Battle Vs. Chess

Το σκάκι… αλλιώς

Σκάκι, λοιπόν. Ένα παιχνίδι που κρατάει συντροφιά σε ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης εδώ και αιώνες και που θεωρείται ως η επιτομή της σκέψης, της στρατηγικής και της τακτικής στα παιχνίδια που έχει σχεδιάσει μέσα στην Ιστορία της η ανθρωπότητα. Το δημοφιλές σκάκι ποτέ δεν έλειψε από τα videogames. Μάλιστα, η απλή του φύση είχε επιτρέψει την “ψηφιοποίησή” του από πολύ νωρίς. Και όσο τα χρόνια περνούσαν και η τεχνολογία έκανε βήματα εμπρός, το σκάκι στα videogames άρχισε να εκμεταλλεύεται τις ιδιαιτερότητες του μέσου.

Έτσι έγινε περίπου στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν η -τότε κραταιά- Interplay κυκλοφόρησε το πρώτο Battle vs. Chess, ένα σκάκι που είχε την ιδιομορφία των ζωντανών πιονιών, δηλαδή των φιγούρων που ζωντάνευαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια του παίκτη, για να αποδώσουν με animation την εκάστοτε κίνηση. Πολλά χρόνια μετά από αυτήν την προσπάθεια -και μετά από πολυετείς δικαστικές διαμάχες με την Interplay για τα δικαιώματα χρήσης του ονόματος- η γερμανική Topware προσφέρει μια απρόσμενα εντυπωσιακή και καλοδουλεμένη πρόταση σε αυτό το είδος.

Τι να πρωτοπαίξω; – Modes και επιλογές

Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Το Battle vs Chess είναι ένα από τα πιο πλούσια και πλήρη παιχνίδια που έχουμε δει ποτέ σε ό,τι έχει να κάνει με το περιεχόμενό του. Το υλικό που έχει χωρέσει στο δισκάκι του τίτλου η Topware, μπορεί να κρατήσει τον παίκτη απασχολημένο, κυριολεκτικά, για δεκάδες ώρες και για αυτό άλλωστε το παιχνίδι διατίθεται ως πλήρης retail πρόταση και όχι ως ένα ακόμα XBLA/ PSN παιχνίδι -όπως ίσως εύλογα σκεφτόταν κάποιος πως θα μπορούσε να συμβεί. Αυτή η τεράστια αντοχή του Battle vs Chess δεν προκύπτει από τη φύση του σκακιού και μόνο, αλλά από τη σωρεία διαφορετικών modes και επιλογών που δίνονται στον παίκτη, καθώς επίσης από την εμφάνιση και το δυτικού τύπου “RPG” ύφος που το χαρακτηρίζει.

Ευλόγως, το βασικό mode του τίτλου είναι το Classic Game, όπου ο οποιοσδήποτε γνωρίζει τις βασικές αρχές του σκακιού μπορεί να ξεκινήσει να παίζει χωρίς χρονοτριβές. Για όποιον δεν γνωρίζει τους κανόνες, εντός του τίτλου έχει ενσωματωθεί ένα άριστο Tutorial (με ομιλίες, κίνηση και παραδείγματα), μέσα από το οποίο εξηγούνται εύκολα, κατανοητά και δοσμένες με απλό τρόπο όλες οι βασικές -και όχι μόνο- κινήσεις, νόμοι και κανόνες του παιχνιδιού. Αυτό αποτελεί και το πρώτο βήμα προσέγγισης που κάνει η Topware προς το κοινό που δεν γνωρίζει το σκάκι. Το δεύτερο θα το δούμε στην πορεία.

