Γίνε ο οδηγός, όχι το όχημα
Είναι αξιοθαύμαστο το πως γεγονότα που λαμβάνουν μέρος σε κλάσματα του δευτερολέπτου, πολλές φορές μπορούν να χαραχτούν στη μνήμη μας με τέτοιο τρόπο, ώστε να φαντάζουν τόσο έντονα και δραματικά, που δίνεται η εντύπωση ότι διήρκεσαν λεπτά ολόκληρα. Σε μία βιομηχανία όπου η καθαρή απόλαυση δίνει αργά, μα σταθερά, τη θέση της στον εντυπωσιασμό, τέτοιες στιγμές γίνονται όλο και πιο αραιές στη database του μυαλού μας. Και ελθέτω το Shift 2 Unleashed. Βλέπετε, το νέο πόνημα της Slightly Mad Studios, της λονδρέζικης ομάδας ανάπτυξης, που εν έτει 2009 εξέπληξε τους πάντες με την ιδιαίτερη προσέγγιση του πρώτου Shift στο είδος, είναι γεμάτο τέτοιες στιγμές, h βίωση των οποίων, έρχεται με κάποιες προϋποθέσεις. Εσωτερική κάμερα, κράνος φορεμένο, handling mode τουλάχιστον στο Experienced, μηδενικό Steering & Braking Assist, Traction Control στο Low, με το επίπεδο δυσκολίας στο Medium, ή και Hard κατά προτίμηση.
Μην καταφύγετε στην εξωτερική κάμερα, αυτή υπάρχει απλά για να υπάρχει. Αντί αυτής θαυμάστε το μακράν καλύτερο cockpit view που έχει υπάρξει σε τίτλο του είδους. Όχι ότι θα έχετε ιδιαίτερο χρόνο για τα αξιοθέατα του ταμπλό, όταν διαδρομές όπως οι Hockenheimring και Circuit de Spa Francorchamps GP ξεδιπλώνονται μπροστά από το καπό σας.
Βαλ’ το καλά στο κεφάλι σου: Helmet cam
Η αλήθεια είναι πως ξεκινήσαμε λίγο παράδοξα, λίγο απότομα αν θέλετε, την παρουσίαση του νέου μέλους της Need for Speed οικογένειας, του ατίθασου υιού που επαναστάτησε και απέκτησε τη δική του ταυτότητα. Κι αυτό, γιατί το ίδιο απότομα το Shift 2 Unleashed ρουφά τον παίκτη στον κόσμο του, ένα περιβάλλον γεμάτο ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, μία ασυναγώνιστη αίσθηση της ταχύτητας, και μαζί της μία αψεγάδιαστη απεικόνιση της πίεσης που ασκεί η βαρύτητα στο σώμα του οδηγού αλλά και του οχήματος. Το μυστικό κρύβεται στην επαναστατική Helmet Cam.
Η ιδιοφυής ιδέα των Λονδρέζων να προβάλλουν τη δράση -στην κυριολεξία- μέσα από το μάτια του οδηγού, λειτούργησε τόσο άψογα για το Shift 2, σε σημείο να παίζει σε δική του κατηγορία. Κάθε ανωμαλία της ασφάλτου, κάθε πάτημα σε σαμαράκια (τα οποία, παρεμπιπτόντως, θα αποδειχθούν οι καλύτεροι σας φίλοι), κάθε φρενάρισμα, κάθε κλώτσημα κατά την επιτάχυνση, κάθε αλλαγή στο κιβώτιο, κάθε ένα από τα πολλαπλά Gs που θα δέχεστε στις στροφές, θα τα νιώθετε στο 110%.
Κόφτες στην 5η, σκληρά στα φρένα, σταθερά τη στροφή, τέρμα πατημένος στην έξοδο
Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς το συναίσθημα με λέξεις, πραγματικά είναι. Οπότε ας καταφύγουμε στην περιγραφή μίας εικόνας, ή μίας αλληλουχίας πνευματικών φωτογραφιών για να είμαστε ακριβείς. Είναι σούρουπο, τρέχετε στην πλήρη εκδοχή της Nürburgring, με το “λες και βγήκε από αερομαχητικό” ρολόι της Reventón να αποσπά την προσοχή σας. Δέκατα του δευτερολέπτου αργότερα, καθώς η πρώτη ανοικτή στροφή αχνοφαίνεται, το χρυσαφένιο φως του ανατέλλοντος ηλίου σας τυφλώνει. Ένα τίναγμα του δεξιού αναλογικού μοχλού προς τα πάνω για να αποφύγετε τις ακτίνες και το βλέμμα σας ξαναεστιάζει στο δρόμο.
