Πώς το πλαστικό γίνεται επικό
Η επιτυχία της σειράς τίτλων Lego τα τελευταία χρόνια μόνο τυχαία δεν είναι. Η ιδέα της σύζευξης των ηλεκτρονικών παιχνιδιών με τα συμβατικά, διαθέτει μια σπάνια, διαχρονική ακτινοβολία, όπως διαχρονική είναι κι η αγάπη που τρέφουν για τα Lego όσοι μεγάλωσαν ή έχουν την τύχη τώρα να μεγαλώνουν μαζί τους. Η ένωση των δύο αυτών κόσμων λειτουργεί τόσο ιδανικά, επειδή τα videogames έχουν ένα πολύ σημαντικό κοινό στοιχείο με τα Lego: και τα δύο, με τον τρόπο τους, αποτελούν μέσα ψυχαγωγίας που αλληλεπιδρούν με την φαντασία του λήπτη-παίκτη. Έπειτα, είναι και τα προϊόντα της ενήλικης φαντασίας που ντύνουν τα παιχνίδια Lego, έπη όπως το Star Wars και το Harry Potter και ήρωες όπως ο Batman κι ο Indiana Jones, που έχουν μαγέψει γενιές και γενιές οπαδών.
Η απόδοση των αγαπημένων αυτών ιστοριών μέσα από ένα Lego πρίσμα με μοναδικό χιούμορ κι η άμεση διασκέδαση που προσφέρουν οι απλοί gameplay μηχανισμοί, είναι ο λόγος που οι δημιουργίες της Traveller’s Tales έχουν απήχηση τόσο στα μικρά όσο και στα “μεγάλα” παιδιά. Η τεράστια διάρκεια, τα άπειρα unlockables και το απολαυστικό co-op, εγγυώνται την επιτυχία της συνταγής κι είναι περίτρανη απόδειξη πως η Traveller’s Tales ξέρει πολύ καλά πώς να κερδίζει τους παίκτες. Τί συμβαίνει λοιπόν όταν το αγγλικό studio αποφασίζει να “παίξει” με τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών; Η απάντηση: ένα ακόμη έπος…
Οι δύο πύργοι: Σενάριο και Story Mode
Το Lego Lord of the Rings είναι βασισμένο επάνω στις τρεις ταινίες του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών με το Story Mode να ακολουθεί πιστά τα γεγονότα από τη μάχη της τελευταίας συμμαχίας των ξωτικών και των ανθρώπων ενάντια στον Sauron στους πρόποδες του Mount Doom, μέχρι την τελική καταστροφή του Δαχτυλιδιού. Αναμενόμενα, το παιχνίδι παίρνει σαν δεδομένο ότι έχουμε παρακολουθήσει τις ταινίες κι έτσι η υπόθεση παρουσιάζεται κάπως αποσπασματικά, ενώ τα cut-scenes είναι σύντομα και περιέχουν απλά και μόνο τα απολύτως απαραίτητα.
Όπως συμβαίνει και με κάθε άλλο licenced τίτλο Lord of the Rings, τα cut-scenes είναι σκηνές παρμένες απ’ευθείας από τις ταινίες, που απεικονίζονται με τη μηχανή γραφικών του παιχνιδιού, ενώ το voice acting είναι αυτό των ηθοποιών. Εκεί που εντυπωσιάζει η Traveller’s Tales, αφήνοντας το στίγμα της, είναι στο πως έχει διαχειριστεί το υλικό των ταινιών.
Συχνά οι σκηνές κι οι διάλογοι πατάνε καρέ προς καρέ στην αντίστοιχη σκηνή της ταινίας, κι όμως οι developers έχουν καταφέρει να γεμίσουν τα βιντεάκια αλλά και το gameplay με στιγμιότυπα που προκαλούν αβίαστα το γέλιο. Αυτό γίνεται διακριτικά, χωρίς καθόλου πρόσθετες ατάκες, απλά με κωμικές κατάστασεις και γκριμάτσες στα πρόσωπα των Lego χαρακτήρων και φυσικά πάντα με σεβασμό στο επικό ύφος του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, ώστε αυτό που εισπράττουμε να μην καταλήγει σε παρωδία. Για παράδειγμα, στη σκηνή όπου οι Frodo, Sam και Gollum φτάνουν στην Black Gate, βλέπουμε τους Haradrim να έρχονται και να χτυπάνε το… κουδούνι(!).
