Είναι υγρό…
Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει πολλά Indie παιχνίδια να κλέβουν την παράσταση και τις εντυπώσεις από αντίστοιχα άλλα παιχνίδια μεγάλου budget. Το μεράκι, η δημιουργικότητα και η εφευρετικότητα των δημιουργών τους, είναι αυτό που μας συγκινεί και προσελκύει το ενδιαφέρον μας. Τίτλοι όπως είναι το Limbo, το Braid, το Machinarium και τόσα άλλα, αποτελούν πλέον σημείο αναφοράς των ανεξάρτητων developers ανά τον κόσμο. Μπορεί, λοιπόν, το Vessel να ανήκει στο πάνθεον αυτών των δημιουργιών; Ή μήπως υπάρχουν αδυναμίες που το κάνουν να υπολείπεται αυτών;
Το Vessel είναι ένα physics- puzzle platform game, που δημιουργήθηκε από μια ομάδα τεσσάρων ατόμων. Το υγρό στοιχείο είναι το κύριο συστατικό αυτού του παιχνιδιού, και η Strange Loop Games έχει καταφέρει να το κάνει τόσο ενδιαφέρον, διασκεδαστικό και ρεαλιστικό που είναι σίγουρο ότι θα πιάσετε τον εαυτό σας, απλά, να “παίζει” μαζί του. Είναι αλήθεια ότι η απεικόνιση του υγρού στοιχείου στα βιντεοπαιχνίδια είναι δύσκολη υπόθεση, εδώ, όμως οι δημιουργοί το πέτυχαν και με το παραπάνω. Κάθε σταγόνα είναι ανεξάρτητη, κάνοντας κάθε άλμα ή κίνησή μας να δημιουργεί απίστευτα εφέ και τρελά σχέδια. Νερό, λάβα, παράξενα φρουτοποτά και φωσφορίζοντα υγρά είναι όλα εδώ, για να χυθούν, να ψεκαστούν, να πιτσιλίσουν, να μπουγελώσουν και να δημιουργήσουν εκατοντάδες μικροσκοπικές φουσκάλες.
Η ιστορία είναι απλή. Στο παιχνίδι έχουμε το ρόλο του M. Arkwright, ενός τρελού επιστήμονα, που είναι διάσημος για τη δημιουργία μιας υδάτινης μορφή ζωής, που την ονόμασε Fluro. Τα Fluros είναι μηχανές προγραμματισμένες να δουλεύουν ακούραστα και ασταμάτητα όλη μέρα. Με αυτές τους τις δυνατότητες κατάφεραν να αντικαταστήσουν το ανθρώπινο δυναμικό, που από τη φύση του έχει περιορισμένες ικανότητες, σε εργοστάσια, χωράφια και ορυχεία. Ενώ, λοιπόν, όλα βαίνουν καλά και ο Arkwright είναι έτοιμος για την επόμενη μεγάλη του εφεύρεση, ένα ατίθασο Fluro φαίνεται ότι του χαλάει τα σχέδια, κλειδώνοντάς τον έξω από το εργαστήριό του. Ανήσυχος για τις παρενέργειες της εφεύρεσής του, ξεκινά να βρει τον εξοπλισμό που χρειάζεται, για να επιστρέψει πίσω στο εργαστήριο και να σταματήσει την ανταρσία. Όμως, το κακό έχει ήδη γίνει, έχει εξαπλωθεί και καλούμαστε να το διορθώσουμε.
Τα Fluros φαίνεται ότι έχουν μια απίστευτη ικανότητα να προσαρμόζονται στο περιβάλλον όπου ζουν και να αναπτύσσουν μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη προσωπικότητα. Την προσαρμοστικότητά τους είμαστε σίγουροι ότι θα τη ζήλευε ακόμα και ο Δαρβίνος. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, θα συναντήσετε διαφορετικούς χαρακτήρες. Ορισμένα Fluros έλκονται από διακόπτες, άλλα έλκονται από το φως και άλλα το φοβούνται, ενώ υπάρχουν και αυτά που θα προσπαθήσουν να σας κυνηγήσουν και αυτά που είναι λαίμαργα σε σημείο σκασμού… στην κυριολεξία όμως. Στην προσπάθειά σας να λύσετε τους γρίφους του παιχνιδιού, θα πρέπει να εκμεταλλευτείτε στο έπακρο τις ιδιαιτερότητές τους, αλλιώς θα υποφέρετε από πονοκέφαλο.
