Ο διάβολος δεν κλαίει στα χέρια μας
Όσο πλησιάζει η ημερομηνία κυκλοφορίας του νέου DmC από τη Ninja Theory, τόσο φαίνεται να έχουν κοπάσει οι διαμαρτυρίες για τη νέα εμφάνιση του Dante και η συζήτηση πλέον να περιστρέφεται (πιο λογικά) γύρω από το gameplay του νέου τίτλου. Γι’αυτό και ήταν ευπρόσδεκτη η ευκαιρία να πιάσουμε το παιχνίδι στα χέρια μας στην Gamescom, ώστε να επιβεβαιώσουμε κατά πόσο τιμά την “βαριά” κληρονομιά της σειράς. Το συμπέρασμα που βγάζουμε είναι ότι τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας του Devil May Cry, δεν θα είχαν πρόβλημα να προσκαλέσουν τον νέο τους gaijin συγγενή για τσάι!
Οι διαφορές στην παρουσίαση είναι, βέβαια, εμφανείς: δεν υπάρχει πλέον το anime στυλ των προηγούμενων παιχνιδιών, αλλά έχει αντικατασταθεί από πολύ ενδιαφέροντα gothic punk σκηνικά που φλερτάρουν με το horror και τον στυλιζαρισμένο ρεαλισμό. Όποιος παρακολούθησε το “Press fight” demo από την παρουσίαση της Capcom στη Gamescom, θα διαπίστωσε ότι η Ninja Theory δεν φοβάται να πειραματιστεί με το εικαστικό του παιχνιδιού, κάτι που καταλήγει σε ορισμένες άκρως ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες πίστες. Το άλλο μεγάλο ατού της Ninja Theory, το storytelling, μοιάζει κι αυτό να διαπερνά το κάθε χιλιοστό του παιχνιδιού. Ο νέος Dante τελικά μοιάζει αρκετά ενδιαφέρων χαρακτήρας, με καλογραμμένες ατάκες και attitude που τον κάνει να φαίνεται “καθαρματάκι”, αλλά όχι αντιπαθής.
Όπως, εξάλλου, είδαμε στη Gamescom, η προσθήκη του αδελφού του, Vergil, φέρνει τη μυθολογία του παιχνιδιού ακόμη πιο κοντά στο κλίμα της σειράς. Τα δε ευρήματα όπως ο δαίμονας Bob Barbas, που είναι υπεύθυνος για τη χειραγώγηση των media της Limbo City, φέρνουν ένα χαμόγελο καθώς διακωμωδούν διάφορα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας, σύμφωνα με τον παραγωγό Alex Jones – από τα κατευθυνόμενα media, μέχρι τα reality και την ποπ μουσική. Το ίδιο το gameplay δεν μοιάζει να διαφοροποιείται σημαντικά από το στυλ που έχουν συνηθίσει οι φίλοι της σειράς. Η έμφαση βρίσκεται, φυσικά, στην καταιγιστική δράση και στα επικά combos, τα οποία απαιτούν εξοικείωση με τους μηχανισμούς του παιχνιδιού για να επιτευχθούν.
Το σύστημα ελέγχου μοιάζει άμεσο και η ανταπόκρισή του ευνοεί τη γρήγορη εναλλαγή κινήσεων, η οποία επιτρέπει στο Dante να αλλάζει ανάμεσα σε όλα του τα όπλα για να πετυχαίνει νέους συνδυασμούς. Προφανώς, η ποικιλία στα combos θα ανταμείβεται γεμίζοντας τα combo και style meters, και γνώριμες τεχνικές όπως οι launch κινήσεις του πρωταγωνιστή και η συνέχιση των combos στον αέρα από κοντά είτε από μακριά με τη βοήθεια των πιστών πιστολιών του, επιστρέφουν και θα φανούν ευπρόσδεκτες στους fans των προηγούμενων παιχνιδιών.
{PAGE_BREAK}
Στις σκανδάλες του χειριστηρίου βρίσκονται τα Angel και Demon attacks, που διαφοροποιούν τα όπλα και την ισχύ και τη φύση των επιθέσεων του Dante. Με την ενεργοποίηση, δε, του Devil Trigger, ο Dante επιτίθεται με μεγαλύτερη μανία και ταχύτητα, ενώ οι fans θα προσέξουν ότι τα μαλλιά του λάμπουν λευκά και το παλτό του γίνεται κατακόκκινο. Η ακρίβεια και η εξαιρετική ανταπόκριση του συστήματος χειρισμού, αλλά και λεπτομέρειες όπως το animation του Dante στα playable τμήματα (για τα cut-scenes έχει χρησιμοποιηθεί motion capture), δείχνουν πόσο στενά δούλεψε η Ninja Theory με την Capcom για ένα αποτέλεσμα πιστό στο πνεύμα της σειράς.
Εκτός από τη μάχη, εξίσου πλούσια είναι τα platforming τμήματα, όπου ο Dante καλείται να περάσει από αιωρούμενες πλατφόρμες, ή να αναρριχηθεί σε ψηλότερα σημεία, με τη βοήθεια button prompts που του δείχνουν πότε μπορεί να πιαστεί με την αλυσίδα του. Η ικανότητα gliding τού επιτρέπει να περνά μεγαλύτερα χάσματα, ενώ πλέον, το ίδιο το σκηνικό είναι εναντίον του Dante, καθώς τα κτίρια και η πόλη τριγύρω του παραμορφώνονται και προσπαθούν να τον συντρίψουν – μια παρουσία που ο Alex Jones ονομάζει “Malice”, η οποία συνεχώς προσπαθεί να σταματήσει τον ήρωά μας.
Υπάρχουν, λοιπόν, sequences καταδίωξης, όπου ο Dante θα πρέπει να τρέξει να ξεφύγει από ένα περιβάλλον που αλλάζει και παραμορφώνεται, ανοίγοντας τρύπες κάτω από τα πόδια του ή κλείνοντας τις διεξόδους του. Και σε αυτά τα τμήματα, ο χειρισμός είναι άμεσος και ευνοεί τις γρήγορες αντιδράσεις, αν και υποψιαζόμαστε ότι σε κάποια από αυτά δεν θα αποφευχθεί η τακτική της δοκιμής και λάθους.
Είναι μεγάλος ο πειρασμός να σταματήσουμε αυτό το preview στην προηγούμενη παράγραφο, καθώς ο κειμενογράφος μάς πληροφορεί ότι βρισκόμαστε ακριβώς στις 666 λέξεις! Ωστόσο, πρέπει να ανακεφαλαιώσουμε και να πούμε ότι τα πράγματα δείχνουν όλο και πιο ενθαρρυντικά για το νέο DmC. Το παιχνίδι μοιάζει να διατηρεί τα βασικά στοιχεία που έκαναν τη σειρά τόσο αγαπητή σε τόσους πολλούς fans, δηλαδή το γρήγορο και άμεσο character action gameplay και τα επικά combos, ενώ το ταλέντο και το πνεύμα της Ninja Theory είναι διάχυτα στο παιχνίδι – πέρα από την δυνατότητα για επιτυχή αναβίωση της σειράς Devil May Cry από την Capcom, το DmC ενδέχεται να είναι και η πρώτη μεγάλη εμπορική επιτυχία για την Ninja Theory, κάτι που αξίζει να έχει επιτέλους.
Το DmC: Devil May Cry αναμένεται στις 15 Ιανουαρίου 2013 για PC, Xbox 360 και PS3.
Μιχάλης Τέγος
{nomultithumb}