The Dark Eye: Memoria

Η συναρπαστική συνέχεια του Chains of Satinav!

Αν και το καλοκαίρι μπορεί να ξεκίνησε κάπως χλιαρά για την Daedelic μέσω του Night of the Rabbit, ο επίλογος που μας επιφύλασσε για αυτή τη θερινή περίοδο είναι σίγουρα μια επιστροφή στις υψηλές νότες της δημιουργικής της άρπας. Το The Dark Eye: Memoria αποτελεί απευθείας sequel του υπέροχου Chains of Satinav, που είχε κυκλοφορήσει πριν ένα χρόνο και είναι σίγουρα ιδιαίτερα σημαντικό παιχνίδι για τους Ευρωπαίους adventurers -για διάφορους λόγους.

Βλέπετε, η σειρά είναι στημένη στον κόσμο του Dark Eye (το πιο επιτυχημένο pen ‘n paper RPG μαζί με το D’nD) και για να το υποστηρίξει σωστά, ακολουθεί ένα ιδιαίτερα ευφάνταστο art direction, βασισμένο στα παλιά, κεντροευρωπαϊκά και αμερικανικά comic φαντασίας, όπως το Conan, αλλά και στη νουβέλ τεχνική των παλιών, παιδικών παραμυθιών. Και όπως είπαμε παραπάνω, το Memoria αποτελεί μια άξια συνέχεια για μια τόσο ενδιαφέρουσα σειρά.

Σταυροβελονιές – Σενάριο

Όπως είχαμε αναφέρει και στο preview, η ιστορία του παιχνιδιού είναι σπασμένη σε δύο χρονικές περιόδους, την πρώτη να τρέχει λίγα χρόνια μετά το γλυκόπικρο τέλος του προηγούμενου τίτλου, ενώ τη δεύτερη να είναι 500 χρόνια στο παρελθόν. Στην πρώτη ο παίκτης αναλαμβάνει για ακόμα μια φορά τον έλεγχο του Geron, ο οποίος, αν και έσωσε τον κόσμο από την καταστροφή, είναι απογοητευμένος από το πόσο λίγο άλλαξαν οι άνθρωποι και στεναχωρημένος με την κατάσταση της Nuri.

Όπως μπορεί να θυμάστε, στο προηγούμενο παιχνίδι η αγαπημένη του νεράιδα αναγκάστηκε να αφήσει τη μορφή της και να εγκλωβιστεί στο σώμα ενός raven. Με το χρόνο να περνάει, όμως, η Nuri φαίνεται να χάνει σιγά σιγά τις αναμνήσεις της και η ψυχή της να παίρνει σταδιακά μια πιο ζωώδη μορφή.

Σε μια προσπάθεια να επαναφέρει την αγαπημένη του στην πραγματική της μορφή, ο Geron αναζητεί έναν σοφό, ο οποίος υπόσχεται την βοήθειά του μόνο αν μπορέσετε να του λύσετε το μυστήριο της περιπέτειας της θρυλικής Sadja.  Η δεύτερη ιστορία δε, σας δίνει τον έλεγχο της Sadja από τη μακρινή χώρα του Fasar, η οποία κάποτε ξεκίνησε ένα ταξίδι μέσα στην έρημο Gorian για να εξοντώσει τους δαίμονες που κρύβονταν εκεί και να γίνει η μεγαλύτερη ηρωίδα όλων των εποχών.

Εξ αρχής, όμως, ξέρουμε πως ο στόχος της αυτός δεν επετεύχθη, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, και πως τα ίχνη της εξαφανίστηκαν. Ο παίκτης θα ζήσει μαζί της αυτή την περιπέτεια και θα ανακαλύψει σιγά σιγά την τύχη της.

Με την οπτική της Sadja να περιγράφει την ιστορία της και την οπτική του Geron να περπατάει στα βήματά της, οι δύο περιπέτειες ξεκινούν κάπως αυτόνομα, αλλά εξελίσσονται σε διάρκεια οκτώ κεφαλαίων και εναλλάσσονται συνεχώς ανάμεσα στις δύο περιόδους έτσι ώστε, σιγά σιγά, η βαθιά σύνδεση μεταξύ τους αρχίζει να περιπλέκει τα πράγματα, και μέσα από διάφορες συναρπαστικές εκπλήξεις και ανατροπές, δημιουργεί μια 14ώρη περιπέτεια με υπέροχη ατμόσφαιρα και γραφή.

Αυτή τη φορά οι χαρακτήρες δείχνουν να έχουν βελτιωθεί κάπως, μιας και βλέπουμε διάφορες πτυχές τους αλλά και ιδιαιτερότητες που στο προηγούμενο παιχνίδι έλλειπαν αισθητά, ενώ ο χαρακτήρας της Sadja είναι με διαφορά ο καλύτερος της σειράς.

