφώματα και πολλές φορές στα τρίποντα (αν είναι σωστά συγχρονισμένα) είναι γενναιόδωρο, δεν απαιτείται ιδιαίτερη ακρίβεια, μην κάνοντας έτσι το παιχνίδι ανάμεσα σε παίκτες με διαφορετικά μοντέλα χειρισμού άνισο. Είναι καθαρά στην προτίμηση του καθενός.
Εμείς πάντως, δηλώνουμε ερωτευμένοι με τη λογική του να καρφώνουμε τη φλεγόμενη μπάλα στη μπασκέτα του αντιπάλου μας, χρησιμοποιώντας όλη την περιττή δύναμη στο σύμπαν, αφού και ένα απλό τίναγμα θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα. Όταν όμως αντίπαλος σου είναι ένας εκ των κολλητών σου, οφείλεις να προσθέσεις θεατρισμό στο όλο σκηνικό, γιατί πολύ απλά, αν δεν του το τρίψεις στη μούρη, δεν λέει.
DID YOU SEE THAT?!? Τεχνολογία
Αν κάτι είναι πιο συναρπαστικό από το gameplay του NBA Jam, αυτό είναι ο οπτικοακουστικός τομέας του. Τα τρισδιάστατα σώματα των παικτών έδεσαν άψογα με τα υπερμεγέθη φωτογραφικά scans διάσημων παικτών του NBA, τα οποία τουλάχιστον για τις πρώτες ώρες, προκαλούν άφθονα γέλια με τις εκφράσεις τους. Σίγουρα θα μπορούσαν να είναι λίγες περισσότερες σε αριθμό, αλλά ακόμα κι έτσι, καταφέρνουν να φέρουν τη δουλειά εις πέρας δίχως προβλήματα. Μπορεί να φαντάζει απλοϊκός, αλλά ο οπτικός τομέας κρύβει όπλα στο μανίκι του, όπως το συμπαγές framerate που δεν το κουνάει ρούπι, με τα λεπτομερέστατα animations να κλέβουν την παράσταση.
Στον τομέα του ήχου πάλι, την παράσταση όχι μόνο κλέβει, αλλά πουλά και ξανακλέβει ο ένας και μοναδικός Tim Kitzrow. Η original φωνή του NBA Jam επιστρέφει πιο δυναμική από ποτέ, με ανεξάντλητη ενέργεια και -τι άλλο;- επικές ατάκες. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι τίτλοι του κειμένου που διαβάζετε (πλην ενός), αποτελούν ατάκες του κύριου Kitzrow. Ποτέ δεν φανταζόμασταν πως ο σχολιασμός σε έναν τέτοιο τίτλο θα μπορούσε να προσθέσει τόσο πολύ στην όλη εμπειρία.
He brought the boom, but not a lot of shaka: Ολοκληρώνοντας
Φτάνοντας στο τέλος της παρουσίασης, ομολογούμε πως προβληματιζόμαστε. Κι αυτό γιατί όσο κι αν συμπαθήσαμε την arcade μαγεία και νοσταλγία που προσφέρει το NBA Jam, η σκέψη του ότι όλα αυτά τα επιπλέον modes υπάρχουν μόνο και μόνο για να δικαιολογηθεί η απόφαση της EA να τιμολογήσει τον τίτλο ως μία full price κυκλοφορία, δεν λέει να μας εγκαταλείψει. Και όλα αυτά τη στιγμή που οι “next-gen” εκδόσεις, που προορίζονταν ως δωρεάν downloadable τίτλος με την αγορά κάθε NBA Elite 11 (πριν η κυκλοφορία αυτού ακυρωθεί), εντοπίζονται στα ράφια με full price τιμολόγηση και πάλι. Εδώ να σημειωθεί πως η απεικόνιση σε High Definition των εκδόσεων για Xbox 360 και PlayStation 3, καθώς και η δυνατότητα για online αγώνες, αποδεικνύεται τρανό δέλεαρ για τους κατόχους πολλαπλών συστημάτων.
{VIDEO_1}
Πίσω στην έκδοση για Wii όμως, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα δίλημμα. Ή μάλλον μία συνειδητοποίηση. Το NBA Jam αποτελεί όντως μία από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες του φετινού χειμώνα. Αποτελεί επίσης φανταστική δικαιολογία για να μείνετε μέσα με την παρέα, αφού είναι ικανό να προσφέρει τόνους διασκέδασης για όσο τραβάει η καρδιά σας. Αυτό που του λείπει είναι μία μειωμένη τιμή για την έκδοση Wii, καθώς και ψηφιακές κυκλοφορίες για τα Xbox 360 και PlayStation 3. Όσοι έχετε όρεξη για μάχες (και ως συνέπεια “ψαλμωδίες”) κάτω από το καλάθι με τους φίλους σας και σας περισσεύουν Wii Remotes (και καναπέδες), οφείλετε να προσθέσετε το NBA Jam στη συλλογή σας. Το αν θα το πράξετε τώρα, με την τρέχουσα τιμή, ή κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν αυτή μειωθεί, είναι στη βούληση σας. Σας αφήνουμε με μία άψογη λύση, την οποία και θα πράξουμε με την έκδοση για PlayStation 3. Διαίρεση του ποσού στα τέσσερα, με το κάθε μέλος της παρέας να πληρώνει μονάχα ένα μικρό κομμάτι του τιμήματος.
Δημήτρης Μπάνος