Κάποιοι από αυτούς κουβαλάνε πίτσες -με πεπερόνι- κι ένα ορκ που τους βλέπει από τα τείχη φωνάζει στα άλλα “Looks like meat’s back on the menu boys!” – ατάκα που κανονικά ακούγεται στη δεύτερη ταινία, όταν μερίδα των ούρουκ-χάι σκοτώνουν τους ορκ που ήθελαν να φάνε τους αιχμάλωτους Merry και Pippin. Όπως καταλαβαίνετε, επειδή το Lego Lord of the Rings απευθύνεται κυρίως σε παιδιά, οι σκηνές βίας έχουν “πειραχθεί” με ξεκαρδιστικά αποτελέσματα.
Από την αρχή του, όμως, το παιχνίδι στήνει ένα διάλογο με τον παίκτη που έχει δει (και ξαναδεί) την τριλογία, πειράζοντάς τον και κλείνοντάς του συνεχώς το μάτι. Έτσι, στην πολιορκία του Helm’s Deep, ανάμεσα στους στρατιώτες που εκτοξεύουν δόρατα στα ούρουκ-χάι, θα δούμε στιγμιαία τον Peter Jackson σε μορφή Lego να πετάει…ένα lego αγαλματίδιο των Oscar. Όταν φτάσουμε στο Lothlorien, θα δούμε τον Celeborn να σκουπίζει, ενώ η Galadriel καλλωπίζεται. Όταν συναντάμε τον Treebeard, ο Merry του δείχνει ένα εγχειρίδιο οδηγιών από τα Lego, που απεικονίζει από ποιά κομμάτια αποτελούνται τα χόμπιτ κι από ποιά τα ορκ, για να τον πείσει ότι αυτός κι ο Pippin δεν είναι τέρατα.
Για να βγάλουμε τον Σαμ και τον Φρόντο από την Cirith Ungol, θα πρέπει όχι απλά να ντυθούμε σαν ορκ, αλλά και να περάσουμε έλεγχο από τους πορτιέρηδες. Λίγο μετά, με το που θα κάνουμε τα πρώτα βήματά μας μέσα στη Mordor, θα κερδίσουμε trophy με τίτλο “One does not simply…”, με την εικόνα που το συνοδεύει να είναι το γνωστό meme του Boromir σε Lego έκδοση… Πραγματικά είναι τόσα πολλά τα αστεία που θέλουμε να αναφέρουμε αλλά θα σας αφήσουμε να τα ανακαλύψετε όλα μόνοι σας…
And you will have my sword…
Με παιχνιδιάρικη διάθεση, λοιπόν, το Story Mode μάς καλεί να ξαναζήσουμε το ταξίδι των μελών της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού (κι όχι μόνο) από το Shire μέχρι το Mount Doom και στην πορεία όλες τις μεγάλες στιγμές των ταινιών, από την μάχη με το cave troll στη Moria, μέχρι τη μάχη στα Pelennor Fields. Το gameplay είναι πιστό στα πρότυπα των τίτλων Lego κι αποτελεί μία ανάλαφρη μίξη platforming, γρίφων και μαχών. Όπως και στους προηγούμενους τίτλους Lego, οι πίστες κρύβουν θησαυρούς, νομίσματα και Mithril Blocks, που με λίγη εξερεύνηση εντοπίζουμε και συλλέγουμε.
Σχεδόν πάντα χειριζόμαστε μία ομάδα ηρώων και πρέπει να αξιοποιούμε τις ξεχωριστές δυνατότητες του καθενός, για να διασχίσουμε ένα χώρο ή να νικήσουμε ένα δυνατό εχθρό. Για παράδειγμα, ο Legolas με το τόξο του μπορεί να ρίχνει βέλη σε μακρινούς εχθρούς ή να τα κάνει πλατφόρμες για να φτάσει σε ψηλά σημεία.
