Sonic & All-Stars: Racing Transformed

Gotta Run!

Το 2010 ο Sonic έκανε την πρώτη του προσπάθεια στο χώρο των arcade racers με το Sonic & All Stars Racing, έναν -απλά αξιοπρεπή- kart racing τίτλο, ο οποίος φυσικά δεν κατάφερε να ταρακουνήσει το Mario Kart από το θρόνο που δικαιωματικά κατέχει, ως ο αδιαφιλονίκητος βασιλιάς της κατηγορίας. Ο Sonic κι η Sega δεν τα παρατάνε, όμως, εύκολα κι έτσι αποφάσισαν να συνεχίσουν να τρέχουν στον αγώνα. Ύστερα, λοιπόν, από μία αναγκαία στάση στα pits, το Sonic & All Stars Racing Transformed έρχεται δύο χρόνια μετά, κυριολεκτικά μεταμορφωμένο, για να κατακτήσει όχι απλά τους δρόμους, αλλά και τις θάλασσες και τους αιθέρες. Το αποτέλεσμα είναι ένα άκρως διασκεδαστικό sequel, που παρουσιάζει βελτιώσεις σχεδόν σε όλους τους τομείς και παρά τα προβλήματά του θα ικανοποιήσει τους φίλους του είδους κι ειδικά τους "die-hard" οπαδούς της Sega.

Beyond Karts: Μεταμορφώνοντας το gameplay

Η μεγάλη αλλαγή στο Sonic & All Stars Racing Transformed είναι το γεγονός ότι η οδήγηση δεν περιορίζεται πια στην άσφαλτο, αλλά επεκτείνεται στο νερό και τον ουρανό, με ειδικά τμήματα τοποθετημένα στις πίστες, όπου το kart μας μεταμορφώνεται αυτόματα σε ταχύπλοο και αεροπλάνο ανάλογα με την περίσταση. Κι ενώ η ιδέα αυτή δεν είναι κάτι καινούργιο, η υλοποίηση και η ενσωμάτωση της στη ροή των αγώνων είναι εξαιρετική, προσφέροντας θέαμα, ποικιλία στο gameplay και μπόλικες ενέσεις ανδρεναλίνης.

Η βασική φόρμουλα του παιχνιδιού παραμένει απαράλλαχτη, καθώς ο παίκτης, οδηγώντας το όχημά του (είτε είναι σε μορφή kart, βάρκας ή αεροπλάνου), πρέπει να drift-αρει ασταμάτητα, να κάνει τρικ (stunts) και να χρησιμοποιεί power-ups και items για να κερδίσει την πρώτη θέση στον αγώνα. Το θέμα είναι ότι στα σημεία όπου το kart μεταμορφώνεται, ο χειρισμός παραμένει μεν ο ίδιος, η αίσθηση που αφήνει, όμως, προσαρμόζεται για να ανταποκρίνεται στην αίσθηση της οδήγησης-ελέγχου ενός ταχύπλοου ή ενός jet αεροπλάνου.

Έτσι, όταν πέφτουμε στο νερό, το παιχνίδι θυμίζει έντονα το Hydro Thunder, ενώ χάρη στην προσθήκη -αρκετά ρεαλιστικών- water physics θα έρθουμε πραγματικά αντιμέτωποι με τα κύματα. Αντίστοιχα, η ελευθερία κίνησης που έχουμε όσο είμαστε σε πτήση αλλάζει την προσέγγισή μας, καθώς μπορούμε να παρεκκλίνουμε από την ευθεία για να κόψουμε δρόμο ή να χρησιμοποιήσουμε πιο αποτελεσματικά ένα αντικείμενο/ όπλο.

Για παράδειγμα, στην πίστα-οφθαλμόλουτρο από το Afterburner Climax, ξεκινάμε οδηγώντας κανονικά το kart μας επάνω σε ένα αεροπλανοφόρο, στη συνέχεια βουτάμε στο νερό, πηδάμε πάνω από υποβρύχια, περνάμε ανάμεσα από καταδρομικά και hovertank, ώσπου απογειωνόμαστε και πετάμε προς το επόμενο αεροπλανοφόρο, καθώς μαχητικά πολεμάνε δίπλα μας. Οι πίστες του Transformed είναι πραγματικά το δυνατό σημείο του παιχνιδιού, καθώς, πέρα από την έξυπνη διαχείριση των θαλάσσιων-εναέριων sections, είναι εμποτισμένες με την αισθητική και τη θεματολογία του τίτλου που αντιπροσωπεύουν.