Κοφτή αλλαγή, τίναγμα του μεγαθήριου των 6.5 λίτρων προς τα μπροστά. Απελευθέρωση του γκαζιού για μία ανάσα στο drive-through, πλήρης ροπή κατά την έξοδο. Διόρθωση της γραμμής με το που ισιώσει το αμάξωμα, και με τα μπούνια για τα 340klm/h στη στενή ευθεία.
Δεν υπάρχει τίποτα μεταξύ του οδοστρώματος και του παίκτη, καθώς τα ουρλιαχτά του τέρατος της Lamborghini σπάνε τη σιωπή του γερμανικού τοπίου. Όλες οι αισθήσεις κεντρίζονται, καθώς τα μάτια σας υπολογίζουν ακαριαία την απόσταση από την επόμενη στροφή, τα δάχτυλα σας στρίβουν το τιμόνι στην επιθυμητή γραμμή εισόδου για τη στροφή, τα αυτιά σας ηδονίζονται από την επιθετική μελωδία του V12 κινητήρα, και νιώθετε το στόμα σας στεγνό και ο καρδιακός μυς κάτω από το θώρακα δουλεύει υπερωρίες. Τέλος περιγραφής.
Career, δομή και A.I.
Παρά ταύτα, το Shift 2 δεν θα ήταν τίποτα παραπάνω από μία φαντασμαγορία συναισθημάτων αν δεν είχε και ένα άρτια δομημένο Career mode να το υποστηρίζει. Ξεκινώντας από τα αλώνια των απλών επιβατικών και της D κατηγορίας, βάζουμε πλώρη για τα σαλόνια των hypercars που το λατρεμένο τρίο του Top Gear συνήθως οδηγεί. Ο απόλυτος στόχος, φυσικά, εντοπίζεται ακόμα υψηλότερα, με πρωταθλήματα όπως τα GT3 και GT1 της FIA να μας περιμένουν στην τελική ευθεία, έτοιμα να δοκιμάσουν τα όρια των αντανακλαστικών μας.
Ουσιαστικάν έχουμε να κάνουμε με εννέα κατηγορίες, χωρισμένες σε 15 υπο-τμήματα (μη συνυπολογίζοντας το GT1), αποτελούμενες από παραδοσιακούς αγώνες οκτώ οχημάτων, διαδρομές ενάντια στο χρόνο (Hot Lap), διαδρομές ενάντια στο χρόνο με τον ανταγωνισμό παρόντα στο οδόστρωμα σε ύφος προκαταρκτικών (Time Attack), αγώνες αντοχής, Drift και Retro διοργανώσεις. Ακόμα και mini πρωταθλήματα που συνήθως οδηγούν στην απόκτηση κάποιου οχήματος υπάρχουν. Μαζί με τις παραλλαγές, ο αριθμός των διαδρομών ξεπερνά τις 85. Οι πίστες που επιλέχθηκαν αποτελούν τη χρυσή τομή στο παγκόσμιο αγωνιστικό στερέωμα, είτε έχουμε να κάνουμε με την κλασσική Suzuka, είτε με την απαιτητική Nordschleife.
{PAGE_BREAK}
Η πρόοδός μας καταγράφεται μέσω ενός λεπτομερούς συστήματος εμπειρίας, που μας ανταμείβει ανάλογα με την ποιότητα των στροφών μας, της τοποθέτησης μας, της καθαρής οδήγησης, και ούτω καθ’ εξής. Καθώς ανεβαίνουμε επίπεδα, νέα events γίνονται προσβάσιμα, και μαζί τους νέα οχήματα, νέες επιλογές βελτίωσης, τόσο μηχανικής όσο και αισθητικής. Το ταμείο ποτέ δεν είναι ταπεινό, με κάθε θέση στο podium να μας ενισχύει οικονομικά δίκαια για τους κόπους μας. Φυσικά, το πόσες φορές θα δείτε το podium είναι ένα άλλο θέμα που χρίζει αναφοράς. Η τεχνητή νοημοσύνη του Shift 2 είναι τόσο διαφορετική απ’ ότι έχει να προσφέρει ο ανταγωνισμός, που πάλι παίζει σε δική της κατηγορία. Μία κατηγορία που δε συγχωρεί, δε χαρίζεται και δε σηκώνει πολλά πολλά. Λάθη θα κάνει, σε επαφές στενού βαθμού θα καταφύγει, αλλά ποτέ δε θα κάνει τη χάρη στον παίκτη. Αντιθέτως, είναι πάντα πρόθυμη για αντίποινα, αν προκληθεί. Αυτό που προσπαθούμε να πούμε είναι πως έχουμε να κάνουμε με μία, σε γενικά πλαίσια, επιθετική A.I., που δε θα διστάσει να σας εκτοπίσει αν πάτε να της τη “μπείτε” από την εσωτερική, ή να μπει στην πορεία σας αν συνειδητοποιήσει ότι έρχεστε… φορτωμένοι από πίσω.