{PAGE_BREAK}
Ο Gandalf μπορεί να σηκώσει ογκώδη αντικείμενα με το ραβδί του και να επαντοποθετήσει για να σκαρφαλώσουν οι υπόλοιποι. Ο Sam με την τσακμακόπετρά του μπορεί να βάλει φωτιά σε ξερά ξύλα, ο Gimli με το τσεκούρι του μπορεί να σπάει ραγισμένους τοίχους και πατώματα ανοίγοντας νέα μονοπάτια, o Pippin μπορεί να ψαρέψει με το καλάμι του κ.ο.κ. Επιπλέον, τα χόμπιτ (και ο Gimli) μπορούν να χωρέσουν σε στενά περάσματα και να φτάσουν σε μέρη όπου οι υπόλοιποι δεν μπορούν. Προοδευτικά κάθε ήρωας αποκτά νέα αντικείμενα και όπλα, κι έτσι το παιχνίδι μας παρουσιάζει συνεχώς νέες παραλλαγές στους γρίφους του. Ο χειρισμός είναι απλός κι η μετάβαση από τον έναν ήρωα στον άλλο άμεση, ενώ μπορούμε να παίξουμε το παιχνίδι στην ολότητά του και με έναν ακόμη παίκτη σε τοπικό split-screen.
Περιττό να αναφέρουμε πως το να παίζουμε με παρέα είναι βασικό για να απολαύσουμε το παιχνίδι όπως πρέπει, καθώς πέρα από τον περισσότερο χαβαλέ, η ροή του gameplay είναι σαφώς καλύτερη. Η αλήθεια είναι πως το Lego Lord of the Rings δεν σπάει το καλούπι της σειράς κι ως ένα βαθμό θα φανεί αρκετά απλοϊκό κι εύκολο στους μεγαλύτερους σε ηλικία gamers, παράπτωμα για το οποίο έχουν κατηγορηθεί οι Lego τίτλοι πολλές φορές στο παρελθόν και μάλιστα όχι αδίκως.
Η αλήθεια, όμως, είναι πως ο τίτλος συγχωρείται γι’αυτό. Άσχετα από το γεγονός ότι πολλοί ενήλικες απολαμβάνουμε τα Lego videogames, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είναι φτιαγμένα για να ικανοποιήσουν πρωτίστως εμάς. Επίσης, στην περίπτωση του Lego Lord of the Rings, η εξαιρετική υλοποίηση της συλλογής των καλύτερων στοιχείων των παιχνιδιών Lego, σε συνδυασμό με τα εντυπωσιακά set-pieces που διαδέχονται το ένα το άλλο, δεν αφήνουν περιθώριο για παράπονα. Γιατί πολύ απλά κανένα παιχνίδι μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να αποδώσει τόσο καλά την αίσθηση του ταξιδιού στον κόσμο της Μέσης-γης και την αίσθηση της κλιμάκωσης.
Η κλιμάκωση κι η ποικιλία είναι λέξεις κλειδιά για το gameplay και χτίζονται με την αδιάκοπη εναλλαγή των τοπίων, προσώπων και εχθρών, με τα σωστά τοποθετημένα boss fights, τα “stealth” κομμάτια, τις μεγάλες αλλά και τις μικρές μάχες. Παρεπιπτόντως, κάποια -επικά- κομμάτια των ταινιών που καλούμαστε να παίξουμε στο Lego LotR, άλλοι developers δεν έχουν τολμήσει καν να τα μεταφέρουν σε playable μορφή.
Για παράδειγμα, ως Gandalf θα πολεμήσουμε με τον Balrog, καθώς πέφτουμε στην άβυσσο του Khazad-Dum, ενώ η συντροφιά προσπαθεί να ξεφύγει από τα βέλη των goblins και να βρει την έξοδο. Σε περίπτωση που έχουμε συμπαίκτη στο συγκεκριμένο σημείο, μπορούμε να παίξουμε τα δύο παραπάνω set-pieces παράλληλα σε κάθετο split-screen, με την ένταση και το θέαμα να εκτοξεύονται κατακόρυφα. Το “τρικ” αυτό, που θυμίζει Metal Gear Solid 4, χρησιμοποιείται σε πολλές ευκαιρίες μέσα στο παιχνίδι (μπορείτε να φανταστείτε που) κι εκτός του ότι εντυπωσιάζει, προσδίδει και ρυθμό στην εξέλιξη της ιστορίας.
