Ελλιπής αλλά ιδανική για τους οπαδούς του franchise
Το Dragon Ball Z: Budokai HD Collection περιέχει τα Dragon Ball Z: Budokai 1 και 3, τα οποία κυκλοφόρησαν το 2002 και το 2004 αντίστοιχα. Είναι αρκετά περίεργο που η συλλογή δεν περιλαμβάνει το δεύτερο παιχνίδι της σειράς και δεν μπορούμε να εντοπίσουμε κάποιο σοβαρό λόγο για αυτή την απόφαση της Namco. Τα παιχνίδια της συλλογής διαθέτουν βελτιωμένα γραφικά και νέα μουσικά κομμάτια, αλλά σε επίπεδο περιεχομένου υπάρχουν μόνο ορισμένες ασήμαντες αλλαγές, που ελάχιστοι θα προσέξουν, ενώ απουσιάζει το online multiplayer. Αν και δεν μπορεί να θεωρηθεί απόλυτα ολοκληρωμένο σαν πακέτο, το Dragon Ball Z: Budokai HD Collection παραμένει μία πολύ καλή πρόταση για τους φίλους του Dragon Ball καθώς περιλαμβάνει δύο από τα καλύτερα παιχνίδια του franchise.
Ο τεχνικός τομέας
Ο χρόνος έχει φερθεί καλά στα γραφικά και των δύο παιχνιδιών της σειράς, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο art direction τους. Είναι αυτονόητο πως, παρά τις βελτιώσεις, δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με τα συγχρόνα Dragon Ball παιχνίδια, αλλά τα cell shaded γραφικά των Budokai παραμένουν όμορφα ακόμα και σήμερα. Η μεταφορά και των δύο παιχνιδιών είναι άψογη και το μόνο αρνητικό που εντοπίσαμε είναι το περιστασιακό tearing κατά τη διάρκεια των περιπλανήσεων μας (όχι των μαχών) στο Dragon Universe του τρίτου παιχνιδιού της σειράς. Ο ηχητικός τομέας, όπως προαναφέραμε, έχει αλλαγές σε σχέση με την πρώτη εμφάνιση των παιχνιδιών, αλλά η γενικότερη αισθήση είναι οικεία. Αξίζει να αναφέρουμε ότι το 1ο παιχνίδι περιέχει μόνο ιαπωνικό voice over, ενώ το 3ο μας αφήνει να επιλέξουμε ανάμεσα σε αγγλικό και ιαπωνικό.
Το gameplay
Ο χειρισμός του Dragon Ball Z Budokai στηρίζεται σε τέσσερα βασικά πλήκτρα. Ένα για τις γροθιές, ένα για τα λακτίσματα, ένα για τις ενεργειακές ριπές και ένα για την άμυνα. Προχωρώντας το story mode -ή μέσω του shop- μπορούμε να αποκτήσουμε νέες ικανότητες. Μερικές από αυτές είναι ειδικές επιθέσεις, που ενεργοποιούνται συνήθως μετά από μία σειρά επιθέσεων (combo). Για παράδειγμα, αρκετοί χαρακτήρες μπορούν να χρησιμοποιήσουν δυνατές προωστικές επιθέσεις, πατώντας το κουμπί της ενεργειακής ριπής μετά από ένα combo τεσσάρων γροθιών.
Ο χειρισμός είναι κάπως δύστροπος και, ουσιαστικά, σε ένα μεγάλο μέρος των μαχών προσπαθούμε να κάνουμε το ίδιο combo ώστε να εξαπολύσουμε ορισμένες από τις ειδικές επιθέσεις. Επιπλέον, πολλοί εκ των χαρακτήρων μπορούν να μεταμορφορθούν κατά τη διάρκεια της μάχης. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να προξενούν επιπλέον damage, ενώ αν το Ki (μπάρα ενέργειας, που γεμίζει όσο δίνουμε χτυπήματα και πέφτει όσο δεχόμαστε) πέσει στο μηδέν, γυρνάμε στην προηγούμενη μορφή μας.
Το Ki επίσης χρησιμοποιείται και για την εκτέλεση των περισσότερων ειδικών κινήσεων, με αποτέλεσμα το σύστημα μάχης του πρώτου παιχνιδιού της σειράς να είναι αρκετά επαναλαμβανόμενο, ενώ και ο χειρισμός έχει ορισμένα προβληματάκια. Στα του Dragon Ball Z Budokai 3, βλέπουμε ότι το μοντέλο χειρισμού -αλλά και η γενικότερη φιλοσοφία του παιχνιδιού- μένουν ίδια, αλλά χάρη σε διάφορες προσθήκες και βελτιώσεις οι μάχες πολύ καλύτερες. Καταρχάς, υπάρχουν μεγαλύτερες δυνατότητες παραμετροποιήσης του χειρισμού στα shoulder buttons, ενώ το animation έχει βελτιωθεί, όπως και ο ρυθμός του παιχνιδιού.
Σημαντικό είναι το γεγονός ότι ορισμένες βασικές ειδικές κινήσεις εδώ μπορούν να γίνουν άμεσα χωρίς να προηγηθούν combos. Έχει προστεθεί και το Hyper mode, όπου ο χαρακτήρας μας γίνεται δυνατότερος για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα και δεν μπορεί να πέσει κάτω από τα χτυπήματα του αντιπάλου. Κατά τη διαρκεία αυτού του mode μπορούμε να ενεργοποιήσουμε τις δυνατότερες ειδικές κινήσεις.
