Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα.
Το ημερολόγιο έδειχνε 1996 όταν οι κασέτες Pokemon Red & Blue κυκλοφόρησαν στο θρυλικό GameBoy, μαγεύοντας μια ολόκληρη γενιά παιδιών και πυροδοτώντας μια “μανία” που εξελίχθηκε σε κοινωνικό φαινόμενο των 90’s. Πολύ γρήγορα η σειρά Pokemon αναδείχθηκε σε μια απ’ τις πιο αγαπητές της Nintendo, εδραιώνοντας την κυριαρχία της στην αγορά των φορητών, αφού άπειροι ήταν αυτοί που ερωτεύτηκαν τα Pokemon και μεγάλωσαν μαζί τους, παίζοντας τα videogames, παρακολουθώντας το “παιδικό”, συλλέγοντας κάρτες και συζητώντας με τις ώρες για το πιο Pokemon είναι το δυνατότερο, το καλύτερο, το ομορφότερο… Για εμάς που τότε ήμασταν μαθητές δημοτικού-γυμνασίου, τα Pokemon ήταν χόμπι, ήταν συντροφιά και πάνω απ’ όλα ήταν ένα σπουδαίο παραμύθι.
Γιατί, ποιός δεν ευχήθηκε να μπορούσε να ζήσει τη δική του Pokemon περιπέτεια; Να εξερευνήσει έναν κόσμο που κατοικείται από αναρίθμητα ενδιαφέροντα τερατάκια για να τα συλλέξει, να τα εκπαιδεύσει και να πολεμήσει τους άλλους εκπαιδευτές μέχρι να γίνει ο καλύτερος όλων; Αυτή η βασική ιδέα που βρίσκεται στον πυρήνα των τίτλων Pokemon, είναι φτιαγμένη για να σαγηνεύσει τη φαντασία του παιδικού μυαλού.
Και στην εποχή που οι οικιακές κονσόλες μόλις έκαναν τα πρώτα δειλά τους βήματα στις τρεις διαστάσεις, η φαντασία ήταν ακόμη απαραίτητη για να συμπληρώνει την εμπειρία. Όσο οι γενιές συστημάτων διαδέχονταν η μία την άλλη και τα χρόνια περνούσαν, με τα Pokemon να παραμένουν στα -εξ ορισμού πιο αδύναμα- φορητά και τα sprites, τόσο φούντωνε η προσμονή για την ημέρα που θα παίζαμε Pokemon σε 3D. Μπορεί το Pokemon Stadium του N64 να μας έδωσε μια πρώτη ιδέα και το Pokemon Colosseum του Gamecube μια πρώτη γεύση, κανένα όμως δεν ήταν “κανονικός” τίτλος Pokemon. Μέχρι που ήρθε το 3DS και το όνειρο έγινε επιτέλους πραγματικότητα… Με τα Pokemon X και Pokemon Y, η έκτη γενιά Pokemon αρχίζει λοιπόν στο 3DS και μαζί της φέρνει την πιο σημαντική -και πολυαναμενόμενη- αλλαγή στην ιστορία της σειράς, κάνοντας το άλμα από τα sprites στα τρισδιάστατα πολύγωνα. Έτσι, δεν γίνεται παρά να ξεκινήσουμε το review σχολιάζοντας το πιο σημαντικό γεγονός που συνέβη στα Pokemon τα τελευταία 10 χρόνια.
Από την απεικόνιση του κόσμου μέχρι τις μάχες και φυσικά τα μοντέλα των ίδιων των Pokemon, όλα παρουσιάζονται με τρισδιάστα, cell-shaded γραφικά, που αισθητικά αποτελούν τη φυσική εξέλιξη της σειράς κι αν και λιτά, εντυπωσιάζουν με την ποιότητά και την “καθαρότητά” τους. Η επιλογή της cell-shaded κατεύθυνσης είναι η σωστή για το μέλλον των Pokemon, αφού σέβεται την “καρτουνίστικη” κληρονομιά των προηγούμενων τίτλων και παραδίδει ένα πανέμορφο, πολύχρωμο αποτέλεσμα, που αναβαθμίζει ολοκληρωτικά τον οπτικό τομέα του παιχνιδιού και παράλληλα δίνει νέα πνοή στην εμπειρία Pokemon.
Κατά κανόνα η κάμερα ακολουθεί την top-down προοπτική όσο περιπλανιόμαστε στον κόσμο, αλλά σε πολλά σημεία αλλάζει γωνίες ή γυρνάει σε καθαρό third-person mode για να αναδείξει το κάλλος των νέων γραφικών. Το Kalos τώρα, δηλαδή ο νέος κόσμος που καλούμαστε να εξερευνήσουμε στα Pokemon X & Y, είναι απροκάλυπτα εμπνευσμένο από τη Γαλλία και τα τοπία της.
Έτσι, θα επισκεφτούμε το “Παρίσι” ή αλλιώς την πολύβοη Lumiose City, με τον δικό της Prism Tower (που είναι και το city gym) και τoυς δρόμους με τα άφθονα cafe και bistrots. Περιττό να αναφερούμε πως η Lumiose είναι η πιο μεγαλειώδης και ζωντανή πόλη που έχουμε δει σε παιχνίδι Pokemon, με αίσθηση κλίμακας που μαγεύει. Σειρά έχει η γαλλική επαρχία με το “country chic” να κυριαρχεί, το κάστρο Parfum με το λαβυρινθώδη κήπο (αλά Βερσαλλίες), οι παράκτιες πόλεις και τα βουνά που μας ταξιδεύουν νοερά από τη γαλλική Ριβιέρα ως τις Άλπεις. Το πάντρεμα της “γαλλικής αισθητικής” με τη νέα μηχανή γραφικών είναι παραπάνω από επιτυχημένο, αλλά τα καλά νέα δεν σταματούν εδώ αφού κι οι μάχες εισπράττουν τα οφέλη από την αξιοποίηση του hardware του 3DS. Τα τρισδιάτατα μοντέλα των Pokemon κλέβουν την παράσταση κι επιτέλους μοιάζουν ζωντανά, αφού κινούνται περισσότερο και το καθένα έχει τα δικά του animations.
Τα εφέ των επιθέσεων είναι πιο όμορφα από ποτέ και στα επίπεδα των πρόσφατων Stadium, ενώ οι πιο δυνατές επιθέσεις εντυπωσιάζουν καθώς φέρουν την ανάλογη βαρύτητα. Η κάμερα δεν είναι πια στατική αλλά -στα πρότυπα των Stadium τίτλων- μας δίνει συχνά πανοραμικές και κινηματογραφικές λήψεις. Ανάλογα με το μέρος που μαχόμαστε αλλάζει και το φόντο, ενώ παρά την απλότητά τους τα περισσότερα είναι άκρως ευχάριστα στο μάτι και διαθέτουν ικανοποιητικότατη ποικιλία.
Τα διάφορα καιρικά φαινόμενα κι η εναλλαγή μέρας/νύχτας αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα. Απλά κάντε μια βόλτα στα σοκάκια της Lumiose το βράδυ ή παρακολουθήστε την ομίχλη από την επίθεση fog να καλύπτει το πεδίο της μάχης. Πολύ απλά, οι μάχες των Pokemon X & Y θα σας κάνουν να ξεχάσετε τα προηγούμενα παιχνίδια σαν να ήταν κακή ανάμνηση, ενώ λόγω της ομορφιάς τους είναι τόσο εθιστικές, που θα σας κάνουν να θέλετε να δείτε κάθε Pokemon και κάθε επίθεση που υπάρχει σε δράση.