Ετοιμαστείτε για πληθώρα συγκρούσεων και ανταλλαγής χρωμάτων λοιπόν. Ειδικά στον τελευταίο γύρο κάθε αγώνα, όπου κάθε λάθος μπορεί να σας στοιχίσει τη θέση στο podium και τα οικονομικά αγαθά που τη συνοδεύουν. Ε, και κανένα φυλαχτό στον καθρέφτη δεν θα έβλαπτε.
135 μεν, κάθε ένα με τη δική του οδηγική ταυτότητα δε: Οχήματα
Μιλώντας για το πώς “τ’ αγαθά κόποις κτώνται”, μία αναφορά στο roster οχημάτων του Shift 2 επιβάλλεται. Με ένα συνολικό αριθμό που ξεπερνά τα 135, το Shift 2 έρχεται εξοπλισμένο με μοντέλα από τους πιο καταξιωμένους κατασκευαστές στον πλανήτη. Από τα γρήγορα “μικρομεσαία” των Ford, Seat, Honda, Mazda, Renault και Volkswagen, μέχρι τα ιταλικά κινητά έργα τέχνης των Alfa Romeo, Pagani και Maserati, ή τα βρετανικά διαμάντια των Jaguar, Lotus, Bentley και Aston Martin.
Πού λόγος φυσικά για τις υπερδυνάμεις της Γερμανίας και της Ιαπωνίας, τα δημιουργήματα των οποίων στολίζουν τη συλλογή του τίτλου της EA. Γιατί όμως μονάχα 135, θα ρωτήσει κάποιος. Η απάντηση εντοπίζεται στη συμπεριφορά κάθε ενός από αυτά. Μέσα σε κάτι περισσότερο από ενάμισι χρόνο, η Slightly Mad κατάφερε να προσθέσει μία διαφορετική οδηγική ταυτότητα σε κάθε όχημα, που δίχως να τις έχουμε οδηγήσει φυσικά, θέλουμε να πιστεύουμε πως είναι εφάμιλλα με τις αληθινές εκδοχές των τετράτροχων.
Όλα αυτά, πάντα υπό την καθοδήγηση του άκρως ταλαντούχου Marcus Nilsson, Executive Producer του τίτλου και Senior Producer της σουηδικής DICE, με την τελευταία να εμπλέκεται όλο και περισσότερο σε projects αδελφικών studios της EA, προσφέροντας την τεχνογνωσία και την υποστήριξή της προς όφελος δικό μας – ας μην ξεχνάμε ότι το Autolog χρωστάει την ύπαρξη του και στην DICE. Και κάπου εδώ μπαίνουμε στα του Autolog.
Θα χαλάσουν φιλίες: Autolog
Έχοντας κάνει το ντεμπούτο του στο επίσης άψογο Need for Speed Hot Pursuit, το Autolog επιστρέφει βελτιωμένο και ανανεωμένο, έτοιμο να αλλάξει ολοκληρωτικά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε το ανταγωνιστικό παιχνίδι. Φιλίες θα χαλάσουν και κατάρες θα εκτοξευθούν, καθώς οι εσείς και οι φίλοι σας θα παλεύετε για την πρώτη θέση στα μεταξύ σας leaderboards.
Όχι μόνο προσθέτει ένταση και υγιή ανταγωνισμό στη συνταγή του Career, αλλά και τεράστιες ποσότητες replayability, αφού η πρώτη θέση σε ένα event παύει να είναι αρκετή όταν ο κολλητός σας τερματίζει επίσης πρώτος, αφήνοντάς σας τέσσερα δεύτερα πίσω. Ακόμα και όταν δεν συναγωνίζεστε άμεσα λοιπόν, η λογική του “έλα να δούμε ποιος έχει τη μεγαλύτερη οδηγική ικανότητα” δεν παύει να ισχύει για ούτε μία στιγμή. Κι αν όλα αυτά συμβαίνουν δίχως άμεση επαφή των παικτών, περιττό να αναφέρουμε το τι συμβαίνει στους multiplayer αγώνες 12 παικτών.
Ομολογούμε πως παραδοσιακά δεν θα είχαμε πρόσβαση στο online κομμάτι του τίτλου, ελέω της φύσης του κώδικα που μας στάλθηκε από την EA Hellas. Χάρη στα παιδιά-διαμάντια της Criterion όμως, στάθηκε δυνατό να απολαύσουμε το Shift 2 στο έπακρο, ανακαλύπτοντας από πρώτο χέρι πως δουλεύει το Autolog αλλά και τα επιπρόσθετα επίπεδα αδρεναλίνης, που ο οργανισμός παράγει όταν τρέχεις ενάντια σε νοήμονα όντα, και όχι τη CPU. Τους ευχαριστούμε λοιπόν για τη βοήθειά τους, παρότι δεν ήταν υποχρεωμένοι, όπως λόγου χάρη πριν μήνες με το Hot Pursuit.