Ένα βηματάκι μπροστά για την Daedelic – Gameplay & Γρίφοι

Αφήνοντας την ιστορία στην άκρη, θα πρέπει να παραδεχθούμε πως αυτή τη φορά η Daedelic έδειξε σημάδια βελτίωσης στον τρόπο με τον οποίο χτίζει το gameplay και τους γρίφους του παιχνιδιού. Οι μηχανισμοί αυτοί καθ’ αυτοί είναι έτσι όπως τους θυμάστε από το Satinav: κλασσικό 3rd person point & click όπου με δεξί και αριστερό κλικ του mouse μπορείτε να δείτε ή να επεξεργαστείτε κάποιο αντικείμενο, να μιλήσετε με χαρακτήρες και φυσικά να συλλέξετε αντικείμενα και να λύσετε γρίφους.

Πέρα, όμως, από τις κλασσικές πλέον ευκολίες του να δείτε άμεσα όλα τα hotspots μιας περιοχής, υπάρχει και η επιλογή το παιχνίδι να τονίζει τον cursor αν η διάδραση ή ο συνδυασμός που πάτε να κάνετε είναι εφικτά. Γενικά, όλο το παιχνίδι μπορεί να παιχθεί μόνο με τα τρία mouse buttons, αλλά για όποιον θέλει μεγαλύτερη ευελιξία, στο κάτω μέρος της οθόνης υπάρχει ένα sliding menu που κρύβει το intentory, το alchemic table και τα μαγικά σας.

Το alchemic table είναι ακριβώς ό,τι φαντάζεστε και το χρησιμοποιείτε όταν θέλετε να φτιάξετε κάποιο potion ή να αλλάξετε τη σύσταση κάποιου αντικειμένου, ενώ το βιβλίο με τα ξόρκια αποτελεί μεγάλη ενίσχυση για τη σειρά, καθώς θα τα χρησιμοποιήσετε πολλές φορές για την επίλυση κάποιου γρίφου ή τη διευκόλυνση μιας συζήτησης.

Χάρη σε αυτά, η ομάδα της Daedelic κατάφερε να στήσει τον πιο «δύσβατο» τίτλο της μέχρι σήμερα, καθώς ξεδιπλώθηκαν πολλές νέες δυνατότητες στη δημιουργία των γρίφων και έτσι η δυσκολία του παιχνιδιού είναι αρκετά υψηλή για τα σημερινά standards.

{PAGE_BREAK}

Ευτυχώς, οι δημιουργοί έδωσαν περισσή σημασία σε αυτό τον τομέα και έτσι η απάντηση είναι σχεδόν πάντα λογική και αρκετά ευφάνταστη, στοιχεία που δείχνουν ένα νέο αέρα να χαϊδεύει τα Δαιδαλικά φτερά. To δε σύστημα πολλαπλών επιλογών στις συνομιλίες κάνει για ακόμα μια φορά την εμφάνισή του και αλλάζει κάπως τις συζητήσεις και την προοπτική της περιπέτειας, δίχως όμως να προκαλεί αλλαγές στην ιστορία. Αν υπάρχει ένα μελανό σημείο στο στήσιμο του gameplay, είναι παρόμοιο (αν και σε αρκετά μικρότερο βαθμό) με αυτό του Night of the Rabbit, πως δηλαδή υπάρχουν κάποια σημεία στο παιχνίδι που δεν θα έχετε σωστή καθοδήγηση ως το προς τι πρέπει να κάνετε την εκάστοτε στιγμή.

Τα στάσιμα νερά μιας μαγικής λίμνης – Τεχνικός Τομέας

Όπως πάντοτε, μιλώντας για τον οπτικό τομέα ενός τίτλου της Daedelic, το στόμα μας πλημμυρίζει από μέλι λόγο των γλαφυρών λέξεων που μαζεύονται σε αυτό. Για άλλη μια φορά μείναμε άφωνοι από το μεράκι και το καλλιτεχνικό ταλέντο της γερμανικής ομάδας, καθώς παρέδωσε και πάλι μαγικά backgrounds με τρομακτική λεπτομέρεια και υπέροχα σχεδιασμένους δισδιάστατους χαρακτήρες.

