Υπερδιέγερση
Λοιπόν, αν ποτέ αισθανθείτε ατονία βάλτε μισή ώρα να παίξετε αυτό το παιχνίδι. Από εκεί που βαριόσασταν να σηκώσετε τα πόδια σας, θα βρεθείτε από τη μια στιγμή στην αλλή να καθαρίζετε και να βάφετε το δωμάτιό σας. Αν, τώρα, εκεί που παίζετε, ανοίξει ξαφνικά η πόρτα ή σας καλέσει κάποιος στο τηλέφωνο και ακούσει τα εξ αμάξης, ξέρετε ότι μόλις σας απόσπασαν την προσύλωση από ένα καθαρόαιμο, εθιστικό platformer.
Tι προσφέρει το They Bleed Pixels; Σπασμένα δάχτυλα και νεύρα τσατάλια δια μέσω αναφωνημάτων ανακούφισης, όπου άναρθρες κραυγές μπερδεύονται με απρεπές λεξιλόγιο χρωματίζοντας τους ηχηρούς, μικρούς μας θριάμβους. Το 2d action/ platformer της Spooky Squid Games δεν χαρίζει κάστανα. To ακριβές, επιδέξιο και φρενήρες platforming βρίσκει ιδανικά σημείο εφαρμογής σε μια Λαβκραφτιανή θεματική, όπου κάθε βράδυ οι εφιάλτες ζωντανεύουν και μας παρασύρουν σε ένα απαιτητικό και ανελέητα δύσκολο παιχνίδι δεξιοτήτων. Η μικρή μας πρωταγωνίστρια σίγουρα δεν περίμενε τέτοια υποδοχή εισερχόμενη στο Lafcadio Academy of Troubled Young Ladies. Τα νήματα αρχίζουν να κινούνται κατά την άφιξή της, μέχρι τη μοιραία στιγμή που θα έρθει αντάμα στο βιβλίο. Το βιβλίο αυτό είναι υπεύθυνο για όλα τα βασανιστήρια που θα υποφέρουμε στη συνέχεια και η αφήγηση μας το δίνει νωρίς νωρίς να το καταλάβουμε.
Η ιστορία παίζει συνοδευτικά το ρόλο της πλάι στο gameplay, τον πρωταγωνιστή του παιχνιδιού, και το κάνει πολύ σωστά. Ίσως αν είχε περισσότερο χρόνο συμμετοχής, το παιχνίδι να φαινόταν πιο ελκυστικό ως σύνολο. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αν δεν συμπαθείς τον πρωταγωνιστή, δεν συμπαθείς το ίδιο το παιχνίδι. Επομένως, καλώς μοίρασε το budget της η Spooky Squid, μιας και έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στο gameplay.
Φρόντισε, όμως, να ντύσει τον τίτλο με έναν πολύ ιδιαίτερο και αυθεντικό ρετρό τόνο, με κοινή χρωματική παλέτα στο παρασκήνιο για κάθε επίπεδο ξεχωριστά και την απόλυτη μαυρίλα στο προσκήνιο. Εμείς απλά συμπληρώνουμε τα κόκκινα πίξελς για να ολοκληρωθεί το σκηνικό. Είναι πανέμορφο γιατί προσδίδει τη σωστή ατμόσφαιρα στα επίπεδα, τονίζοντας τα σκοτεινά και σουρεαλιστικά σημεία ενός εφιάλτη, κάτι που ταυτόχρονα μεταφράζεται και στο gameplay. To μαύρο με το κόκκινο ανεβάζουν την αίσθηση. Πέραν τούτου είναι και λειτουργικό, μιας και το μαύρο ταιριάζει με οποιαδήποτε χρωματική αντίθεση βάλουν πίσω, επομένως μένουμε εστιασμένοι στις λεπτομέρειες, έχοντας καθαρή αντίληψη του χώρου, όπλο πολύ μεγάλο στα χέρια μας και σωστή επιλογή του developer να μας τη δώσει.
Ένα μικρό tutorial μας παρουσιάζει το χειρισμό. Η ανώνυμη γκοθοπούλα έχει στη διάθεσή στιβαρή κίνηση στο χώρο και διπλό άλμα για να αποφεύγει πατώματα, τοίχους και ταβάνια γεμάτα καρφιά, παρέα με τεράστιες πριονολεπίδες που γυροφέρνουν στα χειρότερα σημεία. Το platforming είναι εξοντωτικά καλό και απολαυστικά εκνευριστικό. Είναι δίκαιο. Και με μια μικρή δόση τύχης βεβαίως. Ο χειρισμός ανταποκρίνεται άψογα σε κάθε μας κίνηση, δεν αισθανόμαστε ποτέ ότι δεν έχουμε τον έλεγχο του χαρακτήρα. Το βλέπουμε καθώς κινούμαστε από άλμα σε άλμα στις επιφάνειες που αιωρούνται, όπου η ακρίβεια δεν απογοητεύει ποτέ την επιδεξιότητα.
Το επίπεδο της πρόκλησης είναι στο κόκκινο από το πρώτο κιόλας επίπεδο και ανεβαίνει κλιμακωτά. Απαιτεί από εμάς να αναδείξουμε τις δεξιότητές μας, παρέχοντάς μας ένα λιτό αλλά απόλυτα λειτουργικό και σφιχτοδεμένο σύστημα χειρισμού, απέναντι σε έναν εφυέστατο σχεδιασμό επιπέδων. Οι μηχανισμοί υλοποιούνται σε απόλυτα ικανοποιητικό βαθμό αναλογιζόμενοι τόσο τις αντικειμενικές δυσκολίες μιας τέτοιας επιλογής όσο και του τι βρίσκεται εκεί έξω.