Τί να πρωτοπεί κανείς για τις υπέροχες πίστες -με τα αναμενόμενα ενάερια sections- από το Skies of Arcadia και το Panzer Dragoon Orta; Εκτός από τις πίστες από τους διάφορους τίτλους Sonic (ακόμα και το Sonic Heroes κάνει την εμφάνισή του) άλλα παιχνίδια που εκπροσωπούνται είναι το Jet Set Radio, η σειρά Nights, το Super Monkey Ball το Samba De Amigo, το πρόσφατο Shinobi, ενώ ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η πίστα από το ξεχασμένο Billy the Hatcher.

Ο συνολικός αριθμός των διαδρομών φτάνει τις 20 και σε συνδυασμό με το cast των 22 playable χαρακτήρων απ’ όλα τα παιχνίδια, το fan-service που κάνει το παιχνίδι θα ευχαριστήσει σίγουρα τους οπαδούς των ιστορικών franchises της Sega. Βέβαια, η προσθηκή των παραπάνω θαλάσσιων κι εναέριων τμημάτων έχει και τα αρνητικά της. Στην αρχή το level design φαίνεται χαοτικό και χρειάζονται μια-δυό ώρες ενασχόλησης μαζί του μέχρι να συνηθίσουμε το χειρισμό, αλλά και για να μάθουμε τα shortcuts της κάθε πίστας και πώς να μην χανόμαστε σ’ αυτήν.

Η πλεύση -και κυρίως η πτήση- γίνονται σε κάπως χαμηλότερες ταχύτητες απ’ ότι η οδήγηση, αφήνοντας μερικές φορές στον παίκτη την αίσθηση ότι ο ρυθμός του αγώνα επιβραδύνεται, ενώ αν κολλήσουμε σε κάποιο εμπόδιο στον αέρα ή στο νερό είναι πιο δύσκολο να επιστρέψουμε στην πορεία μας λόγω του δυσκολότερου χειρισμού.

{PAGE_BREAK}

Ο τομέας που το παιχνίδι παρουσιάζει σοβαρό πρόβλημα είναι στη χρήση των power-ups. Άσχετα από το γεγονός ότι αρκετά από αυτά μοιάζουν εκτός τόπου και χρόνου από σχεδιαστική άποψη -όπως οι χιονόμπαλες που πετάμε και το γάντι του baseball που μας σώζει πιάνoντας τα εχθρικά items- τα power ups δεν έχουν μελετηθεί αρκετά κι αντί να εξισορροπούν τον αγώνα, συχνά τον καταστρέφουν. Τα πραγματικά χρήσιμα είναι το speed boost, που μας δίνει στιγμιαία επιτάχυνση, και το drone, ένα τηλεκατευθυνόμενο αυτοκινητάκι, που κυνηγαει έναν αντίπαλο κι ανατινάζεται ανατρέποντάς τον (σκεφτείτε red koopa shell στο Mario Kart).

Τα υπόλοιπα είναι δύσχρηστα καθώς -και λόγω του level design- είναι δύσκολο να ευθυγραμμιστούμε με όσους προπορεύονται για να τους πετύχουμε ή να τα τοποθετήσουμε στο σημείο που θέλουμε, ενώ το παιχνίδι δεν μας προειδοποιεί ότι κάποιος αντίπαλος έχει χρησιμοποιήσει κάποιο όπλο εναντίον μας, εκτός από το drone το οποίο είναι το μόνο που μπορούμε να αποφύγουμε.

Επιπλέον, δεν υπάρχει κάποιο όπλο που να χτυπάει τον πρώτο ή όλους τους άλλους παίκτες, κάτι που πρακτικά σημαίνει πως, αν για κάποιο λόγο πέσουμε πολλές θέσεις, θα είναι δύσκολο να ανακάμψουμε όσο και να προσπαθήσουμε. Ενώ στο Mario Kart τα αντικείμενα δημιουργούν ανακατατάξεις και δυναμικές που προσθέτουν ένταση κι αγωνία στον αγώνα, στο Transformed ο παράγοντας τύχη δρα κατά κανόνα κατά του παίκτη, απογοητεύοντάς τον. Παρόλα αυτά, το καθαρά οδηγικό κομμάτι είναι πραγμάτικα καλό και διασκεδαστικό, ωθώντας τον παίκτη να εκμεταλλευτεί κάθε drift και κάθε ευκαιρία για stunt, διασχίζοντας έτσι γρήγορα και θεαματικά την πίστα.

Μάλιστα, μπορούμε να εκτελούμε drift και stunts αλυσιδωτά, κάνοντας combos που μας επιβραβεύουν με ακόμη περισσότερο boost. Το Sonic & All Stars Racing είναι ένα παιχνίδι που απαιτεί skill και χρόνο, αλλά αφού μάθει κανείς το χειρισμό και τις ιδιαιτερότητές του, ανταμοίβεται και με το παραπάνω.