Το συνολικό τεχνικό επίπεδο, όμως, κορυφώνεται κυρίως λόγω του ευφάνταστου art direction, που συνέχισε την ιδιαίτερη τεχνική του προκατόχου του. Για όσους δεν θυμούνται, οι δημιουργοί αυτής της συγκεκριμένης σειράς ξέφυγαν από τη σύγχρονη, γαλλική αισθητική των comic που συνοδεύει τα περισσότερα cartoon like παιχνίδια και έδωσαν βάση στην κεντροευρωπαϊκή και αμερικανική αισθητική comic φαντασίας, που μεσουρανούσε στα μέσα του 20ου αιώνα.

Έτσι, για μια ακόμα φορά, τo τελικό αποτέλεσμα κάνει τη σειρά να ξεχωρίζει όσο ελάχιστοι τίτλοι και δημιουργεί ένα πιο ρεαλιστικό περιβάλλον που δένει άψογα με τον κόσμο της φανταστικής λογοτεχνίας και της ευρωπαϊκής τέχνης. Σε αυτό τον τομέα είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός πως τα backgrounds δεν είναι σχεδόν στάσιμα, όπως στα περισσότερα adventures, αλλά  γεμάτα και αυτή τη φορά με διάφορα background animations όπως ρυάκια, ζώα, physics του αέρα, κλπ, που κάνουν το Memoria να δείχνει σχεδόν «ζωντανό».

Δυστυχώς, όπως τα θετικά πέρασαν από το προηγούμενο παιχνίδι στο καινούργιο, έτσι πέρασαν και τα αρνητικά. Για ακόμα μια φορά, το παιχνίδι εμφανίζει διάφορα drops στο frame rate, που απλά δεν έπρεπε να υπάρχουν, εντοπίσαμε tearing σε κάποια animations, ενώ οι χαρακτήρες, ενώ έχουν πολύ καλό animation στην κίνησή τους, στις συζητήσεις δείχνουν σαν στατικές γκραβούρες σε λινόλαιο με πολύ μέτριο lip-synching. Αυτά είναι προβλήματα που γνώριζε η Daedelic, καθώς είχαν παρατηρηθεί στο προηγούμενο παιχνίδι, και είναι απορίας άξιο το γιατί ένα χρόνο μετά δεν έχουν ακόμα λυθεί.

Και μένοντας στις ατέλειες του τεχνικού τομέα, το voice acting της αγγλικής μεταγλώττισης είναι για ακόμα μια φορά ιδιαίτερα "στεγνό". Το γερμανικό που είχαμε δει στο preview build ήταν "ζωντανό" και έδειχνε αρκετή προσπάθεια από τους ηθοποιούς, αλλά το αγγλικό μοιάζει συχνά σαν ανάγνωση κειμένου και δεν καταφέρνει να περάσει το αναγκαίο συναίσθημα. Πρέπει, επιτέλους, η Daedelic να επενδύσει σωστά επάνω σε αυτό τον τομέα γιατί μετά από τόσα παιχνίδια και τόσα παράπονα πάνω σε αυτό, αρχίζει πλέον να δείχνει πως αγνοεί λιγάκι τους αγγλόφωνους αγοραστές της.

Ευτυχώς, η μουσική ενορχήστρωση του παιχνιδιού βρίσκεται σε ένα εκ διαμέτρου διαφορετικό επίπεδο και αποτελεί ίσως την καλύτερη δουλειά που έχουμε δει από την εταιρία μέχρι σήμερα. Ονειρικές μελωδίες συνοδεύουν συνεχώς την περιπέτειά σας και συχνά θα καθίσετε να χαζεύετε ένα background σιγομουρμουρίζοντας τη μελωδία που το συνοδεύει.

Βαλίτσες για την Aventuria – Επίλογος

Αξίζει, λοιπόν, το Memoria για να επιστρέψετε στον κόσμο της Aventuria; Η απάντησή μας θα πρέπει να είναι ένα κατηγορηματικό «Ναι». Σίγουρα είναι λίγο στενάχωρο το γεγονός πως τα προβλήματα του πρώτου τίτλου δεν δείχνουν να έχουν υποστεί την κατάλληλη μελέτη και διόρθωση, αλλά επίσης γεγονός είναι πως όλα τα θετικά έχουν επιστρέψει και αυτά και μάλιστα με αρκετές προσθήκες και βελτιώσεις. Το Memoria αποτελεί έναν άξιο συνεχιστή αυτής της ιδιαίτερης σειράς της Daedelic και μια υπέροχη, περίπλοκα πλεγμένη περιπέτεια γεμάτη συγκινήσεις και εκπλήξεις.

Αποτελεί ένα ιδανικό κλείσιμο για το φετινό καλοκαίρι και μια υπέροχη σκοτεινή αρχή για το φθινόπωρο που ακολουθεί.

Αλέξανδρος Μιχαλιτσιάνος

{nomultithumb}