Το pacing γενικά είναι απίστευτα ομαλό, κι οι 10 ώρες του Story Mode κύλησαν δίχως να το καταλάβουμε, ενώ το replayability του είναι πολύ υψηλό καθώς μπορούμε να ξαναπαίξουμε τις αποστολές με τους ήρωες και τα αντικείμενα που έχουμε ξεκλειδώσει και να αποκτήσουμε πρόσβαση σε θησαυρούς που δεν μπορούσαμε στο πρώτο playthrough. Κι αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου…
Καλωσήρθατε στην open-world Μέση-γη: Το Free Roam Mode
Η δομή του Story Mode μας οδηγεί σε συγκεκριμένες τοποθεσίες-πίστες όπου λαμβάνουν χώρα οι αποστολές. Μετά την ολοκλήρωσή τους ξεκλειδώνουμε την ευρύτερη περιοχή, για να επιστρέψουμε σ’αυτήν ανά πάσα στιγμή σε Free Roam Mode και σταδιακά συμπληρώνουμε το χάρτη της Μέσης-Γης. Αν λοιπόν μείνει κανείς μόνο στο Story Mode, θα έχει δει μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι του κόσμου. Κι αυτό γιατί το Lego Lord of the Rings περιέχει έναν ενιαίο open-world, που ουσιαστικά αποτελεί μία “Lego μικρογραφία” της Μέσης-Γης.
Μη σας ξεγελάνε όμως οι λέξεις “μικρογραφία” και “Lego”, γιατί στην πράξη η έκταση είναι αχανής και γεμάτη side-quests, μυστικά, collectibles και mini-games για να χαθούμε με τις ώρες, παίζοντας κι εξευρενώντας μέρη όπως το Rivendell, το Rohan και τη Mordor. To παιχνίδι μάς επιτρέπει να διασχίσουμε όλη τη Μέση-Γη με τα πόδια, κάρο, άλογο ακόμα και καβάλα σε… κατσίκι, ενώ υπάρχει κι η δυνατότητα για Fast Travel σε σημεία του χάρτη μέσω των Map Stones.
Η διάρκεια του τίτλου μεγενθύνεται ακόμα περισσότερο με τη συλλογή νέων χαρακτήρων κι αντικειμένων, που απαιτείται για να φτάσουμε στο πολυπόθητο 100% ποσοστό ολοκλήρωσης. Συγκεντρώνοντας νομίσματα, αγοράζουμε τους playable characters που βρίσκονται διάσπαρτοι στο χάρτη. Ο συνολικός αριθμός ανέρχεται στους 84 και περιλαμβάνει καλούς και κακούς, πολλοί από τους οποίους μάλιστα (όπως ο Gloin κι ο Tom Bobadil) δεν εμφανίζονται στις ταινίες.
{PAGE_BREAK}
Κι έπειτα υπάρχει και το crafting σύστημα του παιχνιδιού, με το οποίο κατασκευάζουμε όπλα κι αντικείμενα από Mithril, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιήσουν όλοι οι ήρωες, για να αποκτήσουν νέες ικανότητες. Για να φτιάξουμε ένα νέο item, θα πρέπει πρώτα να έχουμε αποκτήσει το σχέδιό του και τον απαραίτητο αριθμό Mithril Blocks. Τα σχέδια και τα Mithril Blocks τα κερδίζουμε είτε από τις αποστολές του Story Mode είτε μέσα από side-quests είτε εξερευνώντας κι έπειτα τα παραδίδουμε στον blacksmith του Bree, για να μας σφυρηλατήσει το αντικείμενο που επιθυμούμε. Τα side-quests που μας δίνουν οι NPC’s -και που τα αιτιολογούν με χιουμοριστικές ιστοριούλες- συνήθως μας στέλνουν να ψάξουμε για ένα αντικείμενο σε μια περιοχή ή να φτιάξουμε κάποιο item και να τους τα φέρουμε.
Το Free Play, γενικά, βασίζεται στο να εξερευνήσουμε τον κόσμο με τις νέες δυνάμεις που έχουν αποκτήσει οι χαρακτήρες μας -είτε μέσα από το Story ή με τα items- αλλά επειδή οι περιοχές του είναι διαφορετικές από το Story το backtracking περιορίζεται μόνο στο δεύτερο. Εκτός αυτού, το να βάζουμε χαρακτήρες σε μέρη που κανονικά δεν έχουν θέση έχει μία ξεχωριστή γοητεία, καθώς μπορούμε π.χ. να πάμε με το Gollum στο Edoras, ή να επισκεφτούμε το Shire ως Ringwraith. Από όποια μεριά και να το δεί κανείς, το Lego Lord of the Rings πραγματικά προσφέρει αμέτρητες ώρες διασκέδασης.
