Η πιο μεγάλη πατέντα του Resonance έρχεται με το σύστημα LTM/STM (Long Term Memory/ Short Term Memory), το οποίο δίνει στην ουσία δύο extra inventories για να αποθηκεύουμε αναμνήσεις. Αυτές που είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την ιστορία αποθηκεύονται αυτόματα στο LTM και μπορείτε ανά πάσα στιγμή να ξαναζήσετε την ανάμνησή σας, αλλά και να την αναφέρετε σε κάποιο χαρακτήρα. Το STM, από την άλλη, επιτρέπει κάτι το επαναστατικό. Μπορείτε να βάλετε οποιοδήποτε αντικείμενο/ πρόσωπο μέσα σε αυτό, έτσι ώστε να μπορείτε να το αναφέρετε σε έναν χαρακτήρα ή να το «θυμηθείτε» όταν θέλετε να επεξεργαστείτε κάποιο αντικείμενο. Βασισμένο επάνω στο επαναστατικό σύστημα του Vampyre Story (όπου όποιο μεγάλο αντικείμενο βρίσκαμε, το είχαμε στη μνήμη μας και μόνο αν το χρειαζόμασταν το παίρναμε μαζί μας), το Resonance κάνει ένα βήμα παραπάνω, μιας και πλέον καταργεί τον αυτοματισμό και επιτρέπει να πειραματιστούμε αλλά και να σκεφτούμε. Βέβαια, μπορεί η ιδέα να είναι πολύ εντυπωσιακή και η εκτέλεσή της αρκετά καλή, αλλά σίγουρα υπάρχουν σημεία που έχριζαν σημαντικής βελτίωσης.
Το πιο σημαντικό πρόβλημα που εντοπίσαμε, είναι πως οι αναμνήσεις παραμένουν και αυτές τμήμα του χαρακτήρα που τις αποθήκευσε, γεγονός λογικό μεν, πολύ εκνευριστικό δε, όταν πρέπει να κάνετε “τρενάκι” πίσω-μπρος τους χαρακτήρες σας. Όπως είναι λογικό, βέβαια, το παραπάνω σύστημα καταφέρνει να δώσει νέες ιδέες και πνοή στους γρίφους, αλλά η δημιουργικότητα του Vince Twelve δεν σταμάτησε εδώ.
Αγνοώντας εντελώς τα κλασσικά puzzles (lock picking, sliders αλλά και αλχημικές εξισώσεις που σε βοηθούν να ξεκλειδώσεις ένα… σπιρτόκουτο), το παιχνίδι διαπρέπει κάτω από τη λογική σύσταση των ιδεών του. Όλα τα puzzles που θα συναντήσουμε είναι τοποθετημένα σωστά στο χώρο, αποτελούν ως επί το πλείστον ολόφρεσκες νέες ιδέες για το χώρο και απαιτούν λογική σκέψη και μεθοδικότητα στις κινήσεις μας. Επίσης, επιτέλους μπορούμε να πούμε πως έχουμε να κάνουμε με ένα adventure “old school δυσκολίας”, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει ορισμένους να τρέξουν σε ένα walkthrough, αλλά οι hardcore παίκτες θα αγαλλιάσουν από αυτή την απρόσμενη πρόκληση του παιχνιδιού.
To τελικό αποτέλεσμα του Resonance δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο. Άρτια ρετρό τεχνικά, υπέροχα puzzles και νέες ιδέες στο gameplay, δείχνουν πως μια τόσο μικρή ομάδα είναι δυνατόν να καταφέρει πράγματα που οι μεγάλοι του χώρου δεν έχουν καν αγγίξει. Είναι κρίμα που το μεγαλείο του παιχνιδιού έρχεται σε απότομη στάση εξ αιτίας ορισμένων άστοχων σεναριακών επιλογών, αλλά και της μικρής κλίμακας της διαμάχης, καθώς μια πιο επική αναμέτρηση θα μπορούσε να εκτοξεύσει το παιχνίδι σε δυσθεώρητα ύψη. Ως έχει, πρόκειται για μια πολύ ωραία επιλογή, με εξαιρετικές ιδέες, αλλά κάπως χλιαρό χλιαρό σεναριακό στήσιμο.
Απαιτήσεις συστήματος
Αν τρέχετε Windows XP/ Vista/ 7, τότε τρέχετε και το παιχνίδι (λόγια του δημιουργού!)