Modes και Mods: Πολλή διασκέδαση και λίγος… πονοκέφαλος

To πιο σημαντικό mode του παιχνιδιού είναι το World Tour, στο οποίο παίζουμε με τη σειρά διάφορα events, τα οποία χωρίζονται στους κλασικούς αγώνες για 10 οδηγούς και ενδιαφέροντα challenges που δοκιμάζουν τις οδηγικές μας ικανότητες ή μας θέτουν αντιμέτωπους με έναν CPU χαρακτήρα σε “one-on-one” αγώνες. Κάθε event διαθέτει τρεις βαθμούς δυσκολίας -Easy, Medium, Hard- που αντίστοιχα μας επιβραβεύουν με 1, 2 και 3 αστεράκια. Συγκεντρώνοντας τον απαιτούμενο αριθμό από stars, ξεκλειδώνουμε το επόμενο event και καινούργιους χαρακτήρες.

Εδώ ανακύπτει ένα σημαντικό πρόβλημα, καθώς για να προχωρήσουμε θα πρέπει αναγκαστικά να κερδίσουμε στο hard κάποια events για να πάρουμε και τα τρία αστέρια. Ο hard βαθμός δυσκολίας είναι πραγματικά σκληρός, καθώς οι αντίπαλοι οδηγοί χρησιμοποιούν αποτελεσματικά τα shortcuts και τα power-ups.

Ταυτόχρονα, λόγω της κατάστασης με τα power-ups που περιγράψαμε προηγουμένως, είναι δύσκολο να καταφέρουμε να βγούμε πρώτοι, επειδή ακόμα κι αν έχουμε απομνημονεύσει απόλυτα την πίστα και τα shortcuts κι έχουμε δώσει το 100% μας στην οδήγηση, θα πρέπει πολύ απλά να τύχει να μην μας καταστρέψουν τα power-ups των άλλων. Χαρακτηριστικά, να αναφέρουμε ότι έχουμε ξοδέψει περίπου μία ώρα για να τερματίσουμε πρώτοι σε μία πίστα (που διαρκεί κάτι παραπάνω από 5 λεπτά) χωρίς καμία μέχρι στιγμής επιτυχία, με την πρόοδο μας στο World Tour να έχει μπλοκάρει και να μην μπορούμε να ξεκλειδώσουμε νέους χαρακτήρες…

Εκτός του World Tour μπορούμε να παίξουμε τις πίστες υπό μορφή τουρνουά στα Cups του παιχνιδιού ή μεμονωμένες σε single race και time attack. Oι online επιλογές μας περιλαμβάνουν τα εξής modes: Race (αγώνες), Arena (ένα battle mode) και το Lucky Dip. Από αυτά εμείς καταφέραμε να δοκιμάσουμε μόνο το πρώτο, καθώς στα άλλα δύο δεν βρήκαμε άλλους παίκτες, κατάσταση που λογικά θα διορθωθεί με τον καιρό.

Επίσης, το παιχνίδι δίνει τη δυνατότητα να φτιάξουμε το δικό μας online ή offline custom game. Οι αγώνες σε online επίπεδο λειτουργούν το ίδιο καλά με το offline κι είναι πέρα για πέρα διασκεδαστικοί, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι εκεί το παιχνίδι μας επιτρέπει να κουβαλάμε δύο power-ups, κάτι που σίγουρα θα χρειαζόταν και στα άλλα modes. Περιττό να αναφέρουμε πως, όταν παίζουμε σε τοπικό επίπεδο με άλλους τρεις φίλους, το παιχνίδι απογειώνεται και δείχνει το καλύτερό του πρόσωπο.

{PAGE_BREAK}

Σε οποιοδήποτε mode κι αν παίξουμε, ο χαρακτήρας μας κερδίζει XP κι έτσι ξεκλειδώνουμε σταδιακά mods για το kart του, για να τονίσουμε το χαρακτηριστικό που μας ενδιαφέρει περισσότερο, δίνοντας π.χ. καλύτερο έλεγχο, περισσότερη επιτάχυνση, υψηλότερη τελική ταχύτητα κλπ. Επιπλέον, κάθε κατόρθωμα μάς επιβραβεύει -πέρα από trophies- με stickers (το σύστημα achievements του ίδιου του παιχνιδιού) που εμφανίζονται στο licence μας. Παίζοντας μόνοι μας, μπορούμε να αναβαθμίσουμε μόνο τον ήρωα που έχουμε επιλέξει, οπότε για να αναβαθμίσουμε κάποιον άλλον, θα πρέπει είτε να ξαναπαίξουμε μαζί του τα ίδια events ή να έχουμε ένα συμπαίκτη σε τοπικό επίπεδο για να κερδίζει εμπειρία για τον δικό του.