{PAGE_BREAK}
Look out honey cause I’m using technology
Η φράση “τεχνολογικό επίτευγμα” ακούγεται πολύ στο στρατόπεδο της Electronic Arts τώρα τελευταία, με τίτλους όπως το Crysis 2 και το -επερχόμενο- Battlefield 3 να ωθούν τα όρια των συστημάτων. Στη λίστα έρχεται να προστεθεί το Shift 2 Unleashed. Όχι γιατί τρέχει στα 60 frames per second: του αρκούν τα ταπεινά 30fps. Ούτε ελέω των ομορφότερων εσωτερικών αμαξωμάτων που έχουμε δει. Αποτελεί τεχνολογικό επίτευγμα εξαιτίας της ανατριχιαστικής απόδοσης της αίσθησης της ταχύτητας που προσφέρει και κάθε τι που έχει να κάνει με αυτή. Από τα κομματάκια ασφάλτου, λάσπης και ελαστικού που κολλάνε στο παρμπρίζ όταν εκμεταλλεύεστε τα κενά αέρος που δημιουργεί ο μπροστινός σας, μέχρι το “blackout” όταν τρακάρετε, όταν όλα θολώνουν, η οθόνη γίνετε ασπρόμαυρη, και ακούτε τον οδηγό να ανακτά τις αισθήσεις του, με βαθιές ανάσες και δυνατό καρδιοχτύπι να ολοκληρώνουν την εικόνα.
Όσον αφορά τον ήχο, ερχόμαστε σε επαφή με ένα από τα πιο ενδιαφέροντα soundtracks που έχουμε ακούσει εδώ και καιρό. Ενώ μετρά μονάχα δέκα κομμάτια από καλλιτέχνες όπως οι Anberlin, 30 Seconds to Mars, Biffy Clyro, The Bravery, Jimmy Eat World, Rise Against και Stone Temple Pilots, έχει επεξεργασθεί από τους sound engineers με τέτοιο τρόπο, παρέχοντας ουσιαστικά δέκα εντελώς remastered εκδοχές, με ισχυρές ορχηστρικές επιρροές.
Το αποτέλεσμα της δουλειάς των Ramin Djawadi και Troels Brun Folmann δένει άψογα με την αισθητική των μενού, προσφέροντας μία κινηματογραφική αίσθηση σε αυτά. Για τα ηχητικά εφέ των οχημάτων δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Τα G51 αναπαρήγαγαν κάθε μηχανικό ήχο άψογα, με το 5.1 να μοιράζει τους περιβαλλοντικούς ήχους στο χώρο δίχως την παραμικρή δυσκολία. Αν ξεφύγετε σε μία στροφή και έρθετε σε επαφή με τα χαλίκια ή το γρασίδι, ο ήχος θα διαπεράσει το αυτί που θα είναι παράλληλο με τις ρόδες που θα βγουν πρώτα εκτός ασφάλτου.
Ο ήχος των κινητήρων είναι κάτι παραπάνω από αληθοφανής, με κάθε κινητήρα να έχει τη δική του χροιά, από την Giulietta μέχρι την McLaren, την 8C Competizione και την πρωτοεμφανιζόμενη Huayra. Τις οποίες δύο τελευταίες, σας προκαλούμε να οδηγήσετε με το Suround σε μη ενδεικνυόμενα για την υγεία σας επίπεδα. Ο ακουστικός οργασμός είναι εγγυημένος.
Όταν θα τρέξετε στον πρώτο νυχτερινό αγώνα σας και το οπτικό σας πεδίο θα περιορίζεται στην έκταση των προβολέων σας, θα μας θυμηθείτε. Το ίδιο θα συμβεί όταν για πρώτη φορά θα μπείτε στην Koenigsegg CCX και θα παλεύετε για έλεγχο και πρόσφυση καθώς το πορτοκαλί κτήνος θα τρώει τα χιλιόμετρα και τα αποστομωτικά εφέ φωτισμού θα στολίζουν το γύρω τοπίο. Ο πανέμορφος ουρανός, οι φωτοσκιάσεις των δέντρων, η αντηλιά στα μάτια σας, όλα προσθέτουν το λιθαράκι τους σε μία πανίσχυρη οπτικοακουστική εμπειρία, που ενώ χάνει στα σημεία, όπως λόγου χάρη τη λεπτομέρεια του εξωτερικού των οχημάτων, κερδίζει σε τόσους άλλους τομείς, που μόνο να του το συγχωρήσει μπορεί κανείς.
Αυτό είναι το Shift 2 λοιπόν. Μία φαντασμαγορία αισθήσεων, απόδειξη ότι και το πιο κουρασμένο είδος έχει ακόμα πολλά πράγματα να δώσει.
Δημήτρης Μπάνος