Όσοι θέλουν κάτι διαφορετικό από το παιχνίδι τους, αλλά πάντα βασιζόμενο στους “ιερούς” κανόνες του σκακιού, μπορούν να περάσουν στο Campaign. Ναι, υπάρχει και campaign -για την ακρίβεια, υπάρχουν δύο!- υπό τη μορφή της αφήγησης και της εξέλιξης που θα βλέπαμε σε ένα RPG. Εδώ οι δυνάμεις του Χάους και του Νόμου έρχονται σε σύγκρουση και μέσα από 15 αποστολές (για κάθε παράταξη) -όπου οι συνθήκες στο τραπέζι, τα εναπομείναντα πιόνια και οι διαθέσιμες κινήσεις είναι κάθε φορά διαφορετικές- θα κληθούμε είτε να σώσουμε τον κόσμο, είτε να τον καταστρέψουμε. Μάλιστα, η Topware μπήκε στον κόπο να γράψει και σενάριο, με αφήγηση και κινηματογραφικές σκηνές, για να αποδώσει ακόμα καλύτερα αυτήν την αιώνια μάχη του Καλού με το Κακό.

Ούτε στα μισά δεν έχουμε φτάσει ακόμα, καθώς στα διαθέσιμα modes υπάρχουν mini-games, challenges, skirmish και puzzles. Τα one-timers, Standard και Hard Puzzles είναι βασικά προκαθορισμένα τραπέζια, με συγκεκριμένα πιόνια τοποθετημένα στη σκακιέρα. Ανάλογα με το mode, ο παίκτης θα πρέπει είτε να λύσει τον γρίφο κάνοντας μόνο μια κίνηση ή σε περιορισμένο χρονικό διάστημα, είτε να συλλέξει κρυστάλλους κάνοντας επίθεση τρίαινας (κάτι σαν το Bejeweled -δεν μπορούμε να σκεφτούμε άλλον παραλληλισμό…), είτε να ολοκληρώσει Ματ με συγκεκριμένο αριθμό κινήσεων, είτε να λύσει γρίφους-κινήσεις που έχουν σχεδιαστεί από επαγγελματίες παίκτες και πολλά πολλά ακόμα.

Στο skirmish δίνεται η δυνατότητα να σχεδιάσουμε όπως εμείς επιθυμούμε τη σκακιέρα, να τοποθετήσουμε όσα και όποια πιόνια θέλουμε εντός της, να ρυθμίσουμε το ύψος της Α.Ι. (που είναι εξαιρετική και αδίστακτη…) και να οργανώσουμε το δικό μας παιχνίδι. Πραγματικά, θα χρειαζόμασταν 4-5 σελίδες για να αναλύσουμε όλα τα διαθέσιμα modes -μιας και το κάθε ένα από τα προαναφερθέντα περιλαμβάνει και 1-2 υποκατηγορίες!- αλλά αρκεί να πούμε ότι όσοι αναζητούν ένα εγκεφαλικό παιχνίδι, που θα “στύψει” το μυαλό τους και θα προσφέρει ώρες επί ωρών σπουδαίου puzzle gaming, πρέπει να δοκιμάσουν το Battle vs Chess χωρίς δεύτερη σκέψη. Και όχι, δεν τελειώσαμε με τα modes. Υπάρχουν και τα Battlegrounds.

{PAGE_BREAK}

Ready? Fight! – Όταν το σκάκι αλλάζει

Ζούμε σε μια εποχή όπου το gaming έχει γίνει mainstream και όλο και περισσότερος κόσμος ασχολείται μαζί του. Χρησιμοποιώντας, λοιπόν, το μέσο αυτό ως “Δούρειο Ίππο” για να φέρει το σκάκι σε ακόμα περισσότερο κόσμο (και να αυξήσει τις πωλήσεις του τίτλου της, φυσικά), η Topware σχεδίασε εντός του Battle vs Chess τα Battegrounds modes. Εδώ οι κανόνες “λυγίζουν” ελαφρώς και ανοίγουν παράθυρα για κάτι διαφορετικό. Το Battlegrounds περιλαμβάνει τις υπό-κατηγορίες Slasher και Duel. Στην περίπτωση του Duel το παιχνίδι προχωρά κανονικά και οι κινήσεις των πιονιών συνεχίζουν να υπακούν του νόμους του σκακιού. Ωστόσο, όταν έρχεται η στιγμή είτε να κερδίσουμε θέση στη σκακιέρα νικώντας ένα αντίπαλο πιόνι, είτε να συμβεί το αντίθετο και να χάσουμε, το παιχνίδι αλλάζει εντελώς.

