Στασιμότητα από τη CyberConnect2.
Η CyberConnect2, πριν περίπου 2,5 χρόνια, ανέβασε τον πήχη στα anime fighting παιχνίδια με την κυκλοφορία του Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm 2. Το στοιχείο που ξεχώρισε στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς ήταν το εξαιρετικό story mode. Το Ultimate Ninja Storm: Generations, που ακολούθησε, διέθετε βελτιωμένο online και gameplay, αλλά παραμέλησε το story mode και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι απλά γέμιζε το κενό μέχρι την κυκλοφορία του πραγματικού sequel του δεύτερου παιχνιδιού της σειράς, του Ultimate Ninja Storm 3.
Το νέο μέλος της σειράς επικεντρώνεται στο story mode, ενώ στους υπόλοιπους τομείς παραμένει στάσιμο καθώς οι βελτιώσεις είναι επουσιώδεις. Το UNS3 θα ικανοποιήσει εύκολα τους φίλους του Naruto παρόλο που τόσο η ποικιλία όσο και η ροή του story mode είναι στοιχεία σαφώς κατώτερα σε σχέση με τα αντίστοιχα του UNS2. Η ιστορία του νέου παιχνιδιού ξεκινάει ακριβώς από το σημείο που τελείωσε η ιστορία στο Ultimate Ninja Storm 2. Αυτό σημαίνει ότι όσοι δεν έχουν επαφή με το anime, το manga Naruto ή έστω με το UNS2, δεν θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν σωστά την εξέλιξη της ιστορίας, μιας και το νέο μέλος της σειράς ξεκινάει από ένα πολύ προχωρημένο σημείο. Εδώ να σημειώσουμε ότι έχουμε αρκετά μεγάλη επαφή με τη σειρά Naruto, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των γεγονότων που διηγείται το UNS3 ήταν άγνωστο σε εμάς.
Τα cut scenes κατάφεραν εύκολα να μας διηγηθούν την ιστορία, δημιουργώντας μας μάλιστα την (ψευδ)αίσθηση πως μαθαίνουμε όλα τα σημαντικά στοιχεία, χωρίς να μας δημιουργούνται “κενά”. Αυτό επιτυγχάνεται εν μέρη χάρη στα εκτενή cut scenes, τα οποία όμως αποτελούν και μία από τις σημαντικότερες αδυναμίες του story mode. Η έκταση των cut scenes συχνά ξεφεύγει και μάλιστα ορισμένες φορές καλούμαστε να παρακολουθήσουμε συνεχόμενα video που ξεπερνούν συνολικά τα 30 λεπτά.
Κατά τη διάρκεια του story mode περισσότερη ώρα παρακολουθούμε video παρά παίζουμε, κάτι που μερικές φορές καταντάει κουραστικό. Πέρα από τα πολλά video, ο ρυθμός επιβαρύνεται περαιτέρω και από τα πολλά loading, τα οποία τουλάχιστον στο Xbox 360, με εγκατεστημένο το παιχνίδι, είναι σύντομα. Η αμετροέπεια που χαρακτηρίζει τη δομή του story mode επηρεάζει σημαντικά τη συνολική εικόνα του παιχνιδιού. Το UNS3 είναι πιο γραμμικό και πολύ πιο μονότονο από το UNS2. Τα sidequests ξεκινάνε, ουσιαστικά, μετά το τέλος της κεντρικής ιστορίας, μιας και τις λίγες φορές που κατά τη διάρκεια του main story ο τίτλος μας αφήνει ελεύθερους να περιπλανηθούμε, δεν υπάρχει τίποτα ενδιαφέρον να κάνουμε.
Ωστόσο, θα ήταν λάθος να αφήσουμε να εννοηθεί ότι το UNS3 είναι αδιάφορο. Η ιστορία του παιχνιδιού είναι πάρα πολύ καλή και τα σκαμπανεβάσματα στην ποιότητα του storytelling, αλλά και της ίδιας της ιστορίας, μπορούν εύκολα να συγχωρεθούν από τους οπαδούς του Natuto χάρη στην αίσθηση της κλιμάκωσης που υπάρχει, στις αρκετές και εξαιρετικά δομημένες σκηνές δράσης, και τα boss fights. Τα boss fights επιστρέφουν και είναι τουλάχιστον ισάξια με αυτά του UNS2. Τα Quick Time Events είναι λιγότερο ενοχλητικά, μιας και έχει μικρύνει ο βαθμός δυσκολίας τους σε σχέση με το UNS2, αλλά συνεχίζουν να κρύβουν ένα μεγάλο μέρος της δράσης, μιας και η εμφάνιση των κουμπιών ακριβώς στη μέση της οθόνης δεν είναι πολύ καλή ιδέα. Μία νέα προσθήκη είναι οι μάχες με περισσότερους από έναν εχθρούς ταυτόχρονα. Οι σκηνές αυτές είναι λίγες, αλλά καλοφτιαγμένες και προσφέρουν περισσότερη ποικιλία. Τέλος, σε μερικά σημεία έχει προστεθεί η δυνατότητα να επιλέξουμε το δρόμο που θα ακολουθήσουμε, αλλάζοντας ελαφρά την ιστορία.
Οι δρόμοι είναι πάντα δύο και έτσι επηρεάζεται η δυσκολία της επόμενης μάχης, αλλά και το set των αντικειμένων που μπορούμε να αναβαθμίσουμε. Τώρα τα αντικείμενα χωριζόνται σε δύο κατηγορίες, τα Hero και τα Legend. Τα αντικείμενα αυτά δεν μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους, αλλά πριν από τη μάχη μπορούμε να επιλέξουμε μία από τις δύο κατηγορίες αντικειμένων. Προχωρώντας την ιστορία, ανεβαίνουμε level είτε και στις δύο κατηγορίες είτε στην περίπτωση που έχουμε μία “Ultimate Decision” μόνο στην μία από τις δύο κατηγορίες με το ανάλογο bonus.
Όσο μεγαλύτερο level έχουμε, τόσο περισσότερα και καλύτερα αντικείμενα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Η εν λόγω ιδέα είναι καλή στη θεωρία, αλλά στην πράξη τα αντικείμενα και των δύο κατηγορίων είναι σχεδόν άχρηστα, εκτός ίσως από την περίπτωση που κάποιος κυνηγάει το S rank σε κάποια μάχη. Έτσι, ο όλος ο μηχανισμός είναι κάπως ανούσιος, αν και η ιδέα να παίξεις μία μάχη με δύο διαφορετικούς τρόπους παραμένει έξυπνη και ελκυστική. Εδώ να αναφέρουμε ότι η ισορροπία κατά τη διάρκεια του story mode δεν είναι η καλύτερη δυνατή, καθώς το παιχνίδι είναι υπερβολικά εύκολο εκτός από τα τελευταία chapters, όπου η δυσκολία ανεβαίνει απότομα.
Τέλος, η κεντρική ιστορία μας πήρε συνολικά 13 ώρες για να ολοκληρωθεί, ενώ όσοι επιθυμούν να κάνουν τα πάντα μπορούν να υπολογίσουν περίπου τις διπλάσιες.