Η φιλοσοφία του Vessel θα λέγαμε ότι πλησιάζει αυτή των περιβαλλοντικών γρίφων του Portal. Πρέπει πρώτα να εξοικειωθούμε με το περιβάλλον της εκάστοτε πίστας, ξοδεύοντας κάποια λεπτά για να διαπιστώσουμε ποιες είναι οι συνέπειες κάθε μας ενέργειας και κάθε κουμπιού που πατάμε, μέχρις ότου προβούμε στην επίλυση του γρίφου. Βοηθοί στην προσπάθειά μας αυτή είναι ένα νεροπίστολο, που μας κάνει να μοιάζουμε λίγο με Ghostbuster, αλλά και οι διάφοροι σπόροι που έχουμε στη διάθεσή μας. Ποτίζοντας τους σπόρους, δημιουργούμε τα Fluros.
Κάθε σπόρος έχει τη δική του «προσωπικότητα» όπως αναφέραμε και παραπάνω, ποτίζοντας τους, όμως, με διαφορετικό υγρό, δημιουργούμε ακόμα πιο πολλούς συνδυασμούς από αυτά. Πέντε διαφορετικοί χαρακτήρες Fluros συνδυάζονται –ενίοτε- αρμονικά με πέντε διαφορετικά υγρά. Το νεροπίστολο, αν και έχει τη δυνατότητα της αναβάθμισης, δεν κατάφερε να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον για περισσότερη ενασχόληση και αυτό γιατί οι πόροι που χρειαζόμαστε υπάρχουν σε αφθονία σε κάθε πίστα. Έτσι, η ανάγκη του να κουβαλάμε περισσότερο νερό ή να ψεκάζουμε με περισσότερη πίεση είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Οι γρίφοι κυμαίνονται από πολύ απλούς, μέχρι αρκετά πολύπλοκους, ενώ ενδιαφέρον βρήκαμε το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια επίλυσής τους, δεν δίνεται κανενός είδους βοήθεια ή tutorial. Ο Arkwright μπορεί και πρέπει να τα καταφέρει μόνος του! Όπως και να χει όμως, το θετικό είναι ότι οι γρίφοι δεν κουράζουν αλλά ούτε επαναλαμβάνονται. Επίσης δεν είναι υποχρεωτική η γραμμική λύση τους.
Υπάρχει επιλογή παράκαμψης ή επιστροφής σε προηγούμενο puzzle, καθώς και η δυνατότητα του να αφήσουμε ένα γρίφο άλυτο σε κάθε ενότητα του παιχνιδιού. Κάτι τέτοιο μας έλυσε πολλές φορές τα χέρια, ενώ δεν μας έβαλε στη δυσάρεστη θέση να παγιδευτούμε και να απογοητευθούμε από τον τίτλο. Επιπρόσθετα, μας έδωσε τον απαραίτητο χρόνο για να σκεφτούμε και να επανέρθουμε δριμύτεροι με καινούργιες ιδέες. Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι σπάνια λύσαμε κάποιο γρίφο κατά τύχη, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρχαν περισσότεροι του ενός τρόπου για να περάσουμε στην επόμενη πίστα. Εκεί, όμως, που μας τα χάλασε το Vessel, είναι στο platforming μέρος του, που ευτυχώς είναι περιορισμένο στον τίτλο. Ο Arkwright είναι λίγο αδέξιος στις κινήσεις του, άλλες φορές σκαλώνει σε αντικείμενα και άλλες φορές δείχνει να γλιστρά με ευκολία. Το πιο χαρακτηριστικό ήταν όταν χρειάστηκε να πατήσουμε το jump και αυτό δεν ανταποκρινόταν – τουλάχιστον έτσι όπως εμείς θα θέλαμε- επάνω σε έναν τροχό που γύριζε, προκειμένου να φτάσουμε σε υψηλότερο σημείο. Κάτι τέτοια μικροπροβλήματα μας άφησαν μια μικρή αίσθηση εκνευρισμού και χάλασαν την συνολική εικόνα μας για το παιχνίδι.