Μια τέτοια κίνηση εδώ δεν θεωρείται βέβαιη ήττα για το πιόνι που είναι σε μειονεκτική θέση, αλλά απειλή. Έτσι, η κάμερα αλλάζει θέση και γυρίζουμε σε μια άποψη αλα Mortal Kombat ή Street Fighter (ή, αν θέλετε, οποιουδήποτε άλλου 2D fighting τίτλου). Τα δύο πιόνια που εμπλέκονται στη μάχη “ζωντανεύουν”, αποκτούν μπάρα υγείας και αρχίζει μια ημιαυτόματη μάχη.

Η υγεία και η ισχύς του εκάστοτε πιονιού εξαρτάται από την αξία του στο τραπέζι και από το αν επιτίθεται ή αν αμύνεται, ενώ οι κινήσεις (άμυνα και επίθεση) προκύπτουν από το πάτημα που πρέπει να κάνει ο παίκτης σε τυχαία κουμπιά που εμφανίζονται στην οθόνη (κάτι σαν action sequence). Αν η μάχη εξελιχθεί θετικά για εμάς, αυτό που στο κανονικό σκάκι εθεωρείτο σίγουρη ήττα εδώ δεν ισχύει, αφού ο επιτιθέμενος επιστρέφει στην προηγούμενη θέση του, έχοντας μάλιστα χάσει αρκετό μέρος από τη μπάρα της υγείας του. Και φυσικά, το ίδιο μπορεί να ισχύσει για τον αμυνόμενο.

Σε πρώτο άκουσμα τέτοια παραποίηση των κανόνων στο σκάκι μπορεί να φαντάζει και ως ιεροσυλία, όμως, το mode είναι αφενός πιο “game” και αφετέρου σωστά δομημένο, “καλοζυγισμένο” και ισορροπημένο, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην καταστρέφεται η εμπειρία, αλλά να ανοίγουν εντελώς νέοι δρόμοι για το παιχνίδι. Ωστόσο, πρέπει να πούμε ότι το συνεχές πάτημα κουμπιών από μάχη σε μάχη, μπορεί από ένα σημείο και μετά να κουράσει.

Το έτερο mode του Battlegrounds, το Slasher, είναι ακόμα πιο “παιχνίδι”, αφού θυμίζει RPG. Εδώ οι παίκτες κινούν ελεύθερα τα πιόνια τους μέσα από κάμερα τρίτου προσώπου, ενώ οι μάχες γίνονται σε πραγματικό χρόνο και χρησιμοποιούνται κουμπιά για άμυνα, επίθεση και ειδικά ξόρκια όπως σε οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι δράσης. Φυσικά, για όλα τα προαναφερθέντα (είτε μιλάμε για τα κλασικά modes είτε για τα Battlegrounds) υπάρχει τοπικό και online multiplayer για μέχρι και δύο παίκτες.

Χάος εναντίον Νόμου – Animation, γραφικά, τεχνολογία

Στο Battle vs Chess τα λευκά και μαύρα πιόνια έχουν αντικατασταθεί από τις δυνάμεις του Νόμου (λευκά) και του Χάους (μαύρα). Ο σχεδιασμός των πιονιών έχει γίνει με βάση τη High Fantasy θεματολογία και φέρνει στο μυαλό πολλά δυτικά RPGs των τελευταίων χρόνων. Το θετικό είναι ότι οι χαρακτήρες αυτοί δεν είναι αυτό που αποκαλούμε “generic”, καθώς έχουν μια δική τους προσωπικότητα και κάθε πιόνι είναι σχεδιασμένο με λεπτομέρεια και διαθέτει απολύτως ξεχωριστό animation.