Το ευτυχές είναι πως Sonic All-Stars Racing Transformed δίνει τη δυνατότητα να παίξουμε όλα σχεδόν τα modes του με έναν έως τέσσερις συμπαίκτες στην ίδια κονσόλα ανταγωνιστικά ή σε co-op. Το θέμα είναι πως οι διαθέσιμοι χαρακτήρες-karts δεν διαφέρουν μεταξύ τους και στην πράξη μόνο μέσα από τα mods διαφοροποιείται κάπως η απόδοση του kart, οπότε είναι ενευριστικό να πρέπει να ξεκλειδώσουμε τα ίδια ακριβώς mods από την αρχή για τους αγαπημένους μας χαρακτήρες.

Είναι ένας κακός τρόπος για να αναγκαστεί ο παίκτης να ξοδέψει περισσότερο χρόνο με το παιχνίδι, ενώ ακόμα πιο εκνευριστικό είναι το γεγονός πως στο online δεν μπορούμε να έχουμε τον ίδιο ήρωα με κάποιον άλλο παίκτη αν έχει προλάβει να τον επιλέξει πρώτος. Έτσι, επειδή πάντα κάποιος άλλος θα παίζει με τον Sonic στο online, δεν μπορούσαμε να τον επιλέξουμε, ενώ είχαμε κοπιάσει για να ξεκλειδώσουμε τα mods παίζοντας στο World Tour. Το πρόβλημα αυτό υφίσταται μόνο στην έκδοση για το Playstation 3, καθώς στις εκδόσεις για Xbox 360 και Wii U μπορούμε να παίξουμε με το avatar ή το Mii μας αντίστοιχα.

Γραφικά και ήχος

Στον τομέα των γραφικών τα μοντέλα των χαρακτήρων και των kart ξεχωρίζουν για τη λεπτομέρειά τους, ενώ τα πλούσια textures, οι αντανακλάσεις στις διάφορες επιφάνειες και τα έντονα χρώματα πλημμυρίζουν την οθόνη και συνθέτουν ένα πολύ εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Κάθε πίστα έχει τη δική της προσωπικότητα, ενώ το εφέ της μεταμόρφωσης του kart, που οπτικά και ηχητικά παραπέμπει στα…Transformers, παραμένει εθιστικό ακόμα και μετά από πολλές ώρες παιχνιδιού. To frame-rate παραμένει σταθερό και οι ελάχιστες περιπτώσεις που πέφτει μάλλον θα περάσουν απαρατήρητες.

Μοναδικό μελανό σημείο της -κατά τα άλλα εξαιρετικής- παρουσίασης, είναι το παράξενο “motion-blur” του παιχνιδιού, που δημιουργεί ένα φαινόμενο ghosting στην περιφερειακή όραση του παίκτη. Το soundtrack του παιχνιδιού είναι επίσης πολύ καλό και περιλαμβάνει remix από γνώριμες μελωδίες και κομμάτια που έχουν εμφανιστεί στους τίτλους της Sega, ενώ η πληθώρα από ηχητικά εφέ κι ο παρουσιαστής που επικροτεί τα κατορθώματά μας δίνουν ζωντάνια στους αγώνες.

Επίλογος: Ένα καλύτερο “Sonic Kart” παρά τα ψεγάδια

Το Sonic & All Stars Racing Transformed είναι ένα άνισο παιχνίδι, καθώς τα διάσπαρτα μικρά ή μεγάλα ψεγάδια του, το εμποδίζουν να αναδείξει απόλυτα τις αρετές του, κι έτσι άλλες φορές ενθουσιάζει κι άλλες απογοητεύει. Η γενικότερη αίσθηση που αφήνει, όμως, είναι θετική μιας κι έχουμε ένα sequel βελτιωμένο και πληρέστερο, και -το πιο σημαντικό- ένα παιχνίδι άμεσα διασκεδαστικό αλλά όχι επιφανειακό, όπως πρέπει να είναι ένα σωστό παιχνίδι της κατηγορίας. Η μεταμόρφωση των kart δεν είναι απλά ένα gimmick, αλλά ένας καλοφτιαγμένος, ουσιαστικός μηχανισμός gameplay που κρατάει σε εγρήγορση τον παίκτη και διαφοροποιεί τον τίτλο από τους ανταγωνιστές του.

Μπορεί, λοιπόν, το gameplay του να απέχει από την τελειότητα που με τα χρόνια έχει χτίσει το Mario Kart, αλλά το Sonic & All Stars Racing Transformed αποτελεί μία πολύ καλή εναλλακτική πρόταση για τους απανταχού φίλους της κατηγορίας κι ένα γλυκά νοσταλγικό ταξίδι στις λαμπρότερες στιγμές της ιστορίας της Sega, που σίγουρα θα συγκίνησει πολλούς.

Νίκος Αδάμης