Ανεξάρτητοι devs, μόνοι, δημιουργούν
Προς το τέλος του Indie Game: The Movie, του περίφημου ανεξάρτητου ντοκυμαντέρ που ρίχνει μερικές κλεφτές ματιές στην διαδικασία ανάπτυξης των παιχνιδιών Super Meat Boy και Fez, λαμβάνει χώρα μια πολύ σημαντική εξέλιξη: πρόκειται για την κορύφωση της μιας από τις τρεις αφηγήσεις που διηγείται η ταινία και ο αντίκτυπός της στον γράφοντα είναι τέτοιος, που αναγκάζεται να ζητήσει την άδειά σας να γράψει, για λίγο, στο πρώτο ενικό πρόσωπο.
Βλέπετε, καθώς παρακολουθούσα την ταινία, είχα σκοπό να ξεκινήσω το review αυτό αναφέροντας ότι, αντίθετα από τις ταινίες που βλέπουμε, ή τη μουσική που ακούμε, συχνά ξεχνάμε ότι πίσω από τα αγαπημένα μας παιχνίδια βρίσκονται άνθρωποι που τα δημιούργησαν, που επένδυσαν χρόνο, κόπο και χρήμα, για να τα φέρουν στην κονσόλα ή στον υπολογιστή μας – πόσω μάλλον όταν πρόκειται για indie παιχνίδια, όπου οι ομάδες συχνά αποτελούνται από ένα ή δύο άτομα.
Σε κάποια φάση της ταινίας όμως, το τηλέφωνο του Edmund McMillen, του μισού της ομάδας Team Meat, δονείται: όποιος βρίσκεται στην άλλη γραμμή έχει τα πρώτα στοιχεία για τις πωλήσεις του Super Meat Boy, του παιχνιδιού για το οποίο η ομάδα έχει εργαστεί εντατικά για περίπου 22 μήνες. Αυτό που ακολουθεί δεν είναι ακριβώς έκπληξη, μιας και γνωρίζουμε ήδη ότι το Super Meat Boy θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες indie επιτυχίες όλων των εποχών, τόσο εμπορική όσο και από άποψης κριτικών.
Όμως ο τρόπος με τον οποίο έχουν στήσει την ιστορία τους οι σκηνοθέτες James Swirsky και Lisanne Pajot, κάνει την συγκεκριμένη στιγμή απλώς μεγαλειώδη. Οι σημειώσεις μου στο συγκεκριμένο σημείο περιορίζονται σε μία πρόταση, γραμμένη με τεράστια, αδέξια κεφαλαία γράμματα: “ΝΑ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΟΤΑΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ.” Οι εκφράσεις στα πρόσωπα των συντελεστών της Team Meat, Edmund McMillen και Tommy Refenes, όταν, μετά την οδύσσεια που έχουν περάσει στην ανάπτυξη του Super Meat Boy, βλέπουν την αντίδραση του κοινού στο δημιούργημά τους, αρκούν για να αποτελέσουν αντικίνητρο κατά της πειρατείας, για οποιονδήποτε έχει έστω και λίγη ψυχή μέσα του.
Ανεξάρτητοι ήρωες
Το Indie Game: The Movie (το οποίο, ας σημειωθεί, είναι προϊόν μιας επιτυχημένης καμπάνιας Kickstarter) ασχολείται με το στάδιο ανάπτυξης του Super Meat Boy και του Fez, παρακολουθώντας στιγμιότυπα από τη ζωή των δημιουργών τους. Παράλληλα, την εμφάνισή του κάνει ο Jonathan Blow, ο εκκεντρικός δημιουργός του Braid, ίσως της πρώτης μεγάλης indie επιτυχίας, ο οποίος σχολιάζει τον τρόπο που το παιχνίδι του αποτέλεσε τρόπο αυτοέκφρασης, ψυχανάλυσης και επικοινωνίας με τον έξω κόσμο.
Η φόρμα της αφήγησης θυμίζει ντοκυμαντέρ μουσικής, αλλά οι πολλές τεχνικές λεπτομέρειες σοφά αποφεύγονται (το να παρακολουθείς μοναχικούς nerds να λιώνουν πάνω από πληκτρολόγια και γραμμές κώδικα, άλλωστε, δεν είναι το ίδιο συναρπαστικό με το να βλέπεις έναν κιθαρίστα να παίζει τη μουσική του για πρώτη φορά) και στο προσκήνιο μπαίνουν οι ζωές των ανθρώπων και το πώς επηρεάζονται από την επιλογή καριέρας τους.
Η επιλογή των πρωταγωνιστών στήνει μια ιδανική αντιπαράθεση στην αφήγηση. Οι McMillen και Refenes είναι ομάδα και φίλοι, παρόλο που περνούν αρκετά μεγάλο διάστημα σε διαφορετικές πόλεις, δουλεύοντας ο καθένας από το σπίτι του. Μοιράζονται έτσι τις ελπίδες, τους φόβους και την δημιουργική τους ενέργεια. Από την άλλη, ο Phil Fish συνεργάζεται μεν με τον Renaud Bédard για τη δημιουργία του Fez, αλλά ο ιδιαίτερος, σχεδόν αυτοκαταστροφικός χαρακτήρας του Fish, δίνει την εντύπωση ότι σε αυτό το project, αλλά και στην υπόλοιπή του ζωή, είναι ολομόναχος.
Ο ίδιος, άλλωστε, δεν βοηθάει την δημόσια εικόνα του: έχει μείνει θρυλική πλέον η εμφάνισή του στην πρόσφατη GDC, όπου είπε ευθέως σε έναν Ιάπωνα developer (που ρώτησε το ακροατήριο τι πιστεύει για τα παιχνίδια που προέρχονται από την Ιαπωνία αυτό τον καιρό), “Τα παιχνίδια σας είναι απλώς χάλια.”