Για παράδειγμα, οι πύργοι είναι ουσιαστικά τεράστιες πέτρινες μάζες που κραδαίνουν morning stars και κινούνται αργά, οι αξιωματικοί είναι εντυπωσιακοί μάγοι που εξαπολύουν ξόρκια, οι ιππότες είναι πλάσματα μισοί άνθρωποι-μισοί άλογα που χρησιμοποιούν τεράστια τσεκούρια και οι ταχύτατες βασίλισσες -που κυριαρχούν στο τραπέζι- είναι μια Βαλκυρία (λευκά) και μια Δαίμονας (μαύρα). Σε γενικές γραμμές η εργασία στο σχεδιασμό των χαρακτήρων και στην κίνηση αυτών είναι εξαιρετική, αν και θα επιθυμούσαμε μεγαλύτερο αριθμό επιθέσεων και άμυνας, ειδικά για τα πιο ισχυρά πιόνια κατά τη διάρκεια των μαχών.

Οι κινήσεις των πιονιών εντός του τραπεζιού γίνονται με ευφάνταστο τρόπο, ενώ ο περιβάλλων χώρος ποικίλει από δάση ξωτικών μέχρι τεράστιες αίθουσες κάστρων. Και παρόλο που ουδεμία σημασία έχει το περιβάλλον σε ένα τέτοιο παιχνίδι, έχει δοθεί και εδώ η δέουσα προσοχή στο σχεδιασμό, ούτως ώστε όλα να “δένουν" αρμονικά μεταξύ τους και η μεγάλη εικόνα που αποκομίζει ο παίκτης να είναι η ιδανική. Ακόμα μια υπέρβαση που αφορά την τεχνολογία και που σίγουρα δεν ήταν επιβεβλημένη για παιχνίδι του είδους, εντοπίσαμε σε διάφορα οπτικά εφέ (ξορκιών, επιθέσεων κ.λπ.) που θα έκαναν πολλά, μα πάρα πολλά σύγχρονα “action” παιχνίδια της αγοράς να κοκκινίσουν από ντροπή…

{PAGE_BREAK}

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι, για τους παραδοσιακούς τύπους, που απλά θέλουν να απολαύσουν σκάκι χωρίς όλα τα προαναφερθέντα "φανταχτερά" χαρακτηριστικά, υπάρχει η δυνατότητα απενεργοποίησης όλων αυτών των εφέ και κίνησης, και η επιστροφή του παιχνιδιού σε κλασική, στατική τρισδιάστατη ή δισδιάστατη σκακιέρα. Τέλος, επικά και αρμόζοντα στην όλη θεματολογία και το ύφος που χρησιμοποίησε η Topware είναι και τα μουσικά θέματα. Ωστόσο, σε ένα παιχνίδι που μπορεί να κρατήσει τον παίκτη κοντά του ακόμα και για εκατοντάδες ώρες, ο αριθμός των εν λόγω θεμάτων είναι μικρός και σύντομα θα κουράσει.

Checkmate: Συμπέρασμα

Το Battle vs Chess επιχειρεί κάτι που κανένα παιχνίδι σκακιού πριν από αυτό δεν κατάφερε: να φέρει στον ξεχωριστό κόσμο του ινδικού επιτραπέζιου παιχνιδιού κοινό που “βαριέται”, “δεν καταλαβαίνει τους κανόνες” ή “δεν του αρέσει το σκάκι”. Και πραγματικά, με την προσοχή που έχει δώσει η Topware σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς, τη σωρεία από modes, και τους “διαθλασμένους” κανόνες που φέρνουν το σκάκι κοντά σε fighting παιχνίδι, σίγουρα μπορεί να τα καταφέρει. Το θεωρούμε το αρτιότερο και πιο πλήρες παιχνίδι σκακιού που έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα και το προτείνουμε ανεπιφύλακτα ως μια από τις πλέον ευχάριστες εκπλήξεις του φετινού καλοκαιριού.

Γιώργος Καλλίφας