Ο τεχνικός τομέας του Vessel είναι προσεγμένος και δένει απόλυτα με το ύφος του τίτλου. Τα πανέμορφα, δύο διαστάσεων, γραφικά απεικονίζονται με πλούσια χρώματα και αρκετή φαντασία. Ο κόσμος του παιχνιδιού είναι έτσι κατασκευασμένος, που εκτός ότι υπάρχει μια αίσθηση 3D βάθους στην εικόνα, μοιάζει σα να βγήκε από την εποχή που τα πάντα λειτουργούσαν με μοχλούς, δίσκους, τροχαλίες και η μόνη κινητήρια δύναμη ήταν ο ατμός. Οι λεπτομέρειες και το μεράκι των δημιουργών φαίνεται σε κάθε σπιθαμή του παιχνιδιού. Και αυτό είναι εμφανές κάθε φορά που σταματάμε να χαζεύουμε τη δημιουργία ενός Fluro.
Ο ηχητικός τομέας έχει την υπογραφή του Jon Hopkins, διάσημοy από το έργο του με τους Coldplay, Brian Eno και Imogen Heap. Η μουσική υπόκρουση είναι ηλεκτρονική και εναλλάσσεται ανάλογα με το τι συμβαίνει στο παιχνίδι. Αν δεν είστε όμως εξοικειωμένοι με αυτή την κατηγορία, μπορεί να σας φανεί σε ορισμένα σημεία ανιαρή και ίσως κουραστική. Άξιο λόγου είναι, ότι δεν υπάρχουν καθόλου voice overs κατά τη διάρκεια του τίτλου και οι όποιες πληροφορίες λαμβάνουμε έρχονται από το σημειωματάριο του Arkwright. Επίσης, υπάρχουν αρκετά χαρακτηριστικά ηχητικά εφέ, όπως είναι ο ήχος των βημάτων, το άνοιγμα μιας πόρτας ή το πάτημα κάποιου μοχλού.
Το Vessel είναι ένα ιδιοφυές, φρέσκο και διασκεδαστικό παιχνίδι, που χρειάζεται υπομονή και, ίσως σε σημεία, αρκετή επιμονή. Αν δεν βρίσκεις τη λύση μπορεί να σε κάνει είτε να πεισμώσεις, είτε να το παρατήσεις. Όπως και να’ χει πάντως, πιστεύουμε ότι σε όσους αρέσουν οι σπαζοκεφαλιές και τέτοιου είδους puzzle παιχνίδια, θα ενθουσιαστούν και θα αποτελέσει σίγουρη αγορά, ενώ για τους υπόλοιπους μια απλή δοκιμή θα άξιζε τον κόπο. Σε γενικές γραμμές, θα λέγαμε ότι το Vessel έχει διάρκεια περίπου δέκα ωρών, κάτι που μπορεί να διαφοροποιηθεί ανάλογα με τις πνευματικές σας ικανότητες.
Δεν ξέρουμε κατά πόσο θα είναι καυτό φέτος το καλοκαίρι, όμως το Vessel αποτελεί μια καλή λύση για να δροσιστείτε!
Απαιτήσεις συστήματος
Λειτουργικό: Windows 7/ Vista/ XP
Επεξεργαστής: Dual Core 2.0GHz
Μνήμη: 2GB System RAM
Σκληρός δίσκος: 1.5GB
Κάρτα γραφικών: ATi Radeon HD 2400 ή NVIDIA GeForce 7600
DirectX®: 9.0c