“Όταν δε θα υπάρχει πια χώρος στην κόλαση, οι νεκροί θα περπατήσουν στη Γη”.
Ήταν Οκτώβριος του 1968. Ένας Αμερικανός σκηνοθέτης τολμά και φέρνει στη μεγάλη οθόνη μία θεματολογία που έχει τις ρίζες της στα βάθη των αιώνων. Που να φανταστεί ο George A. Romero ότι η “Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών” θα ξεκινούσε μία μόδα τόσο διαχρονική, που ακόμη και σήμερα πολλά δημιουργήματα καταπιάνονται με το συγκεκριμένο θέμα. Οι “ζωντανοί νεκροί” ή, κοινώς, τα ζόμπι, πρωταγωνιστούν σε εκατοντάδες κινηματογραφικές παραγωγές και, εννοείται, πως εδώ και πολλά χρόνια έχουν “μολύνει” και τη βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών. Την παράδοση των ζόμπι βάλθηκε να συνεχίσει η Techland, μία εταιρία που εδρεύει στην Πολωνία γνωστή από τη δουλειά της στη σειρά Call of Juarez. Οι άπειροι, ως προς το θέμα, Πολωνοί κατάφεραν να κλέψουν τις εντυπώσεις, δημιουργώντας τεράστια αναμονή και αγωνία για τη gaming κοινότητα. Ειδικότερα μετά το χαστούκι του The Cartel, η αγωνία πολλαπλασιάστηκε επικίνδυνα. Το Dead Island όμως είναι εδώ, έτοιμο για να μας ταξιδέψει στον πιο κολασμένο και αιματηρό παράδεισο που είδαμε ποτέ.
Με τα Dead Rising και Left4Dead, να έχουν “ριζώσει” στις καρδιές των παικτών, η δουλειά της Techland ήταν πολύ δύσκολη. Αφενός η Capcom το θέμα “ζόμπι” το κατέχει όσο κανείς άλλος – Resident Evil κανείς; -, αφετέρου η Valve είναι…Valve. Το Dead Island ωστόσο, προσπαθεί να βαδίσει σε διαφορετικό μονοπάτι, σε σχέση με τα προαναφερθέντα παιχνίδια. Δηλαδή, οι Πολωνοί δεν προσπαθούν να, ας μας επιτραπεί η έκφραση, διακωμωδήσουν τη θεματολογία, όπως κάνει ο Romero με τη σπλάτερ ταινία του, αλλά παίρνουν τα ζόμπι πιο σοβαρά, όσο ο Zack Snyder στο Dawn of the Dead ή ο Danny Boyle στο 28 Days Later. Ας αφήσουμε όμως τις ομοιότητες κατά μέρους και πάμε να δούμε τι ακριβώς έχει να μας δείξει το Dead Island.
Οι πρωταγωνιστές ξυπνούν στη σουίτα του υπερπολυτελούς ξενοδοχείου της περιοχής και για έναν αδιευκρίνιστο λόγο έχουν ανοσία στον ιό που προκάλεσε όλον αυτόν τον πανικό. Από εκεί, πρέπει να βρουν το δρόμο τους για το πρώτο ασφαλές καταφύγιο, να ενωθούν με τους υπόλοιπους επιζήσαντες και μαζί να βρουν τρόπο να αποδράσουν από το νησί. Να τονίσουμε, πως ενώ στα cut-scenes βλέπουμε πάντα και τους τέσσερις χαρακτήρες, στο single-player υπάρχει μόνο ένας, αυτός που ελέγχει ο παίκτης. Μας αρκεί για να καταλάβουμε πόσο βάρος δίνει ο τίτλος στο συνεργατικό παιχνίδι (co-op), το οποίο αναλύουμε παρακάτω.
Το Dead Island είναι ένα open-world, free-roaming παιχνίδι, κάτι που σημαίνει ότι ο παίκτης, μπορεί να περιηγηθεί σε όλους τους χάρτες -όταν αυτοί γίνουν διαθέσιμοι. Και λέμε χάρτες, γιατί εκτός του Resort -που βλέπαμε στα trailers του τίτλου- της περιοχής δηλαδή που βρίσκεται το ξενοδοχείο, τα bungalows, με τα καταγάλανα νερά, τις χρυσές αμμουδιές και τους πελώριους φοίνικες, ο παίκτης θα επισκεφθεί την ερημωμένη πόλη της Moresby, καθώς και την τροπική ζούγκλα του νησιού. Μιλάμε για πολλών τετραγωνικών χιλιομέτρων έκταση, που αν κάποιος θελήσει να την εξερευνήσει ολόκληρη, θα χρειαστεί πολλές ώρες. Στην εύκολη και γρήγορη μετακίνηση βοηθούν τα ελάχιστα αυτοκίνητα αλλά και το fast travel μεταξύ των καταφυγίων που έχουμε ανακαλύψει. Η οδήγηση των οχημάτων, χωρίς να είναι το μεγάλο ατού του τίτλου, μιας και αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα, κυρίως στο collision detection, σε γενικές γραμμές κάνει τη δουλειά της.