Ainulindale: Γραφικά και ήχος
Ένας ακόμη τομέας που διαπρέπει το Lego Lord of the Rings είναι τα γραφικά που στολίζουν τον κόσμο του. Δεν είναι μόνο ότι η Traveller’s Tale έχει συνδυάσει άλλη μια φορά άψογα τα πλαστικά Lego με τις ρεαλιστικές υφές του περιβάλλοντος, αλλά έχει κατορθώσει να μεταφέρει, δίχως σημαντικές εκπτώσεις, την εκπληκτική αισθητική και τα μαγευτικά τοπία των ταινιών. Το -υπεράνω κριτικής- art direction της τριλογίας συνδυάζεται με υψηλής ανάλυσης textures και κορυφαία εφέ φωτισμού, με το οπτικό αποτέλεσμα να συναγωνίζεται τις κορυφαίες παραγωγές της γενιάς, κάτι που σίγουρα δεν θα περίμενε κανείς από παιχνίδι Lego.
Μόνο στο open-world κομμάτι υπάρχουν μερικές μικρές ατέλειες εδώ κι εκεί, που εξισορροπούνται όμως χάρη στο επικό draw distance. Μια βόλτα στα γεμάτα ζωή Shire και στο Rivendell θα σας πείσει για την ομορφιά του παιχνιδιού και θα σας κάνει να αναρωτηθείτε αν τα έχετε ξαναδεί να αποτυπώνονται τόσο καλά σε videogame μορφή.
Το ανεμοδαρμένο Kharadras και η Osgiliath υπό πολιορκία θα σας συνεπάρουν, ενώ η ατμόσφαιρα στα Dead Marshes είναι όσο αποπνικτική πρέπει, ενώ η εικόνα της Minas Tirith στο βάθος θα σας αφήσει άφωνους. Άλλο ένα θετικό που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο είναι ότι το παιχνίδι τρέχει ομαλά χωρίς τεχνικά προβλήματα, ακόμα και στα σημεία που η οθόνη γεμίζει με χαρακτήρες ή εφέ φωτιάς κι εκρήξεων. Τέλος, το soundtrack του τίτλου δανείζεται τα αριστουργηματικά ορχηστρικά θέματα των ταινιών, που ως γνωστόν προκαλούν συγκίνηση και δέος ακόμα και μετά τη χιλιοστή ακρόαση.
Επίλογος: Πώς το πλαστικό γίνεται επικό
To Lego Lord of the Rings είναι ένα παιχνίδι φτιαγμένο με σεβασμό και αγάπη προς τα έπη του Peter Jackson, κάτι που αντανακλά συνεχώς και στον παίκτη. Μπορεί το θέμα της απλοϊκότητας του gameplay να παραμένει αποτρεπτικό για πολλούς, αλλά η συνολική ποιότητα κι η διασκέδαση που προσφέρει ο τίτλος ικανοποιούν και με το παραπάνω. Βλέπετε, οι τίτλοι Lego αποτελούν ίσως από τις πιο “τίμιες” προτάσεις των ημερών μας, με ξεκάθαρη ταυτότητα κι αγνές προθέσεις. Κάπως έτσι το Lego Lord of the Rings απλά τελειοποιεί ό,τι είναι ήδη καλό και μας χαρίζει το κλειδί για να ευχαριστηθούμε την πανέμορφη “παιδική χαρά” της Μέσης-Γης του.
Η αίσθηση που αποκομίζει κανείς με την είσοδο του σ’αυτήν, είναι ότι, για κάποιο μυστηριώδη λόγο, τα Lego κι ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών είναι λες κι ήταν πάντα προορισμένα να λειτουργήσουν τόσο καλά μαζί κι η μεγαλύτερη μας απορία μετά από ώρες παιχνιδιού είναι αν αυτό έγινε συνειδητά ή αυθόρμητα από την Traveller’s Tales. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι το Lego Lord of the Rings είναι άλλη μία ποιοτική κορυφή για τη σειρά, αλλά η αλήθεια είναι ότι πάει ένα σκαλί πιο πάνω και θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για το καλύτερο Lord of the Rings videogame μέχρι σήμερα. Εμείς πάντως θα το υποστηρίξουμε θερμά. Εσείς το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μαζέψετε τη “Συντροφιά” σας και να απολαύσετε…
Νίκος Αδάμης