Στην ταινία, η αγωνία του να παρουσιάσει μια μισοτελειωμένη έκδοση του Fez στην PAX East, τον οδηγεί σε ένα οργισμένο παραλήρημα εναντίον του πρώην συνεταίρου του, με τον οποίο έχουν μαλώσει, αλλά εκείνος μπορεί ακόμη και να εμποδίσει τον Fish να δείξει το παιχνίδι στην έκθεση, αν το επιλέξει (ο συνέταιρος, Jason DeGroot, δεν κατονομάζεται στην ταινία και, σύμφωνα με μια πρόσφατη αποκάλυψη, δεν του ζητήθηκε καν η άποψή του για τα γεγονότα – μια σημαντική έλλειψη στην κατά τα άλλα άψογη αφήγηση).
Εν τω μεταξύ, η φιγούρα του Jonathan Blow παρουσιάζεται σχεδόν ασκητική, καθώς ο δημιουργός, απαλλαγμένος από το άγχος της ανάπτυξης και της κυκλοφορίας του παιχνιδιού, αναλύει τις σκέψεις του σχετικά με το τι αποτελεί γι’αυτόν η δημιουργία ενός παιχνιδιού και το πώς το Braid του επέτρεψε να εκφράσει προσωπικούς του φόβους και ανασφάλειες, αλλά και να μοιραστεί ένα μήνυμα με τον κόσμο – ένα μήνυμα που, όπως λέει, φοβάται ότι ο κόσμος τελικά δεν έλαβε.
{PAGE_BREAK}
Δίνοντας νόημα στο χάος
Το Indie Game: The Movie είναι μια εξαιρετική ματιά στον κόσμο της ανάπτυξης παιχνιδιών και απαντάει στο ερώτημα γιατί η indie σκηνή είναι τόσο πολύτιμη για την δημιουργική πρόοδο ολόκληρου του μέσου των videogames. Τα παιδιά της Team Meat μιλούν για το πώς το παιχνίδι τους είναι όχι απλώς ένας φόρος τιμής στα παιχνίδια με τα οποία μεγάλωσαν (όπως το Super Mario Bros, το οποίο μάλλον δεν έχει τυχαία το ίδιο ακρωνύμιο με το Super Meat Boy), αλλά και στο πόσο σημαντικά υπήρξαν τα videogames στη ζωή τους γενικότερα, ενώ μικρές ματιές στη δημιουργική διαδικασία δείχνουν ότι σε αυτά τα παιχνίδια μπαίνει περισσότερο μεράκι και ψυχή από ό,τι σε 100 Crysis.
Για τον Phil Fish, η ολοκλήρωση του Fez, ενός παιχνιδιού όπου η αναζήτηση νοήματος είναι κεντρική θεματική, γίνεται κυριολεκτικά θέμα ζωής και θανάτου, καθώς και ο ίδιος ψάχνει το νόημα της δικής του ζωής. Η επιτυχία του Indie Game: The Movie είναι ότι καταφέρνει ιδανικά να εξανθρωπίσει αυτούς τους game developers και να μας κάνει να τους υποστηρίζουμε στην προσπάθειά τους.
Παρόλο που ξέρουμε την ευτυχή κατάληξη (το Super Meat Boy έχει πουλήσει ως τώρα πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα, ενώ το Fez κυκλοφόρησε τελικά τον Απρίλιο του 2012 για να ξεπεράσει τις 100.000 πωλήσεις έως τα τέλη Μαΐου. Και οι δύο τίτλοι έχουν πάνω από 85% στο Metacritic), αγωνιούμε καθώς η Team Meat συνειδητοποιεί ότι η Microsoft έχει δώσει μηδαμινή σημασία στην προώθηση του παιχνιδιού της στο – απόλυτα εχθρικό στα indie games – περιβάλλον του XBLA και μοιραζόμαστε τον τρόμο του Fish όταν το demo του Fez κρασάρει συνεχώς στην πρώτη του επίδειξη στην PAX East.
Αυτό που κάνει, τελικά, την ταινία να ξεχωρίζει είναι ότι αποτελεί και μια έξοχη αφήγηση της κλασσικής ιστορίας του outsider, έτσι ώστε να μπορεί να την απολαύσει ακόμη και ο θεατής που δεν γνωρίζει απολύτως τίποτα για την βιομηχανία των videogames, αλλά ταυτόχρονα, καταφέρνει να παρουσιάσει με εκπληκτική ακρίβεια και ευαισθησία την εμπειρία ενός indie game developer, για όσους αγαπούν αυτό το χώρο και αυτό το hobby.
Πού μπορώ να το δω;
Το Indie Game: The Movie δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή επίσημο διανομέα, αλλά μπορείτε να το βρείτε είτε μέσω Steam, είτε μέσω του επίσημου site, για το αντίτιμο των 8€. Εμείς προτείνουμε την αγορά από το site, επειδή έτσι, μπορείτε να κατεβάσετε στον υπολογιστή σας ένα DRM-free αρχείο σε όποια ανάλυση επιθυμείτε, από 1080p έως mobile, μαζί με αγγλικούς υπότιτλους, commentary από την Team Meat και ακόμη και έκδοση χωρίς βρισιές, αν σας πειράζει αυτό!
Η έκδοση για Steam περιλαμβάνει μεν κάποια από τα extras αυτά, αλλά από την άλλη είναι “κλειδωμένη” στον λογαριασμό σας στο Steam, όπως και τα παιχνίδια. Η επιλογή είναι δική σας, αλλά όπως και να έχει, η ταινία αξίζει την επένδυση και με το παραπάνω!
Μιχάλης Τέγος
{nomultithumb}