Σε αυτές τις τρεις μεγάλες περιοχές, ο παίκτης θα πρέπει να ολοκληρώσει εκατοντάδες κύριες και δευτερεύουσες αποστολές. Η λίστα με τα side-quests είναι πραγματικά ατελείωτη, οπότε δεν έχουμε έναν ακριβή αριθμό -σίγουρα ξεπερνούν τα 100. Εμείς, τελειώνοντας την κυρίως ιστορία και ολοκληρώνοντας όσες δευτερεύουσες αποστολές έφτασαν στα χέρια μας, χρειαστήκαμε περισσότερες από 30 ώρες για να δούμε τους τίτλους τέλους.
Πολλοί από αυτούς που ήρθαν σε επαφή με τον τίτλο, συνάντησαν πολλά bugs και glitches, κυρίως όσον αφορά τις αποστολές. Εμείς, αν και παρατηρήσαμε κάποια μικρά κολλήματα κατά την παράδοση των quests, δε συναντήσαμε κάποιο πρόβλημα που να έχει επίπτωση στην πρόοδο της ιστορίας. Όπως και να’ χει, η Techland ετοιμάζει το πρώτο μεγάλο update, το οποίο διορθώνει 37 προβλήματα, μεταξύ των οποίων και πολλά glitches που συνάντησαν κάποιοι παίκτες. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, το update είναι διαθέσιμο μόνο για την έκδοση του τίτλου στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές -οι εκδόσεις των οικιακών συστημάτων περιμένουν την αναβάθμιση από μέρα σε μέρα.
Ο τίτλος των Πολωνών υιοθετεί πολλά RPG στοιχεία και δανειζόμενος τους μηχανισμούς του Borderlands, προσφέρει μία παρόμοια εμπειρία, χωρίς αυτό να είναι κατ’ ανάγκη κακό. Καταρχάς, ο παίκτης, σκοτώνοντας ζόμπι ή ολοκληρώνοντας μία αποστολή, κερδίζει πόντους εμπειρίας (XP) και με αυτούς ανεβαίνει επίπεδα (level). Στο πρώτο μας playthrough φθάσαμε στα 32 level, με το level cap να φθάνει μέχρι το 50. Μαζί με τον παίκτη, επίπεδα ανεβαίνουν σταδιακά και τα ζόμπι, τα οποία διαχωρίζονται σε κατηγορίες. Υπάρχουν τα γρήγορα ζόμπι που σπριντάρουν με τρομερές ταχύτητες, υπάρχουν ζόμπι “βομβιστές αυτοκτονίας” με προφανή αποτελέσματα, καθώς και τα πολύ ανθεκτικά από αυτά, που χρειάζονται πολλά χτυπήματα για να εξουδετερωθούν. Μένοντας στις αναβαθμίσεις του χαρακτήρα, κάθε level χαρίζει και έναν ειδικό πόντο, που μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε σε ένα skill tree. Κάθε ένας από τους τέσσερις χαρακτήρες ειδικεύεται σε συγκεκριμένες επιθέσεις -για παράδειγμα ο Sam B είναι ειδικός στα blunt weapons, ενώ η Purna στα πυροβόλα όπλα- κάτι που σημαίνει πως το skill tree διαφέρει από χαρακτήρα σε χαρακτήρα. Για την ιστορία, να πούμε πως τα skills διαχωρίζονται σε τρεις κατηγορίες, που μεταξύ άλλων παρέχουν αναβαθμίσεις σε αντοχή, σε δύναμη και σε άλλα σημαντικά στατιστικά.
Για τις παραμετροποιήσεις αυτές, χρειαζόμαστε υλικά (κολλητική ταινία, σύρμα, μπαταρίες και πολλά άλλα), τα οποία βρίσκουμε κρυμμένα σε ντουλάπια, βαλίτσες ή συρτάρια. Τα περισσότερα υλικά βρίσκονται άφθονα πάνω στο νησί, ενώ κάποια είναι ιδιαιτέρως σπάνια, οπότε πρέπει να αποφεύγεται η αλόγιστη χρήση τους. Γενικότερα, το σύστημα των όπλων και ο τρόπος που αυτά αναβαθμίζονται είναι η κύρια ραχοκοκαλιά του gameplay.