Κατά τη διάρκεια του Hyper mode ενεργοποιείται και το Dragon Rush, κατά το οποίο εμφανίζεται ένα quick time event, που έχει τρία μέρη. Αν ο αμυνόμενος δεν μαντέψει σωστά το κουμπί που πάτησε ο επιτιθέμενος, η επίθεση συνεχίζεται και μπορεί να προξενήσει σημαντική ζημιά. Αν και χωρίς αυτά τα θεαματικά quick time events πιστεύουμε ότι το gameplay θα ήταν ακόμα καλύτερο, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι το χαρακτηριστικό αυτό κάνει το παιχνίδι να να πλησιάζει περισσότερο τις μάχες του anime, ενώ παράλληλα αποτελεί μία κίνηση που συνήθως μπορούμε να κάνουμε μόνο μία φορά κατά τη διάρκεια της μάχης.
Αξίζει να σημειώσουμε πως κατά Hyper mode δε μπορούμε να αμυνθούμε, ενώ όταν τελειώσει η διάρκειά του χάνουμε όλο το Ki που διαθέτουμε, τις μεταμορφώσεις μας και επιπλέον μένουμε ακίνητοι και ευάλωτοι στις εχθρικές επιθέσεις για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι αρκετό από μόνο του για να φέρει περισσότερη στρατηγική στις μάχες.
Υπάρχουν ακόμα ορισμένες προσθήκες στο gameplay, οι οποίες προσθέτουν βάθος, αλλά πιθανόν να μη χρησιμοποιηθούν ποτέ από την πλειοψηφία των παικτών και έτσι δε πιστεύουμε πως χρίζουν ιδιαίτερης ανάλυσης. Είναι προφανές ότι το gameplay του τρίτου παιχνιδιού της σειράς είναι πολύ βελτιωμένο και κατά γενική ομολογία το Budokai 3 περιέχει ένα από τα καλύτερα gameplay που έχουμε δει στη σειρά. Γενικότερα, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι μία μεγάλη διαφορά των Budokai σε σχέση με τα μεταγενέστερα παιχνίδια της σειράς είναι ότι εδώ δεν υπάρχει μηχανισμός για τον έλεγχο της πτήσης των χαρακτήρων, κάτι που ίσως είναι και το καλύτερο παρά την καλή εργασία που έγινε στον τομέα αυτό στα Budokai Tenkaichi.
{PAGE_BREAK}
Modes και επιλογές
Το πρώτο παιχνίδι της σειράς περιλαμβάνει ένα πολύ καλό story mode, το οποίο φτάνει μέχρι τη μάχη με τον Cell. Εκτός από τη βασική ιστορία, περιλαμβάνονται και προαιρετικές αποστολές, οι οποίες είναι το ίδιο καλοφτιαγμένες. Αν και δε λείπουν τα εντελώς ανέμπνευστα mini-games και μάχες όπου η δυσκολία αυξάνεται τεχνηέντως, τα μειονεκτήματα αυτά δε μπορούν να επισκιάσουν την ποιότητα του εν λόγω mode. Η μόνη μας ένσταση εντοπίζεται στο ότι το σύστημα μάχης του πρώτου παιχνιδιού είναι αρκετά επαναλαμβανόμενο και κουράζει. Δε μπορούμε παρά να σκεφτούμε πόσο καλύτερο θα ήταν το συνολικό αποτέλεσμα αν είχαμε να κάνουμε με ένα κανονικό remake, όπου στο story mode του πρώτου παιχνιδιου οι μάχες θα γινόντουσαν με τις βελτιώσεις που υπάρχουν στο τρίτο.
Σε κάθε περίπτωση, ως έχει, το story mode του πρώτου παιχνιδιού της σειράς θα ικανοποιήσει εύκολα τους φίλους του franchise. Το Budokai 3 δεν περιέχει κανονικό story mode, αλλά το Dragon Universe. Αυτό το mode μας επιτρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα σε λίγους βασικούς χαρακτήρες και μας φέρνει σε έναν ανοικτό χάρτη, όπου πρέπει να πάμε σε συγκεκριμένα σημεία για να προχωράμε στην ιστορία.
Στο mode αυτό κερδίζουμε πόντους εμπειρίας και έχουμε τη δυνατότητα να αναβαθμίσουμε τον ήρωά μας σε διάφορους τομείς. Τόσο η αναβάθμιση των χαρακτήρων μας όσο και οι ίδιες οι μάχες, είναι στοιχεία που κάνουν το mode αυτό διασκεδαστικό. Ωστόσο, η υπερβολικά χλιαρή αφήγηση της ιστορίας αφαιρεί πολλούς πόντους από το Dragon Universe, το οποίο με αυτό τον τρόπο γίνεται κάπως αδιάφορο. Από εκεί και πέρα, τα modes και των δύο παιχνιδιών περιέχουν απλές μονομαχίες 1vs1, τουρνουά και practice mode.
Ουσιαστικά, το βάρος πέφτει στα βασικά modes του παιχνιδιού, όπου υπάρχουν και πολλά μυστικά. Ατυχώς, η έλλειψη online multiplayer ζημιώνει την αντοχή της συλλογής στο χρόνο και αυτό είναι κάτι που δε μπορεί να αναπληρωθεί.
Συμπεράσματα
Το Dragon Ball Z: Budokai HD Collection είναι μία συλλογή που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως απόλυτα ολοκληρωμένη λόγω της έλλειψης του δεύτερου παιχνιδιού της σειράς και του online. Ωστόσο, το πρώτο παιχνίδι περιέχει ένα καλό story mode και το τρίτο πολύ καλό gameplay, πάντα για τα δεδομένα των Dragon Ball και λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν αποτελούν "κανονικά" fighting παιχνίδια. Αν και η συλλογή θα μπορούσε να είναι καλύτερη, ως έχει μπορεί να προσφέρει αρκετά στους φίλους του franchise και έτσι παραμένει μία πολύ καλή πρόταση.
Νίκος Καβακλής