Το δεύτερο πλήκτρο είναι για τη ζωγραφική. Τεράστιες καβουροδαγκάνες ξεφυτρώνουν από τα χέρια της μαυροντυμένης κοκκινοφιογκού, γιατί πρέπει να ξεδώσει κι αυτή κάπου με το τρελοκομείο που έμπλεξε. Τη νύφη θα την πληρώσουν κάτι αργοκίνητα πλάσματα, που μας βγάζουν τη γλώσσα τους και πρέπει να σκύψουμε, αλλιώς θα χάσουμε μια από τις τρεις καρδούλες, παρέα με τη συμμορία τους. Ιπτάμενες μέδουσες που εξεσφενδονίζονται επάνω μας μόλις μας πάρουν χαμπάρι, τρωκτικά με χασαπομάχαιρα που σαλτάνε σαν τρελά, φαντάσματα που όταν τα βλέπουμε σκύβουν το κεφάλι γιατί ντρέπονται και πρέπει να κοιτάξουμε από την άλλη μεριά για να μας επιτεθούν -και άλλα τέτοια τρελά….
{PAGE_BREAK}
Κι εμείς όμως δεν πάμε πίσω. Μπορούμε να τους εξολοθρεύσουμε με αποκλειστικά δικά μας combos ή χρησιμοποιώντας το περιβάλλον για περισσότερο φαντεζί ζωγραφική. Μιας και όλες οι επιθετικές κινήσεις βρίσκονται σε ένα πλήκτρο και εκτελούνται με διαφορετικούς τρόπους, υπάρχουν στιγμές που θα οδηγηθούμε σε αβίαστα λάθη. Η εξοικείωση έρχεται γρήγορα μεν, αλλά ακόμα κι όταν συνεχίζονται να υφίστανται, σπάνια θα κοστίσει αφού υπάρχει χρόνος αντίδρασης.
Διφορούμενη είναι η άποψη του εάν θα ταίριαζε να είχαμε την ικανότητα να επιτεθούμε ενώ κρεμόμαστε και γλυστράμε σε ένα τοίχο. Ο ρυθμός είναι μεν εξοντωτικός, πάντα όμως υπάρχει χρόνος αντίδρασης. Δηλαδή, χρόνος να χτίσουμε ένα πλάνο και να το εκτελέσουμε αστραπιαία βάσει των δεδομένων που μας δίνουν οι προκλήσεις κάθε επιπέδου. Μην αυταπάστε όμως, οι αποτυχίες θα έρχονται απανωτές. Δεκάδες είναι οι φορές που θα αφήσουμε τα κοκκαλάκια μας σε κάποια αιχμηρή γωνία, σε ένα μη καλά υπολογισμένο άλμα, σε περιπτώσεις που χάσουμε την ψυχραιμία μας ή δεν ανεβάσαμε ταχύτητες εκεί που χρειάζεται.
Το gameplay δίνει ακόμα ένα όπλο στα χέρια του παίκτη, εκείνο της τοποθέτησης checkpoints κατά βούληση. Μαζεύοντας τις διάσπαρτες κόκκινες σφαίρες ή αποτελειώνοντας τερατάκια, θα γεμίζουμε την checkpoint μπάρα, έτσι ώστε, όταν αυτή είναι γεμάτη, να μπορούμε να τοποθετήσουμε τα checkpoints σε οποιοδήποτε σημείο του επιπέδου επιθυμούμε αρκεί να σταθούμε για μια στιγμή ακίνητοι. Ο μηχανισμός κρίνεται εξαιρετικός. Εξαλείφει μονομιάς το φαινόμενο της επανάληψης περιεχομένου που κατορθώσαμε ήδη να περάσουμε, δένει και αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τα action και platfrom στοιχεία και δίνει την ελευθερία στον παίκτη να επιλέξει στρατηγικά πώς θα κινηθεί μέσα σε ένα επίπεδο.
Το soundtrack τυλίγει με μπιτάτες μελωδίες τις προσπάθειές μας. Αν και δεν αποτελεί κάτι που θα μπορούσε να ακουστεί μεμονωμένα, θέτει το σωστό τόνο, συνοδεύοντας διακριτικά μα δυναμικά το ρυθμό. Σε έξτρα περιεχόμενο θα ξεκλειδώσουμε achievements, έξτρα επίπεδα – με την υπόσχεση ότι θα εισαχθούν κι άλλα στο μέλλον, art και video γκαλερί. Επίσης, παρέχονται οnline leaderboards, όπου μπορούμε να βλέπουμε τις επιδόσεις άλλων παικτών και να ξύνουμε το κεφάλι μας απορώντας πώς κατάφεραν να περάσουν ένα επίπεδο σε 55 δευτερόλεπτα.
Το They Bleed Pixels αποτελεί κάτι παραπάνω από μια αξιέπαινη ανεξάρτητη δημιουργία. Δεν θα κρύψουμε ότι πρωτίστως απευθύνεται στο κοινό των απαιτητικών platform παιχνιδιών, προσφέροντας ένα εξαιρετικό πεδίο δράσης και πρόκλησης. Ως mainstream κυκλοφορία, η πρώτη της Spooky Squid Games στερείται φιλικότητας προς το δυνητικό παίκτη, με δυσκολία άνω του μέσου όρου, ενώ η αφήγηση εκεί που θα μπορούσε να δώσει το παραπάνω κίνητρο, μένει σε ρηχά νερά. Σε κάθε περίπτωση, οι λάτρεις γενικότερα της πρόκλησης θα βρουν έναν απολαυστικό, ντόμπρο, και ακριβοδίκαιο αντιπρόσωπο.
Οδυσσέας Γιαννιώτης