Ένα από τα δυνατά χαρτιά του Dead Island είναι ο τεχνικός τομέας. Έχοντας την Chrome Engine 5 κάτω από το καπό (όχι, δεν έχει καμία σχέση με την Chrome Engine 5 που είδαμε στο CoJ: The Cartel) ο τίτλος θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ένας από τους ομορφότερους που είδαμε τον τελευταίο καιρό. Αν εξαιρέσουμε την αδυναμία της μηχανής στους εσωτερικούς χώρους και στις υφές αρκετών μοντέλων από κοντινό πλάνο, τα εξωτερικά περιβάλλοντα απεικονίζονται με απίθανη ομορφιά και δίχως ίχνος aliasing. Ο σχεδιασμός των Πολωνών δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλα, υψηλών προδιαγραφών studios. Το νερό, η βλάστηση, οι φωτισμοί και γενικότερα όλα τα particle effects, είναι χάρμα οφθαλμών. Και όλα αυτά υπό το πρίσμα ενός σταθερού και ομαλού ρυθμού ανανέωσης των καρέ της οθόνης. Ένα ελαφρύ tearing κατά τη σάρωση των καθέτων και των οριζοντίων γραμμών, είναι εμφανές, ευτυχώς, μόνο σε κάποια cut-scenes, χωρίς όμως να προκαλεί ιδιαίτερα προβλήματα. Επιπροσθέτως, το animation των χαρακτήρων ίσως να χρειαζόταν περισσότερη δουλειά.
Το γεγονός ότι η παραπάνω εμπειρία μπορεί να παιχτεί με τρεις ακόμη φίλους, μέσω online co-op, δίνει στον τίτλο ακόμη περισσότερη αξία. Ανά πάσα στιγμή, ο παίκτης μπορεί να κάνει Join σε φίλο ή σε κάποιον άγνωστο που βρίσκεται κοντά στην περιοχή -υπάρχει και η αντίστοιχη ενημέρωση στην οθόνη. Εμείς δοκιμάσαμε το co-op, παίζοντας περισσότερες από 25 αποστολές παρέα με φίλο της λίστας μας και όλα κύλησαν ομαλότατα, χωρίς καθυστερήσεις (lag) και προβλήματα. Το κερασάκι στην τούρτα μπαίνει με τη δυνατότητα ανταλλαγής εξοπλισμού μεταξύ των παικτών. Υπάρχουν δεκάδες όπλα και παραμετροποιήσεις, που ακόμη και μετά από 30 ώρες ενασχόλησης, δεν είχαμε ιδέα για την ύπαρξή τους και τα βρήκαμε στα inventories άλλων παικτών. Μη ξεχάσουμε να αναφέρουμε και τα εκατοντάδες challenges που δίνονται στον παίκτη προς επίτευξη, με αντάλλαγμα πόντους εμπειρίας.
Ό,τι δεν κατάφερε η Techland με το Call of Juarez: The Cartel, το κατάφερε με το Dead Island. Είναι φανερό ότι το πρώτο αναπτύχθηκε στα διαλλείματα των υπαλλήλων της κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του τελευταίου. Ας ξεχάσουμε όμως το παρελθόν και ας μείνουμε στο τώρα. Οι Πολωνοί παραδίδουν έναν αξιοπρεπέστατο τίτλο, με ατελείωτο περιεχόμενο και ελκυστική θεματολογία. Αφού δανείστηκαν, εν ψυχρώ, τους περισσότερους μηχανισμούς του εξαιρετικού Borderlands, δημιούργησαν έναν πολύ όμορφο κλώνο που είναι σε θέση να χαρίσει δεκάδες ώρες διασκέδασης. Το online διαδικτυακό παιχνίδι μεταξύ τεσσάρων παικτών δίνει μπόνους και κάνει ακόμη πιο διασκεδαστική την εμπειρία και ο τεχνικός τομέας, σε σημεία, είναι ό,τι καλύτερο έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.
Αν υπήρχε λίγο πιο σοβαρό σενάριο, ένα σωστό shooting μέρος και περισσότερη ποικιλία στις αποστολές, τότε θα μιλούσαμε για τίτλο κορυφαίας ποιότητας. Παρόλα αυτά, η προσπάθεια των Πολωνών είναι άξια συγχαρητηρίων και οι φίλοι των ζόμπι, δεν πρέπει να τη χάσουν, καθώς πρόκειται για ένα από τα πιο σοβαρά παιχνίδια με θεματολογία “Zombie Apocalypse”.